Worcester - atrakcje i zabytki, które warto zobaczyć

Witley Court, Great Witley, Worcestershire, Anglia, to zrujnowana rezydencja w stylu włoskim. Zbudowana w XVII wieku dla rodziny Foley na miejscu dawnego dworu, została ogromnie rozbudowana na początku XIX wieku przez architekta Johna Nasha dla Thomasa Foleya, 3. barona Foleya. Posiadłość została później sprzedana hrabiom Dudley, którzy w połowie XIX wieku podjęli się drugiej ogromnej przebudowy, zatrudniając architekta Samuela Daukesa do stworzenia jednego z wielkich pałaców wiktoriańskiej i edwardiańskiej Anglii.

Podupadająca fortuna Dudleyów sprawiła, że po I wojnie światowej dwór został sprzedany producentowi dywanów z Kidderminster. W 1937 roku wielki pożar wyrządził ogromne szkody w dworze, majątek został podzielony i sprzedany, a dom pozbawiony wyposażenia i umeblowania. Po czterdziestu latach niszczenia, w 1972 r. dom i teren przeszedł pod opiekę Departamentu Środowiska. Od tego czasu, dzięki znacznemu odrestaurowaniu i stabilizacji, dom zachował się jako spektakularna ruina.

Witley Court i przylegający do niego kościół św. Michała i Wszystkich Aniołów są budynkami zabytkowymi klasy I.^[1]

Worcester Racecourse to tor wyścigów konnych pełnej krwi angielskiej znajdujący się w mieście Worcester w hrabstwie Worcestershire w Anglii. Wyścigi konne odbywają się tu co najmniej od 1718 roku. Do 1966 roku odbywały się tu wyścigi płaskie, ale od tego czasu organizowane są tylko wyścigi National Hunt.

Jest on popularnie nazywany przez mieszkańców Worcester "Pitchcroft" i ma powierzchnię nieco mniejszą niż 100 akrów. Od 1893 r. Worcester Rugby Club przez kilka lat grał na terenie zamkniętym przez tor wyścigowy. W 1902 roku kluby piłkarskie Berwick Rangers i Worcester Rovers połączyły się, przyjmując obecną nazwę Worcester City F.C., grając na zamkniętym terenie toru wyścigowego zwanym Severn Terrace (za obecnym Swan Theatre) do początku sezonu 1905.

Tor został wytyczony jako lewostronnie owalny tor o długości około 13 furlongów (około 2615 metrów), z dziewięcioma przeszkodami (pięć na prostej tylnej i cztery na prostej startowej), położony na wschodnim brzegu rzeki Severn i po północnej stronie mostu Worcester.

Podczas powodzi w 2007 roku tor wyścigowy został zalany i wszystkie wyścigi po 30 czerwca musiały zostać odwołane.^[3]

Sixways Stadium to stadion znajdujący się w Worcester w Anglii. Obecnie odbywają się na nim mecze rugby union i piłki nożnej stowarzyszeniowej. Jest to stadion macierzysty klubu Premiership Rugby Worcester Warriors i drużyny piłkarskiej Hellenic League Division One Worcester Raiders. Stadion może pomieścić 11 499 osób i posiada parking na 1000 samochodów. Sixways ma 60 nowoczesnych sal konferencyjnych i sal do organizacji imprez. Stadion został otwarty w 1975 roku i znajduje się przy skrzyżowaniu 6 autostrady M5, która rozdziela się na sześć kierunków, stąd nazwa Sixways. Budowa stadionu rozpoczęła się na miejscu starego boiska trzeciej drużyny i domu klubowego po otrzymaniu dotacji z loterii w 1998 roku.

7 kwietnia 2016 roku ogłoszono, że przed sezonem 2016-17 boisko Sixways zostanie wyposażone w najnowocześniejszą sztuczną trawę. Sixways stanie się trzecim obiektem Premiership ze sztuczną murawą, po stadionie Barnet Copthall i Kingston Park, ale pierwszym, w którym zastosowano organiczne wypełnienie zamiast gumowego miękiszu.^[4]

Whittington Tump lub Crookbarrow Hill to częściowo sztuczny kopiec w środkowym Worcestershire w Anglii. Istnieją dowody na działalność prehistoryczną w tym miejscu, które mogło być wykorzystywane jako miejsce kultu religijnego lub kopiec pogrzebowy. W pobliżu na początku II wieku n.e. powstała osada romańsko-brytyjska, która została opuszczona w IV wieku. W VII wieku na Whittington Tump powstała anglosaska zagroda, a w okresie średniowiecza przypuszcza się, że było to miejsce zamku typu motte. W 1314 r. u podnóża wzgórza powstał dwór Crookbarrow, a teren wraz z dawnym motte został przekazany do użytku rolniczego. Miejsce to zostało wpisane na listę zabytków w 1923 r. i jest punktem orientacyjnym dla kierowców jadących pobliską autostradą M5.^[7]

The Swan Theatre to teatr prowadzony obecnie przez Worcester Theatres Charitable Trust w Worcester, w Anglii. Jest oficjalną siedzibą Worcester Repertory Company, Swan Youth Theatre i Young Rep. Odbywają się w nim przedstawienia dramatyczne, muzyczne, taneczne i mówione, a także są wynajmowane lokalnym, regionalnym i krajowym grupom amatorskim. Został zbudowany w 1965 roku według projektu Henry'ego Gorsta. Teatr Swan został zbudowany dekadę po zburzeniu Teatru Królewskiego w Worcester, który został skazany na zniszczenie z powodu pożaru.

