Cardiff - atrakcje i zabytki, które warto zobaczyć

Dostojny zabytkowy zamek z 1800 roku. Castell Coch to XIX-wieczny zamek w stylu gotyckiego renesansu wzniesiony nad wioską Tongwynlais w południowej Walii. Pierwszy zamek w tym miejscu został zbudowany przez Normanów po 1081 roku w celu ochrony nowo zdobytego miasta Cardiff i kontrolowania trasy wzdłuż wąwozu Taff. Porzucony wkrótce potem, ziemny motte zamku został ponownie wykorzystany przez Gilberta de Clare jako podstawa nowej kamiennej fortyfikacji, którą zbudował w latach 1267-1277, aby kontrolować swoje świeżo zaanektowane walijskie ziemie. Zamek ten mógł zostać zniszczony podczas buntu Walijczyków w 1314 roku. W 1760 roku ruiny zamku zostały nabyte przez Johna Stuarta, 3. hrabiego Bute, jako część ugody małżeńskiej, która przyniosła rodzinie ogromne posiadłości w południowej Walii.

John Crichton-Stuart, trzeci markiz Bute, odziedziczył zamek w 1848 roku. Jeden z najbogatszych ludzi w Wielkiej Brytanii, interesujący się architekturą i antykwariatami, zatrudnił architekta Williama Burgesa do przebudowy zamku "jako wiejskiej rezydencji do okazjonalnego zajmowania w lecie", wykorzystując średniowieczne pozostałości jako podstawę projektu. Burges przebudował zewnętrzną część zamku w latach 1875-1879, a następnie zajął się wnętrzem. Zmarł w 1881 roku, a prace zostały ukończone przez pozostały zespół Burgesa w 1891 roku. Bute ponownie wprowadził komercyjną uprawę winorośli do Wielkiej Brytanii, sadząc winnicę tuż pod zamkiem, a produkcja wina trwała aż do I wojny światowej. W 1950 roku jego wnuk, 5. markiz Bute, przekazał go pod opiekę państwa. Obecnie znajduje się pod opieką walijskiej agencji ds. dziedzictwa kulturowego Cadw.

Cechy zewnętrzne Castell Coch i wiktoriańskie wnętrza sprawiły, że historyk David McLees określił go mianem "jednego z największych wiktoriańskich triumfów kompozycji architektonicznej". Wygląd zewnętrzny, oparty na XIX-wiecznych studiach antykwariusza George'a Clarka, jest stosunkowo autentyczny w stylu, chociaż trzy kamienne wieże zostały zaadaptowane przez Burgesa, aby prezentować dramatyczną sylwetkę, bliższą pod względem projektu zamkom kontynentalnej Europy, takim jak Chillon, niż rodzimym fortyfikacjom brytyjskim. Wnętrza były misternie dekorowane, ze specjalnie zaprojektowanymi meblami i wyposażeniem; w projektach szeroko wykorzystywano symbolikę nawiązującą do motywów klasycznych i legendarnych. Joseph Mordaunt Crook napisał, że zamek reprezentuje "uczony świat marzeń wielkiego mecenasa i jego ulubionego architekta, odtwarzającego z kupy gruzu bajkowy zamek, który wydaje się niemal zmaterializowany na marginesie średniowiecznego manuskryptu".

Okoliczne lasy bukowe Castell Coch zawierają rzadkie gatunki roślin oraz niezwykłe cechy geologiczne i są chronione jako Obszar Specjalnego Zainteresowania Naukowego.^[5]

Obiekt przeznaczony do organizacji imprez w Cardiff. Wales Millennium Centre to centrum sztuki znajdujące się w rejonie Cardiff Bay w Cardiff w Walii. Zajmuje powierzchnię 4,7 akrów. Faza 1 budynku została otwarta w weekend 26-28 listopada 2004 roku, a faza 2 została otwarta 22 stycznia 2009 roku koncertem inauguracyjnym. W centrum odbywały się przedstawienia operowe, baletowe, tańca współczesnego, komedii teatralnych, gwiazd muzyki pop i musicali.

