Nottingham - atrakcje i zabytki, które warto zobaczyć

Zamek w Nottingham. Zamek Nottingham to niegdyś warowny zamek w Nottingham w Anglii, zastąpiony później przez rezydencję z epoki georgiańskiej. W średniowieczu był ważną fortecą królewską i okazjonalną rezydencją królewską. Podupadły w XVI wieku, pierwotny zamek został w dużej mierze zburzony w 1651 roku, z wyjątkiem murów i bramy. Zamek zajmuje dominującą pozycję na naturalnym cyplu, znanym jako "Castle Rock", z klifami o wysokości 130 stóp od strony południowej i zachodniej, które dominują nad panoramą miasta.

William Cavendish, 1. książę Newcastle, zbudował na tym miejscu w latach 70. XVI wieku rezydencję, którą dokończył jego syn, Henry Cavendish, 2. książę Newcastle. Ten książęcy pałac został spalony przez buntowników w 1831 roku i przez ponad 40 lat pozostawał w stanie ruiny. Odbudowano go w latach 70. XIX wieku, aby umieścić w nim galerię sztuki i muzeum, które nadal są w użyciu. Z pierwotnego zamku zachowało się niewiele, poza budynkiem bramnym i fragmentami murów obronnych, ale zachowało się wystarczająco dużo fragmentów, aby można było zorientować się w układzie terenu.

Mimo że właścicielem zamku jest Rada Miasta Nottingham, jest on zarządzany przez niezależny, charytatywny trust o nazwie Nottingham Castle Trust. W 2018 roku zamek został zamknięty na czas gruntownego remontu, a jego ponowne otwarcie nastąpiło 21 czerwca 2021 roku.^[2]

Old Market Square jest otwartym, przeznaczonym dla pieszych placem miejskim w Nottingham w Anglii, stanowiącym serce miasta i zajmującym powierzchnię około 12 000 metrów kwadratowych, czyli około 3 akrów. Jest to jeden z największych wybrukowanych placów w Wielkiej Brytanii.

Położony w samym centrum Nottingham, plac jest ograniczony od zachodu przez Beastmarket Hill, od północy przez Long Row, a od południa przez South Parade. Wschodni kraniec placu jest zdominowany przez budynek Council House, który służył jako ratusz Nottingham do 2010 r., kiedy to administracja przeniosła się do nowo nabytego Loxley House przy Station Street.

Charakter placu sprawia, że jest on często wykorzystywany do organizacji dużych imprez lokalnych, targów, koncertów i wystaw.^[6]

Duży park z jeziorem do pływania i kawiarnią. Highfields Park to zabytkowy park klasy II o powierzchni 121 akrów, położony w zachodniej części Nottingham, w Anglii. Jego właścicielem i opiekunem jest Rada Miasta Nottingham. Znajduje się wzdłuż University Boulevard, przylegając do kampusu University Park Uniwersytetu w Nottingham. Ze względu na bliskość kampusu uniwersyteckiego od północy, Highfields Park wydaje się być częścią samego kampusu i dlatego wielu określa cały obszar jako University Park. Między parkiem a kampusem istnieją historyczne powiązania. W parku znajduje się jezioro z łódkami, które można wypożyczyć w miesiącach letnich. Kaskada i kamienie na zachodnim krańcu jeziora są wpisane na listę II stopnia. Na południe od jeziora płynie potok Tottle Brook, dopływ rzeki Trent, który na większej części swojej długości jest przepuszczony przez przepust. Na wschodnim krańcu znajdują się urządzenia do zabawy dla dzieci oraz pawilon z kawiarnią.^[7]

City of Caves jest atrakcją turystyczną w Nottingham opartą na sieci jaskiń, wykutych w piaskowcu, które były różnie wykorzystywane na przestrzeni lat jako garbarnia, piwnice domów publicznych i jako schron przeciwlotniczy. Jaskinie zostały wpisane na listę zabytków przez Historic England pod nazwą Caves at Drury Hill, przy czym Drury Hill to średniowieczna ulica, pod którą wcześniej się znajdowały, dopóki nie została zburzona, by zrobić miejsce dla centrum handlowego Broadmarsh. Nowsza nazwa Miasto Jaskiń odnosi się do faktu, że w mieście Nottingham znajdują się setki sztucznych jaskiń, które są wykorzystywane od ponad tysiąca lat.

