Lincoln - atrakcje i zabytki, które warto zobaczyć

XI-wieczne gotyckie miejsce kultu. Kościół Katedralny Błogosławionej Dziewicy Marii – katedra kościoła anglikańskiego w Lincoln w Anglii. Poświęcona została w 1092 roku. W 1185 zniszczona przez trzęsienie ziemi i następnie odbudowana.

Od 1311 roku przez 238 lat katedra ta była najwyższą budowlą na świecie. Jej wysokość wynosiła 160 m. Przewyższała o 13,4 m dotychczasową najwyższą budowlę świata, jaką była Piramida Cheopsa, zbudowaną cztery tysiące lat wcześniej (zakładając datę powstania przyjętą przez egiptologów). Po zawaleniu się iglicy środkowej wieży w 1549 roku, za najwyższą budowlę uważany był, o metr niższy, kościół św. Olafa w Tallinnie (wówczas w Inflantach pod rządami inflanckiej gałęzi zakonu krzyżackiego), dzisiejszej Estonii.^[1]

Empowerment to publiczna rzeźba znajdująca się w centrum miasta Lincoln w Anglii.

Rzeźba, zaprojektowana przez artystę Stephena Broadbenta, sponsorowana przez Alstom Power (obecnie Siemens) i ukończona w 2002 r., przerzuca się przez rzekę Witham na placu miejskim w Lincoln. Rzeźba ma formę dwóch aluminiowo-stalowych postaci ludzkich sięgających do siebie po drugiej stronie wody. Projekt ma nawiązywać do kształtu łopatek turbin, co jest wyrazem uznania dla przemysłowego dziedzictwa Lincoln.

Wysoka na 16 metrów rzeźba Empowerment jest największą rzeźbą w Lincolnshire. Coraz częściej jest ona używana obok bardziej tradycyjnych wizerunków Lincoln - katedry i zamku - jako rozpoznawalny "emblemat turystyczny" miasta (podobnie jak Anioł Północy jako symbol północno-wschodniej Anglii).^[6]

High Bridge przeprowadza High Street przez rzekę Witham w Lincoln we wschodniej Anglii. Jest to najstarszy most w Wielkiej Brytanii, na którym wciąż stoją budynki. Most został zbudowany około 1160 roku n.e., a w 1235 roku po wschodniej stronie mostu powstała kaplica mostowa poświęcona Tomaszowi Becketowi. Kaplica została usunięta w 1762 roku. Obecny rząd sklepów o konstrukcji drewnianej po zachodniej stronie mostu pochodzi z około 1550 roku. Dwie górne kondygnacje sklepów są wysunięte do przodu, a w narożnikach znajdują się rzeźbione figury aniołów. Sklepy zostały częściowo rozebrane i wzniesione ponownie w latach 1901-02 pod nadzorem architekta z Lincoln, Williama Watkinsa.

Mosty tego typu były powszechne w średniowieczu, najbardziej znany jest most londyński, ale większość z nich została już dawno zburzona z powodu utrudnień w przepływie rzeki i żegludze.

The Glory Hole to nazwa nadana przez pokolenia żeglarzy mostowi High Bridge w Lincoln. Ma on wąski i krzywy łuk, który wyznacza limit wielkości łodzi pływających po rzece Witham i płynących z Brayford Pool, na początku Foss Dyke, do Bostonu i morza.

Od XIV wieku most przyczynia się do powodzi w Lincoln, a po ulewnych deszczach jest praktycznie nie do przebycia, stąd być może wzięła się jego nazwa. Projekt Williama Jessopa z XIX wieku, aby przekierować wody rzeki Witham przez południową część miasta, nigdy nie został zrealizowany.

Most jest zarówno obiektem zabytkowym klasy I, jak i zabytkiem wpisanym do rejestru zabytków.^[8]

The New Theatre Royal Lincoln to teatr w Lincoln, Lincolnshire, Anglia.

Obecny teatr, początkowo nazywany Nowym Teatrem Królewskim, został zbudowany w 1893 roku według projektów Bertiego Crewe'a i W.G.R. Sprague'a. Po tym, jak w 1892 roku wybuch i pożar zniszczyły poprzedni, zbudowany w 1806 roku, Teatr Królewski. Teatr z 1806 roku był z kolei przebudową wcześniejszego teatru z 1764 roku przy Butchery Street, obecnie Clasketgate. Konstrukcja budynku pozostała niezmieniona do 1907 roku, kiedy to dobudowano obecny front, foyer i salon, zmieniając orientację wejścia na Clasketgate. W 2010 r. przeprowadzono renowację przestrzeni publicznej nieaudytoryjnej, w ramach której przebudowano i zmodernizowano foyer i bar. Budynek jest wpisany na listę II stopnia.

