Odkryj 6 atrakcji, ciekawych miejsc i niezwykłych rzeczy do zrobienia w miejscu takim jak Wyspa Jura (Wielka Brytania). Nie przegap obowiązkowych atrakcji turystycznych, do których zaliczyć można: Beinn an Òir, Beinn Shiantaidh i Beinn a’ Chaolais. Wśród innych popularnych atrakcji, które warto zobaczyć, znajduje się m.in. Paps of Jura.
Poniżej znajdziesz pełną listę miejsc wartych odwiedzenia w miejscowości Wyspa Jura (Szkocja).
Spis treści
Beinn an Òir
Szczyt w Szkocji. Beinn an Òir - najwyższy szczyt pasma Paps of Jura, mający wysokość 785 m n.p.m. Łańcuch ten wznosi się w południowej części wyspy Jura w Szkocji.[1]
Beinn Shiantaidh
Szczyt w Szkocji. Beinn Shiantaidh – drugi co do wysokości szczyt pasma Paps of Jura, wysoki na 757 metrów n.p.m. Łańcuch ten wznosi się w południowej części wyspy Jura, w Szkocji.[2]
Beinn a’ Chaolais
Beinn Shiantaidh jest najniższym szczytem pasma Paps of Jura, wznosi się na wysokość 734 metrów n.p.m. Łańcuch ten znajduje się w południowej części wyspy Jura w Szkocji.[3]
Paps of Jura
Paps of Jura – stożkowate, kwarcytowe góry, wznoszące się nad południową częścią wyspy Jura w Szkocji.
Najważniejsze szczyty to:
- Beinn an Òir (gael.: złota góra), wysoka na 785 metrów, jest najwyższa.
- Beinn Shiantaidh (gael.: święta góra) wysokość 757 metrów.
- Beinn a’ Chaolais (gael.: dźwięcząca góra), jest najniższym szczytem pasma i wznosi się na wysokość 734 metrów n.p.m.
Paps of Jura dominują krajobraz regionu i są widoczne z wyspy Islay, Mull of Kintyre (najbardziej na południowy zachód wysunięty punkt Szkocji, z latarnią morską), a przy dobrej pogodzie także z wyspy Skye i Irlandii Północnej.
Szczyty te zostały uwiecznione w roku 1902 przez malarza Williama McTaggarta. Obraz nazywa się The Paps of Jura, i wystawiany jest w galerii sztuki i mizeum (Muzeum i Galeria Sztuki Kelvingrove) w Glasgow.[4]
Ardfin Estate
Ardfin to posiadłość wiejska na wyspie Jura, Hebrydy Wewnętrzne, Szkocja. Znajduje się na południowym krańcu wyspy, pomiędzy Feolin i Craighouse. W jej skład wchodzi Jura House, który jest budynkiem zabytkowym kategorii C. Stary dom został rozbudowany przez architekta Williama Burna w 1838 roku dla lairda Colina Campbella, a kolejne rozbudowy w 1878 roku przez Alexandra Rossa i około 1900 roku przez Ronalda Carswella. Kolejnymi właścicielami od 1938 roku była rodzina Riley-Smith, właściciele browaru John Smith's Brewery w Tadcaster, North Yorkshire. Posiadłość została sprzedana w 2010 roku po śmierci Tony'ego Riley-Smitha. W ogrodach znajdują się okazy roślin z Australazji, które były bardzo cenione przez ogrodników. Posiadłość obejmuje także 16 kilometrów wybrzeża i siedem wysp o łącznej powierzchni 4 692,3 hektara.
W listopadzie 2010 r. posiadłość Ardfin Estate została zakupiona przez Grega Coffey'a, australijskiego menedżera funduszy hedgingowych. Jura House został dwukrotnie powiększony i obłożony portugalskim wapieniem. Coffey zamknął ogrody dla zwiedzających i pozbył się całego żywego inwentarza z działającej na terenie posiadłości farmy. Zamknięcie ogrodów wzbudziło niepokój wśród mieszkańców wyspy i turystów. W czerwcu 2012 r. wyszło na jaw, że Coffey planował budowę pola golfowego na części posiadłości. Pole zostało ukończone i miało zostać otwarte wiosną 2019 roku, ale jego otwarcie opóźniło się, a następnie zostało jeszcze bardziej opóźnione przez pandemię koronawirusa w 2020 roku. W innym miejscu na terenie posiadłości dawne budynki gospodarcze zostały przekształcone w luksusowy hotel na użytek przyjezdnych golfistów. W jednej z recenzji o prywatnym polu golfowym napisano tak: "Ardfin ma być ultra ekskluzywną inwestycją, która spodoba się golfistom posiadającym środki na grę na tym trudnym logistycznie, ale pięknym polu".[5]
Barnhill
Barnhill to gospodarstwo rolne w północnej części wyspy Jura w szkockich Hebrydach Wewnętrznych, z widokiem na Sound of Jura. Stoi w miejscu większej, XV-wiecznej osady o nazwie Cnoc an t-Sabhail; angielska nazwa Barnhill jest używana od początku XX wieku. Dom był wynajmowany przez eseistę i powieściopisarza George'a Orwella, który mieszkał w nim z przerwami od 1946 do stycznia 1949 roku; w Barnhill ukończył powieść Nineteen Eighty-Four.
Według raportu BBC, Orwell spędzał miesiące na wyspie, "aby uciec od codziennej harówki dziennikarskiej i znaleźć czyste środowisko, które zdaniem lekarzy pomogłoby mu wyleczyć się z niebezpiecznej gruźlicy". Orwell opuścił Jurę w styczniu 1949 roku, aby poddać się leczeniu w sanatorium w Cranham, Gloucestershire, i nigdy już nie powrócił na wyspę.[6]