Hastings - atrakcje i zabytki, które warto zobaczyć

Hastings Fishermen's Museum to muzeum poświęcone przemysłowi rybnemu i historii morskiej Hastings, nadmorskiego miasta w East Sussex w Anglii. Mieści się ono w dawnym kościele, oficjalnie znanym jako kościół św. Mikołaja, a lokalnie jako kościół rybaków, który służył społeczności rybackiej miasta przez prawie 100 lat od 1854 roku. Po zniszczeniach wojennych, zajęciu przez wojsko i późniejszym nieużywaniu, budynek został wydzierżawiony od władz lokalnych przez stowarzyszenie konserwatorów zabytków, którzy go zmodyfikowali i założyli w nim muzeum. Muzeum zostało otwarte w 1956 r. i jest obecnie jedną z najpopularniejszych atrakcji turystycznych w mieście i gminie Hastings. Budynek, prosta kamienna kaplica w stylu gotyckiego renesansu, został wpisany na listę Grade II przez English Heritage ze względu na swoje znaczenie architektoniczne i historyczne.^[3]

Hastings Museum & Art Gallery to muzeum i galeria sztuki znajdujące się w Hastings, East Sussex, Anglia. Założone w 1892 roku, pierwotnie mieściło się w Brassey Institute, ale przeniosło się do obecnej lokalizacji w 1927 roku. W 2019 roku muzeum posiadało około 97 000 obiektów z zakresu historii lokalnej, nauk przyrodniczych, sztuk pięknych i dekoracyjnych oraz kultur świata.

Galeria wczesnej historii lokalnej przedstawia historię tego obszaru od czasów prehistorycznych do czasów saskich. Lokalna fauna i flora jest prezentowana w dioramach przedstawiających różne lokalne siedliska, jest też galeria dinozaurów. Inne galerie obejmują lokalną faunę i florę oraz kolekcję rdzennych mieszkańców Ameryki Północnej, prezentującą obszary równinne i subarktyczne, a także życie urodzonego w Hastings działacza na rzecz ochrony przyrody Archibalda Belaneya, który przyjął imię "Szara Sowa".^[6]

Kościół św. Tomasza z Canterbury i Męczenników Angielskich jest rzymskokatolickim kościołem obsługującym St Leonards-on-Sea, miasto i kurort nadmorski, który jest częścią gminy Hastings w East Sussex w Anglii. Obecny kościół, który łączy w sobie prostą, pozbawioną ozdób bryłę zewnętrzną w stylu gotyckiego odrodzenia z bogato zdobionym wnętrzem, w którym znajdują się rozległe malowidła Nathaniela Westlake'a z początku XX wieku, jest trzecim budynkiem przeznaczonym do sprawowania kultu rzymskokatolickiego w tym nadmorskim kurorcie. W nowym mieście Jamesa Burtona z 1827 roku, położonym bezpośrednio na zachód od Hastings, od 1848 roku mieścił się klasztor, a w 1866 roku kult publiczny przeniesiono do pobliskiego nowego kościoła. Kiedy ten spłonął, płodny i "wybitny" architekt Charles Alban Buckler zaprojektował jego następcę. Kościół jest nadal używany jako główne miejsce kultu w parafii, która rozciąga się na pobliskie Hollington, i został wpisany na listę Grade II przez English Heritage ze względu na swoje znaczenie architektoniczne i historyczne.^[8]

East Hill Cliff Railway, lub East Hill Lift, to kolejka linowa znajdująca się w angielskim nadmorskim mieście Hastings. Zapewnia ona dostęp do Hastings Country Park przez East Hill, z którego rozciąga się widok na Stare Miasto i Rock-a-Nore, obszar na wschód od Hastings. Z linii rozciąga się widok na The Stade, gdzie znajduje się największa w Europie flota rybacka wypuszczana na plażę.

Linia jest własnością i jest obsługiwana przez Hastings Borough Council i ma następujące parametry techniczne: Długość: 267 stóp (81 m), Nachylenie: 78%, Wagony: 2, Zdolność przewozowa: 16 pasażerów na wagon, Konfiguracja: Dwutorowa, Szerokość toru: 5 stóp (1,524 mm), Trakcja: Elektryczna

Linia została otwarta w sierpniu 1902 roku przez Hastings Borough Council. Pierwotnie działała na zasadzie bilansu wodnego, a w bliźniaczych wieżach górnej stacji znajdowały się zbiorniki na wodę służące do tego celu. Linia została zmodernizowana w latach 1973-1976, w tym czasie przestawiono ją na eksploatację elektryczną i dostarczono nowe wagony.

