Odkryj 35 atrakcji, ciekawych miejsc i niezwykłych rzeczy do zrobienia w miejscu takim jak Belfast (Wielka Brytania). Nie przegap obowiązkowych atrakcji turystycznych, do których zaliczyć można: Ratusz, Botanic Gardens i Titanic Belfast. Wśród innych popularnych atrakcji, które warto zobaczyć, znajduje się m.in. Belfast Zoo.
Poniżej znajdziesz pełną listę miejsc wartych odwiedzenia w miejscowości Belfast (Irlandia Północna).
Spis treści
Ratusz
Wielki budynek państwowy i ogrody. Ratusz w Belfaście to budynek Rady Miejskiej Belfastu znajdujący się na Donegall Square w Belfaście, w Irlandii Północnej. Jest zwrócony na północ i skutecznie dzieli dzielnice handlowe i biznesowe centrum miasta. Jest to budynek zabytkowy klasy A.[1]
Adres: City Hall Donegall Sq., BT1 5GS Belfast
Botanic Gardens
Piękny park z wiktoriańską szklarnią. Ogród Botaniczny to publiczny ogród w Belfaście w Irlandii Północnej.
Zajmujące 28 akrów (110 000 m2) w południowym Belfaście ogrody są popularne wśród pracowników biurowych, studentów i turystów. Znajdują się one przy Stranmillis Road w Queen's Quarter, w pobliżu Queen's University. Przy głównym wejściu znajduje się Ulster Museum.[2]
Adres: College Park, BT9 5AB Belfast
Titanic Belfast
Muzeum zatopionego w oceanie liniowca. Titanic Belfast to otwarta w 2012 roku atrakcja turystyczna, będąca pomnikiem morskiego dziedzictwa Belfastu na terenie dawnej stoczni Harland & Wolff w miejskiej dzielnicy Titanic Quarter, gdzie zbudowano RMS Titanic. Opowiada on historię Titanica, który uderzył w górę lodową i zatonął podczas swojego dziewiczego rejsu w 1912 r., oraz jego siostrzanych statków RMS Olympic i HMHS Britannic. W budynku znajduje się ponad 12 000 metrów kwadratowych powierzchni, z czego większość zajmują galerie, prywatne sale wielofunkcyjne i pomieszczenia socjalne, a w marcu 2018 roku dobudowano bar Hickson's Point. W dniu 22 marca 2022 r. odbyła się tam specjalna wizyta solistki roku BBC Schools Soloist of the Year w kategorii seniorów, Evy Rowan, i jej kolegów z rady ekologicznej St Patrick's Grammar School Downpatrick.[3]
Adres: Queen's Road, BT3 9EP Belfast
Belfast Zoo
Zoo z około 150 gatunkami zagrożonych zwierząt. Większość zwierząt w zoo w Belfaście jest zagrożona w swoim naturalnym środowisku. ZOO prowadzi ważne działania ochronne i bierze udział w ponad 90 europejskich i międzynarodowych programach hodowlanych, które pomagają zapewnić przetrwanie wielu zagrożonym gatunkom.