W Wales Millennium Centre znajduje się jeden duży teatr i dwie mniejsze sale, w których mieszczą się sklepy, bary i restauracje. Mieści się tu orkiestra narodowa oraz zespoły operowe, taneczne, teatralne i literackie - w sumie osiem rezydujących tu organizacji artystycznych.

Główny teatr, Donald Gordon Theatre, ma 2 497 miejsc, BBC Hoddinott Hall 350, a Weston Studio Theatre 250.

W 2001 r. Lord Rowe-Beddoe został mianowany prezesem Wales Millennium Centre, spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. Członkiem zarządu jest Sir Michael Checkland.^[7]

Znana arena sportowa i miejsce koncertów. The Millennium Stadium, znany od 2016 jako Principality Stadium – stadion narodowy Walii, znajdujący się w jej stolicy – Cardiff. Na stadionie tym swoje mecze w charakterze gospodarza rozgrywają reprezentacje Walii w rugby. Oprócz tego na stadionie odbywają się jeszcze inne duże imprezy: Odcinki specjalne Rajdu Wielkiej Brytanii, Grand Prix Wielkiej Brytanii na żużlu, walki bokserskie oraz koncerty. Występowali tu m.in.: Tina Turner, Madonna, The Rolling Stones, U2, Stereophonics, Paul McCartney oraz Tsunami Relief Cardiff. Stadion powstał na potrzeby rozgrywek Pucharu Świata w Rugby w 1999.

The Millennium Stadium jest własnością Millennium Stadium plc, które jest spółką córką Welsh Rugby Union (WRU). Stadion został zaprojektowany przez Bligh Lobb Sports Architecture. Całkowity koszt jego budowy wyniósł 121 milionów funtów szterlingów z czego 46 milionów przyniosła loteria Millennium Commission.

Stadion został oddany do użytku w czerwcu 1999, otwarcie uświetnił mecz rugby pomiędzy reprezentacjami Walii i RPA. Mecz zakończył się wynikiem 29:19. Na trybunach zasiadło wówczas 29 000 widzów. Z pojemnością trybun 74 500 jest trzecim co do wielkości stadionem, na którym jest rozgrywany Puchar Sześciu Narodów (większe są Stade de France w Paryżu oraz Twickenham w Londynie). Jest drugim co do wielkości stadionem na świecie z zamykanym dachem oraz trzecim wybudowanym w Europie, który posiadał tego typu zadaszenie.^[8]

Cathays Park lub Cardiff Civic Centre to obszar centrum obywatelskiego w centrum Cardiff, stolicy Walii, składający się z wielu budynków z początku XX wieku i centralnego obszaru parkowego, Alexandra Gardens. Znajdują się tam budynki z okresu edwardiańskiego, takie jak Świątynia Pokoju, Ratusz, Muzeum Narodowe i Galeria Walii oraz kilka budynków należących do kampusu Uniwersytetu w Cardiff. Znajduje się tu również Sąd Koronny w Cardiff, siedziba administracyjna rządu walijskiego oraz bardziej nowoczesny główny posterunek policji w Cardiff. Przewodnik architektoniczny Pevsnera po historycznym hrabstwie Glamorgan ocenia Cathays Park jako "najwspanialsze centrum obywatelskie na Wyspach Brytyjskich". Obszar ten należy do okręgu wyborczego Cathays.^[9]

Ściana Zwierząt to rzeźbiona ściana przedstawiająca 15 zwierząt w Dzielnicy Zamkowej w centrum miasta Cardiff w Walii. Stoi na zachód od wejścia do zamku w Cardiff, przeniesiona z pierwotnej pozycji przed zamkiem na początku lat 30. XX wieku. Projekt muru został opracowany przez Williama Burgesa, architekta trzeciego markiza Bute, podczas przebudowy zamku przez Burgesa w latach sześćdziesiątych XIX wieku, ale został wykonany dopiero na przełomie lat osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych XIX wieku. Prace, które obejmowały dziewięć rzeźb zwierząt, wykonanych przez ulubionego rzeźbiarza Burgesa, Thomasa Nichollsa, zostały wykonane pod kierunkiem Williama Frame'a, który wcześniej asystował Burgesowi zarówno w zamku Cardiff, jak i w Castell Coch. Kiedy na początku XX wieku mur został przeniesiony, czwarty markiz zlecił Alexandrowi Carrickowi wyrzeźbienie kolejnych sześciu rzeźb, które miały znaleźć się na przedłużonym murze, stojącym teraz przed Bute Park. Ściana Zwierząt jest obiektem wpisanym na listę zabytków klasy I.^[14]

