Fryburg Bryzgowijski - atrakcje i zabytki, które warto zobaczyć

Majestatyczna katedra z gotycką wieżą. Katedra Najświętszej Marii Panny we Fryburgu Bryzgowijskim – kościół rzymskokatolicki położony we Fryburgu Bryzgowijskim w Niemczech w Badenii-Wirtembergii, w centrum Starego Miasta.

Kościół zaczął być budowany ok. roku 1200 w stylu romańskim, a następnie do 1513 był przebudowany i rozbudowany w stylu gotyckim. Kiedy Fryburg został w 1827 stolicą archidiecezji fryburskiej, kościół stał się katedrą, jednak zgodnie z tradycją jest nadal nazywany münster, która to nazwa została użyta w stosunku do niego po raz pierwszy w 1356.

Znany szwajcarski historyk sztuki Jacob Burckhardt powiedział w 1869 w trakcie jednego ze swych wykładów o 116-metrowej wieży katedralnej, porównując ją z Bazyleą i Strasburgiem:

Stąd zapewne pochodzi często słyszane powiedzenie – niezbyt dosłowny cytat – o "najpiękniejszej wieży świata chrześcijańskiego".

Katedrę ominęły zniszczenia drugiej wojny światowej, chociaż jej otoczenie mocno ucierpiało w wyniku bombardowań w nocy z 27 na 28 listopada 1944 (ang. Operation Tigerfish) przeprowadzonych przez lotnictwo brytyjskie.

W katedrze zachowały się oryginalne gotyckie okna, które przed bombardowaniami udało się wymontować, zabezpieczyć i przechować do końca wojny.^[1]

Flückigersee to 10-hektarowe jezioro we fryburskiej dzielnicy Betzenhausen.

Powstał on w wyniku wydobycia piasku i żwiru przez firmę budowlaną Flückiger w latach 20. ubiegłego wieku.

Wydobycia nad jeziorem zaprzestano w 1983 r., ponieważ okoliczne tereny stawały się coraz bardziej zaludnione. W 1986 r. jezioro stało się częścią wystawy Landesgartenschau (wystawa w okolicy), dzisiejszego Seepark.

W 2000 roku najgłębszy punkt jeziora miał około 25 metrów. Jakość wody jest ogólnie dobra, ale w jeziorze żyją maleńkie pasożytnicze robaki zwane cerkariami, które mogą powodować cerkarialne zapalenie skóry. Są one powszechnie znane jako świąd pływaka po pobycie w wodzie.

W 1999 roku, kiedy miasto Freiburg zbadało jakość wody w jeziorach miejskich, w których wcześniej prowadzono wydobycie, stwierdzono silną eutrofizację, szczególnie w jeziorze Flückigersee. W związku z tym we Fryburskiej Stacji Ekologicznej założono projekt obywatelski i studencki Flückiger See (Bürger- und Schülerprojekt Flückiger See), którego celem jest edukacja ekologiczna na rzecz ochrony jeziora.

W ramach projektu Alphaschwäne (łabędź alfa), aby zwalczyć nadmierną populację łabędzi liczącą do 40 osobników, para łabędzi była karmiona specjalną karmą. Od 2001 roku, dzięki zachowaniu terytorialnemu tych wzmocnionych łabędzi, jezioro jest wolne od obcych łabędzi.

W 2002 roku zlecono biuru limnologicznemu zebranie kluczowych danych ekologicznych dotyczących jeziora. Na podstawie decyzji władz lokalnych wyniki zostały opublikowane. Stwierdzono w nich, że główną przyczyną zanieczyszczenia substancjami odżywczymi jest zwiększona zawartość fosforu spowodowana napływem wód gruntowych. Fosfor pochodzi prawdopodobnie z gruzu, który został wrzucony do jeziora po ataku bombowym na Fryburg w czasie II wojny światowej. Gruz zawierał pozostałości bomb fosforowych, z których 255 ton zostało użytych podczas ataku. Jezioro znajdowało się kiedyś dalej na wschód, w tym samym miejscu, w którym po zakończeniu wojny znajdował się tor, którym przemieszczano gruz.

