Warwick - atrakcje i zabytki, które warto zobaczyć

Słynna forteca i lochy na szczycie klifu. Zamek w Warwick – średniowieczny zamek położony w Warwick, w hrabstwie Warwick, w środkowej Anglii. Znajduje się on na brzegu malowniczej rzeki Avon.

Warwick Castle został wybudowany w 1068 przez Wilhelma Zdobywcę na terenie, bądź w sąsiedztwie, anglosaskiej ufortyfikowanej wioski. Był używany aż do wczesnych lat XVII wieku, kiedy to Sir Fulke Greville przekształcił go w typowo angielską posiadłość wiejską (Country house). Był posiadłością rodziny Greville, która w 1759 uzyskała tytuł hrabiów Warwick, do 1978.

Od 1088 roku zamek należał tradycyjnie do hrabiów Warwick. Był niejako symbolem ich potęgi do 1153, kiedy to został im zabrany przez króla Henryka II. W tym czasie był używany głównie jako więzienie, także dla jeńców spod Poitiers. Z kolei gdy był w posiadaniu Richarda Neville'a, został w nim uwięziony Edward IV York.

Od wybudowania w XI wieku, zamek został poddany wielu zmianom, np. dobudowanie wież, przebudowanie części reprezentacyjnej. Oryginalną drewnianą rezydencję typu motte przekształcono w kamienną w XII wieku. W czasie trwania wojny stuletniej, główna fasada została ufortyfikowana. W XVII wieku tereny wokół zamku zostały przekształcone w ogrody. Obrona zamku została wzmocniona w czasie przygotowań do wojny domowej. Baron Robert Greville był zwolennikiem parlamentu. Zamek musiał więc wtedy stawić opór oblężeniu rojalistów, później był używany jako więzienie dla "parlamentarnych" jeńców. The Tussauds Group zakupiła i otworzyła Zamek dla zwiedzających w 1978. Jest on prawnie chroniony i wpisany na listę zabytków Wielkiej Brytanii (kategoria I).^[1]

Szpital Lorda Leycestera jest jednym z najlepiej zachowanych przykładów średniowiecznej architektury podwórzowej w Anglii i jest instytucją charytatywną wspierającą byłych żołnierzy. Mieści się w Warwick, w Anglii, obok West Gate, przy High Street. Jest to budynek wpisany na listę zabytków klasy I. Szpital jest wyróżniającym się i znanym na całym świecie elementem Warwick. Przez prawie 900 lat na tym terenie wznoszono budynki i prowadzono działalność społeczną, począwszy od kaplicy zbudowanej w 1126 roku. W XIV wieku 12. hrabia Warwick podarował teren Zjednoczonemu Cechowi Świętej Trójcy i Świętego Jerzego. Sala cechowa, Wielka Sala i Dom Mistrza zostały zbudowane pod koniec XV wieku. Na przestrzeni wieków starożytne budynki i 500-letnie ogrody były podziwiane przez wielu znanych gości, takich jak Charles Dickens i Oscar Wilde, przez królów i królowe, takie jak król Jerzy V i Królowa Matka, a także przez zwykłych podróżników z całego świata.^[5]

The Saltisford Canal Arm to krótki odcinek kanału znajdujący się w mieście Warwick, Warwickshire, Anglia. Otwarty w latach 90. XVIII wieku, początkowo nie był ramieniem, lecz początkiem kanału Warwick/Birmingham. Nabrał on charakteru odgałęzienia, gdy ukończono budowę kanału Warwick / Napton, który łączy się z Birmingham Road / Budbrooke Industrial Estate. Jest to ostatnie zachowane odgałęzienie znacznie dłuższego, znanego w całym kraju kanału Grand Union. Ramię kanału zostało otwarte w 1799 roku jako przystanek końcowy dla kanału Warwick i Birmingham. Jego początkowym celem było umożliwienie transportu towarów w pobliżu centrum miasta z jego zamkiem i targiem. Jednak wybudowanie w 1822 roku gazowni obok końca ramienia kanału znacznie zwiększyło jego wykorzystanie.

Pozostawał pod kontrolą kanału W&B, poprzez różne fuzje, aż do 1927 roku, kiedy to został zakupiony przez Regent's Canal Company, który dwa lata później został przemianowany na Grand Union. W latach 30. XX wieku teren ten był intensywnie wykorzystywany jako plac budowy i magazyn podczas budowy pobliskich śluz Hatton. Na mocy ustawy o transporcie z 1947 roku cała sieć kanałów została znacjonalizowana, a British Waterways utworzono na mocy ustawy o transporcie z 1962 roku, która podzieliła kontrolę nad kanałami i koleją między dwa różne organy. W tym czasie ramię, po opuszczeniu głównego kanału, przechodziło pod mostem kolejowym Chiltern Main Line i kończyło się na tyłach dzisiejszego Pubu Antylopa obok Sainsbury's, co czyniło je długim na około 750 metrów. Jednak w latach 70. XX wieku, wraz z upadkiem gazowni, zmniejszeniem się rynku miejskiego i otwarciem obwodnicy A46, wykorzystanie ramienia zmniejszyło się i w końcu przestało ono być używane.