Zoo jest członkiem Brytyjskiego i Irlandzkiego Stowarzyszenia Ogrodów Zoologicznych i Akwariów (BIAZA), Europejskiego Stowarzyszenia Ogrodów Zoologicznych i Akwariów (EAZA) oraz Światowego Stowarzyszenia Ogrodów Zoologicznych i Akwariów (WAZA).[4]
Adres: Antrim Rd, BT36 7PN Newtownabbey
Ulster Museum
Ulster Museum, mieszczące się w Ogrodzie Botanicznym w Belfaście, ma około 8000 metrów kwadratowych powierzchni wystawienniczej dla publiczności, na której prezentowane są materiały ze zbiorów sztuki pięknej i użytkowej, archeologii, etnografii, skarbów z hiszpańskiej Armady, historii lokalnej, numizmatyki, archeologii przemysłowej, botaniki, zoologii i geologii. Jest to największe muzeum w Irlandii Północnej i jeden z elementów składowych National Museums Northern Ireland (Muzeów Narodowych Irlandii Północnej).[5]
Adres: Stranmillis Road, BT9 5AB Belfast
St George's Market
St George's Market jest ostatnim zachowanym wiktoriańskim krytym targiem w Belfaście w Irlandii Północnej. Znajduje się on przy ulicy May Street, w pobliżu rzeki Lagan i hali Waterfront. George's Market został zbudowany w trzech etapach w latach 1890-1896 na zlecenie Belfast Corporation. Przed 1890 rokiem St George's Market był otwartym targiem i najprawdopodobniej mieściła się tam rzeźnia i targ mięsny. Obecnie jest to dobrze prosperujący rynek z 300 kupcami, rzemieślnikami, muzykami i sprzedawcami żywności.[6]
Adres: May Street, BT1 1NN Belfast
Naughton Gallery at Queen's
The Naughton Gallery at Queen's, znana również jako The Naughton Gallery, to galeria sztuki i muzeum na Queen's University Belfast w Irlandii Północnej. Galeria została otwarta w 2001 roku, a jej nazwa pochodzi od nazwiska jej dobroczyńców, Martina i Carmel Naughton, którzy w 2002 roku przekazali uniwersytetowi 500 000 funtów. Galeria, mieszcząca się na pierwszym piętrze budynku Lanyon Queen's University, prezentuje sześć wystaw rocznie, na których prezentowani są lokalni i międzynarodowi artyści współcześni. Wśród wykładów i wydarzeń organizowanych w związku z wystawami, Naughton Gallery od czasu do czasu organizuje pokazy z Queen's Film Theatre, który również jest instytucją kulturalną działającą pod auspicjami Queen's University.[7]
Beacon of Hope Sculpture
The Beacon of Hope lub Thanksgiving Square Beacon to metalowa rzeźba sztuki publicznej o wartości 300 000 funtów autorstwa Andy'ego Scotta o wysokości 19,5 metra, zbudowana w 2007 roku na Thanksgiving Square w Belfaście w Irlandii Północnej. Inne pseudonimy tej rzeźby to Nuala z Hula, Belle on the Ball, The Thing with the Ring, Our Lady of Thanksgiving i Angel of Thanksgiving. Jest to obecnie druga co do wielkości publiczna rzeźba artystyczna w Belfaście, po Rise on Broadway Roundabout.[8]
The Big Fish
Bigfish to drukowana rzeźba z mozaiki ceramicznej autorstwa Johna Kindnessa. Statua o długości 10 metrów została zbudowana w 1999 roku i zainstalowana na nabrzeżu Donegall w Belfaście, w Irlandii Północnej, w pobliżu Lagan Lookout i Custom House.
Wizerunek Dużej Ryby pojawia się w materiałach turystycznych dotyczących Belfastu i Irlandii Północnej.[9]
Adres: 1 Donegall Quay, BT1 3EA Belfast
Zamek
Punkt widokowy na wzgórzu zbudowany w 1870 r.. Zamek w Belfaście – zamek położony na zboczu góry Cavehill w Belfaście. Zlokalizowany na wysokości 120 m n.p.m. zapewnia atrakcyjny widok na samo miasto i zatokę Belfast Lough.
Oryginalny zamek został wzniesiony pod koniec XII wieku przez Normanów. Znajdował się w miejscu dzisiejszych ulic High Street, Castle Place i Donegall Place (obecnie stanowią one centrum Belfastu). Mieszkał w nim Sir Arthur Chichester, baron Belfastu. Zamek ten został jednak zniszczony w 1708 roku.
Przedstawiciele rodu Chichesterów zdecydowali, że zamiast odbudowy zamku w centrum, przeniosą go na przedmieścia Belfastu. W obecnej formie, zamek został wzniesiony w latach 1811-1870 przez George'a Chestera, trzeciego markiza Donegal. Zaprojektował go Charles Lanyon i jego syn ze szkockiej firmy Lanyon, Lynn and Lanyon. Po śmierci barona i kryzysie finansów rodziny, zamek dokończył Anthony Ashley-Cooper, hrabia Shaftesbury.
