Bridgwater - atrakcje i zabytki, które warto zobaczyć

Burrow Mump to wzgórze i historyczne miejsce z widokiem na Southlake Moor we wsi Burrowbridge w angielskim hrabstwie Somerset. Jest to zabytek wpisany do rejestru zabytków, a ruiny kościoła na szczycie wzgórza są obiektem wpisanym na listę Grade II.

Wzgórze znajduje się w strategicznym miejscu, z widokiem na punkt, w którym rzeka Tone i stary bieg rzeki Cary łączą się z rzeką Parrett. Chociaż istnieją pewne dowody na odwiedziny Rzymian, pierwszą fortyfikacją tego miejsca była budowa normańskiego motte. Nazwano go fortem króla Alfreda, jednak nie ma dowodów na to, że był on używany przez Alfreda Wielkiego. W XV wieku na wzgórzu zbudowano średniowieczny kościół. Obecny zrujnowany kościół na szczycie wzgórza został zbudowany w 1793 roku. Teren i ruiny zostały przekazane National Trust w 1946 roku jako pomnik wojenny.^[1]

Westonzoyland Pumping Station Museum of Steam Power and Land Drainage to niewielkie muzeum dziedzictwa przemysłowego poświęcone maszynom napędzanym parą w Westonzoyland w angielskim hrabstwie Somerset. Obiekt jest wpisany na listę zabytków klasy II*.

Muzeum mieści się w murowanej przepompowni z 1830 r., która była pierwszą z kilku podobnych przepompowni wybudowanych na terenach Somerset Levels, podatnych na zalewanie. Główną atrakcją jest maszyna parowa i pompa Easton and Amos z 1861 r., jedyna, która nadal znajduje się w oryginalnym miejscu i jest sprawna. Muzeum, które jest prowadzone przez organizację charytatywną, odnawia i prezentuje także wiele innych parowozów i pomp. Parę dla ruchomych eksponatów dostarcza przenośny kocioł Marshalla. Westonzoyland Light Railway, krótka kolejka wąskotorowa o długości 610 mm (2 ft) biegnie przez teren muzeum i jest używana do przewożenia drewna do kotła.^[2]

Willow Man to duża rzeźba plenerowa autorstwa Sereny de la Hey. Znajduje się na polu na zachód od autostrady M5, w pobliżu Bridgwater w Somerset, w południowo-zachodniej Anglii, w pobliżu linii kolejowej Bristol - Exeter i na południe od skrzyżowania 23 autostrady. Ma 40 stóp wysokości i 16 stóp rozpiętości ramion. Wykonano go z wierzby czarnej, oplecionej 3-tonową stalową ramą.

Willow Man został zamówiony przez South West Arts z okazji Roku Artysty, a właścicielem terenu jest rodzina Moate. Rzeźba została odsłonięta we wrześniu 2000 roku. Upamiętnia ona tysiąclecie i rolę wierzby w ekologii i tradycji rzemieślniczej w Somerset Levels.

Pierwsza rzeźba spłonęła w wyniku podpalenia 8 maja 2001 roku. W październiku 2001 r. rzeźba została odbudowana przez tego samego artystę, a jako zabezpieczenie przed kolejnymi atakami wykopano wokół niej okrągłą fosę o średnicy 130 stóp (40 m).

Jest to godny uwagi zabytek, który można określić jako w pewnym sensie trwałą rzeźbę człowieka z wikliny. Rzeźba jest popularnie znana jako Withy Man lub Anioł Południa, w nawiązaniu do rzeźby Antony'ego Gormleya Anioł Północy. Nazwa Anioł Południa jest obecnie powszechnie używana także jako nieoficjalny tytuł proponowanej kolosalnej rzeźby w Ebbsfleet.

We wrześniu 2006 roku Willow Man został "obcięty o 20 000 funtów". Rzeźbiarka Serena de la Hey powiedziała, że jej zdaniem wiele miejscowych ptaków używało tego materiału do budowy gniazd. Kiedy artystka zobaczyła swoją rzeźbę, była "zszokowana jej zużyciem".

W 2018 r. apel o zebranie funduszy na naprawę konstrukcji nie osiągnął zakładanego celu. Do 2021 r. konstrukcja uległa dalszemu zniszczeniu, a głowa i ramiona straciły kształt.^[7]

Kilve Chantry było miejscem kultu religijnego w Kilve, Somerset, Anglia.

