Odkryj 11 atrakcji, ciekawych miejsc i niezwykłych rzeczy do zrobienia w miejscu takim jak Kendal (Wielka Brytania). Nie przegap obowiązkowych atrakcji turystycznych, do których zaliczyć można: Kendal Castle, Kendal Town Hall i Abbot Hall Art Gallery. Wśród innych popularnych atrakcji, które warto zobaczyć, znajduje się m.in. Levens Hall.
Poniżej znajdziesz pełną listę miejsc wartych odwiedzenia w miejscowości Kendal (Anglia).
Spis treści
Kendal Castle
Zamek Kendal to średniowieczna fortyfikacja położona na wschód od miasta Kendal, w Kumbrii, w północnej Anglii. Zamek, który znajduje się na szczycie polodowcowego drumlina, został zbudowany w XII wieku jako Caput baroniae dla baronii Kendal. W XV wieku właścicielem zamku była rodzina Parr.[1]
Adres: Sunnyside Parr St., LA9 Kendal
Kendal Town Hall
Ratusz to budynek miejski przy Lowther Street w Kendal, w hrabstwie Cumbria. Jest to budynek z listy Grade II.[2]
Abbot Hall Art Gallery
Abbot Hall Art Gallery to muzeum i galeria w Kendal, w Anglii. Abbot Hall został zbudowany w 1759 roku przez pułkownika George'a Wilsona, drugiego syna Daniela Wilsona z Dallam Tower, dużego domu i posiadłości wiejskiej w pobliżu. Zbudowano go na miejscu starego Abbot's Hall, mniej więcej w miejscu, gdzie dziś znajduje się muzeum. Przed kasatą klasztorów w tym miejscu zatrzymywał się opat lub jego przedstawiciel, gdy przyjeżdżał z macierzystego opactwa St Mary's Abbey w Yorku. Architekt nie jest znany. Na początku XX wieku budynek wpisany na listę zabytków I stopnia był zniszczony i został odrestaurowany jako galeria sztuki.
Od stycznia 2021 r. Abbot Hall jest zamknięty dla zwiedzających, podczas gdy Lakeland Arts przeprowadza przebudowę budynku i terenu.[3]
Adres: Abbot Hall Art Gallery Kirkland, LA9 5AL Kendal
Levens Hall
Levens Hall to dwór położony w dolinie Kent, w pobliżu wsi Levens i 5 mil na południe od Kendal w Kumbrii, w północnej Anglii.[4]
Adres: Levens Hall Levens Hall, LA8 0PD Kendal
Museum of Lakeland Life
Museum of Lakeland Life & Industry, dawniej Museum of Lakeland Life, czasem oznaczane skrótem MOLLI, to lokalne muzeum w Kendal, w hrabstwie Cumbria, w północno-zachodniej Anglii.
Muzeum zostało otwarte w 1971 r. przez księżniczkę Aleksandrę. W 1973 r. otrzymało ono pierwszą nagrodę dla brytyjskiego muzeum roku.
Muzeum przedstawia życie w Krainie Jezior (zwanej Lakeland) od końca XVIII wieku po dzień dzisiejszy. Muzeum mieści się w oryginalnych georgiańskich stajniach Abbot Hall Art Gallery. Zarządzane jest przez Lakeland Arts. Ekspozycje obejmują prezentacje dotyczące pisarza Arthura Ransome'a i serii książek "Jaskółki i Amazonki", lokalnych fotografów oraz ruchu rzemieślniczego w Lake District.
Muzeum jest siedzibą Towarzystwa Arthura Ransome'a.
Od stycznia 2021 r. muzeum jest zamknięte podczas przebudowy całego kompleksu Abbot Hall Art Gallery przez firmę Lakeland Arts.[5]
Kendal Museum
Kendal Museum to lokalne muzeum w Kendal, w hrabstwie Cumbria, na skraju Lake District w północno-zachodniej Anglii. Zostało założone w 1796 roku i zawiera kolekcje lokalnej archeologii, historii i geologii oraz kolekcję przyrodniczą z całego świata. Muzeum oferuje także zmieniający się program wystaw czasowych i ekspozycji, imprez, spacerów i wykładów. Muzeum posiada dużą kolekcję taksydermii przyrodniczej, w której można zobaczyć wypchanego niedźwiedzia polarnego i model dodo.
Muzeum jest otwarte trzy dni w tygodniu, od czwartku do soboty, a opłata za wstęp wynosi 5 funtów (dorośli) i 2 funty (dzieci w wieku 5-18 lat), przy czym dzieci poniżej 5 lat wchodzą za darmo. Muzeum jest otwarte w godzinach od 9.30 do 16.45, ostatnie wejście o 16.00.
W kwietniu 2011 r. Muzeum w Kendal uzyskało ocenę Programu Zapewnienia Jakości Atrakcji Turystycznych (Visitor Attraction Quality Assurance Scheme) przyznawaną przez organizację Visit England.
Muzeum w Kendal jest zarządzane przez Kendal College w imieniu Rady Okręgu South Lakeland i stanowi część kampusu Arts and Media w North End of Kendal.[6]
Adres: Station Road, LA9 6BT Kendal
Quaker Tapestry
The Quaker Tapestry składa się z 77 paneli ilustrujących historię kwakierstwa od XVII wieku do czasów współczesnych. Gobelin, którego pomysłodawczynią była kwakierka Anne Wynn-Wilson, ma swoje stałe miejsce w Friends Meeting House w Kendal, w hrabstwie Cumbria w Anglii.