Jego syn, również hrabia, dokończył zamek i zaprezentował go w 1934 roku. W 1978 roku miasto Belfast rozpoczęło jego gruntowną renowację; przez 10 lat wydano na ten cel ponad 2 miliony funtów. Oficjalnie otworzono go 11 listopada 1988 roku.
Obecnie w jego murach znajduje się sklep z pamiątkami i restauracja. Jest także dostosowany do przygotowywania w nim wesel.[10]
Adres: Antrim Road, BT15 5GR Belfast
Parliament Buildings
Budynek w Belfaście. Parliament Buildings, często nazywany Stormont ze względu na jego położenie w dzielnicy Stormont Estate w Belfaście, jest siedzibą Zgromadzenia Irlandii Północnej, organu ustawodawczego dla tego regionu. Ten specjalnie wybudowany budynek, zaprojektowany przez Arnolda Thornely'ego i zbudowany przez Stewart & Partners, został otwarty przez Edwarda, księcia Walii, w 1932 roku.
Siedzibą władzy wykonawczej, czyli rządu, jest Zamek Stormont. W marcu 1987 r. główny budynek parlamentu został wpisany na listę zabytków klasy A.[11]
Adres: Stormont Upper Newtownards Road, BT4 3XX Belfast
Dundonald International Ice Bowl
Dundonald International Ice Bowl to lodowisko w Dundonald, County Down, Irlandia Północna. Zostało otwarte w 1986 roku przez Petera Robinsona.[12]
Adres: 111 Old Dundonald Road, BT16 1XT Dundonald
Waterfront Hall
Klub muzyczny w Belfaście, Irlandia Północna. The Waterfront Hall - hala widowiskowo-sportowa, zlokalizowana w Belfaście, w Irlandii Północnej, zbudowana dzięki budżetowi 32 milionów funtów na przestrzeni lat 1989-1997.
Hala położona jest w rejonie Lanyon Palace, części kompleksu rozwojowego Laganside Corporation usytuowanego w pobliżu rzeki Lagan. Nazwa Lanyon Palace pochodzi od nazwiska lokalnego XIX-wiecznego architekta Charlesa Lanyona.
W mogącym pomieścić 2,241 osób audytorium Waterfront Hall rozgrywany jest nieprzerwanie od 2005 roku rankingowy turniej snookerowy Northern Ireland Trophy.[13]
Adres: 2 Lanyon Place, BT1 3WH Belfast
Albert Memorial Clock
Niezwykła XIX-wieczna wieża zegarowa. Albert Memorial Clock to wieża zegarowa znajdująca się na Queen's Square w Belfaście, w Irlandii Północnej. Została ukończona w 1869 roku i jest jednym z najbardziej znanych zabytków Belfastu.[14]
Adres: Queen's Square, BT1 3FG Belfast
Cultúrlann McAdam Ó Fiaich
Cultúrlann McAdam Ó Fiaich to centrum kultury języka irlandzkiego w dzielnicy Gaeltacht, znajdujące się przy Falls Road w Belfaście. Centrum zostało otwarte w 1991 r., a w 2010 r. przeszło renowację i zostało otwarte w następnym roku przez ówczesną prezydent Irlandii Mary McAleese.