Nazwa New Theatre Royal Lincoln została zmieniona na Theatre Royal Lincoln, a następnie na New Theatre Royal Lincoln w 2016 roku, kiedy teatr został przejęty i wyremontowany po tym, jak poprzednia dyrekcja zakończyła działalność.

Od 1893 do 1954 roku teatr był prowadzony przez kolejnych dzierżawców i zarządców, którzy prezentowali w nim popularne sztuki, musicale, gwiazdy music-hallu i filmu. W 1954 roku stał się cotygodniowym teatrem repertuarowym działającym w ramach Lincoln Theatre Association, aż do bankructwa w 1976 roku, po którym został przejęty przez Paul Elliot Entertainments we współpracy z Chrisem Moreno. Pod rządami Elliota teatr stał się domem produkcyjnym dla własnych przedstawień oraz ośrodkiem projektowania i produkcji różnych brytyjskich pantomim teatralnych, krajowych tras koncertowych i spektakli na statkach wycieczkowych, a także stałym miejscem działalności amatorskich zespołów dramatycznych. W 1993 roku Chris Moreno został jedynym zarządcą i dzierżawcą.

W 2009 roku władze lokalne, Rada Miasta Lincoln, wycofały swoją stałą dotację, co doprowadziło do groźby zamknięcia teatru oraz do kontroli sposobu wykorzystania funduszy samorządowych. Oferty przejęcia dzierżawy teatru, złożone przez amatorskie grupy teatralne, kościelne i społeczne oraz lokalne firmy rozrywkowe, nie powiodły się. Teatr przetrwał i został przejęty przez ID Productions, która wykorzystuje go jako bazę dla swoich przedstawień objazdowych. Profesjonalna oferta teatralna Theatre Royal jest obecnie w dużej mierze domem przyjęć dla brytyjskich tournée teatralnych i zespołów muzycznych.

W czasie II wojny światowej The Theatre Royal był popularny wśród personelu RAF-u w hrabstwie, zwłaszcza Guya Gibsona.

Sir Patrick Stewart zadebiutował jako profesjonalny aktor, grając rolę Morgana w Wyspie skarbów, w Theatre Royal.

We wrześniu 2002 r. pisarz i były polityk Jeffrey Archer, odbywając część kary więzienia w North Sea Camp, pracował za kulisami teatru.

W listopadzie i grudniu 2003 r. na antenie BBC2 wyemitowano serię czterech filmów dokumentalnych, których bohaterami byli czterej pracownicy Teatru Królewskiego.

W 2009 roku Jade Goody, gwiazda reality show, zagrała "złą czarownicę" w Królewnie Śnieżce i siedmiu krasnoludkach, ale musiała zrezygnować z udziału w przedstawieniu z powodu choroby.

18 marca 2011 r. Lord Kanclerz Kenneth Clarke odwiedził teatr w ramach kampanii w majowym referendum w sprawie systemu Alternatywnego Głosowania (AV) w wyborach parlamentarnych w Wielkiej Brytanii.^[12]

Hartsholme Country Park leży około 3 mil na południowy zachód od centrum miasta Lincoln w East Midlands w Anglii. Dojazd prowadzi z drogi Skellingthorpe Road.

Hartsholme Country Park o powierzchni ponad 200 akrów (80 ha) został wyznaczony w 1974 roku i otwarty w 1979 roku. Na jego terenie znajduje się pole namiotowe, kempingowe i samochodowe. Jest on wpisany na listę II stopnia.

Park skupia się wokół jezior i terenów ozdobnych, które pierwotnie były dziełem Edwarda Milnera z 1862 roku, który zajął się zagospodarowaniem terenu wokół zbiornika wodnego z 1848 roku. Powstały one wraz z domem Hartsholme Hall, który został zburzony w 1951 roku, mniej więcej w czasie, gdy teren stał się parkiem publicznym.

W lipcu 2012 r. Biały Most został zamknięty, a we wrześniu usunięto z niego pomost ze względów bezpieczeństwa. Była to kładka zbudowana w 1962 roku na pylonach wcześniejszego mostu z 1902 roku. Zamknięcie przerywa publiczną drogę przez jezioro. Most zastępczy, wykorzystujący oryginalne podpory z 1902 roku, został ponownie otwarty 7 marca 2014 roku.

Park Hartsholme często otrzymywał nagrodę Zielonej Flagi, m.in. w 2011 i 2013 roku. Nagrody te są przyznawane corocznie przez organizację charytatywną "Keep Britain Tidy".