Do Miasta Jaskiń można było wejść z górnego poziomu centrum handlowego Broadmarsh, ale obecnie można do niego wejść od strony Garner's Hill ze względu na prace budowlane w centrum Broadmarsh, których zakończenie zaplanowano na 2021 r. Atrakcja, będąca częścią Narodowego Muzeum Sprawiedliwości, jest prowadzona przez Egalitarian Trust od otwarcia w 2004 roku.^[8]

Nottingham Industrial Museum to prowadzone przez wolontariuszy muzeum mieszczące się w części XVII-wiecznego bloku stajni Wollaton Hall, położonego na przedmieściach miasta Nottingham. Muzeum zdobyło nagrodę Nottinghamshire Heritage Site of the Year Award 2012, lokalne wyróżnienie przyznawane przez Experience Nottinghamshire. Muzeum zostało zamknięte w 2009 roku po tym, jak Rada Miasta Nottingham wycofała się z finansowania, ale od tego czasu jest ponownie otwierane w weekendy i święta, dzięki dotacji rządowej w wysokości 91 000 funtów i prowadzone przez wolontariuszy. Muzeum zawiera ekspozycję lokalnych maszyn włókienniczych, transportu, telekomunikacji, górnictwa i techniki inżynieryjnej. Znajduje się tu wystawa rowerów, motocykli i samochodów. Znajdują się tu przykłady ważnych maszyn do wyrobu koronek. Znajduje się tu także działający silnik belkowy ze stacji pomp w Basford, Nottingham.^[9]

Arboretum to dzielnica mieszkaniowa miasta Nottingham w hrabstwie Nottinghamshire w Anglii. Arboretum, od którego dzielnica wzięła swoją nazwę, było pierwszym wyznaczonym parkiem publicznym w Nottingham, wybranym na mocy ustawy Inclosure Act z 1845 roku. Nad projektem parku czuwał botanik i wydawca ogrodniczy Samuel Curtis. 11 maja 1852 roku park został oficjalnie otwarty. Park został otwarty przez burmistrza Nottingham, producenta koronek W. Felkina, oraz szeryfa okręgu Nottingham, pana Balla, na oczach 30 000 ludzi. Jest on wpisany na listę II klasy*.

Park został zaprojektowany jako kolekcja botaniczna w "porządku naturalnym" oraz jako spokojne miejsce do wypoczynku, stanowiąc główną atrakcję w sercu wiktoriańskiego Nottingham. Od 1852 roku był otwarty bezpłatnie w niedzielę, poniedziałek i środę, ale w pozostałe dni wstęp był płatny 6d (równowartość 2,78 funta w 2020 roku) lub 1 funt (równowartość 111,09 funta w 2020 roku) za roczne pozwolenie.

Arboretum stało się jednym z "zielonych płuc" Nottingham i jest parkiem wyróżnionym Zieloną Flagą. Jest to najstarszy park publiczny w mieście, a także park położony najbliżej centrum miasta. Obecnie w parku znajduje się ponad 800 drzew należących do 65 gatunków.

W 1852 r. według projektu Henry'ego Mosesa Wooda, Jamesa Ebranka Halla, budowniczego, otwarto salę restauracyjną w stylu Tudorów z salą bankietową zajmującą cały front budynku. Budynek zawierał również pokój dla pań, refektarz i kuchnię. Hol wejściowy i klatka schodowa prowadziły do trzech komnat na piętrze. Cały budynek został zbudowany z cegły z kamiennymi okładzinami, a od frontu został opatrzony kasztelem. W 1932 r. rozebrano skrzydła pomieszczeń gastronomicznych. Pozostała część budynku funkcjonowała jako hotel i restauracja oraz pub jako The Arboretum Rooms, The Arboretum pub (znany również jako The pub in the Park), Arboretum Hotel i Arboretum Manor. W 1965 r. budynek został poważnie uszkodzony przez pożar i musiał zostać niemal całkowicie odbudowany. W 2006 r. kolejny pożar doprowadził do jego rozbiórki.

Woliera okrągła została otwarta w 1889 r. Oryginalne żeliwne słupy i belki dachowe zostały pokryte nowoczesną siatką stalową. Murowana woliera główna została zbudowana w latach 1955/6. Górna woliera została zbudowana w 1934 roku dla ptaków tropikalnych.

Pierwszą trybunę przeniesiono tu w 1881 roku z zieleńca przy zamku w Nottingham i ustawiono przed budynkiem Refreshment Rooms. W 1907 r. zastąpiono ją nową, zaprojektowaną przez architekta miejskiego Franka Becketta Lewisa.

W Arboretum odbywały się liczne imprezy, w tym doroczny festiwal Nottingham Pride.

English Heritage przyznało temu miejscu status Grade II* w Rejestrze Historycznych Parków i Ogrodów, a dzwonnica, trybuna i woliera zostały wpisane na listę Grade II.