W centrum znajduje się galeria sztuki imienia lokalnego artysty Gerarda Dillona, teatr, restauracja, księgarnia, biura i sale konferencyjne. W 2011 r. szacuje się, że centrum odwiedza ponad 80 000 osób rocznie.[15]
Adres: Belfast, 216 Falls Road, Belfast, The Gaeltacht Quarter, Belfast, BT12 6AH
Ravenhill Stadium
Obiekt sportowy w Belfaście, Irlandia Północna. Ravenhill Stadium – zlokalizowany w południowo-wschodnim Belfaście stadion przeznaczony do rugby. Właścicielem jest Irlandzki Związek Rugby, zaś użytkuje go zespół Ulster Rugby. Obiekt może pomieścić 11 400 widzów.[16]
Adres: 134 Mount Merrion Avenue, BT6 0FT Belfast
Milltown Cemetery
Cmentarz Milltown to duży cmentarz w zachodnim Belfaście, w Irlandii Północnej. Położony jest w okręgu miejskim Ballymurphy, pomiędzy Falls Road a autostradą M1.[17]
Adres: Office 12 Milltown Row, BT12 6EU Belfast (Gaeltacht Quarter)
Odyssey
Hala widowiskowa w Belfaście, Irlandia Północna. The Odyssey - arena w Belfaście w Irlandii Północnej. Została otwarta w 2001 roku.
W arenie odbyło się wiele wydarzeń WWE, w tym m.in. WWE Raw i SmackDown!. Wśród artystów, którzy koncertowali w Odyssey są m.in.: Def Leppard, Kings of Leon, The Eagles, Bon Jovi, Kylie Minogue, Oasis, Gloria Estefan, George Michael, Shania Twain, Rihanna, Beyonce, Kanye West, The Killers, Snow Patrol, Kaiser Chiefs, Bruce Springsteen, Girls Aloud, Cher, Dolly Parton, Avril Lavigne, Gwen Stefani, Anastacia, Britney Spears, The Prodigy, Slipknot, Stereophonics, Pussycat Dolls, Justin Timberlake, 50 Cent, Chris Brown i Christina Aguilera. Zespół Westlife pobił rekord areny, występując w niej 50 razy od 2001 roku.
Odyssey składa się z czterech głównych części:
- Arena - druga co do wielkości kryta arena w Irlandii, z maksymalną pojemnością 15.000.
- W5 ("Who, What, Where, When, Why") - pawilon naukowy.
- Pavilion - składa się z barów, restauracji, klubu nocnego i kina.
- Sheridan IMAX - pierwszy 3D IMAX w Irlandii Północnej (zamknięty we wrześniu 2007 roku).
Crumlin Road Gaol
HMP Belfast, znany również jako Crumlin Road Gaol, to dawne więzienie położone przy Crumlin Road w północnym Belfaście w Irlandii Północnej. Od 1996 roku jest to jedyne zachowane byłe więzienie z epoki wiktoriańskiej w Irlandii Północnej. Potocznie nazywane jest Crum.
Agencja Ochrony Środowiska Irlandii Północnej nadała mu status budynku zabytkowego klasy A ze względu na jego znaczenie architektoniczne i historyczne. Crumlin Road Courthouse, opuszczony od czasu zamknięcia, stoi naprzeciwko Gaolu, a pod główną drogą łączącą oba budynki znajduje się tunel, który wcześniej służył do transportu więźniów między oboma budynkami.[19]
Adres: Crumlin Road, BT14 6ST Belfast
Sir Thomas and Lady Dixon Park
Sir Thomas and Lady Dixon Park to park w południowym Belfaście, w Irlandii Północnej, o powierzchni prawie 130 akrów, dostępny z Upper Malone Road. Znajdują się w nim łąki, lasy, pola nad rzeką, formalne ogrody różane, ogród murowany i japoński, a także plac zabaw dla dzieci, kawiarnia, tor do biegów na orientację i wiele ścieżek spacerowych. Właścicielem i opiekunem parku jest Wydział Parków i Cmentarzy Rady Miasta Belfast. W dniu 14 lipca 2010 r. w parku odbyły się doroczne Międzynarodowe Próby Róż, będące najważniejszym wydarzeniem Tygodnia Róż, w których uczestniczyli sędziowie z całego świata.[20]
Adres: Upper Malone Road, BT17 9LA Belfast
Shaw's Bridge
Shaw's Bridge to nazwa nadana dwóm sąsiadującym mostom przez rzekę Lagan w Belfaście, w Irlandii Północnej. Starszy z nich to historyczny kamienny most łukowy, który jest dostępny dla rowerzystów i pieszych. Nowy most jest betonowy i prowadzi przez niego droga A55.[21]
Adres: River Lagan, BT 8 7 Belfast
Ulster Hall
