Aberdeen - atrakcje i zabytki, które warto zobaczyć

Hala widowiskowa w Szkocji. Aberdeen Exhibition and Conference Centre − budowlany kompleks widowiskowo-sportowy, otwarty w 1985 roku, zlokalizowany w Aberdeen, w Szkocji. Pełni funkcję hotelu zrzeszonego w grupie Holiday Inn oraz centrum konferencyjnego z halą mogącą pomieścić ponad 4700 osób. W ostatnich latach AECC został w całości gruntownie przebudowany. Podczas prac budowlanych została wzniesiona wieża widokowa, będąca obecnie jedną z najwyższych struktur budowlanych w Aberdeen.

Aberdeen Exhibition and Conference Centre rocznie organizuje ponad 600 imprez i przyjmuje około 300 000 odwiedzających.

Obecnie w hali odbywa się szereg lokalnych imprez sportowych, m.in. Aberdeen Cup w tenisie ziemnym. Od 2006 roku w AECC ma miejsce faza grupowa i faza play-off rankingowego turnieju snookerowego Grand Prix. W kompleksie grały takie zespoły i wykonawcy muzyki jak: P!nk, Muse, The Killers, Travis oraz Lionel Richie.^[2]

Katedra w Aberdeen, Szkocja. Katedra Świętego Machara – dawna katedra rzymskokatolicka należąca obecnie do Kościoła Szkocji. Mieści się przy ulicy Chanonry.

Nawy główna oraz pozostałości transeptów i skrzyżowania naw, prezbiterium całkowicie rozebrane. Transepty: filary przy skrzyżowaniu naw z wyrzeźbionymi kapitelami, łączącymi wschodnią ścianę nawy głównej (XIV wiek; rozpoczęta 1370), północny transept (nawa boczna św. Jana) 1424, południowy transept, 1522 salowy, mury nie posiadają dużej wysokości, oprócz pięknych grobowców: biskupa Leightona z początku XV wieku, biskupa Dunbara z XVI wieku. Nawa główna i wieże zachodnie: lata 1422-1440; sufit wzniesiony przez Jamesa Wintera w latach 1518-1531, iglice dodane do wież w tym samym czasie. Przebudowy według projektu Johna Smitha w 1832 roku, restauracja według projektu Jamesa Matthewsa w 1867 roku (za radą od Sir George Gilberta Scotta, nie zupełnie wysłuchaną, sufit w znacznym stopniu odnowiony). Katedra wybudowana z granitu; głównie mur ciosowy; 8 przęseł z clerestorium i nawami bocznymi; okrągłe filary; płasko-żebrowany sufit z herbami; kruchta południowa; bliźniacze wieże na fasadzie zachodniej z machikułowanymi gzymsami i iglicami; 7 wąskich okien i wielkie okrągłe podwójne otwory drzwiowe. XVII-wieczny pomnik biskupa Scougala i inne pomniki. Budowla restaurowana w latach 1926-1929 przez A. Marshall Mackenzie and Son; późniejsze materiały usunięte. Okno wschodnie wykonane w 1947 roku przez A.G.R. Mackenzie.^[5]

Beach Ballroom to budynek w stylu art deco, znajdujący się przy bulwarze nadmorskim w Aberdeen w Szkocji. Znajduje się w nim jeden z najlepszych parkietów w Szkocji, słynący ze swojej sprężystości, który unosi się na stalowych sprężynach. Został zbudowany w 1926 r. i jest obiektem zabytkowym kategorii B.

Regularnie odbywają się tu imprezy muzyczne i taneczne, konferencje, wesela i walki bokserskie British Masters.

W Beach Ballroom występowały takie sławy, jak The Beatles, The Small Faces, Pink Floyd, The Who, Cream, Joe Loss, Ken Mackintosh, a ostatnio The Ordinary Boys. Wykonana jest z granitu.

Plażowa Sala Balowa jest własnością i jest zarządzana przez Radę Miasta Aberdeen. W Plażowej Sali Balowej znajduje się również kamera internetowa skierowana na południe, wzdłuż plaży w kierunku Footdee. Sala balowa jest połączona krytym przejściem z nowocześniejszym centrum rekreacyjnym Beach Leisure Centre.

Główna sala taneczna ma kształt ośmiokąta i pierwotnie posiadała sufit kopułowy, który od tego czasu został przykryty sufitem podwieszanym. Mniejsza, dobudowana sala Star Ballroom została otwarta w czerwcu 1963 r.

