Odkryj 11 atrakcji, ciekawych miejsc i niezwykłych rzeczy do zrobienia w miejscu takim jak Islay (Wielka Brytania). Nie przegap obowiązkowych atrakcji turystycznych, do których zaliczyć można: Dunyvaig Castle, Latarnia morska Ruvaal i Kilchoman. Wśród innych popularnych atrakcji, które warto zobaczyć, znajduje się m.in. Beinn Bheigeir.
Poniżej znajdziesz pełną listę miejsc wartych odwiedzenia w miejscowości Islay (Szkocja).
Spis treści
Dunyvaig Castle
Zamek Dunyvaig, położony jest na południowej stronie wyspy Islay, w Argyll, w Szkocji, na brzegu zatoki Lagavulin, 4 kilometry od Port Ellen. Zamek był niegdyś bazą morską Lordów Wysp, wodzów klanu Donald. Był on w posiadaniu wodzów klanu MacDonald z Dunnyveg.[1]
Latarnia morska Ruvaal
Latarnia morska w Szkocji. Latarnia morska Ruvaal – latarnia morska położona na najbardziej na północ położonym przylądku Ruvaal wyspy Islay. Obiekt znajduje się także na liście Royal Commission on the Ancient and Historical Monuments of Scotland pod numerem NR47NW 4. Latarnia jest oddalona około 10 kilometrów na północ od Port Askaig.
Decyzję o budowie latarni w tej lokalizacji podjęto w latach pięćdziesiątych XIX wieku. Prace nad projektem latarni powierzono braciom Dawidowi i Thomasowi Stevensonom. Latarnia została uruchomiona 1 stycznia 1859 roku.
Latarnia została zautomatyzowana w 1983 roku.[2]
Kilchoman
Kilchoman to mała osada i duża parafia na szkockiej wyspie Islay, w jednostce administracyjnej Argyll and Bute.[3]
Adres: Rockside Farm, Islay
Beinn Bheigeir
Beinn Bheigeir to wzgórze na wyspie Islay w Szkocji, w Wielkiej Brytanii. Z wysokością 491 m jest najwyższym z siedmiu wzgórz Marilyn na Islay i najwyższym punktem na wyspie.
Znajduje się w południowo-wschodniej części wyspy Islay, w posiadłości Ardtalla. Jedno z możliwych podejść jest od strony Ardtalla: Zacznij podążać ścieżką na północ w kierunku Proaig, następnie skręć na zachód w kierunku Beinn Bheigier. Po nabraniu wysokości skręć na północny zachód, aby obejść wzgórze w kierunku Bealach Corrach. Idź na zachód w kierunku Bealach, a następnie stromo pnij się w górę, aby osiągnąć szczyt.
Na szczycie znajduje się punkt pomiarowy. W pogodny dzień widoki obejmują wyspę Jura z Paps of Jura, Kintyre, wyspę Arran i większą część wyspy Islay.[4]
Loch Gorm Castle
Zamek Loch Gorm to zrujnowany zamek położony na Eilean Mòr na Loch Gorm, Islay, Szkocja. Był on niegdyś twierdzą klanu Macdonald.
Zamek był kwadratowy, z okrągłymi bastionami na każdym rogu. Ruiny są jednak mocno zarośnięte i obniżone do niskiego poziomu, tak że z linii brzegowej wyspa wygląda bezbarwnie.
W 1578 roku zamek został tymczasowo zajęty przez Sir Lachlana Mor Macleana z Duart, w ramach jego kampanii mającej na celu odzyskanie/zajęcie Rinnów z Islay. Został on wyparty przez MacDonaldów z Dunnyveg, z pomocą Colina Campbella, 6. hrabiego Argyll. Zrujnowany od 1586 r. zamek został zburzony w 1608 r. przez wojska królewskie pod wodzą Andrew Stuarta, 3. lorda Ochiltree. Naprawiony następnie, Ranald MacDonald of Smerby dowodził garnizonem wojsk w zamku Loch Gorm i poddał zamek Sir Johnowi Campbellowi of Cawdor 28 stycznia 1615 roku. Sir James MacDonald, 9-ty z Dunnyveg odzyskał wyspę w kwietniu 1615 roku i pozostawił garnizon na Eilean Mór. Prywatny garnizon był utrzymywany na Eilean Mór w latach 1639-1640.[5]
Kildalton Castle
Zamek Kildalton to zrujnowany wiktoriański dom wiejski w pobliżu Port Ellen na wyspie Islay w archipelagu Hebrydów Wewnętrznych, Argyll, Szkocja.