W latach 1997 i 2001 jezioro zostało oczyszczone z odpadów i śmieci przez wolontariuszy. Latem 2013 roku szkoła nurkowania z Ringsheim i członkowie organizacji Sea Shepherd zainicjowali podobne oczyszczanie. Podczas oczyszczania podjęto również próbę schwytania około 200 żółwi żyjących obecnie w jeziorze (głównie żółwi czerwonolicych i żółtolicych). Udało się jednak złapać tylko dwa żółwie. Żółwie te są porzuconymi zwierzętami domowymi, których duża długość życia i wymagania pokarmowe zagrażają ekosystemowi jeziora.^[3]

Stary cmentarz w Neuburgu, dzielnicy Fryburga Bryzgowijskiego, w Niemczech, zajmuje powierzchnię 2,65 ha. Położony na terenie przypominającym park stary cmentarz jest jednym z najstarszych opuszczonych i zachowanych w całości cmentarzy w Niemczech. Położony w pobliżu kościoła Ludwigskirche, często mylnie uważany jest za część sąsiedniej dzielnicy Herdern. Znajdują się tu groby około 1200 osób, z których połowa jest godna zachowania. O utrzymanie cmentarza dba Klub Wspierający. Stary cmentarz objęty jest ochroną konserwatorską jako zabytek kultury i przyrody. Ponadto jest świadectwem kultu śmierci, historii miasta i obszaru stylistycznego XVII i XVIII wieku. Służy nie tylko jako miejsce indywidualnych i artystycznych nagrobków ludzi z klasy średniej. Ponadto stary cmentarz daje wgląd w świadomość wiary w okresie od baroku do czasów neoklasycyzmu.^[7]

Ogród miejski we Fryburgu jest parkiem o powierzchni 2,6 ha znajdującym się w dzielnicy Neuburg. Znajduje się on pomiędzy ulicami Leopoldring, Jackob Burckhardt, Ludwig i Mozart w pobliżu centrum Fryburga. Z Karlsplatz łączy go kładka Karlssteg, wykonana ze sprężonego betonu. Od 2008 r. na górę Schlossberg wjeżdża tramwaj Schlossberg Tram, czyli winda pochylona. Zastąpiła ona wybudowaną w 1968 r. kolejkę linową na Schlossberg.

Pawilon muzyczny w parku jest wykorzystywany latem do organizowania koncertów i jako scena dla wolnych strzelców. Od 1997 r. w pawilonie Stadtgarten odbywa się plenerowy festiwal Theatresports. W ogrodzie oprócz bylin i przeplatanych sosen znajduje się plac zabaw dla dzieci, dwa stawy i studnie. W ogrodzie Stadtgarten organizowano także Schlossbergfest, który odbywał się raz w roku w okresie letnim, a w ogrodzie miejskim i na górze Schlossberg płonęło kilka tysięcy świec. Po raz ostatni odbył się on w 2011 r.^[9]

Most Stühlingera został wykonany z betonu sprężonego dla tramwajów, pieszych i rowerzystów we Fryburgu Bryzgowijskim. Łączy on ulicę Bertoldstraße z ulicą Wannerstraße. W ten sposób przecina Bismarckallee, główny dworzec autobusowy, główny dworzec kolejowy Hauptbahnhof, Wetzingerstraße i plac kościelny Stühlinger. Odpowiednio krótkie pojedyncze odcinki sprawiają, że w stosunku do całej długości wygląda ona jak wiadukt śródmiejski lub podwyższona autostrada.

Most Sühlingera pełni jednocześnie trzy funkcje: łączy dzielnicę Stare Miasto z dzielnicą Stühlingera, jest wykorzystywany jako przystanek tramwajowy oraz jako kładka dla pieszych przecinająca główny dworzec kolejowy i umożliwiająca dostęp do peronów kolejowych.

