Southwell - atrakcje i zabytki, które warto zobaczyć

XII-wieczny romański klasztor. Katedra w Southwell – katedra diecezji Southwell i Nottingham Kościoła Anglii.

Kościół klasztorny i dobudowany kapitularz. Nawa główna, nawy boczne i zachodnie wieże wzniesione około 1120-1150, na miejscu kościoła anglosaskiego. Prezbiterium, nawy boczne i kaplice wschodniego transeptu wzniesione około 1233-1260. Kapitularz wzniesiony 1290-1300. Lektorium wzniesione około 1337 roku, a łęki przyporowe w prezbiterium i okna w kaplicy transeptu wzniesione w połowie XIV wieku. Okna wschodnie w nawie bocznej wstawione w późnym XIV wieku. Okno zachodnie w nawie głównej i okno w szczycie prezbiterium wprawione oraz dachy naprawione w XV wieku. Południowa zachodnia wieża, nawa główna i wieża przy skrzyżowaniu naw, na nowo pokryte dachem po pożarze w latach 1711-1714. Zachodnie iglice rozebrane przez Richarda Inglemana w 1801 roku. Kapitularz na nowo pokryty dachem przez Williama Wilkins Seniora w 1803 roku. Zachodnie wieże wyremontowane w 1816 roku. Iglice na zachodnich wieżach i dach kapitularza odbudowane, a dachy nad nawą główną i transeptem odnowione w 1880 roku przez Ewana Christiana. Mur ciosowy z ołowianymi dachami. Katedra reprezentuje style: romański, Early English i Decorated Style. Nawa główna i nawy boczne z clerestorium, wieżami zachodnimi, kruchtą północną, transeptami, wieżą na skrzyżowaniu naw, prezbiterium z kaplicami poprzecznymi, kaplicą dla pielgrzymów, krużgankami i przedsionkiem, kapitularzem.^[1]

The Workhouse, znany również jako Greet House, w mieście Southwell, Nottinghamshire, Anglia, jest muzeum prowadzonym przez National Trust, otwartym dla publiczności w 2002 roku. Zbudowany w 1824 roku, był prototypem dziewiętnastowiecznego przytułku i został uznany przez Królewską Komisję ds. Prawa Ubogich za najlepszy przykład spośród istniejących przytułków, zanim wprowadzone w 1834 roku Nowe Prawo Ubogich doprowadziło do budowy przytułków w całym kraju. Został zaprojektowany przez Williama Adamsa Nicholsona, architekta z Southwell i Lincoln, wraz z ks. Johnem T. Becherem, pionierem reformy przytułków i więzień. Został opisany przez National Trust jako najlepiej zachowany przytułek w Anglii.

Budynek był użytkowany do początku lat 90., kiedy to zaczęto w nim organizować tymczasowe mieszkania dla matek i dzieci. Nabycie budynku przez National Trust jest wyrazem chęci poszerzenia zainteresowań tej organizacji i zapewnienia ciągłości istnienia zabytkowego budynku klasy II*, który potencjalnie miał zostać przekształcony w mieszkania.

Prace renowacyjne rozpoczęły się od naprawy dachu w 2000 roku i trwają nadal. Wiele pomieszczeń zostało na nowo urządzonych tak, jak wyglądały w XIX wieku, a budynki, mury i ubikacje, które zostały zburzone w XX wieku, zostały odtworzone.

Suszarnia na pranie została otwarta w marcu 2012 r., co zbiegło się w czasie z prezentacją długoletniej pracy dla pracowników i wolontariuszy przez ówczesną dyrektor generalną National Trust, Fionę Reynolds.

W 2015 roku nieruchomość pojawiła się w czteroczęściowym serialu "24 godziny w przeszłości", w którym sześć sławnych osób przekonało się, jak wyglądało życie w wiktoriańskiej Wielkiej Brytanii.^[2]