Chantry powstało w 1329 r., kiedy to bractwo pięciu mnichów zostało zatrudnione do odprawiania mszy za swojego założyciela, Simona de Furneaux. Roll of Incumbents pokazuje, że kilku kolejnych kapłanów chantry było inkumbentami w parafii Kilve. Została ona rozwiązana pod koniec XIV wieku. Wydaje się, że klasztor popadł w ruinę na długo przed kasatą klasztorów i przez wieki służył jako stodoła dla sąsiedniego gospodarstwa.

Budynek był używany przez wiele lat, prawdopodobnie przez przemytników, aż do pożaru w 1848 r., który wybuchł w wyniku próby zniszczenia dowodów przemytu brandy. Niektóre części kompleksu klasztornego przetrwały w nienaruszonym stanie, obecnie są to "Chantry" i "Priory Cottages", ale duże skrzydło słoneczne jest obecnie zrujnowane.

Obecnie jest to budynek klasy II* i wpisany do rejestru zabytków (Scheduled Ancient Monument), który figuruje w Rejestrze Zagrożonych Zabytków Dziedzictwa Angielskiego (English Heritage's Heritage's Heritage at Risk Register) jako "bardzo zły" z najwyższym możliwym priorytetem "A".^[8]

Kościół św. Marii w Bridgwater, Somerset, Anglia, został zbudowany w XIII wieku i został uznany za budynek zabytkowy klasy I. Poświęcony jest św. Poświęcony jest świętej Marii, Dziewicy. Pierwszy wikary został odnotowany około roku 1170.

Budynek stoi na miejscu wcześniejszego kościoła, który został przebudowany przez Wilhelma Briwere'a na początku XIII wieku.

Kościół Mariacki posiada północną kruchtę i okna z XIV wieku. W XV i XVI w. dobudowano kaplice, modyfikując nawę, oraz przedłużono prezbiterium.

W lipcu 1685 r., podczas powstania Monmouth, książę Monmouth obserwował z wieży, jak wojska króla Jakuba II zbierają się w Westonzoyland pod dowództwem hrabiego Feversham przed bitwą pod Sedgemoor. Iglica, zbudowana w 1367 r., ma 114 stóp 7,5 cala (34,938 m) wysokości i znajduje się na szczycie wieży o wysokości 20 m (64 stopy). W 1814 r. iglica została roztrzaskana przez piorun i naprawiona w następnym roku. Na tarczy wieży znajduje się zegar zainstalowany w 1869 roku, który zastąpił wcześniejsze zegary znajdujące się na wieży od 1393 roku. Wewnątrz wieży znajdowało się pierwotnie osiem dzwonów. Najstarszy dzwon pochodzi z 1617 r., kolejne dzwony były dodawane w XVII i XVIII w., a tenor został dodany w 1868 r. i odlany przez firmę John Taylor & Co. W 2020 roku dodano pięć dodatkowych dzwonów.

W latach 1849-1851 firma Dickson and Brakspear z Manchesteru przeprowadziła gruntowną renowację, w ramach której usunięto empory i ławki skrzynkowe, zastępując je zwykłymi ławkami. W latach 1877-1878 dokonano dalszych zmian, a w 1888 roku otwarto zamurowany łuk między nawą a wieżą. W 1902 r. dobudowano zakrystię. W 1937 r. dokonano kolejnych przeróbek i uproszczono wystrój sanktuarium.

We wnętrzu kościoła znajduje się obraz "Zejście z krzyża" o wymiarach 13 stóp (4,0 m) na 8 stóp (2,4 m), pochodzenia hiszpańskiego lub włoskiego, podarowany kościołowi przez Anne Poulett, posłankę do parlamentu z okręgu Bridgwater w 1775 roku. Obraz ten został prawdopodobnie zdobyty jako nagroda przez hiszpański okręt wojenny. Artysta nie jest znany, choć kontrowersyjnie przypisuje się go Murillo lub Annibale Carracciemu. Obraz jest obecnie używany jako ołtarz w kościele. W kościele znajduje się również ośmiokątna, dębowa ambona z XVI w.

Parafia jest częścią okręgu Bridgwater St Mary i Chilton Trinity, który znajduje się w dekanacie Sedgemoor.

Kościół został zamknięty 6 czerwca 2016 r., aby umożliwić przeprowadzenie gruntownego remontu, i ponownie otwarty w lutym 2017 r. Prace obejmowały wymianę większości ławek na krzesła, wymianę podłogi, modernizację ogrzewania i oświetlenia, a także modernizację zaplecza gastronomicznego. Zachowano cztery bloki ławek z około 80 miejscami siedzącymi, które zamontowano na niskich cokołach i uczyniono mobilnymi, co pozwoliło na pełną elastyczność w użytkowaniu budynku.^[9]