Od 2009 r. most wymaga remontu, ponieważ woda przenika do betonu. Po zakończeniu remontu rowerzyści nie mogą już korzystać z tego mostu i muszą używać sąsiedniego mostu Wiwili jako mostu alternatywnego. Powodem tego jest wysokość barierek ochronnych mostu, które wznoszą się tylko na wysokość 1,00 metra, zamiast wymaganych prawem 1,20 metra. Wraz z rozpoczęciem remontu kończy się dotychczasowa klauzula pierwszeństwa, a rozporządzenie staje się obowiązkowe. Remont, początkowo planowany na 2012 rok, został odroczony do sierpnia 2012 roku z powodu opóźnień i zaproszenia do składania ofert. Ponieważ w 2013 r. nadal trwały procedury przetargowe, nie można było w listopadzie 2013 r. złożyć oświadczenia, kiedy rozpocznie się rehabilitacja. Obecnie remont ma się rozpocząć wiosną 2019 roku.

Jesienią 2013 roku spiralne schody prowadzące do Konzerthaus we Freiburgu zostały podmurowane drewnem. Ze względu na braki budżetowe wydziału budownictwa lądowego we Fryburgu w listopadzie 2013 roku zdecydowano, że jesienią 2015 roku zostanie ogłoszony przetarg, a remont schodów rozpocznie się wiosną 2016 roku. Wiosną 2016 r. sądzono, że prace naprawcze mogą się rozpocząć najwcześniej jesienią 2017 r.^[10]

Seepark to park w dzielnicy Betzenhausen we Fryburgu Bryzgowijskim, który został zbudowany dla Landesgartenschau w 1986 roku. Jest to lokalny teren rekreacyjny o powierzchni 35 hektarów, na którym znajduje się sztuczne jezioro Flückigersee, zajmujące około 10 hektarów. W północno-wschodniej części parku znajduje się 15-metrowa wieża Seepark.

Teren, na którym obecnie znajduje się Park Morski, był kiedyś wykorzystywany rolniczo. Jednak gleba nie nadawała się do uprawy dobrych zbóż. W latach 20. XX wieku firma Flückiger zaczęła usuwać z terenu piasek i żwir. W latach 70. XX wieku firma Flückiger zakończyła swoją działalność, aby wykorzystać ten teren jako parking.

W 1986 r., po pomyślnym rozpatrzeniu wniosku o zorganizowanie Landesgartenschau we Fryburgu, teren parku został przeprojektowany i zachował się w obecnej formie. Landesgartenschau odwiedziło około dwóch milionów gości.

W 1990 roku, w ramach współpracy z japońskim miastem Matsuyama, park został powiększony o ogród japoński o powierzchni 3600 m² położony na zachód od parku.

We wschodniej części parku znajduje się ogród różany, który został dodany w 2011 roku. Nazwano go Eugen Martin Anlage na cześć założyciela i honorowego obywatela miasta, Eugena Theodora Martina.^[12]

Ogród Botaniczny we Freiburgu to ogród botaniczny w dzielnicy Herdern przy Schänzlestraße 1, we Fryburgu Bryzgowijskim, w Badenii-Wirtembergii, w Niemczech, związany z Uniwersytetem we Fryburgu jako "Forschungs- und Lehrgarten der Universität Freiburg" Wydziału Biologii. Obecnym dyrektorem ogrodu jest profesor dr Thomas Speck.

Ogród został założony w 1620 r. przez Uniwersytet we Fryburgu. Budynek znajdujący się na tej samej posesji został przebudowany na szpital dla członków uniwersytetu, który służył również do szkolenia w zakresie anatomii. Był to jeden z pierwszych ogrodów botanicznych w Niemczech. Pierwotnie ogród był częścią Wydziału Medycyny Uniwersytetu we Fryburgu. Pierwszym dyrektorem ogrodu był Jacobus Walter (ur. 1655), profesor medycyny, który zajmował się również botaniką. W czasie wojny trzydziestoletniej ogród został zniszczony.

