St Albans - atrakcje i zabytki, które warto zobaczyć

Katedra z kaplicą i grobowcem św. Albana. Katedra w St Albans – wybudowana w latach 1077–1893 katedra Kościoła Anglii w St Albans w hrabstwie Hertfordshire w Anglii. Katedra jest siedzibą diecezji St Albans, należącej do prowincji Canterbury.

Kościół katedralny wybudowany został na wzgórzu zwanym Holmhurst Hill (dzisiejsza nazwa wzgórza i drogi prowadzącej do katedry to Holywell Hill). Wcześniej, od VIII wieku, na wzgórzu istniał klasztor benedyktynów ufundowany przez Offę, króla Mercji. W wyniku badań archeologicznych najstarsze dostępne pozostałości klasztoru wydatowano na rok 793. Kościół katedralny do dziś popularnie zwany jest przez mieszkańców miasta opactwem (the Abbey), mimo że klasztor już nie istnieje.

W kościele znajduje się kaplica i grobowiec św. Albana, męczennika który został patronem katedry i od którego imienia pochodzi współczesna nazwa miasta. W roku 2002 zaprezentowano łopatkę – relikwię świętego, która obecnie znajduje się w grobowcu.^[1]

Wieża zegarowa w St Albans – zegar wieżowy zlokalizowany w mieście St Albans w angielskim hrabstwie Hertfordshire zbudowany między 1403 a 1412. Jest to jedna z niewielu w Anglii średniowieczna wieża z mechanicznym zegarem.

Prawdopodobnie budowa wieży z zegarem była symboliczną próbą podważenia wpływów opactwa w mieście i okolicy (kościół opactwa również posiadał wieżę z zegarem).

W czasie wojen napoleońskich używana jako część systemu wczesnego ostrzegania za pomocą luster (najbliższa wieża znajdowała się w Yarmouth, ok. 8 km od St Albans).

Do roku 1860 była w bardzo złym stanie technicznym. W 1846 Sir Gilbert Scott przeprowadził jej renowację. W roku 2004 przebudowano dach i udostępniono dla turystów jako punkt widokowy.

Wieża jest częścią Muzeów St Albans (ang. St Albans Museums), zarządzanych przez miasto i dystrykt St Albans.^[3]

Verulamium Park to park w St Albans, w hrabstwie Hertfordshire. Położony na ponad 100 akrach parku, Verulamium Park został zakupiony od hrabiego Verulam w 1929 roku przez ówczesną Korporację Miejską. Obecnie park jest własnością i jest zarządzany przez Radę Miasta i Okręgu St Albans.

Nazwa parku pochodzi od rzymskiego miasta Verulamium, na którego terenie stoi. Nadal widoczne są mury miejskie i zarys głównej Bramy Londyńskiej. W latach 30. XX wieku Sir Mortimer Wheeler i jego żona Tessa przeprowadzili w parku wykopaliska archeologiczne, podczas których odkryto liczącą 1800 lat hipokaustę i pokrywającą ją mozaikową podłogę. Mozaika Hipocaustu jest udostępniona zwiedzającym i obecnie chroniona przed żywiołami w specjalnie wybudowanym budynku na terenie parku. Na obrzeżach parku znajduje się Muzeum Verulamium, w którym zgromadzono setki przedmiotów archeologicznych związanych z codziennym życiem Rzymian w tym ważnym rzymskim mieście. Na obrzeżach parku znajduje się także pub Ye Olde Fighting Cocks. Pub ten został wpisany do Księgi Rekordów Guinnessa jako najstarszy tego typu obiekt w Anglii.

Główną cechą parku jest ozdobne jezioro. Jego budowę rozpoczęto w 1929 roku, dając bardzo potrzebną pracę bezrobotnym z St Albans w czasie kryzysu. Jezioro zasilane jest przez rzekę Ver. Jest ono domem dla wielu ptaków wodnych, w tym krzyżówek, łabędzi, gęsi kanadyjskich, czapli, perkozów dwuczubych, łyski, głowienki i kaczek czernic.

W południowo-wschodniej części parku, w Westminster Lodge Leisure Centre i na 9-dołkowym polu golfowym Abbey View, znajduje się wiele obiektów sportowych, w tym basen, siłownia, tenis, zajęcia fitness, bieżnia i boisko do piłki nożnej. W parku odbywa się także parkrun St Albans, cotygodniowy bezpłatny bieg na 5 km, organizowany w każdą sobotę o 9 rano.

Północno-wschodnia krawędź parku przylega do katedry St Albans i szkoły St Albans, północno-zachodnia krawędź do kościoła St Michael's Church, a południowo-wschodnia do St Columba's College. Na wschód od parku znajduje się stacja kolejowa St Albans Abbey.

