Wilhelmshaven - atrakcje i zabytki, które warto zobaczyć

Wasserturm Wilhelmshaven to 42-metrowy punkt orientacyjny Wilhelmshaven w Dolnej Saksonii w Niemczech. Wieża została zbudowana w latach 1910-11 jako trzecia wieża ciśnień w Wilhelmshaven i do dziś pełni ważną rolę w zaopatrzeniu miasta w wodę. Pierwotnie wieża była wyposażona w podwieszany element magazynowania wody pitnej, składający się z dwóch komór ze stali stopowej. Obie komory mogły pomieścić od 800 do 1200 metrów sześciennych wody.

W 2007 r., podczas kilkumiesięcznych prac, przeprowadzono rekonstrukcję zbiornika na wodę, a cała wieża wraz z fundamentem została zrekonstruowana. Po 100 latach eksploatacji technika wieży była przestarzała. Uszkodzenia spowodowane korozją powodowały nieszczelności połączeń wewnętrznych. Podczas rekonstrukcji całkowicie zdemontowano stary zbiornik i zainstalowano nowy, wykonany ze stali nierdzewnej, o średnicy 15,90 (poziom wody 8,75 m). Nowy zbiornik ma pojemność wodną 1750 metrów sześciennych.^[2]

Cmentarz honorowy w Wilhelmshaven znajduje się na skraju parku miejskiego Rüstringer i został założony w latach 1912-1914 jako miejsce pochówku garnizonu marynarki wojennej.

Cmentarz honorowy powstał na podstawie planów hamburskiego architekta ogrodnictwa Leberechta Migge, który zaprojektował go wraz z parkiem miejskim. Pochowano tu wielu żołnierzy piechoty morskiej, którzy zginęli podczas I wojny światowej, zwłaszcza w bitwie o Skagerrak. Na cmentarzu znajdują się pomniki i kwatery honorowe upamiętniające zmarłych na różnych okrętach wojennych: krążowniku Lützow, tankowcach Deutschland i Admiral Graf Spee, pancernikach Tirpitz i Scharnhorst, niszczycielach Leberecht Maass i Max Schultz, krążowniku przeciwlotniczym Medusa oraz poległych marynarzy podwodnych z obu wojen światowych.

Na cmentarzu znajdują się również dwa groby zmarłych radzieckich jeńców wojennych.

Od tego czasu cmentarz honorowy został przejęty przez miasto Wilhelmshaven jako cmentarz komunalny.

Kunsthalle Wilhelmshaven to muzeum znajdujące się w Wilhelmshaven. Została otwarta w 1913 r. jako Kaiser-Friedrich-Kunsthalle. Została założona z inicjatywy ówczesnego szefa stacji marynarki wojennej na Morzu Północnym, admirała Friedricha Grafa von Baudissina, a jej celem było udostępnienie mieszkańcom miasta sztuki pięknej poprzez organizowanie zmieniających się wystaw. Zadanie to wypełnia od początku swojego istnienia.

Po zniszczeniach w czasie II wojny światowej Kunsthalle przeniosło się w 1968 r. z Viktoriastraße do nowego budynku przy Adalbertplatz. Stary budynek padł ofiarą bombardowania. Architekci z Wilhelmshaven, Harms i Sommerfeld, zrealizowali stonowany budynek z elementami brutalizmu, oparty na wzorach Bauhausu, w którym od tamtej pory prezentowane są różnorodne wystawy. Pierwszym dyrektorem po wojnie został artysta Siegfried Pagel, który stworzył również betonową płaskorzeźbę Kunsthalle.