Odkryj 9 atrakcji, ciekawych miejsc i niezwykłych rzeczy do zrobienia w miejscu takim jak Warminster (Wielka Brytania). Nie przegap obowiązkowych atrakcji turystycznych, do których zaliczyć można: Longleat House, Longleat Safari Park i Warminster Town Park. Wśród innych popularnych atrakcji, które warto zobaczyć, znajduje się m.in. St Denys' Church.
Poniżej znajdziesz pełną listę miejsc wartych odwiedzenia w miejscowości Warminster (Anglia).
Spis treści
Longleat House
Budynek w Anglii. Longleat w Wiltshire – najbardziej typowe dla angielskiego renesansu, a zwłaszcza stylu elżbietańskiego są budowle, na których wpływy obce nie wycisnęły zbyt wyraźnego śladu. Takim jest wielki dom Longleat w Wiltshire.
Chociaż wchłonął wcześniejszy budynek, powstał zasadniczo w latach 1572-1580. Jego budowniczym było Robert Smythson –najznakomitszy architekt epoki elżbietańskiej. Nowa jest tu zarówno absolutna symetria elewacji, jak i klasyczna równowaga.
Na pierwszy rzut oka zwraca uwagę zwarta w formie sylweta oraz kratownica wielkich okien podzielonych poziomymi i pionowymi przegrodami. Dekoracje występują tu bardzo oszczędnie.[1]
Longleat Safari Park
Longleat Safari and Adventure Park w Wiltshire, Anglia, został otwarty w 1966 roku jako pierwszy na świecie park safari z przejazdem poza Afryką.[2]
Warminster Town Park
Ratusz w Warminster to dawny budynek miejski znajdujący się na Rynku w Warminster, Wiltshire, Anglia. Obiekt, który służył jako siedziba Warminster Urban District Council, jest zabytkiem klasy II.[3]
St Denys' Church
Kościół St Denys' Church jest kościołem parafialnym miasta Warminster, Wiltshire, Anglia, i jest najstarszym kościołem w mieście. Kościół został zbudowany w XI wieku, przebudowany w XIV wieku i odrestaurowany w XIX wieku i jest zabytkiem klasy II*.[4]
Adres: Church St, BA12 8PQ Warminster
Warminster Athenaeum
Warminster Athenaeum to wiktoriański teatr w Warminster, Wiltshire, Anglia, wpisany na listę Grade II. Zbudowany w stylu jakobińskim w latach 1857/8 według projektu Williama Jervisa Stenta, jest utrzymywany w imieniu mieszkańców Warminster przez fundusz charytatywny i jest najstarszym działającym teatrem w Wiltshire.
Budynek był pierwotnie instytucją literacką z dużą salą wykładową, czytelnią, salami lekcyjnymi i biblioteką. Odbywały się tu wykłady, przedstawienia rozrywkowe, sztuki teatralne i koncerty. Od 1895 r. budynek był własnością Rady Okręgu Miejskiego. W 1912 r. Albany Ward wydzierżawił salę widowiskową i przekształcił ją w kino Palace Cinema, w którym odbywały się również przedstawienia teatralne, operowe i muzyczne. Kino działało przez 52 lata, prezentując ponad 13 000 filmów, po czym zostało zamknięte w grudniu 1964 r., gdy popadło w ruinę.
Athenaeum zostało ponownie otwarte po gruntownej renowacji w 1969 roku jako Centrum Sztuki prezentujące ambitny program artystyczny: muzykę, taniec, kino, sztuki teatralne, koncerty i wystawy. Po popadnięciu w kłopoty finansowe i likwidacji w lutym 1997 roku budynek został uratowany przez grupę sterującą, która zreformowała organizację charytatywną i ponownie otworzyła budynek jako The Athenaeum Centre for the Community we wrześniu 2000 roku. Do 2015 roku wydano na ten cel ponad 100 000 funtów, czyszcząc fasadę, wymieniając dach, odnawiając bar i salę wielofunkcyjną. W Centrum nadal odbywają się przedstawienia, sztuki teatralne, koncerty, wykłady i filmy.[5]
Adres: 18-20 High Street, BA12 9AE Warminster
Wessex MS Therapy Centre
Most
Adres: The Avenue, Warminster
Kościół Chrystusa
Christ Church to anglikański budynek kościelny obsługujący parafię w południowej części Warminster, Wiltshire, Anglia.[6]
Adres: Weymouth St, BA12 9NS Warminster
Portway House
Portway House to zabytkowy dom miejski klasy I w Warminster, Wiltshire, Anglia.