Klub muzyczny w Belfaście, Irlandia Północna. Ulster Hall – hala koncertowa mieszcząca się w Belfaście w Irlandii Północnej. Posiada klasę A zabytków Wielkiej Brytanii. Obiekt usytuowany jest na ulicy Bedford Street, mieszczącej się w centrum miasta. Odbywają się tu koncerty muzyki rozrywkowej, muzyki poważnej, spotkania polityczne, targi oraz konferencje. Pomimo otwarcia w mieście większych obiektów, takich jak Waterfront Hall czy Odyssey Arena, Ulster Hall uchodzi za jedno z popularniejszych miejsc kulturowych na terenie Belfastu. Pojemność wynosi 1000 miejsc w pozycji siedzącej i 1850 w stojącej.[22]
Adres: 30 Bedford Street, BT2 7FF Belfast
Katedra św. Anny
Katedra w Belfaście, Irlandia Północna. Katedra świętej Anny – katedra Kościoła Irlandii znajdująca się przy ulicy Donegall Street, w Belfaście, w Irlandii Północnej. To niezwykłe, ale katedra jest używana w dwóch oddzielnych diecezjach, ale nie jest siedzibą żadnego z biskupów, dlatego też nie jest katedrą w najprawdziwszym sensie tego słowa, katedry będącej kościołem mieszczącym siedzibę biskupa. Jakkolwiek, jest tak tytułowana. Jest centralnym punktem dzielnicy Cathedral Quarter w Belfaście.
Pierwszym architektem był Sir Thomas Drew, kamień węgielny został położony w dniu 6 września 1899 roku przez hrabiego Shaftesbury. Stary kościół parafialny św. Anny zaprojektowany przez Francisa Hiorne'a z 1776 roku nadal był użytkowany, aż do 31 grudnia 1903 roku, podczas gdy nowy kościół został zbudowany wokół niego; stary kościół został wtedy zburzony. Okno miłosiernego Samarytanina, widoczne w prezbiterium, jest jedynym elementem starego kościoła, zachowanym w katedrze. Początkowo tylko nawa główna katedry została zbudowana, i została poświęcona w dniu 2 czerwca 1904 roku. W 1924 roku podjęto decyzję o budowie fasady zachodniej katedry jako upamiętnienie mężczyzn i kobiet Ulsteru, którzy służyli i zginęli w I wojnie światowej. Kamień węgielny pod budowę został położony przez gubernatora Irlandii Północnej, księcia Abercorn w dniu 2 czerwca 1925 roku, a ukończona fasada, zmodyfikowany projekt architekta Sir Charlesa Archibalda Nicholsona, została poświęcona w czerwcu 1927 roku. W międzyczasie, środkowe skrzyżowanie naw, w którym zasiada chór, zostało wybudowane w latach 1922-1924. Baptysterium, według planów opracowanych przez nieżyjącego W.H Lynna, który asystował Sir Thomasowi Drew, zostało poświęcone w 1928 roku, i kaplica Świętego Ducha, z pięknymi mozaikami przedstawiającymi Świętego Patryka, zostało poświęcone w dniu 5 lipca 1932 roku w 1500-lecie przybycia św Patryka do Irlandii. Lord Edward Carson, przywódca unionistów w okresie kryzysu autonomii, został pochowany (z pogrzebem państwowym) w południowej nawie bocznej katedry w 1935 roku. W 1941 roku katedra została niemalże zniszczona przez niemiecką bombę, która spowodowała rozległe uszkodzenia otaczających budynków. W 1955 roku rozpoczęły się prace przy budowie arkad, przy wschodniej fasadzie katedry. Arkady te zostały poświęcone w 1959 roku, ale przez kolejne dziesięć lat, nie było możliwe rozpoczęcie prac przy północnym i południowym transepcie. Konflikt w Irlandii Północnej i inflacja doprowadziły do znacznych opóźnień i większych problemów z finansowaniem tych prac. Południowy transept, mieszczący Kaplicę Jedności razem z organami powyżej, zostały poświęcone w 1974 roku, a północny transept północ, z dużym krzyżem celtyckim zaprojektowanym przez Johna MacGeagha na zewnątrz i mieszczący kaplicę królewskich irlandzkich karabinów, został ukończony w 1981 roku.[23]
Adres: Donegall Street, BT1 2HB Belfast
Stormont Estate
Osiedle Stormont to osiedle położone na wschód od Belfastu w hrabstwie Down w Irlandii Północnej. Znajduje się tam główny budynek parlamentu Irlandii Północnej, otoczony lasami i terenami parkowymi. We współczesnych mediach często używa się metonimu "Stormont".