Sala balowa była remontowana od 2008 r. do kwietnia 2010 r.^[9]

Seaton Park to park publiczny w dzielnicy Old Aberdeen w Aberdeen, w Szkocji. Jeden z największych parków w mieście, został kupiony przez miasto do użytku jako park publiczny w 1947 roku od majora Hay.

Przez teren parku przepływa rzeka Don, a wzdłuż obu jej brzegów biegną ścieżki. Na trawnikach biegnących przez środek jednej z głównych ścieżek parku znajdują się dobrze utrzymane klomby z kwiatami, które są codziennie pielęgnowane i sadzone co roku. Znajduje się tu także zaciszny zespół murowanych ogrodów obok małego prywatnego osiedla mieszkaniowego o nazwie Seaton Stables. Park jest nisko położony i ma tendencję do zalewania. W 2016 roku część parku przekształcono w teren podmokły, aby pomóc w opanowaniu powodzi i stworzyć nowe siedliska dzikiej przyrody.

Park jest często wykorzystywany przez studentów Uniwersytetu w Aberdeen do przemieszczania się między kampusem uniwersyteckim a Hillhead Halls of Residence, które znajdują się na wzgórzu górującym nad parkiem po stronie przeciwnej do katedry św. Droga z akademików do kampusu prowadzi wzdłuż kwietników przy głównym chodniku i obok katedry przez Chanonry Road. Władze Uniwersytetu zalecają studentom zachowanie ostrożności w godzinach nocnych ze względu na brak oświetlenia ulicznego.^[14]

Stewart Park znajduje się w Aberdeen, w Szkocji. Jest to teren o powierzchni 5 akrów, którego właścicielem jest Rada Miasta Aberdeen. Teren został pierwotnie zakupiony przez radę w 1891 roku, kiedy Woodside zostało włączone do Aberdeen, za 500 funtów zapisanych w testamencie przez panią Jane Taylor, wdowę po panu Johnie Taylorze, kupcu z miasta, "na plac zabaw dla dzieci z Woodside". Park został nazwany na cześć byłego Lorda Provost miasta, Sir Davida Stewarta.

W parku znajdują się monumentalne łuki z kości szczęk wielorybów, podarowane parkowi w 1903 r. przez kapitana arktycznego wielorybnika Benbowa.

Znajduje się tu misterna fontanna zaprojektowana jako replika włoskiego lavabo, wyrzeźbiona przez Arthura Taylora z Jute Street w Aberdeen i wzniesiona w 1903 r. Została ona poświęcona pani Jane Taylor, której zapis w testamencie sfinansował zakup ziemi pod budowę parku.

W pobliżu znajdują się korty tenisowe na każdą pogodę oraz boiska do krykieta i piłki nożnej. Park jest popularny wśród miejscowych spacerowiczów z psami, a dla dzieci przygotowano plac zabaw.

Bezpośrednio naprzeciwko parku znajdują się "Woodies", stary kamieniołom granitu, który obecnie jest zalesionym terenem utrzymywanym w stosunkowo dzikim stanie.^[15]

Aberdeen Beach and Queens Links znajduje się w Aberdeen, w Szkocji. Sama plaża słynie ze złotego piasku i długiej, zakrzywionej długości pomiędzy portem Aberdeen a ujściem rzeki Don.

Plaża cierpi z powodu znacznej erozji piasku, dlatego znajdują się na niej charakterystyczne groyny lub mury, które pomagają utrzymać piasek na miejscu. Plaża jest popularna wśród spacerowiczów, surferów i windsurferów.

Niedawno w ramach kosztownej operacji, wartej milion funtów, przewieziono statkiem piasek z dalszego wybrzeża na południe od Aberdeen i rozpylono go na plaży, aby zastąpić część utraconego piasku. Następnie ułożono skały w kształt litery V, aby zapobiec erozji, podobnie jak w przypadku groty.

Właściwy teren parku nazywa się Queens Links i ma postać dużego trawiastego obszaru równoległego do plaży. Jest on popularny wśród wielu osób i często można tu spotkać kitesurferów korzystających z silnych wiatrów morskich. Znajduje się tu publiczne pole golfowe Kings Links.^[18]

The Brig o' Balgownie to XIII-wieczny most przecinający rzekę Don w Old Aberdeen, Aberdeen, Szkocja.