W tym okresie część ramienia kanału została wyłączona z użytku i zasypana. Doprowadziło to do zakończenia kanału tuż przed Chiltern Main Line, skracając jego długość do około 440 metrów. Po zabudowie domami i biurami dawne koryto kanału jest praktycznie nie do odnalezienia. Pozostał jedynie dobrze ukryty mostek obok parkingu. W 1982 roku powstała organizacja Saltisford Canal Trust, która przez sześć kolejnych lat zajmowała się przywracaniem dawnej świetności pozostałej części trasy. Dalsze prace przeprowadzono w 2007 r. dzięki dotacji w wysokości 2 tys. funtów przyznanej przez Inland Waterways Association. Obecnie ramię mieści kilka stałych łodzi, na których mieszkają rodziny, a także gości wiele statków wędrownych i wynajmuje dwie łodzie do użytku publicznego.^[7]

St Mary Immaculate to czynny rzymskokatolicki kościół parafialny w mieście Warwick w Anglii. Położony jest na południowy zachód od miasta, przy West Street, poza West Gate. Kościół został otwarty 12 maja 1860 roku. Architektem był Edward Welby Pugin, najstarszy syn bardziej znanego Augustusa Pugina. Kościół zbudowany jest z czerwonej cegły i kamienia Bath w stylu gotyku dekorowanego i jest obiektem wpisanym na listę II stopnia. St Mary Immaculate był prawdopodobnie pierwszym kościołem w Anglii, który został poświęcony Niepokalanemu Poczęciu po zdefiniowaniu dogmatu w 1854 roku.

Podczas I wojny światowej (1914-1918) J.R.R. Tolkien, autor ponad 56 książek, w tym Władcy Pierścieni, 22 marca 1916 r. poślubił w kościele parafiankę Edith Mary Bratt.

Kościół jest połączony z katolicką szkołą podstawową St Mary Immaculate, która pierwotnie znajdowała się obok kościoła. Budynek ten jest obecnie salą kościelną, a katolicka szkoła podstawowa im. św. Marii Niepokalanej zajmuje znacznie większy teren przy Priory Park.^[9]

Priory Park to park miejski położony w centrum Warwick, w Anglii. Pierwotnie teren ten był terenem XII-wiecznego klasztoru pod wezwaniem Świętego Grobu, zbudowanego w 1124 roku, który został zamknięty przez króla Henryka VIII podczas kasaty klasztorów. Został on wówczas zniszczony, a w 1566 r. wybudowany został dom mieszkalny przez niejakiego Thomasa Fishera, znanego jako Hawkins. W XVII wieku posiadłość należała do Sir Thomasa Puckeringa, 1. baroneta, i jego spadkobierców, w tym Sir Henry'ego Puckeringa, 3. baroneta, który był posłem na Warwickshire, a następnie na gminę Warwick.

Do 1850 roku posiadłość została przejęta przez słynną rodzinę Warwickshire, Wisesów. W tym samym roku spółka Great Western Railway uzyskała pozwolenie na budowę nasypu w celu przedłużenia linii do stacji Warwick, która została zbudowana w 1852 roku na północnym wschodzie posiadłości. W 1926 roku Alexander W. Weddell, amerykański dyplomata, i jego żona Virginia, zamożna kobieta, kupili posiadłość po tym, jak zobaczyli ogłoszenie, że Priory House ma zostać zburzony. Kupili dom i przewieźli kilka tysięcy ton kamieni i innych materiałów na budowę Virginia House w Richmond, w stanie Wirginia, w 1928 roku. Przekazali dom Towarzystwu Historycznemu Wirginii, które do dziś go utrzymuje.

Osiedle jest obecnie własnością i jest zarządzane przez Radę Okręgu Warwick i stanowi park publiczny. (Część parku jest własnością Rady Hrabstwa Warwickshire, ale zarządzana jest przez WDC) Istnieje bardzo niewiele dowodów na istnienie wcześniejszych budynków. W latach 1958 i 1979 w parku odbywały się międzynarodowe spotkania skautów, co upamiętnia tablica umieszczona przy jednej ze ścieżek. AMIKARO, o którym mowa na tablicy, oznacza przyjaźń w języku esperanto. W 2012 r. posadzono siedem drzew, z których trzy obumarły i zostały zastąpione drzewami z napisem AMIKARO.

W latach 70. XX wieku Rada Hrabstwa Warwickshire przeniosła swoje biura ewidencyjne do specjalnie wybudowanego budynku we wschodniej części osiedla. Teren parku publicznego składa się z nieulepszonej trawy, która jest przycinana, ale nie jest zagospodarowana, oraz z wielu kęp drzew, które można zwiedzać. Do końca lat 90. na środku znajdował się mały plac zabaw dla dzieci, który został usunięty. Najbliższy plac zabaw znajduje się minutę spacerem na północny zachód od parku, pod mostem kolejowym, w mniejszym parku o powierzchni 20 000 m2 , zwanym Priory Pools (Baseny Priory). Ponieważ w parku znajduje się wiele nor, króliki europejskie są częstym widokiem, nawet dla przypadkowych obserwatorów. Całkowita powierzchnia publiczna parku głównego wynosi obecnie 28,7 akrów.

Słynni artyści odwiedzali park; Canaletto w latach 40. XVII w., a w 1809 r. John Constable wykonał szkic. W 2018 r. na aukcji wystawiono obraz prerafaelickiego artysty Johna Bretta.

Wydano bezpłatną ulotkę, która jest zarówno przyrodniczym, jak i historycznym spacerem po parku i basenach Priory. Dostępna w Centrum Informacji Turystycznej w Warwick, Jury Street, Warwick (od lutego 2016 r.) oraz online.^[10]