Osiedle Stormont znajduje się w okręgu miejskim Ballymiscaw.[24]
Adres: Upper Newtownards Rd, 3TA Belfast
Windsor Park
Obiekt sportowy. Windsor Park – stadion piłkarski w Belfaście, w Irlandii Północnej, w Wielkiej Brytanii. Swoje mecze rozgrywa na nim klub Linfield Belfast, a także reprezentacja Irlandii Północnej. Teren pod nowy obiekt piłkarski wykupiono w 1904 roku, a już rok później rozegrano pierwsze spotkanie pomiędzy Linfieldem a Glentoranem. W dalszych latach obiekt przechodził kolejne modernizacje. Obecnie może pomieścić 18 500 widzów, z czego 14 000 to miejsca siedzące.[25]
Adres: Donegall Ave, BT12 6LU Belfast
Giant's Ring
Obiekt historyczny w Irlandii Północnej. Giant’s Ring – stanowisko archeologiczne w Irlandii Północnej, na południowych przedmieściach Belfastu. Zachował się tu okrągły nasyp o średnicy 180 m. W czasach przedhistorycznych prawdopodobnie odbywały się tu zgromadzenia plemienne. Mogło to być też miejsce pochówku zmarłych. Pośrodku przestrzeni ograniczonej przez nasyp znajduje się olbrzymi dolmen o nieustalonym pochodzeniu.
W XVIII wieku odbywały się tu wyścigi konne.[26]
Solitude
Stadion piłkarski w Belfaście, Irlandia Północna. Solitude – stadion piłkarski w Belfaście, na którym swoje mecze rozgrywa zespół Cliftonville F.C. Na Solitude po raz pierwszy w historii meczów międzypaństwowych podyktowano rzut karny. Jest najstarszym stadionem w Irlandii Północnej.
Na obiekcie znajdują się trzy trybuny:
- Main Stand
- Cage End Stand
- Bowling Green End (dla kibiców drużyny gości)
Adres: Solitude Cliftonville Street, BT14 6LP Belfast
Belfast Cenotaph
Belfast Cenotaph to pomnik wojenny w Belfaście, w Irlandii Północnej, na Donegall Square West, na zachód od ratusza w Belfaście. Podobnie jak ratusz, został zaprojektowany przez Sir Alfreda Brumwella Thomasa. Cenotaf został odsłonięty w 1929 roku. W 1984 r. został wpisany na listę zabytków klasy A.
Pomnik składa się z centralnie umieszczonego pomnika z kamienia portlandzkiego o wysokości ok. 9,1 m, z brązowymi wspornikami po obu stronach, podtrzymującymi maszty flagowe. Na szczycie pomnika wyrzeźbiono wieńce laurowe, symbolizujące zwycięstwo i honor. Na pomniku widnieje kilka napisów: po stronie północnej: "PRO DEO / ET / PATRIA ERECTED BY / THE CITY / OF / BELFAST / IN MEMORY OF / HER / HEROIC SONS / WHO MADE / THE SUPREME / SACRIFICE / IN / THE GREAT WAR / 1914-1918 THROUGHOUT THE LONG YEARS OF STRUGGLE WHICH / HAVE NOW SO GLORIOUS ENDED THE MEN OF ULSTER / HAVE PROVED HOW NOBLY THEY FIGHT AND DIE / GEORGE R.I." oraz na południowej stronie: "POŚWIĘCILI SWOJE ŻYCIE DLA WIELKIEJ SPRAWY, A ICH OSIĄGNIĘCIA NA LĄDZIE, MORZU I W POWIETRZU ZDOBYŁY NIEZATARTĄ SŁAWĘ".