Budowa mostu została rozpoczęta pod koniec XIII wieku przez Richarda Cementariusa, jednak jej zakończenie nastąpiło dopiero w 1320 roku, w czasie szkockiej wojny o niepodległość. Po popadnięciu w ruinę w połowie XVI wieku został gruntownie odnowiony w 1605 roku.

W całej swojej historii most był uważany za ważny atut. Przez pięć wieków posiadanie mostu było jedynym sposobem na szybkie przemieszczanie dużych armii wzdłuż wschodniego wybrzeża Aberdeenshire. Stanowił on także szlak handlowy do bogatych obszarów północno-wschodniej Szkocji.

Most zbudowany jest z granitu i piaskowca. Jego pojedynczy łuk gotycki ma rozpiętość ponad 12 metrów (39 stóp), a podczas odpływu wierzchołek łuku znajduje się ponad 17 metrów (56 stóp) nad linią wody.

Most przestał być główną trasą w 1830 r., gdy 500 jardów (460 m) niżej wybudowano nowy most na Donie.^[21]

Ogród Botaniczny Cruickshank w Aberdeen w Szkocji został zbudowany na ziemi podarowanej Uniwersytetowi Aberdeen w 1898 roku przez pannę Anne Cruickshank dla uczczenia pamięci jej brata dr Alexandra Cruickshanka. Ogród o powierzchni 11 akrów znajduje się w nisko położonej i dość osłoniętej części Aberdeen, w odległości mniej niż 1 mili od Morza Północnego.

Ogród Botaniczny Cruickshank jest częściowo własnością i jest finansowany przez uniwersytet, a częściowo przez Cruickshank Botanic Gardens Trust. Przyjaciele Ogrodu Botanicznego Cruickshank aktywnie promują i wspierają ogród. W czasie każdych wakacji przyjaciele zapewniają stypendium, które umożliwia studentowi studiów licencjackich zainteresowanemu botaniką zdobycie doświadczenia zawodowego w ogrodzie.

Chociaż ogrody są otwarte dla publiczności, są szeroko wykorzystywane zarówno do celów dydaktycznych, jak i badawczych. Centrum Historii Naturalnej regularnie oprowadza po ogrodzie grupy szkolne, a Szkoła Nauk Biologicznych Uniwersytetu w Aberdeen organizuje w lipcu każdego roku przyjęcie dla absolwentów i ich gości.^[22]

Katedra w Aberdeen, Szkocja. Katedra świętego Andrzeja w Aberdeen – katedra diecezji Aberdeen i Orkney Szkockiego Kościoła Episkopalnego. Mieści się przy ulicy King Street.

Zaprojektowana przez Archibalda Simpsona i wzniesiona w latach 1816-1817 z prezbiterium zaprojektowanym przez G.E. Streeta (1880 rok) i kruchtą zaprojektowaną przez Sir R.S Lorimera (1911 rok). Wnętrze zaprojektowane przez Sir Niniana Compera w latach 1936-1943. Katedra w stylu neogotyckim Perpendicular Style obejmująca nawę główną i zamykające nawy boczne. Mur ciosowy z piaskowca od strony zachodniej (elewacja przy King Street), mur z gruzowanego granit u od tyłu. Sztukaterie, głęboko osadzone, spiczasto-łukowe, półokrągłe i wielodzielne okna maswerkowe, dominujące 3-stopniowe żabkowe i kwiatonowe sparowane sygnaturki. Zachodnia (elewacja wejściowa): symetryczna trzyprzęsłowa szczytowa elewacja z wyższym środkowym przęsłem z dużym skomplikowanym 4 - otworowym oknem maswerkowym. Niska kruchta wejściowa Lorimera z 1911 roku z oknem maswerkowym i wejściem we wklęsłym narożniku. Środkowe przęsło zamknięte przez parę sprzęgniętych sygnaturek, wznoszących się z ziemi, parę mniejszych sygnaturek w narożnikach zewnętrznych przęseł. Gzyms przebity na środkowym przęśle, blankowany na zewnętrznych przęsłach. Głównie 2, 3 i 4-otworowe okna maswerkowe, niektóre ozdobione witrażami. Szary łupek.^[25]

Hazlehead Park to publiczny park w dzielnicy Hazlehead w Aberdeen, w Szkocji. Park o powierzchni 180 hektarów został otwarty dla publiczności w 1920 roku. Wcześniej stanowił posiadłość Hazlehead House, domu Williama Rose, budowniczego statków. Jest on mocno zalesiony i zawiera wiele ścieżek spacerowych.

