Rochdale - atrakcje i zabytki, które warto zobaczyć

Ratusz w Rochdale to budynek miejski z epoki wiktoriańskiej w Rochdale, w hrabstwie Greater Manchester, w Anglii. Jest on "powszechnie uznawany za jeden z najlepszych budynków miejskich w kraju" i został wpisany na Listę Dziedzictwa Narodowego Anglii jako budynek klasy I. Ratusz pełni funkcję uroczystej siedziby Rochdale Metropolitan Borough Council i jest siedzibą lokalnych departamentów rządowych, w tym urzędu stanu cywilnego.

Zbudowany w stylu gotyckiego odrodzenia kosztem 160 000 funtów (15,2 mln funtów w 2022 r.), został oddany do użytku 27 września 1871 r. jako siedziba władz gminy Rochdale. Architekt, William Henry Crossland, został zwycięzcą konkursu na projekt nowego ratusza, który odbył się w 1864 roku. Miał on wieżę zegarową o wysokości 240 stóp (73 m), zwieńczoną drewnianą iglicą z pozłacanym posągiem Świętego Jerzego i Smoka. Obie zostały zniszczone przez pożar 10 kwietnia 1883 roku, przez co budynek pozostał bez iglicy przez cztery lata. Nowa kamienna wieża zegarowa o wysokości 190 stóp (58 m) i iglica w stylu ratusza w Manchesterze została zaprojektowana przez Alfreda Waterhouse'a i wzniesiona w 1887 roku.

Historyk architektury Nikolaus Pevsner opisał ten budynek jako posiadający "rzadkie malownicze piękno". Jego witraże uznano za "najwspanialsze współczesne przykłady w swoim rodzaju". Budynek zwrócił na siebie uwagę Adolfa Hitlera, który podobno podziwiał go tak bardzo, że chciał go wysłać, cegła po cegle, do nazistowskich Niemiec, gdyby Wielka Brytania została pokonana w II wojnie światowej.^[1]

Rochdale Cenotaph to pomnik z czasów I wojny światowej znajdujący się na Esplanade w Rochdale, w hrabstwie Greater Manchester, w północno-zachodniej Anglii. Zaprojektowany przez Sir Edwina Lutyensa, jest jednym z siedmiu pomników w Anglii wzorowanych na jego Cenotafie w Londynie i jednym z jego bardziej ambitnych projektów. Pomnik został odsłonięty w 1922 r. Składa się z podwyższonej platformy z charakterystycznym dla Lutyensa Kamieniem Pamięci (Stone of Remembrance) obok 10-metrowego pylonu zwieńczonego podobizną leżącego żołnierza. Pylon otacza zestaw malowanych kamiennych flag.

Na publicznym spotkaniu w lutym 1919 roku osiągnięto konsensus w sprawie stworzenia pomnika i funduszu na rzecz rodzin rannych żołnierzy. Na spotkaniu uzgodniono, że projekt pomnika zostanie zlecony Lutyensowi. Jego projekt mostu na rzece Roch został porzucony po tym, jak lokalny dygnitarz zakupił działkę przylegającą do ratusza w Rochdale i ofiarował ją na miejsce budowy pomnika. Lutyens poprawił swój projekt, a Edward Stanley, 17. hrabia Derby, odsłonił pomnik 26 listopada 1922 roku. Jest to obiekt klasy I, a jego stan został poprawiony w 2015 r., gdy pomniki wojenne Lutyensa zostały uznane za kolekcję narodową.^[3]

Wiadukt Healey Dell znajduje się w rezerwacie przyrody Healey Dell w dolinie Spodden, na obrzeżach Rochdale w Greater Manchester w Anglii. Znajduje się w odległości 2,5 mili od Whitworth, Lancashire. Została zbudowana w 1867 roku i obsługiwała linię kolejową z Rochdale do Bacup. Otwarto ją dla pasażerów 1 listopada 1870 roku. Działała do 1949 roku, a pociągi z węglem przewożono aż do lat 60. Obecnie prowadzi przez nią Krajowa Sieć Rowerowa, trasa sieci regionalnej nr 92, która łączy się z trasą krajową nr 66.

Wiadukt został zbudowany z lokalnie wydobywanego kamienia. Ma wysokość 103 stóp nad rzeką i 8 łuków, każdy o rozpiętości 26 metrów.

Healey Dell znajduje się na trasie Rochdale Way, a na północnym jej końcu przebiega Pennine Bridleway.^[5]

Hollingworth Lake to 130-hektarowy zbiornik wodny przy Smithy Bridge w Littleborough, Greater Manchester, Anglia. Pierwotnie został zbudowany jako główne źródło wody dla kanału Rochdale, ale od lat 60. XIX wieku rozwinął się jako ośrodek turystyczny. Wokół niego zaczęły powstawać hotele, do czego przyczyniło się uruchomienie w 1839 roku kolei, która przyciągnęła turystów jednodniowych i weekendowych z Manchesteru, Bradford i Leeds.

Popularność jeziora jako ośrodka wypoczynkowego zmalała na początku XX wieku, a w czasie I wojny światowej teren ten był wykorzystywany jako obóz wojskowy. W 1923 roku spółka Canal Company sprzedała zbiornik korporacjom Oldham i Rochdale w celu zaopatrzenia w wodę. Po II wojnie światowej prawa do żeglugi zostały wykupione przez Radę Rochdale, która w 1974 roku przekształciła ten teren w Hollingworth Lake Country Park. Od tego czasu stale rośnie liczba obiektów i obecnie jest to prężnie działający ośrodek sportów wodnych i innych aktywności.

Hollingworth Lake Rowing Club istnieje nieprzerwanie od 1872 roku.^[9]

Watergrove Reservoir to zbiornik wodny w pobliżu miejscowości Wardle w Metropolitan Borough of Rochdale, w hrabstwie Greater Manchester w Anglii.

Korporacja Rochdale wybrała Watergrove jako odpowiednie miejsce na budowę dużego zbiornika, głównie ze względu na długotrwałą suszę w latach 30. ubiegłego wieku, w wyniku której woda była regularnie kupowana z Oldham. Ruiny starej wioski Watergrove zatopiły się pod wielką taflą wody w 1938 roku, a w krajobrazie nad zbiornikiem znajduje się kilka ruin należących pierwotnie do wioski.

Książka Watergrove: A History of the Valley and its Drowned Village" Allena Holta przedstawia osobiste spojrzenie na tę przemianę, ponieważ autor dorastał w Wardle, milę na południe od Watergrove. Na kilku zdjęciach w książce widać ludzi spacerujących po drogach, które zostały odnowione w czasach ekstremalnej suszy.

W lipcu 2008 r. znaleziono w zbiorniku wodnym martwego 13-letniego chłopca, Josepha Thomasa, który pływał z przyjaciółmi.

Bezpłatny, cotygodniowy parkrun na dystansie 5 km odbywa się w każdą sobotę rano. Impreza jest prowadzona przez lokalnych wolontariuszy i po raz pierwszy odbyła się w sobotę 7 czerwca 2014 r.^[10]