Pomnik stoi na trzech stopniach. Na południu znajduje się łuk sparowanych kolumn korynckich tworzących kolumnadę o wysokości 7,6 m. Na północy znajduje się ogród pamięci, w którym od 2011 r. co roku odbywa się Pole Pamięci. Na północy znajduje się zagłębiony ogród pamięci, w którym od 2011 r. odbywa się coroczne Pole Pamięci. W 1993 r. odnowiono nawierzchnię ogrodu.
Pomnik został ukończony w 1927 r., a 11 listopada 1929 r. oficjalnie odsłonięty przez wicehrabiego Allenby. W oficjalnej ceremonii odsłonięcia pomnika nie wzięły udziału żadne organizacje katolickie, ale weterani z 16 Dywizji (Irlandzkiej) złożyli wieniec po zakończeniu uroczystości, a w następnym roku wzięli w niej udział.
Oprócz zwykłych nabożeństw w Niedzielę Pamięci, co roku 1 lipca odbywają się także uroczystości upamiętniające pierwszy dzień bitwy nad Sommą. Kontrowersje wzbudził pierwszy burmistrz Belfastu z ramienia Sinn Féin, Alex Maskey, który złożył wieniec 1 lipca 2002 r.
W pobliżu znajdują się pomniki upamiętniające służbę irlandzkich pułków w wojnie burskiej oraz pomnik upamiętniający wojnę koreańską, a także żołnierzy amerykańskich, którzy przybyli do Irlandii Północnej w 1942 r.[28]
St Mary's Church
Kościół Najświętszej Marii Panny w Belfaście to rzymskokatolicki kościół położony w dzielnicy Chapel Lane/Smithfield w Belfaście, w Irlandii Północnej. Jest to kościół macierzysty dla miasta i parafii mensalnej. Został otwarty w tym miejscu w 1784 roku. Był to wówczas jedyny kościół rzymskokatolicki w ówczesnym Belfaście, po złagodzeniu niektórych przepisów karnych. Na terenie przykościelnym znajduje się niezbyt wyróżniająca się grota poświęcona Matce Boskiej z Lourdes.[29]
Adres: 2-4 Chapel Ln, BT1 1HH Belfast
St Malachy's Church
Kościół św. Malachy'ego jest kościołem katolickim w Belfaście, w Irlandii Północnej. Mieści się przy Alfred Street, w niewielkiej odległości od ratusza, choć poprzedza ten budynek o ponad 60 lat. Kościół jest centralnym punktem lokalnej wspólnoty parafialnej, a także parafii Saint Malachy's, jednej z 88 parafii w diecezji Down and Connor. Po kościele św. Marii przy Chapel Lane i kościele św. Patryka w Belfaście przy Donegall Street, kościół św. Malachy'ego jest trzecim najstarszym kościołem katolickim w Belfaście.
