Maidstone - atrakcje i zabytki, które warto zobaczyć

Zabytkowa budowla z fosą i labiryntem. Zamek Leeds – zamek położony w pobliżu miejscowości Maidstone, w hrabstwie Kent w Wielkiej Brytanii. Pochodzi z roku 1119, chociaż na tym samym miejscu już od IX w. znajdowała się saksońska posiadłość ziemska. Został wybudowany przez Roberta de Crevecoeura i od 1278 był rezydencją królewską króla Anglii Edwarda I i jego żony Eleonory kastylijskiej. Rozbudowano wtedy zamek i wprowadzono ulepszenia, np. w barbakanie złożonym z trzech części, z których każda ma własne wejście, most zwodzony, bramę i wrota. Średniowieczny zamek nazywany jest na cześć królowej Eleonory - Gloriette.

Zamek otoczony jest jeziorem i terenami zieleni.Od czasu powstania był stale zamieszkany, a jego obecny wygląd jest wynikiem przebudowań, z których ostatnie nastąpiły w latach 30. XX w.

Nazwa zamku pochodzi od leżącej nieopodal wsi o nazwie Leeds, a nie miasta Leeds, w hrabstwie Yorkshire.^[1]

Allington Castle to kamienny zamek z fosą w Allington, w hrabstwie Kent, na północ od Maidstone, w Anglii. Pierwszy zamek w tym miejscu był nieautoryzowaną fortyfikacją, zbudowaną w czasie "anarchii" i zburzoną później w tym samym stuleciu, gdy przywrócono kontrolę królewską. Zastąpił go dwór, który został ufortyfikowany za zgodą królewską w XIII wieku. W ciągu następnych dwóch stuleci kolejni właściciele dokonywali różnych zmian i rozbudowy. Posiadłość przekształciła się w warowny kompleks z sześcioma wieżami rozmieszczonymi w nieregularnych odstępach wzdłuż muru kurtynowego i budynkami mieszkalnymi we wnętrzu, w tym jedną z pierwszych długich galerii zbudowanych w Anglii. W 1554 r. został zajęty przez Koronę w ramach wywłaszczania jego właściciela, sir Thomasa Wyatta Młodszego, po klęsce jego buntu przeciwko królowej Marii.

Następnie zamek popadł w ruinę, którą przyspieszyły niszczące pożary, zaniedbania i wandalizm, aż na początku XX wieku został w znacznym stopniu zrujnowany. Został uratowany i odrestaurowany dzięki wysiłkom Sir Martina Conwaya i jego żony w pierwszej połowie tego stulecia. Po prawie pięćdziesięciu latach zamieszkiwania przez wspólnotę braci karmelitów i zakonnic, w 1999 r. powrócił do roli prywatnej rezydencji i obecnie jest domem Sir Roberta Worcestera, założyciela firmy sondażowej MORI. Budynek jest wpisany na listę zabytków klasy I i jest wykorzystywany jako miejsce ślubów, ale nie ma do niego dostępu publicznego, poza okazjonalnymi wycieczkami z centrum Maidstone statkiem rzecznym Kentish Lady.^[11]

Zamek Sutton Valence to zrujnowana średniowieczna fortyfikacja we wsi Sutton Valence w hrabstwie Kent w Anglii. Pierwotny zamek, wychodzący na strategiczną trasę prowadzącą na wybrzeże, prawdopodobnie składał się z wewnętrznego i zewnętrznego przedzamcza oraz barbakanu ochronnego, a po jego południowej stronie znajdowała się trzypiętrowa wieża.

Został zbudowany w drugiej połowie XII wieku, prawdopodobnie przez Baldwina z Bethune, hrabiego Aumale. Następnie przeszedł w ręce rodów Marshal i de Montfort, a w 1265 r. król Henryk III przekazał go swojemu przyrodniemu bratu Wilhelmowi de Valence, od którego zamek wziął swoją obecną nazwę. Na początku XIV wieku został opuszczony i popadł w ruinę. Obecnie zamek jest zarządzany przez English Heritage, a pozostałości twierdzy są dostępne dla zwiedzających.^[14]

East Farleigh Bridge to most drogowy przez rzekę Medway w East Farleigh, w hrabstwie Kent, w Anglii.

Most jest średniowieczny i został zbudowany prawdopodobnie w XIV wieku. Składa się z czterech łuków przecinających rzekę i mniejszego, późniejszego łuku przecinającego północny brzeg. Długi mur oporowy prowadzący drogę nad nisko położoną łąką na południe od rzeki ma po jednej stronie ślepy łuk. Most jest zabytkiem klasy I i wpisanym do rejestru zabytków.

Zbudowany jest z głazów narzutowych z asfaltowymi zwieńczeniami parapetów. Most jest wąski, na tyle szeroki, że umożliwia jednoczesny przejazd w jednym kierunku. Po obu stronach mostu znajdują się znaczne wcięcia. Został on opisany jako "prawdopodobnie najwspanialszy średniowieczny most w południowej Anglii".^[16]

Marcina z Tours to kościół parafialny w Detling, w hrabstwie Kent. Poświęcony Marcinowi z Tours, został zbudowany w XII wieku, z XIII i XV-wiecznymi dodatkami i renowacją przeprowadzoną pod koniec XIX wieku. Jest to budynek zabytkowy klasy I.

Nawa i prezbiterium są konstrukcji wczesnonormańskiej, zbudowane z krzemienia i pokryte gładkim dachem krytym dachówką. Nawa znajdująca się na północ od nawy jest wczesnoangielska, zbudowana z krzemienia i miejscowych kamieni szmacianych. Została powiększona w latach osiemdziesiątych XIX wieku. Przylegająca od północy do prezbiterium kaplica oraz kruchta po południowej stronie nawy są w stylu gotyku prostokątnego. Wieża zbudowana jest w dwóch etapach z galeretowanego kamienia szarego z ukośnymi przyporami narożnymi. Iglica z drewnianym gontem została dobudowana w 1861 r. przez R. C. Husseya. Konstrukcja dachu kaplicy jest oryginalna, ale pozostała część dachu została wymieniona w XIX wieku.

Okna kościoła są różnej wielkości i pochodzą z różnych okresów, ale w większości są prostokątne. Nad otworem drzwiowym po zachodniej stronie wieży znajduje się duże prostokątne, trójdzielne okno prostopadłe dodane w XIX wieku. Okna nawy głównej, nawy bocznej i kaplicy są przeważnie dwudzielne. Te na południowym wschodzie i wschodzie prezbiterium są trójdzielne. Wewnątrz nawa i nawa oddzielone są parą szerokich, gładkich łuków, a prezbiterium i kaplica - pojedynczym łukiem.

Duża dwunastoboczna chrzcielnica jest wczesna i prosta, stoi na podstawie z XX w., która kiedyś była wmurowana w ścianę wieży. Ozdobnie rzeźbiona, czterostronna dębowa mównica pochodzi z lat 1340-50. Prawdopodobnie pochodzi ona z opactwa Boxley i została opisana jako "najwspanialsze średniowieczne okucie w jakimkolwiek kościele parafialnym w hrabstwie". Organy piszczałkowe pochodzą z lat 50. XIX w. i zostały przywiezione w 1973 r. z kościoła Congregational Church w Maidstone.

Na cmentarzu znajduje się nagrobek i płyta nagrobna, które są wpisane na listę II stopnia.^[19]