Linia została zamknięta w czerwcu 2007 roku z powodu incydentu, w którym usterka w panelu sterowania spowodowała, że wagony nie zatrzymywały się we właściwym miejscu, co doprowadziło do uszkodzenia wagonów i stacji. W 2008 roku rada gminy Hastings podjęła decyzję o gruntownym remoncie obejmującym nowe wagony oraz nowe systemy sterowania i bezpieczeństwa, a także naprawę uszkodzonych stacji. Linia została ponownie otwarta w marcu 2010 roku.

Po zamknięciu linii w Broadstairs i Margate, kolejka East Hill Cliff Railway jest obecnie najbardziej stromą kolejką linową w Wielkiej Brytanii. Uzupełnia ją kolejka West Hill Cliff Railway, która zapewnia dostęp do zamku w Hastings oraz do Smugglers Adventure w jaskiniach St.

Model kolejki East Hill Cliff Railway jest wystawiony na widok publiczny w Muzeum Zabawek i Modeli w Brighton.^[9]

Kościół św. Mateusza to kościół anglikański znajdujący się na przedmieściach Silverhill w Hastings, mieście i gminie w angielskim hrabstwie East Sussex. Obecny budynek, duża ceglana konstrukcja z 1884 roku autorstwa architekta kościelnego Johna Loughborough Pearsona, zastąpił znacznie mniejszy kościół założony w 1860 roku, kiedy Silverhill zaczęło się przekształcać z obszaru rolniczego z rozrzuconymi domkami w przedmieście coraz modniejszego nadmorskiego kurortu Hastings. Mimo że planowana wieża nigdy nie powstała, "imponujący" kościół dominuje nad stromo nachylonym terenem; i chociaż jego architekt - wiodący przedstawiciel gotyckiego odrodzenia - uważał, że jest to jedno z jego mniejszych dzieł, został opisany jako "wybitny" i "architektonicznie pomysłowy". English Heritage umieściło budynek na liście Grade II* ze względu na jego znaczenie architektoniczne i historyczne.^[10]

Kościół Świętej Trójcy to kościół anglikański w centrum Hastings, miasta i gminy w angielskim hrabstwie East Sussex. Został zbudowany w latach 50. XIX wieku - w okresie, gdy Hastings szybko się rozwijało jako nadmorski kurort - przez płodnego i ekscentrycznego architekta Samuela Sandersa Teulona, który był "głównym z nieuczciwych architektów gotyckiego odrodzenia w połowie XIX wieku". Kościół w stylu dekoracyjno-wczesnoangielskim wyróżnia się bogato zdobionym wnętrzem i lokalizacją w trudnym miejscu w centrum miasta, wybranym po tym, jak inna lokalizacja okazała się nieodpowiednia. Budowa kościoła trwała osiem lat, a planowana wieża nigdy nie została dobudowana. English Heritage wpisał budynek na listę Grade II* ze względu na jego znaczenie architektoniczne i historyczne.^[12]

Kościół św. Jana Ewangelisty jest anglikańskim kościołem parafialnym w dzielnicy Upper St Leonards w St Leonards-on-Sea, mieście i kurorcie nadmorskim będącym częścią gminy Hastings w East Sussex w Anglii. Obecny budynek - "bardzo imponujący i pięknie dopracowany" kościół w stylu gotyckiego odrodzenia z charakterystyczną wieżą - łączy w sobie części kościoła Arthura Blomfielda z 1881 r., rozbitego podczas II wojny światowej, oraz przebudowanego w latach 50. przez Harry'ego Stuarta Goodharta-Rendela. Dwa wcześniejsze kościoły w tym miejscu, z których drugi prawdopodobnie został zaprojektowany przez Samuela Sandersa Teulona, zostały zniszczone wcześniej w XIX wieku. Bogate wyposażenie wewnętrzne obejmuje kompletny zestaw witraży wykonanych przez ulubionego projektanta Goodharta-Rendela, Josepha Ledgera, oraz XVI-wieczny obraz Ortolana Ferrarese. English Heritage wpisał kościół na listę Grade II* ze względu na jego znaczenie architektoniczne i historyczne.^[13]