Początkowo parafia Saint Malachy's była zarządzana przez księży z parafii Saint Mary's, dopóki w 1866 r. nie utworzono parafii Saint Malachy, a administratorem został ks. Geoffrey Brennan, pochodzący z Kilkenny. Pierwszym proboszczem parafii Saint Malachy's, utworzonej w 1909 roku, był ks. Daniel McCashin.[30]
Adres: 24 Alfred St, BT2 8EN Belfast
Dividers Sculpture
Dividers to rzeźba plenerowa znajdująca się w Clarendon Dock, na rzece Lagan, w Belfaście, w Irlandii Północnej. Rzeźba została wykonana w 2002 roku przez artystkę Vivien Burnside i jest to zestaw przegród o wysokości 8,3 m, wykonanych z brązu z rdzeniem ze stali nierdzewnej. Projekt został sfinansowany przez Laganside Corporation, Belfast Harbour Commissioners oraz National Lottery za pośrednictwem Arts Council of Northern Ireland.[31]
Kościół św. Jerzego
George's Church, Belfast to kościół Kościoła Irlandii znajdujący się przy High Street w Belfaście, w Irlandii Północnej. Jest to najstarszy kościół Kościoła Irlandii w Belfaście. Został zaprojektowany przez irlandzkiego architekta Johna Bowdena i otwarty w 1816 roku. Główne prace renowacyjne zakończyły się w czerwcu 2000 roku.[32]
Adres: 105 High St, BT1 2AG Belfast
Grand Opera House
Odrestaurowana wiktoriańska scena teatralna i muzyczna. The Grand Opera House to teatr w Belfaście w Irlandii Północnej, zaprojektowany przez najbardziej płodnego architekta teatralnego tego okresu, Franka Matchama. Został otwarty 23 grudnia 1895 roku. Według Theatres Trust, "wspaniała widownia jest prawdopodobnie najlepszym zachowanym w Wielkiej Brytanii przykładem stylu orientalnego zastosowanego w architekturze teatralnej". Widownia została przywrócona do dawnej świetności, a przestrzenie foyer i bary zostały na nowo zaprojektowane i rozbudowane w ramach projektu o wartości 12,2 miliona funtów, realizowanego w latach 2020/2021, hojnie wspieranego przez National Lottery Heritage Fund.
Odbywają się tu przedstawienia muzyczne, teatralne, baletowe, operowe i komediowe, a także imprezy edukacyjne i wycieczki. Największą popularnością cieszy się coroczna pantomima, wystawiana od momentu otwarcia teatru w 1895 r. Teatr może pomieścić 1 058 widzów.[33]
Adres: Belfast, 2-4 Great Victoria St
The Duncairn
The Duncairn Centre for Arts & Culture otworzyło swoje podwoje w 2014 roku i jest pierwszym w północnym Belfaście specjalnie wybudowanym obiektem sztuki i kultury o wspólnej przestrzeni. Duncairn stanowi platformę dla lokalnych i międzynarodowych artystów do prezentowania swoich prac, jak również zapewnia publiczności i użytkownikom dostęp do programu artystycznego i kulturalnego najwyższej jakości. Centrum Kultury i Sztuki Duncairn jest ośrodkiem kreatywności, w którym wszyscy mogą się wypowiedzieć, czuć się szanowani i mile widziani. Jego celem jest stworzenie wspólnej przestrzeni artystycznej, która przyczyni się do kulturalnego, społecznego, politycznego i ekonomicznego odrodzenia północnego Belfastu, a jednocześnie będzie prezentować, wspierać i rozwijać twórczość młodych, wschodzących artystów lokalnych. Dzięki swojej działalności Centrum stało się jednym z najcenniejszych zasobów społeczności północnego Belfastu, wspierając rodziny znajdujące się w trudnej sytuacji, poprzez otwarte i bezpłatne obcowanie ze sztuką.[34]
Katedra św. Piotra
Katedra w Belfaście, Irlandia Północna. Katedra Świętego Piotra w Belfaście – rzymskokatolicka katedra diecezji Down-Connor i siedziba rzymskokatolickiego biskupa Down-Connor. Mieści się przy ulicy Divis Street w Belfaście, stolicy Irlandii Północnej. Jest siedzibą chóru St Peters Schola Cantorum.
Została wybudowana w latach 1860-1866 w stylu neogotyckim według projektu architektów Jeremiaha McAuleya i Johna O’Neilla. Posiada dwie wieże. Została konsekrowana w niedzielę 14 października 1866 przez arcybiskupów Dublina i Birmingham.[35]
Adres: St. Peters Square South, BT12 4BU Belfast