Sturminster Newton - atrakcje i zabytki, które warto zobaczyć

Fiddleford Manor to średniowieczny dwór położony w pobliżu Sturminster Newton w Dorset. Uważa się, że pierwotnie został zbudowany około 1370 roku dla Williama Latimera, szeryfa Somerset i Dorset, po tym, jak w 1355 roku posiadłość przeszła w jego ręce. Dom jest obecnie własnością English Heritage i jest otwarty dla zwiedzających przez cały rok. Od północy znajduje się jednak przyległy budynek, który nadal służy jako prywatna rezydencja i nie jest otwarty dla zwiedzających.

Dzisiejszy obiekt - ustawiony w kształcie litery T - składa się z dwupiętrowego budynku słonecznego i połowy hali na wschód od niego, obie z otwartymi dachami drewnianymi; fundamenty zachodniej części i przedłużenie hali są obecnie widoczne tylko jako wały ziemne. Dom jest wyjątkowy w swojej klasie budynków, ponieważ zachował wiele oryginalnych cech, mimo że w ciągu 600-letniej historii był wielokrotnie przebudowywany. Opisano go jako "być może najbardziej spektakularne wnętrze dworu w Dorset". W XVI wieku skrzydło słoneczne zostało przedłużone na północ, a hall przebudowany przez architekta Thomasa White'a i jego żonę Anne; dom pozostawał w rodzinie White'ów co najmniej do czasów Karola I. Po Restauracji został kupiony przez Sir Thomasa Freke'a i zatrzymany przez jego potomków, rodzinę Pitt-Rivers; zmniejszyli oni długość hallu o 2 metry (wcześniej sięgał on prawie do rzeki Stour) i dodali nowy kominek i sufit. Do 1956 roku XVIII-wieczny budynek został rozebrany, a pierwotna, XIV-wieczna część stała opuszczona; w 1962 roku tylko północne skrzydło nadawało się do zamieszkania, a pierwotna część przeszła na własność państwa. Dom został odrestaurowany w latach 70. przez Departament Środowiska (obecnie Departament Środowiska, Żywności i Spraw Wiejskich - DEFRA).^[1]

Piddles Wood to niewielki obszar leśny położony na południe od rzeki Stour w Dorset, będący terenem specjalnego zainteresowania naukowego. Teren ten został zgłoszony jako SSSI w 1985 roku. Najbliższą osadą jest miasto Sturminster Newton. Lokalne władze planistyczne to Rada Okręgu North Dorset i Rada Hrabstwa Dorset, ale część terenu jest zarządzana przez Dorset Naturalists' Trust.

Nazwa Piddles Wood została po raz pierwszy udokumentowana w XIII wieku jako Puttekwurth i Putteleswurthe. Wurth" to zagroda, a "Pyttel" było staroangielskim nazwiskiem, więc nazwa mogła oznaczać "Pyttel's enclosure". Możliwa jest jednak inna etymologia, gdyż "puttoc" to staroangielskie słowo oznaczające latawiec, przy czym "pyttel" lub "piddle" również było używane. Znany jest również jako "Hanging Ground".

Powierzchnia tego miejsca wynosi 62,2 ha (154 akry). Obszary leśne w północnym Dorset są rzadkością, a Piddles Wood jest jednym z zaledwie kilku takich miejsc. Ze względu na ciężki obojętny i lekko kwaśny typ gleby - spowodowany przez leżące pod spodem gliny Kimmeridge Clay i żwiry Plateau Gravels - teren ten ma zróżnicowaną florę leśną, obejmującą lasy liściaste, mieszane i cisowe. Dominują w nim jednak dęby i leszczyny, z tego powodu teren ten został wpisany na listę SSSI, a jego flora i fauna jest typowa dla lasów dębowych w Dorset. Piddles Wood obfituje we florę naziemną, w tym świergotek wonny (Galium odoratum), sansewierię (Sanicula europaea), wczesną orchideę purpurową (Orchis mascula), ostrogę drzewną (Euphorbia amygdaloides) i rozchodnik (Sedum telephium). Obszar ten jest również bardzo bogaty w faunę owadów, a wśród motyli występujących na tym terenie można wymienić: admirała białego (Limenitis camilla), bielinka leśnego (Leptidea sinapis) i modraszka (Argynnis paphia); wcześniej występowała tu również modraszek perłowy (Boloria euphrosyne), choć obecnie uważa się, że wyginął on w Dorset. Na skraju terenu znajduje się rozległa ferma drobiu, na której żyje około 100 000 ptaków.^[3]