Kościół św. Marii Magdaleny to greckie prawosławne miejsce kultu w St Leonards-on-Sea, mieście i kurorcie nadmorskim będącym częścią gminy Hastings w East Sussex w Anglii. Poświęcony towarzyszce Jezusa, Marii Magdalenie, został zbudowany w 1852 r. dla wiernych anglikańskich w rozwijającym się nowym mieście St Leonards-on-Sea, nadmorskim kurorcie, którego zabudowę rozpoczęto w latach 20. XIX w. Wyraźne położenie kościoła na tle panoramy miasta zostało wzmocnione w 1872 r. przez dobudowanie wieży. W latach 80. XX w. kościół nie był już potrzebny wspólnocie anglikańskiej, więc szybko został kupiony przez grecki kościół prawosławny i przekształcony w miejsce kultu zgodnie z jego wymogami. Zmiany były jednak minimalne, a budynek zachował wiele oryginalnych elementów wyposażenia i "archeologicznie poprawny gotycki" wygląd zewnętrzny, który odzwierciedlał normy architektoniczne wczesnej epoki wiktoriańskiej. English Heritage wpisało kościół na listę Grade II ze względu na jego znaczenie architektoniczne i historyczne.^[15]

Kościół św. Leonarda to kościół anglikański w dzielnicy St Leonards-on-Sea w Hastings, mieście i gminie w angielskim hrabstwie East Sussex. Leonards-on-Sea został zaprojektowany przez samego Burtona tuż przed jego śmiercią i przetrwał ponad sto lat, mimo że został uszkodzony przez klif, na którym został wzniesiony. Pewnej nocy podczas II wojny światowej budynek skierowany w stronę morza został zniszczony przez bezpośrednie trafienie z uszkodzonego V-1 "doodlebug", który przekroczył kanał La Manche. Odważny kościół zastępczy zaprojektowany przez braci Gilberta Scotta był gotowy w 1961 r. i wraz z siostrzanym kościołem w pobliskim Bulverhythe służył parafii St Leonards-on-Sea, objętej archidiakonatem Hastings. Historic England umieścił budynek na liście Grade II ze względu na jego znaczenie architektoniczne i historyczne.^[16]

Kościół w Lesie, oficjalnie znany jako kościół św. Leonarda, a pierwotnie jako kościół św. Rumbolda, jest kościołem anglikańskim w dzielnicy Hollington miasta i gminy Hastings, jednego z sześciu okręgów samorządowych w angielskim hrabstwie East Sussex. Chociaż Hollington jest obecnie dużym przedmieściem, składającym się głównie z powojennej zabudowy mieszkaniowej, kościół stał w odosobnieniu w środku starego lasu od czasu jego założenia w XIII wieku - prawie na pewno jako następca kaplicy z XI wieku. Prace restauracyjne przeprowadzone w epoce wiktoriańskiej nadały wczesnoangielskiemu gotykowi jego obecny wygląd, ale zachowały się także elementy średniowieczne. Z kościołem związane są legendy i cudowne zdarzenia, a jego ustronne położenie chwalili pisarze, w tym Charles Lamb. Kościół jest wpisany na listę zabytków klasy II.^[17]

Alexandra Park to park publiczny znajdujący się w Hastings, East Sussex w Anglii. Pierwotnie, w momencie otwarcia w 1864 roku, nosił nazwę St Andrews Gardens, a następnie został przeprojektowany przez Roberta Marnocka w 1877 roku. Park rozrastał się stopniowo i obecnie zajmuje około 109 akrów powierzchni miasta. Jego obszar rozciąga się od centrum miasta aż po osiedla mieszkaniowe. Został uroczyście otwarty przez Księcia i Księżną Walii 26 czerwca 1882 roku i nazwany na ich cześć.

W 1998 roku duża część dolnej części parku została zamknięta i przeznaczona na ambitny projekt kanalizacji burzowej realizowany przez Southern Water, który obejmował także drążenie tuneli w kilku innych miejscach w mieście. Po zakończeniu projektu trawniki i wejścia do parku powróciły do stanu pierwotnego, zaprojektowanego przez Marnocka.

W kwietniu 2004 roku park został oficjalnie ponownie otwarty przez Charliego Dimmocka i burmistrza Hastings po przeprowadzeniu szeroko zakrojonego programu rewitalizacji, który kosztował 3,46 mln funtów. Wstępne badania sugerują, że liczba odwiedzających park drastycznie wzrosła od czasu zakończenia projektu. Cały park jest wpisany na listę II stopnia^[18]