Ogród został odbudowany w 1766 r., ale musiał zostać przeniesiony, aby zrobić miejsce dla fortyfikacji zbudowanych przez markiza de Vauban w celu ochrony miasta po przyłączeniu Fryburga do Francji w 1677 r. Ogród botaniczny został założony w pobliżu rzeki Dreisam. Na jego projekt duży wpływ wywarł początek epoki oświecenia i wzrost zainteresowania botaniką w drugiej połowie XVIII wieku. Ogród, będący częścią Wydziału Medycznego, miał powierzchnię około 6,6 akrów (27 000 m2). Pomimo zniszczeń spowodowanych powodziami i wojnami napoleońskimi, do 1829 roku ogród liczył imponującą liczbę 3000 roślin, a także szklarnie zbudowane w 1827 i 1828 roku. Dyrektorami ogrodu botanicznego z tego okresu byli Karl Julius Perleb, Fridolin Karl Leopold Spenner, Alexander Braun, Carl Wilhelm von Nägeli, Heinrich Anton de Bary i Julius von Sachs.

W 1878 r. ogród przy Dreisam musiał zostać opuszczony i przeniesiony na teren dzisiejszej dzielnicy instytutów (Institutsviertel), gdzie pozostał do I wojny światowej. W 1912 r. ogród przeniósł się do obecnej siedziby w dzielnicy Herdern we Fryburgu, kiedy wybudowano tam nowy instytut botaniki. Podczas II wojny światowej ogród ucierpiał w wyniku nalotu na Fryburg w 1944 r.

Obecnie w ogrodzie znajduje się około 8000 gatunków, a badania koncentrują się na szwarcwaldzkiej florze kopalnej z okresu karbonu oraz na morfologii funkcjonalnej i biomechanice roślin żywych i kopalnych. Kolekcje obejmują rośliny z regionów alpejskich, wydm, wrzosowisk, bagien i torfowisk, a w czterech szklarniach wystawowych (900 m²) znajdują się rośliny tropikalne, paprocie oraz kaktusy i sukulenty.^[15]

Atrakcja turystyczna we Fryburgu Bryzgowijskim. Schlossbergturm lub Wieża na Wzgórzu Zamkowym to wieża widokowa o wysokości 35 m na Wzgórzu Zamkowym Schlossberg na skraju historycznego Altstadt we Fryburgu Bryzgowijskim. Wieża ma 153 stopnie, a jej szczyt znajduje się na wysokości 463 m n.p.m., a więc 185 m powyżej średniej wysokości miasta. Zakręcona konstrukcja wieży składa się z sześciu pni drzew otaczających stalową klatkę schodową. Wieża ma trzy podesty, a na szczyt prowadzi mała spiralna klatka schodowa. Z wieży rozciąga się panoramiczny widok na Fryburg i jego okolice.

Wieża została zbudowana na terenie Fortu Aigle von Auban, znanego również jako "Salzbüchsle", który stanowi przedłużenie Schwarzwaldu w kierunku Fryburga. Została zaprojektowana przez miejscowego architekta Huberta Horbacha dla Kuratorium Freiburger Schlossberg i zbudowana w 2002 r.

Została ona ufundowana częściowo z datków. Dla każdego darczyńcy do pionowej części stopnia przymocowano tabliczkę z jego nazwiskiem, tak aby wchodząc na wieżę, można było odczytać nazwiska ofiarodawców.^[20]

