Ashton-under-Lyne - atrakcje i zabytki, które warto zobaczyć

Greater Manchester to hrabstwo metropolitalne w północno-zachodniej Anglii. Został utworzony na mocy ustawy o samorządzie lokalnym z 1972 roku i składa się z gmin miejskich Bolton, Bury, Oldham, Rochdale, Stockport, Tameside, Trafford, Wigan oraz miast Manchester i Salford. Jest to kompletna lista kościołów klasy I znajdujących się na terenie hrabstwa metropolitalnego, wpisanych na Listę Dziedzictwa Narodowego Anglii. Budynki są wpisywane na listę przez Sekretarza Stanu ds. Kultury, Mediów i Sportu na podstawie rekomendacji English Heritage. Budynki wpisane na listę klasy I są określane jako "o wyjątkowym znaczeniu, czasami uważane za ważne w skali międzynarodowej"; tylko 2,5% budynków wpisanych na listę jest zaliczanych do tej klasy.

Kościoły chrześcijańskie istniały w Greater Manchester od czasów anglosaskich, ale w kościołach wpisanych na listę nie zachowały się żadne znaczące elementy saksońskie, a jedyny materiał normański można znaleźć w St Leonard, Middleton. Kościoły znajdujące się na tej liście dzielą się na dwie główne grupy: te pochodzące głównie z okresu średniowiecza, które są w stylu gotyckim, oraz kościoły zbudowane w XIX i XX wieku, głównie w stylu gotyckiego odrodzenia, przy czym tylko kilka kościołów powstało w okresie międzywojennym. Gotyckie kościoły z okresu średniowiecza to m.in. katedra w Manchesterze, St Mary, Radcliffe i St Werburgh Old Church, Warburton. Kościoły z XIX wieku to jedne z najwspanialszych dzieł czołowych architektów tego okresu: George'a Gilberta Scotta (St Mark, Worsley), Alfreda Waterhouse'a (St Elisabeth, Reddish), George'a Fredericka Bodleya (St Augustine, Pendlebury) i Charlesa Barry'ego (All Saints, Whitefield). Pomiędzy tymi okresami wybudowano neoklasyczny kościół St Ann w Manchesterze. Wszystkie powyższe przykłady to kościoły anglikańskie. Na liście znajdują się dwa kościoły rzymskokatolickie: Holy Name of Jesus Josepha A. Hansoma, Manchester, i All Saints E. W. Pugina, Urmston, oraz jeden kościół zbudowany dla chrześcijańskich scjentystów - Edgar Wood Centre.

Greater Manchester to głównie obszar miejski i jeden z najgęściej zaludnionych regionów w Europie. W drugiej połowie XVIII wieku rewolucja przemysłowa odegrała ważną rolę we wzroście i rozwoju Manchesteru i jego okolic, a przemysł nadal stanowi główną część gospodarki regionu. Zachowało się niewiele budynków sprzed rewolucji przemysłowej, ale wiele z XIX i XX wieku. Skała macierzysta składa się głównie z piaskowców karbońskich, w tym z piaskowca młyńskiego, który jest głównym źródłem materiału budowlanego dla kościołów w regionie. Złoża powierzchniowe to glina zwałowa, która jest materiałem do wyrobu cegieł.^[4]

Fort rzymski Castleshaw był kasztelem w rzymskiej prowincji Britannia. Chociaż nie ma dowodów na potwierdzenie tego twierdzenia, sugeruje się, że rzymski fort Castleshaw jest miejscem Rigodunum, osady brygantyjskiej. Pozostałości fortu znajdują się na Wzgórzu Zamkowym po wschodniej stronie doliny Castleshaw, u podnóża Standedge, ale z widokiem na dolinę. Wzgórze to znajduje się na skraju Castleshaw w Greater Manchester. Fort został zbudowany około roku AD 79, ale przestał być używany w latach 90. Został zastąpiony mniejszym fortem, zbudowanym ok. 105 r., wokół którego rozwinęła się osada cywilna. Mogła ona służyć jako centrum logistyczne i administracyjne, choć została opuszczona w latach 120.

Teren ten był przedmiotem badań antykwariuszy i archeologów od XVIII wieku, ale osada cywilna pozostawała nieodkryta aż do lat 90. XX wieku. Fort, fortlet i osada cywilna są chronione jako Scheduled Ancient Monument, co świadczy o ich znaczeniu jako "narodowo ważnych" stanowisk archeologicznych lub historycznych budynków i chroni je przed nieuprawnionymi zmianami.^[7]