W parku znajduje się także mały lunapark dla dzieci, który działa tam od 46 lat. Przyjeżdża w okolicach Wielkanocy, kiedy słońce świeci i w czasie wakacji. Znajduje się on w pobliżu hipokaustu.^[4]

Klasztor. Klasztor Sopwell - średniowieczny klasztor w St Albans w hrabstwie Hertfordshire w Anglii.

Legenda mówi, że miejsce to zamieszkiwały dwie kobiety-pustelniczki. W 1141 opat St Albans Geoffrey de Gorham, będąc pod wrażeniem ich poświęcenia ufundował tu klasztor dla "trzynastu wybranych dziewic". Patronką klasztoru ustanowiono Maryję, a nazwa Sopwell przyjęta została od nazwy strumienia, w którym pustelniczki maczały chleb. Wodą ze źródła tegoż strumienia miał być uleczony Uther Pendragon.

Klasztor istniał przez prawie 400 lat. W 1481 matka przełożona Juliana Berners opublikowała "The Book of St Albans" ("Księga St Albans") poświęconą polowaniu. Była to jedna z pierwszych książek wydrukowanych w Anglii. Legenda głosi, iż w klasztorze przebywała Anna Boleyn zanim poślubiła Henryka VIII.

W roku 1537 Henryk VIII sprzedał posiadłość wojskowemu architektowi Sir Richardowi Lee. Sir Richard wyburzył klasztor, a na jego fundamentach wybudował własną posiadłość zwaną Lee Hall. Później rozpoczął rozbudowę, która nigdy nie została ukończona. Sir Richard zmarł w 1575.

Obecnie widoczne ruiny są pozostałością nieukończonej budowli Lee.

W 1673 nieukończona budowla została częściowo rozebrana, a jej elementy użyte do odbudowy siedziby Sir Nicholasa Bacona w Gorhambury. W owym czasie usunięto także rzymskie płaskorzeźby, które przeniesiono do Sailsbury Hall w Shenley, Hertfordshire.

Klasztor Sopwell zarejestrowany jest jako zabytek (ang. Scheduled Ancient Monument) i chroniony przez prawo.^[5]

Miasto. Verulamium – rzymskie miasto znajdujące się na obszarze obecnego miasta St Albans w hrabstwie Hertfordshire w Anglii. Miasto położone było nad rzeką Ver. Verulamium to było największym obok Londinium ośrodkiem rzymskim w Brytanii i od ok. 60 r. n.e. było stolicą rzymskiej Brytanii.

Miasto zyskało swoją wysoką pozycję w rzymskiej Brytanii ze względu na strategiczne położenie na przecięciu głównych dróg: tzw. Walting Street – łączącej Londinium (dzis. Londyn) z Towcester, poprzez Sulloniacis (dzis. Bockley Hill), Verulamium i Durocobrius (dzis. Dunstable) oraz Verulamium z Camulodunum (dzis. Colchester) przez Canonium (dzis. Kelvedon).

Wcześniej, przed rzymskim podbojem, było znane jako Verlamion.

Zachowanymi do dziś pozostałościami rzymskiego miasta są: fragmenty murów miejskich i fundamenty jednej z bram, mozaikowa posadzka z zachowanym hypocaustum, ruiny teatru (jedynego rzymskiego teatru widocznego do dziś w Wielkiej Brytanii) oraz mozaiki i fragmenty zdobionych ścian, które obecnie znajdują się w zbiorach lokalnego muzeum.^[6]

Alban Arena to teatr i miejsce muzyczne znajdujące się w St Albans w Anglii.

Miejsce to zostało otwarte w 1968 roku występem wokalisty bluesowego Johna Mayalla, a do tej pory odbywały się tu koncerty takich zespołów, jak Dire Straits w 1978 roku czy Jethro Tull w 2010 roku. Mayall powrócił na obchody 40-lecia w 2008 roku.

Wkrótce po otwarciu w 1968 roku w ratuszu zaczęły odbywać się regularne "dyskoteki obywatelskie" - w poniedziałki dla nastolatków, a w sobotnie wieczory (z okazjonalną muzyką na żywo) dla starszych gości. W poniedziałkowe wieczory didżejami byli m.in. londyński impresario "Rocky Rivers" i Jeff Spencer, później didżejami byli m.in. Graham Kentsley, który poprowadził serię imprez z okazji 50-lecia Civic Disco na rzecz New St Albans Museum, otwartego w 2018 r.

W okresie Bożego Narodzenia w 2004 roku wystawiono tu pantomimę Aladyn z udziałem Michelle Bass, w grudniu 2005 roku Piotruś Pan z Leslie Grantham i Dani Harmer, a w 2009 roku Mała Syrenka z Sarah-Jane Honeywell.

W 2007 r. na arenie odbył się Międzynarodowy Festiwal Organowy w St Albans.^[13]