Most Kronenbrücke został zbudowany na miejscu pierwotnego mostu, który przecinał rzekę Dreisam i był jednym z dwóch najstarszych mostów we Fryburgu Bryzgowijskim, mieście położonym na skraju Schwarzwaldu w Badenii-Wirtembergii w Niemczech. W 1869 r. pierwotny drewniany most na rzece Dreisam zastąpiono mostem żelaznym z kamienną konstrukcją nośną. Z powodu nadmiernych powodzi przetrwał on jednak tylko trzy lata, a w jego miejsce wybudowano most Gartenstraßen. Po przeprowadzeniu szeroko zakrojonych prac przy tamach i brzegach, aby zapobiec zawaleniu się mostu w taki sposób jak jego poprzednik, oraz wybudowaniu dwóch innych, aby zmniejszyć częste naprężenia, w 1903 r. otwarto most Friedrichsbrücke, nazwany tak na cześć Wielkiego Księcia Fryderyka. Mimo nadziei, że most przetrwa wieki, w 1962 r. z różnych powodów został zastąpiony nowym, przy czym w 1967 r. usunięto jego podstawę, a w 1969 r. zakończono ostateczną budowę. Nowym mostem był Kronenbrücke - bliźniaczy most o owalnym kształcie, który usprawnił zarządzanie ruchem i nawigację na obwodnicy śródmiejskiej. Historia miała się wkrótce powtórzyć, ponieważ nie udało się zmodyfikować obecnego kształtu mostu, aby umożliwić poprowadzenie na nim planowanej linii tramwajowej. Most Kronenbrücke został zburzony w 2015 r., aby zrobić miejsce dla nowego mostu ekonomicznego z linią tramwajową. Jego następca, również nazywany Kronenbrücke, ma prostszy system prowadzenia prostej drogi, co pozwoliło na uzyskanie bardziej ekonomicznej wielkości mostu.^[28]

Platz der Alten Synagogue to plac znajdujący się we Fryburgu w Niemczech. Ma powierzchnię 130 metrów kwadratowych i jest drugim co do wielkości placem w mieście, po placu Minster. Nazwa placu pochodzi od starej synagogi, która została zniszczona podczas Nocy Kryształowej w 1938 roku. Synagoga została zbudowana w latach 1869/1870 na południowy zachód od dzisiejszego miejsca, w którym znajduje się plac.

Na placu znajduje się Teatr Miejski i Kollegiengebäude II Uniwersytetu we Fryburgu. Na południe od Sedanstraße znajduje się Plac Uniwersytecki (Platz der Universität), gdzie mieszczą się Kollegiengebäude I i Biblioteka Uniwersytecka.

W latach 1927-1939 i po 1945 r. aż do lat 80. XX w. cały obszar pomiędzy ulicami Bertold Straße i Belfort Straße nosił nazwę Werthmannplatz, aż do momentu, gdy teren dawnej synagogi stał się Europaplatz. Platz der Universität nosi taką nazwę od 2007 roku.

W ramach projektu Rotteckring plac został przeprojektowany w 2016 roku. Na osi północ-południe skrzyżowanie z ulicą prowadzącą do ścisłego centrum miasta zastąpiono torami tramwajowymi, a wcześniejszy trawnik - ciągłym chodnikiem. Nowo zaprojektowany plac otwarto 2 sierpnia 2017 r.^[29]

Theater Freiburg to teatr znajdujący się w Badenii-Wirtembergii, w Niemczech.

Teatr we Fryburgu, czasami nazywany Stadttheater Freiburg (Teatr Miejski we Fryburgu), a wcześniej Städtische Bühnen (Sceny Miejskie) Freiburg, jest najstarszym i największym teatrem we Fryburgu Bryzgowijskim. Mieści się przy Bertoldstraße, na obrzeżach historycznego centrum Fryburga i łączy pod jednym dachem cztery sale: Großes Haus (scena główna), Kleines Haus (scena mała), Kammerbühne (scena kameralna) i Werkraum (warsztat). W Foyer Winterer odbywają się ponadto odczyty autorskie, np. w ramach Litera-Tour, koncerty muzyki kameralnej oraz wieczorne wykłady o sprawach bieżących, np. w ramach cyklu Szkoła Marzeń. Od września 2005 roku teatr jest niezależnym właścicielem.^[34]