Wzór ten powstał pod silnym wpływem arrasów z Bayeux i zawiera podobne rozwiązania konstrukcyjne, w tym trzy poziome podziały w obrębie paneli, haftowane kontury twarzy i rąk oraz jednolite wypełnienie ubrań, które jest haftowane techniką z Bayeux. Gobelin jest wykonany techniką haftu koralikowego z użyciem wełnianych nici na ręcznie tkanym wełnianym tle. Oprócz zastosowania czterech historycznych i dobrze znanych ściegów (ścieg dzielony, ścieg łodygowy, ścieg łańcuszkowy i węzeł pekiński), Wynn-Wilson wynalazł nowy ścieg sznurkowy, znany jako ścieg kwakierski, umożliwiający uzyskanie ciasnych łuków na napisach.
Każdy panel ma wymiary 25 cali (64 cm) szerokości i 21 cali (53 cm) wysokości.
W latach 1981-1989 nad panelami pracowało 4000 mężczyzn, kobiet i dzieci z 15 krajów.
Panele były prezentowane na wystawach objazdowych, w tym na wystawie w Ameryce Północnej w latach 1993/1994. Wystawa 39 paneli w katedrze w Ely w 2012 r. przyciągnęła 11 273 zwiedzających podczas 27-dniowego pobytu.
Chociaż treść wszystkich 77 paneli jest szeroko publikowana, tylko około 40 jest wystawionych w danym momencie, a uważni obserwatorzy zauważyli, że 23 z nich nigdy nie były widziane publicznie. Doprowadziło to do pewnych spekulacji w kręgach awangardy hafciarskiej, że ich zawartość może mieć charakter transgresyjny.
W październiku 2021 r. muzeum było jednym ze 142 obiektów w całej Anglii, które otrzymały część z 35-milionowego zastrzyku pieniędzy z rządowego Funduszu Odnowy Kultury.[7]
Adres: Friends Meeting House, Stramongate, Kendal
Kościół św. Jerzego
Kościół św. Jerzego znajduje się przy Castle Street, w Kendal, w hrabstwie Cumbria, w Anglii. Jest to czynny anglikański kościół parafialny w dekanacie Kendal, archidiakonacie Westmorland i Furness oraz diecezji Carlisle. Oswalda, Burneside, św. Jana, Grayrigg, św. Marii, Longsleddale, św. Tomasza, Selside i św. Jana Chrzciciela, Skelsmergh, tworząc Beacon Team Ministry. Był to kościół komisaryczny, który otrzymał dotację na budowę od Church Building Commission.[8]
Adres: Castle St, LA9 7AS Kendal
Kościół św. Tomasza
Kościół św. Tomasza znajduje się w Stricklandgate, Kendal, Cumbria, Anglia. Jest to czynny anglikański kościół parafialny w dekanacie Kendal, archidiakonacie Westmorland i Furness oraz diecezji Carlisle. Kościół jest wpisany na listę dziedzictwa narodowego Anglii jako budynek klasy II. Wraz z kościołem św. Jerzego i kościołem Świętej Trójcy i św. Jerzego jest jednym z trzech kościołów w mieście zaprojektowanych przez lokalnego architekta George'a Webstera.[9]
Church of Holy Trinity and St George
Kościół Świętej Trójcy i Świętego Jerzego znajduje się w New Road, Kendal, Cumbria, Anglia. Jest to czynny rzymskokatolicki kościół parafialny w diecezji Lancaster. Jest on wpisany na Listę Dziedzictwa Narodowego Anglii jako budynek klasy II*. Kościół został ufundowany przez proboszcza parafii, Thomasa Wilkinsona, a zaprojektowany przez lokalnego architekta George'a Webstera. Historycy architektury uważają kościół za najlepszy z trzech zaprojektowanych przez Webstera w mieście.[10]
Adres: 33 Blackhall Rd, LA9 4BW Kendal
Alavana
Alavana była nazwą wstępnie stosowaną do ruin rzymskiego fortu w Watercrook, około 2 mil na południe od Kendal w Kumbrii, do którego rzymska nazwa Medibogdo doskonale pasuje do jego położenia w zakolu rzeki. Fort w Watercrook został wzniesiony około roku 90 n.e., pierwotnie z drewna, a następnie przebudowany na kamienny około roku 130 za panowania Hadriana. Fort był opuszczony przez około 20 lat, w czasie gdy Szkocja była okupowana przez Antoninów. Odnowiono go za czasów Marka Aureliusza i zajmowano do około 270 roku, kiedy to opuściły go jednostki wojskowe. Jego pozostałości są obecnie w dużej mierze zakopane pod lokalną farmą, a wydobyte artefakty są wystawione w Muzeum Kendal.
Alone było prawdopodobnie nazwą cywilnej osady w Kendal. W itinerarium antonińskim umieszczono ją 18 m.p. od Galavy i 19 m.p. od Calacum). Jest to wariant pisowni Alauny, bardzo częstej starożytnej nazwy w Brytanii (co najmniej kilkanaście przypadków) i na kontynencie, która służyła przede wszystkim jako nazwa rzeki, a w drugiej kolejności była stosowana do fortów i osad nad tymi rzekami. Znalezienie wszystkich ich lokalizacji i pisowni w starożytnych źródłach nie jest łatwe.[11]