Park został otwarty dla zwiedzających w 1978 r.^[14]

Stary Pałac Biskupi to historyczna atrakcja turystyczna w mieście Lincoln w hrabstwie Lincolnshire. Kiedy został zbudowany, pod koniec XII wieku, znajdował się w centrum rozległej diecezji Lincoln, która rozciągała się od Humber do Tamizy. Pałac był jedną z najbardziej imponujących budowli średniowiecznej Anglii, odzwierciedlającą potęgę i bogactwo biskupów Lincoln. Pałac jest usytuowany na spektakularnym wzgórzu, tuż poniżej katedry w Lincoln, skąd roztacza się rozległy widok na miasto. Znajduje się bezpośrednio na południe od rzymskiego muru, który stał się średniowiecznym murem obronnym Bail, otaczającym zarówno zamek w Lincoln, jak i katedrę w Lincoln. Pałac został uszkodzony podczas wojny domowej, a następnie w dużej mierze opuszczony. W okresie późniejszym główną rezydencją biskupa był pałac Buckden w Huntingdonshire. W 1841 roku, po zmniejszeniu wielkości diecezji Lincoln, biskup przeniósł się do Riseholme, na północ od Lincoln. Okazało się to niewygodne i Riseholme Hall został sprzedany. W 1886 r. starszy budynek po zachodniej stronie dziedzińca pałacowego został znacznie przebudowany i powiększony w stylu Tudor Revival przez architekta Ewana Christiana. Kolejna zmiana nastąpiła w 1888 roku, kiedy to architekci Bodley i Garner przebudowali południową część średniowiecznej Wielkiej Sali na kaplicę dla biskupa.

W 1945 r. uznano, że pałac jest zbyt duży i w 1948 r. rezydencję biskupa przeniesiono na Atherstone Place po północnej stronie katedry. Wiktoriański pałac biskupi stał się następnie diecezjalnym ośrodkiem rekolekcyjnym, a od 2009 roku jest prowadzony jako Old Palace Hotel. Zrujnowane części średniowiecznego pałacu zostały w 1954 roku oddane pod opiekę Ministerstwu Robót Publicznych, a obecnie są zarządzane przez English Heritage. Przeprowadzono program renowacji, wykopalisk i interpretacji. W 2001 r. Mark Anthony Walker zaprojektował nowoczesny ogród, a w 2012 r. ponownie założono winnicę.^[17]

Lincoln Christmas Market, odbywający się w Lincoln w Anglii, jest jednym z największych jarmarków bożonarodzeniowych w Europie, przyciągającym ponad 250 000 osób w ciągu czterech dni trwania imprezy.

Odbywający się na około trzy tygodnie przed Bożym Narodzeniem jarmark rozciąga się wokół historycznego centrum miasta Lincoln, w tym zamku i katedry. Oprócz straganów z towarami można tu znaleźć wesołe miasteczko z diabelskim młynem, koncerty muzyki klasycznej i rockowej na świeżym powietrzu oraz tradycyjne imprezy, takie jak toczenie beczki z piwem.

Liczba odwiedzających jest tak duża, że wprowadzono system jednokierunkowego ruchu okrężnego dla pieszych wokół ulic Lincoln. Trasa obejmuje przejazd przez teren zamku w Lincoln.^[18]

Lindum Colonia była łacińską nazwą osady, która obecnie jest miastem Lincoln w hrabstwie Lincolnshire. Została ona założona jako rzymska forteca legionowa za panowania cesarza Nerona lub prawdopodobnie później. Dowody z rzymskich nagrobków sugerują, że Lincoln był po raz pierwszy obsadzony przez Dziewiąty Legion Hispana, który prawdopodobnie przeniósł się z Lincoln, aby założyć fortecę w Yorku około roku 71 n.e. Lindum było następnie obsadzone przez Drugi Legion Adiutrix, który w latach 77-78 n.e. przeszedł do Chester.

Prawdopodobnie za panowania Domicjana, a najprawdopodobniej po 86 roku n.e., twierdza stała się kolonią, czyli osiedlem dla emerytowanych żołnierzy usankcjonowanym przez cesarza. Kolonia rozwinęła się i między Górną Kolonią a rzeką Witham dodano drugi teren, często nazywany Dolną Kolonią. Odnaleziono dowody na istnienie forum, łaźni, świątyń, budynków i sklepów na terenie kolonii, która była otoczona murami. Mury Górnej Kolonii zaczęto budować na początku II wieku, natomiast Dolną Kolonię obmurowano pod koniec II lub na początku III wieku. Osadnictwo rzymskie rozciągało się także na południe od rzeki Witham, na obszarze znanym jako Wigford. Na początku III wieku, wraz z reorganizacją Imperium Rzymskiego, można stwierdzić, że Lindum Colonia stała się stolicą prowincji Britannia Secunda i prawdopodobnie biskup z Lincoln był obecny na Soborze w Arles w 314 roku n.e. W IV wieku Lincoln nadal się rozwijało i jest coraz więcej dowodów na istnienie chrześcijaństwa. Po odejściu Rzymian w V wieku Lindum zmniejszyło swoje rozmiary i populację, chociaż dowody archeologiczne sugerują pewien stopień ciągłości.^[19]