Kenilworth - atrakcje i zabytki, które warto zobaczyć

Zamek wybudowany dla Elżbiety I. Zamek Kenilworth to zamek w mieście Kenilworth w hrabstwie Warwickshire w Anglii, który został założony podczas normańskiego podboju Anglii, a następnie rozbudowywany w okresie Tudorów. Został on opisany przez historyka architektury Anthony'ego Emery'ego jako "najwspanialszy zachowany przykład półkrólewskiego pałacu z późniejszego okresu średniowiecza, znaczący ze względu na swoją skalę, formę i jakość wykonania". Kenilworth odegrało ważną rolę historyczną: było przedmiotem sześciomiesięcznego oblężenia Kenilworth w 1266 r., uważanego za najdłuższe oblężenie w historii średniowiecznej Anglii, i stanowiło bazę dla działań Lancasterów w Wojnie Róży. Kenilworth było sceną usunięcia Edwarda II z angielskiego tronu, znieważenia Henryka V przez Francuzów w 1414 roku prezentem w postaci piłek tenisowych oraz wystawnego przyjęcia Elżbiety I przez hrabiego Leicester w 1575 roku. Został opisany jako "jeden z dwóch głównych zamków w Wielkiej Brytanii, które można zaklasyfikować jako zamki wodne lub fortece nad jeziorem...".

Zamek był budowany przez kilka stuleci. Założony w latach dwudziestych XI wieku wokół potężnej normańskiej wielkiej wieży, zamek został znacznie rozbudowany przez króla Jana na początku XIII wieku. Dzięki spiętrzeniu okolicznych potoków stworzono potężną obronę wodną, a powstałe w ten sposób fortyfikacje okazały się odporne na ataki lądowe i wodne w 1266 roku. Pod koniec XIV wieku Jan z Gaunt wydał ogromne sumy, przekształcając średniowieczny zamek w pałacową fortecę zaprojektowaną w najnowszym stylu prostopadłym. Hrabia Leicester rozbudował zamek w XVI wieku, wznosząc nowe budynki w stylu Tudorów i wykorzystując średniowieczne dziedzictwo Kenilworth do stworzenia modnego renesansowego pałacu.^[1]

Abbey Fields to park o powierzchni 68 akrów, który znajduje się w centrum Kenilworth, Warwickshire, Anglia. Park był kiedyś terenem rolniczym należącym do opactwa St Mary's Abbey, które zostało rozwiązane w połowie XVI wieku i obecnie jest zrujnowane. W parku zachował się kościół św. Mikołaja, którego początki sięgają XII wieku.

Park jest obecnie utrzymywany przez Radę Okręgu Warwick i posiada kompleks centrum rekreacyjnego, w skład którego wchodzą kryte i odkryte baseny, pięć kortów tenisowych i duży plac zabaw dla dzieci. W parku znajduje się również kawiarnia, pomnik wojenny oraz muzeum historii opactwa, mieszczące się w starej stodole. Oprócz tych atrakcji stworzonych przez człowieka, w parku znajduje się naturalne jezioro i Finham Brook, dopływ rzeki Sowe. Organizacja wolontariuszy Friends of Abbey Fields (Przyjaciele Pól Opactwa) współpracuje z Radą Dzielnicy w zakresie utrzymania parku.

Jako największy park w mieście, co roku odbywa się w nim wiele znanych imprez, takich jak pokaz Lions Club, karnawał miejski, nocne imprezy z okazji ogniska oraz charytatywny wyścig kaczek w Boxing Day. Jest to także miejsce biegów na orientację, z którego korzysta klub Octavian Droobers z Midlands.^[4]

The Water Tower to budynek znajdujący się w Kenilworth, Warwickshire, Anglia. Przyjmuje się, że budynek został zbudowany jako wiatrak w połowie XVIII wieku przez Josepha Lee z Warwick, opisanego jako Gentlemen i Johna Lamba z Warwick, Haberdasher. Istnieją dowody na sprzedaż młyna w 1778 r. jako działającego przedsiębiorstwa. Budynek był nadal wykorzystywany jako działający wiatrak do 1854 roku, kiedy to wprowadzono napęd parowy. W 1885 r. maszyny młyńskie zostały usunięte, a budynek przekształcono w wieżę ciśnień. W tym celu podwojono wysokość murów i umieszczono na nich żelazny zbiornik o pojemności 26 000 galonów. Stał się on pierwszym wodociągiem miejskim i zaopatrywał Kenilworth w wodę aż do 1939 roku. Zaopatrzenie z tego zbiornika było w rzeczywistości wykorzystywane do celów pomocniczych do około 1964 roku. W 1970 roku Rada Miejska Kenilworth, pragnąc zapewnić zachowanie tak ważnego i historycznego zabytku, wystawiła go na sprzedaż w drodze przetargu pod warunkiem, że zostanie on odrestaurowany i przekształcony w prywatny dom mieszkalny. Plany przedstawione przez architekta, pana Edwarda Byrona z Leamington Spa, w imieniu ppłk Michaela Wheata, zostały zaakceptowane i pod koniec 1972 roku rozpoczęto przebudowę, którą ukończono w 1974 roku. Ta pomysłowa przebudowa obejmuje nową dobudówkę na parterze, która została sprytnie zaprojektowana tak, aby harmonizowała z charakterem budynku. Wieża i całość tworzą teraz unikalny i wygodny dom, skutecznie łączący przeszłość z teraźniejszością.

Z górnych pięter roztaczają się wspaniałe widoki na starożytne miasto Kenilworth ze słynnym zamkiem, a wieża stoi w odległości kilkuset metrów od pola znanego jako Parliament Piece, gdzie podobno Szymon De Montfort zorganizował pierwszy angielski parlament w 1264 roku.

W 1975 r. nieruchomość otrzymała Nagrodę Dziedzictwa Architektonicznego przyznawaną przez brytyjską Radę Europejskiego Dziedzictwa Architektonicznego. Nagrodę podpisał Filip, książę Edynburga.

Godna uwagi opowieść o wiatraku z początku XIX wieku dotyczy odważnego mieszkańca, niejakiego Jerry'ego O'Hea, który wykazał się hartem ducha, chwytając się jednego z żagli wiatraka. Niestety jego ramię zostało złapane i był niesiony w kółko, dopóki młynarz nie włączył hamulca.

Wśród poprzednich mieszkańców są biznesmen Stephen Drucker, znany głównie z prowadzenia sieci Druckers Vienna Patisserie, oraz Gordon Cain, inspektor ds. budynków historycznych, który pracował jako kierownik projektu przy renowacji budynku St George's Bloomsbury.^[6]