Dom został zbudowany w 1722 r. dla bogatego sukiennika Edwarda Middlecotta, a posiadłość (zwana wówczas Newport) została kupiona przez jego przodka Richarda Middlecotta etapami w latach 1559-1568. Zastąpił on Newport manor house, na terenie należącym od XIII do XV wieku do rodziny Mauduit.
Centralny, siedmioprzęsłowy blok jest podpiwniczony i trzykondygnacyjny, a po obu stronach otaczają go dwupiętrowe skrzydła, dobudowane prawdopodobnie pod koniec XIX wieku.
Dom został uznany za zabytek klasy I w 1952 r., a żelazny ekran z 1760 r. i centralna brama od strony drogi zostały uznane za zabytek klasy II. Pevsner opisuje dom jako "dostojny, ale raczej ponury", ale chwali konstrukcję żelazną.
W latach 1820-1920 służył jako dworek dla Longleat. W 1955 r. został kupiony przez Warminster Urban District Council do użytku jako biura, a od 1958 r. mieściła się w nim miejska biblioteka publiczna. Po rozwiązaniu rady w 1978 roku budynek został sprzedany i przekształcony w mieszkania.[7]
St Boniface College
St Boniface College, Warminster, dawniej St Boniface Missionary College, była anglikańską instytucją edukacyjną w mieście Warminster w hrabstwie Wiltshire, w Anglii, w ostatniej trzeciej połowie XIX wieku i pierwszych dwóch trzecich XX wieku.
Została założona w 1860 roku przez wikariusza Warminster, Jamesa Erasmusa Philippsa, w domu przy Church Road, około 250 metrów na południe od kościoła parafialnego St Denys'. Początkowo było to miejsce dla młodych mężczyzn bez formalnego wykształcenia, którzy mogli zostać przeszkoleni w celu podjęcia odpowiedniej pracy, ale wkrótce zawęziło swój zakres, aby szkolić ich specjalnie do pracy misyjnej. Stopniowo rozrastał się i w 1897 roku położono kamień węgielny pod budowę stałego kolegium, które ukończono w 1901 roku.
Dwóch byłych studentów kolegium zostało zamęczonych w Chinach podczas powstania bokserów: Harry Vine Norman i Charles Robinson, którzy zostali zamordowani w 1900 roku. Inny, Frederick Day z Stratton St Margaret koło Swindon, został zamordowany w Chinach Północnych 4 marca 1912 r.
College został zamknięty w czasie I i II wojny światowej, a od 1948 r. aż do jego ostatecznego zamknięcia w 1969 r. pełnił funkcję ośrodka studiów podyplomowych dla King's College w Londynie. Następnie pobliskie liceum Lord Weymouth's Grammar School wydzierżawiło budynki, które dziś stanowią część Warminster School.
Budynki składają się z trzech etapów, począwszy od centralnej, trzypiętrowej budowli z 1796 r., opisanej przez Pevsnera jako "piękny dom". Po prawej stronie znajduje się dobudówka z lat 1897-1901, w stylu neojakobańskim, wykonana z kamienia ciosanego, ozdobiona takimi elementami jak dwuspadowe lukarny ze zwieńczeniami. W 1927 r. po lewej stronie dobudowano kolejną dużą przybudówkę w kształcie litery L, według projektu Sir Charlesa Nicholsona. Ta część, w której znajduje się kaplica i biblioteka, została opisana przez Historic England jako "dość imponujący gotyk".[8]