Arboretum" było także nazwą okręgu wyborczego w mieście Nottingham do roku 2019, kiedy to zostało połączone z okręgiem Hyson Green, tworząc okręg Hyson Green i Arboretum. W czasie spisu powszechnego w 2011 roku były okręg Arboretum liczył 13 321 mieszkańców.^[24]

Sky Mirror to publiczna rzeźba autorstwa artysty Anisha Kapoora. Została zamówiona przez Nottingham Playhouse i zainstalowana na zewnątrz teatru w Wellington Circus, Nottingham, Anglia. Sky Mirror to wklęsły talerz o szerokości 6 metrów, wykonany z polerowanej stali nierdzewnej, ważący 10 ton i skierowany pod kątem ku niebu. Jego powierzchnia odbija nieustannie zmieniające się otoczenie.

Od pomysłu do odsłonięcia Sky Mirror 27 kwietnia 2001 r. minęło sześć lat, a koszt tego przedsięwzięcia wyniósł 900 000 funtów. W tamtym czasie było to najdroższe dzieło sztuki obywatelskiej sfinansowane przez Loterię Narodową. Zostało wyprodukowane w Finlandii.

Jesienią 2007 r. Sky Mirror z Nottingham Playhouse został wybrany jako "Pride of Place" w plebiscycie na ulubiony punkt orientacyjny Nottingham. Niedawno Sky Mirror zostało zainstalowane w Brighton's Pavilion Gardens z okazji festiwalu w Brighton.

Od 19 września do 27 października 2006 r. większa wersja Sky Mirror była zainstalowana w Rockefeller Center w Nowym Jorku. Miało ono średnicę 11 m (35 stóp), stało na wysokości trzech pięter i ważyło 23 tony (23 t). Strona wypukła wychodziła na Piątą Aleję, a strona wklęsła na dziedziniec Rockefeller Center.

Wersje Sky Mirror znajdują się także w Muzeum Ermitażu w Sankt Petersburgu w Rosji, przed kasynem Monte-Carlo w Monako oraz w Muzeum Sztuki Współczesnej De Pont w Tilburgu w Holandii.

Od 28 września 2010 roku Sky Mirror i trzy inne rzeźby Kapoora były eksponowane w Ogrodach Kensington w Londynie. Wystawa plenerowa nosiła tytuł Turning the World Upside Down i trwała do 13 marca 2011 roku. Była dostępna od godziny 6 rano do zmroku. Kapoor powiedział, że Ogrody Kensington to "najlepsze miejsce w Londynie na dzieło sztuki, prawdopodobnie na całym świecie". W miejscu, w którym stoi Sky Mirror, stała wcześniej rzeźba Henry'ego Moore'a - dzieło podarowane przez artystę, ale usunięte w 1996 roku w celu konserwacji. Rzeźby Kapoora są strzeżone przez całą dobę, a ich koszt szacuje się na 120 000 funtów, które pokrywa Agencja Parków Królewskich.

Stała instalacja Sky Mirror znajduje się w Dallas Cowboys Art Collection na AT&T Stadium.^[32]

Wilkinson Street to przystanek tramwajowy Nottingham Express Transit, w mieście Nottingham na przedmieściach Basford. Przystanek tramwajowy został otwarty 9 marca 2004 roku, wraz z początkowym systemem NET. Jest to jeden z kilku przystanków typu "parkuj i jedź" w sieci NET, przy którym znajduje się ponad 600 miejsc parkingowych. Zajezdnia NET przy Wilkinson Street również przylega do przystanku i zapewnia miejsca do przechowywania i konserwacji wszystkich tramwajów systemu, po tym jak została rozbudowana, aby poradzić sobie z dodatkowymi tramwajami zamówionymi w fazie drugiej. W zajezdni znajdują się także biura NET, pomieszczenia dla pracowników i dyspozytornia.

Przystanek tramwajowy znajduje się na zarezerwowanym torowisku wzdłuż ulicy Wilkinson i posiada dwa perony boczne flankujące parę torów. Na zachodzie tory przecinają linię kolejową Robin Hood na wspólnym moście z ulicą Wilkinson, a następnie zakręcają i opadają, biegnąc równolegle do linii kolejowej do przystanku Basford. Na wschód od tego przystanku znajduje się trójkątne skrzyżowanie umożliwiające dojazd do zajezdni, a następnie oba tory przecinają się i biegną osobno w dwóch różnych kierunkach. Tramwaje jadące w kierunku centrum miasta zatrzymują się na przystanku Radford Road, natomiast tramwaje jadące z centrum miasta zatrzymują się na przystanku Shipstone Street.

Wraz z otwarciem drugiego etapu NET, Wilkinson Street znajduje się teraz na wspólnym odcinku NET, gdzie linia 1, pomiędzy Hucknall i Chilwell, oraz linia 2, pomiędzy Phoenix Park i Clifton, kursują razem. Tramwaje na każdej linii kursują z częstotliwością od 4 do 8 tramwajów na godzinę, w zależności od dnia i pory dnia, łącząc się, aby zapewnić do 16 tramwajów na godzinę na wspólnym odcinku.^[33]