Stafford - atrakcje i zabytki, które warto zobaczyć

Shugborough Hall to okazały dom w pobliżu Great Haywood, Staffordshire, Anglia.

Hala znajduje się na skraju Cannock Chase, około 5,8 mil (9,3 km) na wschód od Stafford i 4,7 mil (7,6 km) od Rugeley. Posiadłość należała do biskupów Lichfield do czasu kasaty klasztorów, po czym przechodziła przez kilka rąk, zanim w 1624 roku została zakupiona przez Williama Ansona, miejscowego prawnika i przodka hrabiów Lichfield. Posiadłość pozostała w rodzinie Ansonów przez trzy stulecia. Po śmierci 4. hrabiego Lichfield w 1960 r. majątek został przekazany National Trust w zamian za podatek od śmierci, a następnie natychmiast wydzierżawiony radzie hrabstwa Staffordshire. W 2016 roku majątek został ponownie przekazany w zarząd National Trust. Majątek jest otwarty dla zwiedzających i obejmuje salę, muzeum, ogród kuchenny oraz model farmy.^[1]

Zamek Stafford to zabytkowy zamek klasy II, położony dwie mile na zachód od miasta Stafford w hrabstwie Staffordshire w Anglii. Od czasów podboju normańskiego i zgodnie z zapisami w Domesday Book z 1086 roku był siedzibą potężnej anglo-normańskiej rodziny Staffordów, feudalnych baronów Stafford, później baronów Stafford na mocy prawa, hrabiów Stafford i książąt Buckingham. XIV-wieczna kamienna twierdza została zburzona w 1643 r. podczas wojny domowej, po tym jak lady Isabel Stafford zatrzymała ją dla rojalistów. Zamek został przebudowany na początku XIX wieku przez rodzinę Jerningham w stylu gotyckiego odrodzenia na fundamentach średniowiecznej budowli i zawiera wiele z oryginalnych elementów kamiennych. Obecnie obok zamku przebiega droga A518 Stafford-to-Newport Road i jest on ważnym punktem orientacyjnym widocznym z autostrady M6 oraz z międzymiastowej linii kolejowej West Coast.^[4]

Ancient High House to elżbietański dom miejski położony przy głównej ulicy w Stafford. Dom został zbudowany w 1595 roku przez rodzinę Dorrington z miejscowego dębu, który, jak głosi anegdota, pochodził z pobliskiego lasu Doxey, i jest największym drewnianym domem miejskim w Anglii.

Wiele z oryginalnych belek nosi ślady ciesielskie wskazujące na to, że rama została wstępnie zmontowana na ziemi, a złącza ponumerowane, aby ułatwić budowę na miejscu. W niektórych belkach wycięto dodatkowe obudowy spoin, co sugeruje, że zostały one ponownie wykorzystane z jeszcze wcześniejszej konstrukcji. Nierzadko zdarzało się, że budynek był rozbierany i odbudowywany w innym miejscu - stąd wyrażenie "up-sticks", oznaczające przenoszenie domu.

W chwili wybuchu angielskiej wojny domowej budynek wynajmował członek rodziny Sneedów z Keele Hall, niedaleko Newcastle-under-Lyme.

Karol I odwiedził Stafford i zatrzymał się w Ancient High House w dniach 17 i 18 września 1643 r., niedługo po podniesieniu sztandaru królewskiego w Nottingham, co było feudalnym sygnałem wzywającym jego wiernych poddanych do broni - akt ten został uznany za początek angielskiej wojny domowej.

Uczyniwszy High House swoją tymczasową siedzibą, król rozmawiał ze swoimi doradcami i dyktował listy oraz rozkazy wojskowe na nadchodzącą kampanię (niektóre z nich zachowały się w pobliskiej bibliotece William Salt Library). Podczas pobytu w Stafford król uczęszczał do kolegiaty St Mary's Collegiate Church. Jedna z miejscowych kobiet opisała, że wzdłuż jego drogi do kościoła zostały posypane kwiaty.

Istnieje opowieść, że podczas spaceru z królem po ogrodzie Wysokiego Domu książę Rupert oddał dwa strzały przez ogon wiatrowskazu St Mary's, aby zademonstrować celność kontynentalnego pistoletu konnego. Słupek pogodowy został usunięty kilka wieków temu, więc nie można zweryfikować tej historii, choć podobno pistolet, z którego strzelał książę Rupert, był znacznie celniejszy niż większość broni będącej wówczas w użyciu.

W maju 1643 r. wrogowie króla, parlamentarzyści, zdobyli miasto, a w styczniu następnego roku nowo utworzony Komitet Stafford zarządził: "Wysoki dom panów Dorringtonów w dzierżawie pana Leesa zostanie niezwłocznie przydzielony panu Robertsowi, marszałkowi prowincjalnemu, do zamieszkania w celu zabezpieczenia lepszego rodzaju więźniów...".

Więźniowie ci byli rojalistami.

Głównym pomieszczeniem domu był centralny pokój na pierwszym piętrze. To właśnie tutaj przyjmowano gości, w tym króla Karola I i księcia Ruperta. Obecnie tableau przedstawia scenę z wizyty króla, który zatrzymał się jako gość kapitana Richarda Sneeda. Królowi towarzyszył jego siostrzeniec, książę Rupert Reński (i jego pudel standardowy zwany "Boy"), który był już znakomitym dowódcą wojskowym.

Konstrukcja została osłabiona w wyniku remontów parteru w XIX wieku. Prace te obejmowały wybicie kamiennego kominka w celu utworzenia korytarza oraz usunięcie jednego z narożnych słupów, co doprowadziło do rozchylenia nadwieszonych górnych kondygnacji. W celu uzyskania większej przestrzeni wyburzono drugi komin, co miało miejsce po pojawieniu się elektryczności, kiedy to pomieszczenia były prawdopodobnie ogrzewane w zimie przez przenośne grzejniki.

Krążyły pogłoski, że Wysoki Dom będzie musiał zostać zburzony ze względu na ilość koniecznych prac. Wtedy mieszkańcy miasta zjednoczyli się i powstała grupa, której celem było zebranie funduszy na "ratowanie starożytnego Wysokiego Domu". W weekendy organizowano stragany, na których sprzedawano pamiątki i zachęcano do składania datków. Miejscowy zespół "the Climax Blues Band" zorganizował imprezę w miejscowym klubie nocnym i zebrał znaczną sumę na ten cel. Mówiło się o "niebieskiej tablicy" upamiętniającej wysiłki zespołu, ale niestety nigdy do tego nie doszło.

Starożytny Wysoki Dom (Ancient High House) jest obecnie w dużej mierze muzeum historycznym z kolekcją wyposażenia pomieszczeń i eksponatów z epoki angielskiej wojny domowej, epoki edwardiańskiej i wiktoriańskiej. W trzech galeriach prezentowane są zmieniające się wystawy sztuki, fotografii i historii. Muzeum jest prowadzone przez Radę Miejską Stafford i wstęp do niego jest bezpłatny. W muzeum Staffordshire Yeomanry, mieszczącym się na poddaszu, można obejrzeć mundury i przedmioty należące do Staffordshire Yeomanry.

Starożytny High House sąsiaduje z Shaw's House i Swan, które pochodzą z czasów elżbietańskich. W pobliżu znajduje się kościół St Chad's Church i kolegiata St Mary's, Stafford.^[7]