XIII-wieczna fasada i dzieło Rossettiego. Katedra w Llandaff – anglikańska katedra w Cardiff, należąca do Kościoła w Walii, sięgająca swymi korzeniami VI wieku, kiedy, według tradycji, św. Dubritius założył wspólnotę w pobliżu rzymskiej drogi i jej przeprawy przez rzekę Taff. Później w tym miejscu jego następca, św. Teliaw zbudował kościół. Obaj święci, wraz z ich następcą, św. Odoceo zostali patronami kościoła. Kościół pierwotny nie zachował się, a obecny budynek pochodzi z XII wieku.

Katedra w Llandaff jest jedyną w Wielkiej Brytanii katedrą mającą dwie wieże w fasadzie zachodniej, z których południowa jest zwieńczona spiczastym hełmem.

Katedra 2 grudnia 1952 roku została wpisana na listę Zabytków Walii pod nr 13710.^[15]

Roath Park Cardiff, Walia, to jeden z najpopularniejszych parków w Cardiff, będący własnością Rady Hrabstwa Cardiff i zarządzany przez Wydział Parków. Zachowuje on klasyczną wiktoriańską atmosferę i posiada wiele udogodnień. Park został niedawno wyróżniony prestiżową nagrodą Zielonej Flagi w uznaniu jego wysokiej jakości i znaczenia dla Cardiff. W parku Roath występują bardzo zróżnicowane środowiska.

Park został zbudowany na 130 akrach zreformowanego torfowiska, znanego wówczas jako torfowisko malaryczne, i obejmuje 30-akrowe jezioro o promieniu 1,3 mili, powstałe w wyniku spiętrzenia potoku Nant Fawr. Jest to popularne miejsce do wędkowania i wiosłowania.

W obrębie obszaru chronionego znajdują się cztery wyspy, będące domem dla wielu ptaków wodnych. W parku głównym znajduje się duży plac zabaw, wystawy kwiatowe, oranżeria szklarniowa i tereny rekreacyjne.

Park Roath zajmuje długi pas ziemi rozciągający się od Cyncoed na północy do Roath na południowym wschodzie. Park jest podzielony na kilka części wzdłuż potoku Roath. Z północy na południe są to: Dzikie Ogrody, Jezioro Roath Park, Ogrody Botaniczne, Ogrody Różane, Ogrody Przyjemności, Teren Rekreacyjny Roath Park, Ogrody Roath Brook, Ogrody Roath Mill, Ogrody Waterloo i Sandies Open Space.

Dwie ochotnicze grupy "Przyjaciół" współpracują z Radą Cardiff, aby objąć swoim zasięgiem cały historyczny park Roath. Grupa Przyjaciół Parku Roath obsługuje północną część parku aż do Penylan Hill. Południowo-wschodnia część parku jest obsługiwana przez Przyjaciół Ogrodów Penylan.^[17]

Plac publiczny nazwany imieniem lokalnego pisarza. Roald Dahl Plass to przestrzeń publiczna w Cardiff Bay, Cardiff, Walia. Plac nosi imię urodzonego w Cardiff pisarza Roalda Dahla i znajduje się na wybrzeżu, na południe od centrum miasta. Na placu znajduje się budynek Senedd, w którym mieści się siedziba walijskiego parlamentu, oraz Wales Millennium Centre - centrum sztuk widowiskowych. Dzięki kształtowi przypominającemu misę plac stał się popularnym amfiteatrem, w którym odbywają się koncerty na świeżym powietrzu.

Obszar ten, dawniej nazywany Oval Basin, a następnie Bowl, był jednym z doków dobrze prosperującego portu węglowego w drugiej połowie XIX wieku i przez większą część XX wieku. Po II wojnie światowej obszar ten zaczął podupadać i popadać w ruinę aż do lat 80. ubiegłego wieku, kiedy to nastąpiła rewitalizacja obszaru Cardiff Bay.

