Dagenham - atrakcje i zabytki, które warto zobaczyć

Parsloes Park to park publiczny o powierzchni 58 hektarów, położony w Dagenham, w londyńskiej dzielnicy Barking i Dagenham. Jego właścicielem i zarządcą jest rada gminy. Niewielki obszar naprzeciwko wejścia na Wren Road jest zagospodarowany dla dzikiej przyrody i oznaczony jako Lokalny Rezerwat Przyrody o nazwie Parsloes Park Squatts.

Park zawdzięcza swoją nazwę rodzinie Passelewe, która posiadała te tereny w XIII wieku. Malowidła starego dworu znajdują się w Muzeum Domu w Valence.

Teren został nabyty przez Radę Hrabstwa Londyńskiego w 1923 roku. Park został otwarty przez posła Christophera Addisona 13 lipca 1935 r., co stanowiło oficjalne zakończenie budowy osiedla Becontree. Na jego terenie znajduje się plac zabaw dla dzieci, boiska do piłki nożnej, korty tenisowe, boisko do koszykówki, kręgielnia i jezioro. Parsloes Park Squatts to obszar nieuprawianych kwaśnych traw z historycznym żywopłotem.

Wejścia znajdują się na Parsloes Avenue, Gale Street i Wren Road.

Parsloes to także okręg wyborczy w londyńskiej dzielnicy Barking and Dagenham. W spisie ludności przeprowadzonym w 2011 r. liczba mieszkańców tego okręgu wynosiła 9 839.^[1]

Mayesbrook Park to park publiczny o powierzchni 43 hektarów, położony w Dagenham, w londyńskiej dzielnicy Barking i Dagenham. Jego właścicielem i zarządcą jest rada gminy. Południowy kraniec, na którym znajduje się głównie duże jezioro, jest Lokalnym Rezerwatem Przyrody. Obszar parku był kiedyś częścią historycznego dworu Jenkins, siedziby rodu Fanshawe. Z niejasnych powodów park nosi czasem przydomek "Matchstick Island" (Wyspa Zapałek).

Park, który został otwarty w 1934 roku, powstał w odpowiedzi na zapotrzebowanie na otwartą przestrzeń dla osiedla Becontree należącego do Rady Hrabstwa Londyńskiego. Na terenie parku znajduje się parking, plac zabaw dla dzieci, boiska do piłki nożnej, boisko do krykieta i pawilon, bieżnia lekkoatletyczna, korty tenisowe, boisko do koszykówki oraz jeziora. W projekcie Mayesbrook Park zastosowano inżynierię zielonej infrastruktury w celu zaspokojenia potrzeb związanych z zarządzaniem wodami powodziowymi.

Na południowym krańcu znajdują się dwa duże jeziora bogate w faunę i florę, nowo posadzone lasy i nieuprawiane łąki. Wzdłuż zachodniej krawędzi przepływa potok Mayes. Dostęp do parku jest możliwy od strony Lodge Avenue.

Mayesbrook jest także okręgiem wyborczym w London Borough of Barking and Dagenham. Liczba ludności okręgu podczas spisu powszechnego w 2011 roku wynosiła 10 342.^[2]

Beam Valley Country Park to 74-hektarowy park w Dagenham, w londyńskiej dzielnicy Barking and Dagenham. Większa jego część została wyznaczona jako Lokalny Rezerwat Przyrody o nazwie Beam Valley, ale wąski pas przy rzece Beam na południe od Western Avenue stanowi odrębny LNR o nazwie Beam Valley. Park jest także oznaczony jako dwa obszary o znaczeniu dla ochrony przyrody, klasy 1, jeden na północ, a drugi na południe od South Dagenham Road.

Park był wcześniej nieużytkiem. Znajdują się tam lasy i łąki, byłe żwirownie oraz rzeka Beam i potok Wantz. Ptaki występujące na tym terenie to zimorodki, trzciniaki, trzciniaki i skowronki. Istnieją archeologiczne dowody na to, że teren ten był wykorzystywany od epoki kamiennej, a także, że znajduje się tam rzymski piec garncarski.^[3]

St Helen and St Giles to kościół i charakterystyczny punkt Rainham, najstarszy budynek w londyńskiej dzielnicy Havering. Kościół zachował wiele oryginalnych elementów, na przykład łuki o okrągłych głowicach. Został on ufundowany przez Richarda de Lucy, zięcia Henryka II Angielskiego. de Lucy był także jednym z inicjatorów zamachu na Tomasza Becketa, arcybiskupa Canterbury, w 1170 roku. Budowa kościoła miała miejsce między 1160 a 1170 rokiem. Kościół został odrestaurowany w latach 1893-1906 dzięki darowiznom masonów, jednak nadal uważa się, że jego stan jest zbliżony do pierwotnego.

Rectory Manor, znany również jako Parsonage Farm, był początkowo częścią Rainham Manor, ale w 1178 r. król nadał go opactwu Lesnes, które posiadało go aż do kasaty klasztorów, kiedy to został przekazany kardynałowi Wolseyowi. Po upadku Wolseya Rectory Manor przypadł sir Robertowi Southwellowi, a następnie grupie pięciu londyńczyków. W 1714 roku Rectory Manor został ponownie połączony z Jordans Manor przez Williama Blackborrne'a z Hornchurch, który pozostawił obie posiadłości adwokatowi z Lincoln's Inn, Levettowi Blackborne'owi, wnukowi Sir Richarda Levetta, Lorda Burmistrza Londynu. Po śmierci Levetta Blackborne'a połączony dwór został sprzedany rodzinie Crosse z Berwick Manor, która posiadała go aż do XX wieku, kiedy to został rozbity w celu rozbudowy.^[4]

Scrattons Eco Park lub Scrattons Farm Eco Park to niewielki rezerwat przyrody w Dagenham, w londyńskiej dzielnicy Barking i Dagenham. Jest własnością rady miejskiej i jest przez nią zarządzany. Dawniej były to mokradła i ogródki działkowe, ale pod koniec lat 90. ubiegłego wieku ogródki działkowe zarosły i stały się niedostępne, więc postanowiono przekształcić je w park ekologiczny. Obecnie na jego terenie znajdują się bloki braminów ze ścieżkami trawiastymi, z zachowaniem istniejących drzew i krzewów. Celem jest stworzenie różnorodnych siedlisk dla roślin, ptaków, owadów i ssaków.

W 2006 roku Ekopark Scrattons i jego rozszerzenie zostały uznane za lokalny rezerwat przyrody o powierzchni dwóch hektarów. Wejście do parku znajduje się przy ścieżce na końcu Morrison Road. Nie ma publicznego dostępu do przedłużenia parku od strony Levine Gardens.^[6]