Doncaster - atrakcje i zabytki, które warto zobaczyć

Częściowo odnowiona twierdza Ivanhoe. Zamek Conisbrough to średniowieczna fortyfikacja w Conisbrough, w hrabstwie South Yorkshire, w Anglii. Zamek został zbudowany w XI wieku przez Williama de Warenne, hrabiego Surrey, po podboju Anglii przez Normanów w 1066 roku. Hamelin Plantagenet, nieślubny, parweniusz, brat Henryka II, nabył posiadłość przez małżeństwo pod koniec XII wieku. Hamelin i jego syn Wilhelm przebudowali zamek z kamienia, w tym jego wyróżniającą się, wysoką na 28 metrów strażnicę. Zamek pozostał w rękach rodziny aż do XIV wieku, mimo że był kilkakrotnie zajmowany przez Koronę. Następnie fortyfikacja została przekazana Edmundowi z Langley, a w 1461 r. przeszła z powrotem na własność królewską.

Zamek Conisbrough popadł w ruinę, a jego zewnętrzne mury poważnie ucierpiały na skutek osiadania i w XVI wieku został przekazany rodzinie Carey. Zrujnowany stan zamku uniemożliwił jego udział w angielskiej wojnie domowej w XVII wieku, a pozostałości zostały kupione przez księcia Leeds w 1737 roku. Sir Walter Scott wykorzystał to miejsce w swojej powieści Ivanhoe z 1819 roku, a pod koniec XIX wieku ruiny stały się atrakcją turystyczną.

W 1950 r. państwo przejęło zarządzanie posiadłością, ale w latach 80. uznano, że infrastruktura dla zwiedzających jest nieodpowiednia, co doprowadziło do zawiązania trójstronnego partnerstwa między samorządem lokalnym, państwową agencją English Heritage i lokalnym funduszem charytatywnym w celu zagospodarowania zamku. W latach 90. XX w. zamek został ponownie zadaszony i wyłożony wykładziną z pomocą funduszy Unii Europejskiej. English Heritage przejęło kontrolę nad zamkiem w 2008 roku i nadal zarządza obiektem jako atrakcją turystyczną.

Zamek składa się z przedzamcza wewnętrznego i zewnętrznego, z których pierwsze otoczone jest kamiennym murem kurtynowym, bronionym przez sześć wież murowanych lub warownych oraz wieżę zamkową. Na przedzamczu wewnętrznym znajdowała się sala, solarium, kaplica i inne budynki gospodarcze, z których przetrwały tylko fundamenty. Projekt twierdzy Conisbrough jest unikalny w Anglii, a historycy Oliver Creighton i Stephen Johnson uważają go za "architektoniczny klejnot" i "jeden z najwspanialszych przykładów późnej normańskiej architektury obronnej". Składa się z okrągłej wieży centralnej z sześcioma masywnymi przyporami. Na czterech kondygnacjach znajdowała się komnata główna, a nad nią prywatna komnata dla władcy. Choć słaba pod względem militarnym, konstrukcja ta stanowiła potężny symbol nowego statusu społecznego Hamelina Plantageneta jako wielkiego władcy.^[1]

South Yorkshire Aircraft Museum to muzeum prowadzone przez wolontariuszy, znajdujące się w Lakeside w Doncaster, South Yorkshire, Anglia. Zajmuje ono dawne miejsce stacji Królewskich Sił Powietrznych, RAF Doncaster. Muzeum zajmuje ostatnie zachowane oryginalne budynki RAF Doncaster: hangar Bellman, dwa drewniane "Billet Huts" oraz różne mniejsze konstrukcje. Obok budynku 21 muzeum wzniosło także chatę kadetów Korpusu Szkoleniowego, w której przechowywana jest kolekcja z okresu II wojny światowej.

Muzeum jest także siedzibą Yorkshire Helicopter Preservation Group (YHPG), która w lipcu 2002 r. przeniosła się z Yorkshire Air Museum w Elvington, niedaleko Yorku. YHPG wystawia swoją kolekcję śmigłowców wśród eksponatów w SYAM (z wyjątkiem Westland Dragonfly HAR3 WN499, który pozostaje w Elvington), a na miejscu mają warsztat, w którym kontynuują renowację swoich samolotów.^[7]

Doncaster Mansion House to zabytkowy budynek klasy I w Doncaster, w hrabstwie South Yorkshire, w Anglii. Właścicielem i zarządcą budynku jest Doncaster Council, a obiekt jest wykorzystywany do pełnienia funkcji publicznych i prywatnych, w tym wycieczek, popołudniowych herbatek, ślubów i oficjalnych przyjęć.

Mansion House stoi na miejscu klasztoru karmelitów, który został założony w Doncaster w 1350 r. i pozostał aż do jego rozwiązania 13 listopada 1538 r., po czym budynki zostały zniszczone. W XVIII wieku, położenie Doncaster przy Great North Road przyniosło miastu bogactwo. Korporacja miejska była często wzywana do organizowania imprez, początkowo w domu burmistrza lub w gospodach Angel i Three Cranes. W 1719 r. wydzierżawiono dom przy High Street, w którym odbywały się biesiady, ale około 1727 r. umowa ta wygasła. W 1738 r. kupili teren przy High Street z zamiarem zbudowania stałej siedziby dla biesiadników, ale przez kilka lat nie prowadzono żadnych prac budowlanych. W 1746 roku James Paine został mianowany architektem. Mimo młodego wieku, Paine pracował już wcześniej przy budowie Nostell Priory i zaprojektował Heath House, oba w pobliżu Wakefield.

Mansion Houses były już wcześniej zbudowane w Newcastle upon Tyne (obecnie zburzony), Yorku i Londynie. Podczas gdy tamte budynki zawierały zarówno oficjalne sale bankietowe, jak i pomieszczenia mieszkalne dla burmistrza, budynek w Doncaster różnił się tym, że był przeznaczony wyłącznie do celów rozrywkowych, chociaż niektórzy późniejsi burmistrzowie wykorzystywali przestrzeń w budynku jako mieszkanie.

Paine zaplanował budowę budynku według ustalonych już wzorów Assembly Rooms. Budowę ukończono w 1748 roku i oficjalnie otwarto w 1749 roku, a jej koszt wyniósł 8000 funtów. Paine natychmiast otrzymał propozycję dalszych prac w okolicy, zaczynając od przebudowy Cusworth Hall. W 1751 roku opublikował swój projekt Mansion House. Projekt ten przedstawiał budynek otoczony przez dwie inne budowle, oznaczone jako domy dla urzędnika miejskiego i rejestratora, ale nie były one częścią zlecenia i nie zostały zbudowane.

William Lindley rozbudował budynek w latach 1801-1806, dodając kondygnację strychową, tylną salę bankietową i tylny podest.^[10]