St Mawes - atrakcje i zabytki, które warto zobaczyć

Zamek St Mawes to fort artyleryjski zbudowany przez Henryka VIII w pobliżu Falmouth w Kornwalii w latach 1540-1542. Stanowił część królewskiego programu Device, mającego na celu ochronę przed inwazją z Francji i Świętego Cesarstwa Rzymskiego, i bronił drogi wodnej Carrick Roads u ujścia rzeki Fal. Zamek został zbudowany pod kierunkiem Thomasa Treffry'ego na planie liścia koniczyny, z czterokondygnacyjną wieżą centralną i trzema wystającymi, okrągłymi bastionami, które tworzyły platformy dla dział. Początkowo uzbrojony był w 19 dział artyleryjskich, przeznaczonych do walki z nieprzyjacielską żeglugą, działając we współpracy z siostrzanym zamkiem Pendennis po drugiej stronie ujścia rzeki. Podczas angielskiej wojny domowej St Mawes znajdował się w rękach rojalistycznych zwolenników króla Karola I, ale w 1646 roku, w końcowej fazie konfliktu, poddał się armii parlamentarnej.

Zamek był nadal wykorzystywany jako fort w XVIII i XIX wieku. Na początku lat pięćdziesiątych XIX wieku obawy przed nowym konfliktem z Francją w połączeniu ze zmianami w technologii wojskowej doprowadziły do przebudowy fortyfikacji. Przestarzały zamek Henryka przekształcono w koszary, a pod nim zbudowano potężne baterie dział, wyposażone w najnowocześniejszą artylerię morską. W latach 80. i 90. XIX wieku przez rzekę Fal poprowadzono elektrycznie sterowane pole minowe, obsługiwane z St Mawes i Pendennis, a w St Mawes zainstalowano nowe, szybkostrzelne działa, które miały wspierać tę obronę. Po 1905 roku działa w St Mawes zostały jednak usunięte, a w latach 1920-1939 były wykorzystywane przez państwo jako atrakcja turystyczna.

W czasie II wojny światowej w zamku zainstalowano artylerię morską i działo przeciwlotnicze, aby chronić go przed atakiem niemieckim. Po zakończeniu wojny St Mawes ponownie stał się atrakcją turystyczną. W XXI wieku zamek jest zarządzany przez English Heritage. Zamek posiada misterne, rzeźbione XVI-wieczne dekoracje, w tym potwory morskie i gargulce, a historyk Paul Pattison opisał to miejsce jako "prawdopodobnie najdoskonalszy ocalały ze wszystkich fortów Henryka".

Zamek jest zabytkiem wpisanym na listę zabytków i obiektem klasy I.^[2]

Latarnia morska w Gerrans, Anglia. Latarnia morska St Anthony – latarnia morska w Wielkiej Brytanii położona na przylądku St Anthony Head na wschodniej stronie wejścia do zatoki Carrick Roads, w pobliżu Falmouth, Kornwalia. Latarnia została zbudowana przez Trinity House i oddana do użytku w 1835 roku.

Wieża latarni ma przekrój ośmiokątny i wznosi się na 19 metrów nad poziom wyspy, a lampa usytuowana jest 22 metry nad poziomem morza. Zwieńczona jest laterną oraz galerią i połączona z dwukondygnacyjnym budynkiem latarnika.

W 1954 roku została zelektryzowana. Wówczas też oryginalny dzwon mgłowy, który był zawieszony na galerii został zastąpiony przez elektryczny nautofon umieszczony na wysokości 10,7m. W 1987 roku latarnia została zautomatyzowana i jest obecnie sterowana z Trinity House Operations & Planning Centre w Harwich. Emitowany sygnał świetlny: białe i czerwone światło o okresie 15 sekund.^[3]