Naumburg - atrakcje i zabytki, które warto zobaczyć

Średniowieczna budowla z rzeźbami na chórze. Katedra Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Naumburgu – dawny kościół biskupi, siedziba istniejącego od 1024 biskupstwa. Po reformacji, kiedy to miasto przeszło na luteranizm, i po śmierci ostatniego biskupa Juliusa von Pflug w 1564, katedra stała się własnością parafii ewangelickiej. Pierwszym ewangelickim biskupem został w 1542 Nikolaus von Amsdorf, który był pierwszym luterańskim hierarchą w historii Rzeszy.

Obecnie katedra oprócz funkcji liturgicznych pełni rolę ważnego ośrodka kulturalnego i turystycznego. Pieczę nad utrzymaniem katedry trzyma Zrzeszenie Fundacji Katedr w Naumburgu i Merseburgu i Kolegiaty w Zeitz (niem. Vereinigte Domstifter von Merseburg, Naumburg und das Kollegiatsstift Zeitz).

Katedra położona jest w zachodniej części historycznej części miasta Naumburg (Saale) w Saksonii-Anhalt, w Niemczech). Pierwsza, wczesnoromańska, świątynia poświęcona w 1042 istniała do XIII wieku, zastąpiona została późnoromańskim kościołem z 1210–42, częściowo przebudowanym od ok. 1250–XIV w. w stylu wczesnogotyckim. W obecnym kształcie jest trójnawową bazyliką z transeptem i dwoma chórami od strony wschodniej (z kryptą) i zachodniej, które flankują pary wież. Od strony południowej zabudowania monasterium kanonickiego skupione wokół czworobocznego wirydarza ze skarbcem katedralnym, kaplicą Trzech Króli i dawnym kościołem Najświętszej Marii Panny. Katedra, której architektura łączy późny romanizm z wczesnym gotykiem, kryje wewnątrz cenny wystrój, m.in. dzieła rzeźby gotyckiej – przypisywany Mistrzowi Naumburskiemu zespół figur fundatorów najstarszej katedry (m.in. Ekkehard i Uta, Herman i Regelinda) oraz Grupa Ukrzyżowania i cykl pasyjny zdobiący przegrodę chórową oddzielającą chór zachodni od korpusu nawowego.^[1]

Muzeum w Naumburg, Niemcy. Dom Friedricha Nietzschego – dom rodzinny Friedricha Nietzschego zlokalizowany przy Weingarten 18 w Naumburgu. Franziska Nietzsche mieszkała tutaj w latach 1858–1897.

Nietzsche urodził się w 1844 w Röcken, ale wychowywał następnie (od 1850) w Naumburgu, aż do podjęcia studiów w Bonn w 1864. W Naumburgu uczęszczał do szkoły podstawowej i gimnazjum katedralnego. W domu przy Weingarten zamieszkał z matką, babką, siostrą i ciotką w 1858 r. Do domu powrócił również u schyłku życia, trawiony chorobą, w 1890 r. Przebywał tam do 1897, kiedy to zmarła matka. Przeniósł się wtedy z siostrą do Weimaru, gdzie zmarł w 1900. Od 1994 dom otwarty jest dla zwiedzających, jako oddział Muzeum Miejskiego w Naumburgu (Stadtmuseum Naumburg). We wnętrzach umieszczono wystawę stałą poświęconą życiu i twórczości filozofa. Ma tu także siedzibę międzynarodowe Towarzystwo Nietzschego (Nietzsche-Gesellschaft). Odbywają się odczyty, konferencje i wydarzenia artystyczne. W październiku 2010 otwarto tu także Centrum Dokumentacji (Nietzsche-Dokumentationszentrum) nakierowane na badania i krytyczną analizę recepcji spuścizny Nietzschego.^[2]

Katedra w Naumburgu i Średniowieczny Krajobraz Kulturowy rzek Saale i Unstrut znajduje się w kraju związkowym Saksonia-Anhalt, w Niemczech. Katedra w Naumburgu i otaczający ją krajobraz kulturowy zostały zaproponowane przez Niemcy jako obiekt światowego dziedzictwa. W dniu 1 lipca 2018 r. tylko katedra w Naumburgu została wpisana na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. W artykule omówiono katedrę i jej krajobraz kulturowy na podstawie zgłoszeń z 1998 i 2005 roku.

Katedra i otaczający ją krajobraz kulturowy są reprezentatywne dla procesów zachodzących w okresie wysokiego średniowiecza, które ukształtowały cały kontynent: chrystianizacji, procesów osadniczych i uprawowych, tzw. Landesausbau, które miały miejsce w latach 1000-1300. Ten region pogranicza jest również świadectwem wymiany międzykulturowej różnych kultur w okresie wysokiego średniowiecza. Najwyższej rangi budowle i dzieła sztuki, przede wszystkim katedra w Naumburgu z unikalnymi na skalę światową artystycznymi i ikonograficznymi postaciami fundatorów, świadczą o pretensjach do władzy i pewności siebie światowych i duchowych władców, a także o kluczowej roli regionu jako miejsca wymiany między światem Zachodu i Wschodu.^[3]