Znajdują się tu boiska do piłki nożnej, dwa pola golfowe, boisko do gry w golfa i kule oraz szkółka jeździecka. W parku znajduje się pokaźna kolekcja rzeźb autorstwa różnych artystów, w tym pomnik ku czci osób, które zginęły w katastrofie Piper Alpha. Znajdują się tu również przedmioty zabytkowe, które zostały uratowane z różnych miejsc w mieście, a także najstarszy w Szkocji labirynt, założony po raz pierwszy w 1935 roku.

We wrześniu 2007 r. Hazlehead Park był gospodarzem koncertu Northsound Radio Free 2007. Odbył się on w niedzielę 2 września 2007 r. i pretendował do miana największej bezpłatnej imprezy plenerowej w Szkocji.

Park jest siedzibą parkrun.^[26]

Aberdeen Arts Centre to teatr przy King Street w Aberdeen, w Szkocji, z widownią na 350 miejsc. Jest to budynek zabytkowy kategorii A.

Aberdeen Arts Centre, dawniej ACT Aberdeen, posiada status organizacji charytatywnej i jest miejscem sztuki skupiającym się na społeczności lokalnej, którego celem jest zapewnienie osobom w każdym wieku, z różnych środowisk i o różnych umiejętnościach możliwości zaangażowania się w sztukę sceniczną.

Teatr jest dwupoziomowy, z górną i dolną galerią dla widzów. Za sceną znajdują się garderoby i sale prób, w których odbywają się przedstawienia oraz inne projekty, np. lokalnych grup teatralnych.

Ponadto teatr prowadzi szeroko zakrojony program sztuki partycypacyjnej. W centrum działa Castlegate Theatre Company (założona przez Annie Inglis), wielokrotnie nagradzana grupa młodzieżowa, która koncentruje się na teatrze projektowanym. Sobotnie zajęcia teatralne, prowadzone przez Sheenę Blackhall, Julie Hutton i Barry'ego Donaldsona, odbywają się w każdą sobotę dla dzieci w wieku od 3 do 11 lat. Ponadto Aberdeen Arts Centre organizuje letni festiwal znany w Aberdeen jako "The Arts Carnival", który obecnie odbywa się już po raz 29.

W budynku znajduje się również przestrzeń wystawiennicza, w której odbywają się pokazy sztuki lokalnej i przyjezdnej. W 2007 roku w centrum sztuki rozpoczęto realizację programu rezydencji artystów. Pierwszym artystą był Will Teather.

Centrum stało się przedmiotem kontrowersji w 1998 roku, kiedy Rada Miasta Aberdeen wycofała się z finansowania placówki. Grupa miejscowych ludzi, pod przewodnictwem Annie Inglis M.B.E., połączyła siły, aby przejąć dzierżawę budynku i założyła Castlegate Arts Ltd., organizację charytatywną prowadzoną przez wolontariuszy, która obecnie zarządza centrum.^[29]

Aberdeen Science Centre to muzeum nauki w Aberdeen, w Szkocji. Eksponuje eksponaty i organizuje zabawne, edukacyjne i interaktywne pokazy i warsztaty, które mają na celu integrację wszystkich odbiorców. Przez cały rok przyciąga grupy ze szkół podstawowych, a eksponaty mają charakter "hands on", dzięki czemu można się nimi bawić i badać. Centrum jest zarejestrowaną organizacją charytatywną działającą na mocy prawa szkockiego. Jest finansowane ze środków publicznych oraz z darowizn od lokalnych sponsorów korporacyjnych. W obiekcie znajduje się również kawiarnia.

Znajduje się przy Constitution Street. Budynek, w którym znajduje się ta atrakcja, był kiedyś zajezdnią sieci tramwajowej w Aberdeen. Wcześniej mieściła się ona przy Justice Mill Lane. W latach 2018-2020 centrum tymczasowo mieściło się przy 107 George Street, ponieważ w swojej siedzibie przy Constitution Street przeszło renowację wartą wiele milionów funtów. Remont został zakończony latem 2020 r.^[30]