Od czasu powstania teatr przeszedł dwa duże remonty. Pierwszy z nich miał miejsce pod koniec lat 70. i obejmował dobudowę teatru studyjnego, pomieszczeń biurowych i warsztatowych, a drugi w 2009 roku. Podczas remontu w 2009 roku zainstalowano klimatyzację w głównym budynku teatru, usunięto azbest i dodano ogólnodostępny balkon w części barowej i foyer. Oprócz głównej sali widowiskowej na 350 miejsc teatr posiada 50-osobowe studio The Vesta Tilley Studio, nazwane tak na cześć gwiazdy Music Hall i performerki urodzonej w Worcester, Westy Tilley.^[10]

Mury miejskie Worcester to ciąg budowli obronnych wzniesionych wokół miasta Worcester w Anglii między I a XVII wiekiem. Pierwsze mury wokół Worcester zbudowali Rzymianie. Te wczesne mury przetrwały po upadku Cesarstwa, a ich obrona zachęciła kilka wczesnochrześcijańskich fundacji do założenia siedziby w Worcester w niespokojnym VI i VII wieku. Anglosasi rozbudowali Worcester w latach 90. VIII wieku, tworząc nowe, otoczone murami, zaplanowane miasto, zwane burh. Burh wykorzystał południowe odcinki starych rzymskich murów, ale posunął się dalej na północ, zamykając znacznie większy obszar. Anglosaskie mury miejskie były utrzymywane z udziału w podatkach od lokalnego rynku i ulic, na mocy umowy wzmocnionej przez przywilej królewski.

Po podboju Anglii przez Normanów w XI wieku po południowej stronie miasta zbudowano zamek motte and bailey, ale władcy normańscy nadal używali starszych murów burh, mimo że miasto rozrosło się poza te mury na północy i południowym wschodzie. W latach anarchii w 1140 roku Worcester było kilkakrotnie skutecznie atakowane; po wojnie zbudowano nowe mury miejskie, aby poprawić obronę miasta. Nowe mury, ukończone na początku XIII wieku, były zbudowane z kamienia i miały trzy główne bramy. W dobrym stanie zachowały się do XVII wieku.

W czasie angielskiej wojny domowej w latach czterdziestych XVI wieku stare średniowieczne mury wzmocniono nowoczesnymi bastionami ziemnymi i zewnętrznym fortem, zwanym sconce. W czasie tego konfliktu Worcester kilkakrotnie przechodziło z rąk do rąk, a po zakończeniu wojny nowsze fortyfikacje zostały rozebrane. W XVIII wieku starsze, średniowieczne kamienne mury i bramy zostały sprzedane i w większości zniszczone, a w XX wieku przetrwało ich niewiele. Powojenne badania archeologiczne w latach 50. i 60. oraz prace budowlane w latach 70. ujawniły wcześniej ukryte odcinki murów, a w XXI wieku opracowano plany poprawy konserwacji i utrzymania tego zabytku.^[11]

Gheluvelt Park to publiczny park w Worcester w Anglii, który został otwarty 17 czerwca 1922 roku w celu upamiętnienia 2. Batalionu Worcestershire Regiment po ich udziale w Bitwie pod Gheluvelt, bitwie z czasów I wojny światowej, która miała miejsce 31 października 1914 roku w Gheluvelt w Belgii. Otworzył go feldmarszałek John French, 1. hrabia Ypres, który powiedział: "Tego dnia 2. Worcesterowie ocalili Imperium Brytyjskie". W parku znajduje się tablica upamiętniająca kapitana Geralda Ernesta Lea, który zginął 15 września 1914 r., dowodząc kompanią D 2. batalionu.

Park położony jest w Worcester, wzdłuż drogi A449 (Barbourne Road) i rozciąga się w kierunku rzeki Severn. Potok Barbourne, prowadzący do rzeki Severn, zasila staw z kaczkami, w którym znajduje się trybunka. W parku znajduje się plac zabaw dla dzieci oraz brodzik dla dzieci. Ośrodek ochrony przyrody jest zarządzany przez Duckworth Worcestershire Trust, a po renowacji starej wiktoriańskiej pijalni wód mineralnych (Pump House), Centrum Ochrony Środowiska (Environment Centre) udziela informacji na tematy związane z ochroną środowiska oraz zrównoważonym rozwojem. Organizacja Friends of Gheluvelt Park pomaga w utrzymaniu parków i organizuje imprezy, takie jak kolędy w parku i obchody Dnia Świętego Jerzego. Znaczna część parku, w tym plac zabaw dla dzieci, została zalana przez rzeki Severn i Barbourne Brook podczas powodzi w Wielkiej Brytanii w lipcu 2007 roku.

Gheluvelt Park otrzymał 850 000 funtów z Heritage Lottery Fund na poprawę stanu parku. Stworzono nowy plac zabaw, zbudowano Splash Pad dla maluchów i nastolatków, przywrócono barierki wzdłuż Barbourne Road i odnowiono trybunę. Niedawno zainstalowano rzeźbę symbolizującą poległych żołnierzy, której koszt wyniósł 33 000 funtów. Złożono także wniosek o dofinansowanie urządzeń do ćwiczeń fizycznych dla dorosłych na świeżym powietrzu (2011), w tym sześciu urządzeń do ćwiczeń oraz dwóch betonowych stołów do tenisa stołowego. Złożono także wniosek o dofinansowanie "imprezy fitness" dla społeczności lokalnej jesienią 2011 roku.^[13]