Został zbudowany w 1870 r. w stylu szkockiego baroku na planie wału. Chociaż dachy uległy zawaleniu, mury są zdrowe i składają się z dwupiętrowych skrzydeł mieszkalnych zdominowanych przez czteropiętrową wieżę i połączoną z nią pięciopiętrową wieżę. Obiekt stoi na terenie 2000-hektarowej posiadłości wrzosowiskowej.[6]
Kilchoman
Kilchoman – szkocka single malt whisky, destylowana i butelkowana w destylarni Kilchoman, w miejscowości Kilchoman w Szkocji.[7]
Adres: Rockside Farm, PA49 7UT Bruichladdich
Bruichladdich
Bruichladdich Distillery – destylarnia whisky na półwyspie Rhinns na szkockiej wyspie Islay.
Jest jedną z siedmiu gorzelni na wyspie, i jedyną w pełni niezależną. The Harvey Bottling Hall czynny jest on 25 maja 2003 roku. To też jedyny zakład na wyspie butelkujący swoje wyroby na miejscu. Od grudnia 2004 do produkcji używany jest słód wytwarzany z jęczmienia uprawianego na wyspie.[8]
Adres: Isle of Islay, Argyll, Scotland, Islay
Dun Nosebridge
Dun Nosebridge to fort z epoki żelaza położony na południowy wschód od Bridgend, Islay, Szkocja. Fort znajduje się na prawym brzegu rzeki Laggan.
Nazwa pochodzi prawdopodobnie z mieszanki szkockiego gaelickiego i staronordyjskiego: Dun w tym pierwszym języku oznacza "fort", a knaus-borg w drugim "fort na skale". Inna możliwość to norweskie hnaus-bog oznaczające "fort z darni".[9]
Dun Guaidhre
Dun Guaidhre, znany również jako Dùn Ghùaidhre, to fort z epoki żelaza położony na południowy zachód od Kilmeny na wyspie Islay w Szkocji. Jest on chroniony jako zabytek wpisany do rejestru zabytków.
Miejscowa tradycja wiąże fort z Godredem Crovanem.[10]
Port Ellen
Port Ellen – destylarnia produkująca single malt whisky, mieszcząca się w miejscowości Port Ellen, na wyspie Islay w Szkocji.
Destylarnia Port Ellen bierze nazwę od miejscowości, w której została zbudowana. Jest ona jednym z dwóch portów promowych na wyspie Islay (drugi to Port Askaig nad cieśniną Sound of Islay). Destylarnia została założona w roku 1820 przez Johna Ramsaya. Był to człowiek niezwykle energiczny i twórczy. Jest jedną z osób (obok Eneasza Coffeya), której zawdzięczamy wynalazek alembiku do destylacji ciągłej wykorzystywany w produkcji whisky zbożowej. Po jego śmierci w 1925 roku, destylarnie przejął koncern DCL (ten sam, który później przekształcił się w United Distillers, a następnie w Diageo) i jest jej właścicielem do dnia dzisiejszego. Destylarnia przechodziła typowe dla tego rodzaju zakładów okresy wzmożonej działalności przeplatane okresowymi "uśpieniami", z których najdłuższe rozpoczęło się w roku 1925. W latach sześćdziesiątych XX w. destylarnia została gruntownie odremontowana i zmodernizowana, po czym nastąpiło ponowne uruchomienie produkcji. W roku 1983, wbrew rozpoczynającemu się właśnie kolejnemu złotemu okresowi whisky, destylarnia Port Ellen została zamknięta, jakkolwiek jednak jej zasoby słodu są wciąż używane. Inne zakłady z wyspy Islay korzystają wciąż z tych zasobów na mocy umowy z podpisanej w roku 1987. Od czasu zamknięcia destylarni, whisky Port Ellen staje się coraz większą gratką dla kolekcjonerów.[11]