Ayot St Lawrence - atrakcje i zabytki, które warto zobaczyć

Shaw's Corner był pierwotną rezydencją znanego irlandzkiego dramaturga George'a Bernarda Shawa; obecnie jest to obiekt National Trust otwarty dla zwiedzających jako muzeum domu pisarza. Wewnątrz domu pokoje zachowały się w takim stanie, w jakim pozostawił je Shaw, można też zwiedzić ogród i chatkę pisarską Shawa. Dom jest edwardiańską budowlą inspirowaną sztuką i rzemiosłem, położoną w małej wiosce Ayot St Lawrence w hrabstwie Hertfordshire w Anglii. Znajduje się w odległości 6 mil od Welwyn Garden City i 5 mil od Harpenden.

Wybudowany jako nowa plebania dla wioski w 1902 roku, dom był domem dramatopisarza George'a Bernarda Shawa od 1906 roku do jego śmierci w 1950 roku. Dom został zaprojektowany przez miejscowych architektów, a do jego budowy użyto miejscowych materiałów. Kościół Anglii uznał, że dom jest zbyt duży w stosunku do wielkości parafii, i wynajął go w zamian. Shaw i jego żona Charlotte Payne-Townshend przeprowadzili się w 1906 r. i ostatecznie kupili dom wraz z działką w 1920 r., płacąc 6 220 funtów. W tym samym czasie ogród został powiększony, a Shaw dokupił ziemię od swojego przyjaciela Apsleya Cherry-Garrarda, co dało w sumie 1,4 hektara (3,5 akra).

Wiadomo, że Shaw napisał wiele ze swoich najważniejszych dzieł w zacisznej, zbudowanej przez siebie chacie obrotowej, która znajdowała się w głębi jego ogrodu. Ta niewielka konstrukcja o powierzchni zaledwie 64 stóp kwadratowych (5,9 m2) została zbudowana na centralnej ramie ze stalowych słupów z okrągłą szyną, dzięki czemu można ją było obracać wokół własnej osi, aby podążała za łukiem światła słonecznego w ciągu dnia. Shaw nazwał chatkę "Londyn", aby nieproszeni goście mogli się dowiedzieć, że wyjechał "z wizytą do stolicy".

Po śmierci Shawa i jego żony ich prochy zostały przewiezione do Shaw's Corner, wymieszane, a następnie rozsypane wzdłuż chodników i wokół figury świętej Joanny w ogrodzie.^[1]

Łaźnie rzymskie w Welwyn to rzymskie ruiny zachowane pod A1 na północ od współczesnego Welwyn Garden City, Hertfordshire, Anglia. Łaźnie stanowiły niewielką część willi Dicket Mead, która została zbudowana w III wieku n.e.

Wioska Welwyn została opisana jako miejsce osady romańsko-brytyjskiej, gdzie droga rzymska przecinała rzekę Mimram. W pobliżu Welwyn, w posiadłości Lockleys, znajdowała się inna willa rzymska.

Przed budową autostrady nigdy nie zbadano w pełni terenu willi Dicket Mead, ale łaźnie były tylko jednym z co najmniej czterech budynków. Kompleks ten był prawdopodobnie częścią gospodarstwa rolnego. Spekuluje się, że mógł to być przynajmniej częściowo odpowiednik hotelu, ponieważ znajdował się w pobliżu rzymskich dróg.

Ruiny zostały odkryte w 1960 r. przez miejscowego archeologa Tony'ego Rooka, a przez następne 10 lat łaźnie były stopniowo odsłaniane podczas wykopalisk. Wkrótce po zakończeniu prac wykopaliskowych Ministerstwo Transportu ogłosiło przebieg nowej autostrady, która przebiegała dokładnie nad wykopaliskami.^[2]

Nomansland Common to obszar wspólnej ziemi w Hertfordshire w Anglii, na południe od Harpenden i południowy zachód od Wheathampstead.

Geologicznie rzecz biorąc, obszar ten jest częścią suchej doliny Harpenden. W czasie ostatniej epoki lodowcowej lodowiec spiętrzał rzekę (która płynęła wtedy z Dunstable) na południe od Sandridge do St Albans Vale, tworząc jezioro. Kiedy tama się roztopiła, a woda odpłynęła, pozostawiła cienką, kamienistą glebę, którą do dziś można znaleźć na tym terenie. W całej swojej historii Nomansland był znany z wyjątkowo słabej jakości gleby do celów rolniczych, chociaż krzemienne głowice siekier sugerują, że teren ten mógł być karczowany pod wypas już 4000 lat p.n.e. W czasie II wojny światowej próbowano na tym terenie sadzić rośliny uprawne, ale mimo intensywnego stosowania nawozów, plony z jednostki powierzchni były o połowę mniejsze niż z innych gruntów ornych. Po zakończeniu wojny teren został ponownie obsiany trawą i przywrócony do użytku rekreacyjnego.^[5]

Marshalls Heath to wioska i 4-hektarowy Lokalny Rezerwat Przyrody w parafii Wheathampstead, Hertfordshire, Anglia. Rezerwat przyrody jest własnością rady parafialnej Wheathampstead i jest zarządzany przez radę wraz z organizacją Friends of Marshalls Heath. Został zakupiony od The Queen's College, Oxford, w 1966 roku.

Obszar ten to kwaśne wrzosowiska po obu stronach Marshalls Heath Lane. Jest to wtórny las i zarośla, ale wśród wielu odnotowanych gatunków znajduje się czterdzieści z krajowej listy gatunków zagrożonych. Bardzo powszechne są żółte mrówki, a teren ten jest jednym z kluczowych miejsc występowania motyli i ćm w Hertfordshire. Teren ten był zarządzany przez Herts and Middlesex Wildlife Trust w latach 1972-1993, kiedy to rada miejska rozwiązała umowę z tą organizacją.^[7]