Nazwa jest ukłonem w stronę korzeni pisarza (oboje rodzice Dahla pochodzili z Norwegii) oraz norweskiego kościoła marynarzy, który stoi w pobliżu. "Plass" to norweski odpowiednik angielskiego słowa "place"; w tym kontekście słowo to oznacza po norwesku kwadrat, choć może też oznaczać "przestrzeń" lub "miejsce". Jednak w języku norweskim nazwę placu nazwanego na cześć osoby prawidłowo zapisuje się w rodzajniku, w tym przypadku jako "Roald Dahls plass" (dosłownie "plac Roalda Dahla"). Słowo "plass" nie jest pisane wielką literą we współczesnym (po 1907 r.) języku norweskim.^[18]

Cardiff Arms Park, znany także jako The Arms Park, znajduje się w centrum Cardiff w Walii. Jest znany przede wszystkim jako stadion rugby, ale posiada także kręgielnię. Arms Park był gospodarzem Igrzysk Imperium Brytyjskiego i Brytyjskiej Wspólnoty Narodów w 1958 roku, a także gospodarzem czterech meczów Pucharu Świata w Rugby w 1991 roku, w tym meczu o trzecie miejsce w play-off. Arms Park był także gospodarzem inauguracyjnego finału Pucharu Heinekena w latach 1995-96, a rok później - w latach 1996-97.

Historia stadionu rugby zaczyna się w momencie, gdy w latach 1881-1882 na jego terenie pojawiły się pierwsze trybuny dla widzów. Pierwotnie Arms Park posiadał od północy boisko do krykieta, a od południa stadion do rugby. Do 1969 roku boisko do krykieta zostało zburzone, aby zrobić miejsce dla dzisiejszego boiska do rugby na północy i drugiego stadionu do rugby na południu, zwanego Stadionem Narodowym. Stadion Narodowy, na którym grała reprezentacja Walii w rugby, został oficjalnie otwarty 7 kwietnia 1984 roku, jednak w 1997 roku został zburzony, by w 1999 roku zrobić miejsce dla Stadionu Milenijnego, który gościł Puchar Świata w rugby w 1999 roku i stał się narodowym stadionem Walii. Do dziś stadion pozostaje domem półzawodowej drużyny Cardiff RFC, jednak zawodowa drużyna Cardiff Blues przeniosła się w 2009 roku na Cardiff City Stadium, ale powróciła tam trzy lata później.

Obiekt jest własnością Cardiff Athletic Club i gościł wiele dyscyplin sportowych, oprócz rugby i krykieta; są to m.in. lekkoatletyka, piłka nożna, wyścigi chartów, tenis, baseball brytyjski i boks. Na północ od boiska do rugby znajduje się kręgielnia, z której korzysta Cardiff Athletic Bowls Club, sekcja bowlingowa Cardiff Athletic Club. Stadion Narodowy był także gospodarzem wielu koncertów muzycznych, w tym Michaela Jacksona, Dire Straits, Davida Bowiego, Bon Jovi, The Rolling Stones i U2.^[30]

Komora grobowa St Lythans to pojedynczy kamienny dolmen megalityczny, zbudowany około 4000 lat p.n.e. jako część komorowego kurhanu długiego, w okresie środkowego neolitu, w miejscu znanym obecnie jako Vale of Glamorgan w Walii.

Leży około pół mili (1 km) na zachód od wioski St Lythans, w pobliżu Dyffryn Gardens. Leży także ok. 1,6 km na południe od komory grobowej Tinkinswood, bardziej rozległego cromlechu, który mógł być podobny, zbudowanego w tym samym okresie.

Miejsce to znajduje się na pastwisku, ale można tam dojść pieszo i jest to bezpłatne. W odległości ok. 50 jardów (50 metrów) od tego miejsca znajduje się przydrożny parking dla 2-3 samochodów.

Dolmen, który nigdy nie został w pełni odkopany, jest utrzymywany przez Cadw, walijską agencję ds. środowiska historycznego.^[31]