Deeside - atrakcje i zabytki, które warto zobaczyć

Zamek Ewloe to rodowity walijski zamek zbudowany przez Królestwo Gwynedd w pobliżu miasta Ewloe w Flintshire w Walii. Zamek, który był jedną z ostatnich fortyfikacji zbudowanych przez rodowitych książąt Walii, został opuszczony na początku inwazji Edwarda I na Walię w 1277 roku. Jego budowa, przy użyciu lokalnie wydobywanego piaskowca, wydaje się być kontynuowana fragmentarycznie przez wiele lat i być może nie została ukończona. Po zajęciu zamku Korona Angielska nadała mu niewielką wartość militarną i pozwoliła mu popaść w ruinę.

Ewloe było położone na wzgórzu w Tegeingl, kantonie w północno-wschodniej Walii (walijski Perfeddwlad). Znajdując się w pobliżu drogi do Chester, utrzymywał strategiczną pozycję w pobliżu granicy Walii z Anglią. Zamek położony jest na stromo opadającym cyplu w zalesionej dolinie. Z zamku rozciąga się widok na skrzyżowanie dwóch strumieni, a na południe - na wyższe tereny.^[1]

Hawarden Old Castle to wpisany na listę zabytków Grade I średniowieczny zamek w pobliżu Hawarden, Flintshire, Walia.

Początki zamku są nieokreślone, a najstarsze fortyfikacje w tym miejscu mogą pochodzić z epoki żelaza, a następnie być wykorzystywane jako normański zamek motte-and-bailey, który podobno został zniszczony i zastąpiony w krótkim czasie w XIII wieku.

Zamek odegrał ważną rolę podczas walijskiej walki o niepodległość w XIII wieku. Na Wielkanoc 1282 r. Dafydd ap Gruffudd zaatakował zamek Hawarden, rozpoczynając w ten sposób ostateczny konflikt Walijczyków z normańską Anglią, w wyniku którego utracili oni niepodległość. Król Edward I poczuł się tak oburzony, że wymierzył Dafyddowi karę surowszą niż jakakolwiek wcześniejsza kara śmierci; Dafydd został powieszony, narysowany i poćwiartowany w Shrewsbury w październiku 1283 roku.

O tym, jak wielkie oburzenie wywołał atak Dafydda na Wielkanoc, można się przekonać, czytając relację w Kronice Lanercost;

"(...) naród walijski, nie mogąc żyć w spokoju, przedarł się w Niedzielę Palmową przez swoje granice, niosąc ogień i miecz wśród ludzi biorących udział w procesji, a nawet oblegając miasto; jego książę Llywelyn, zwiedziony (tym bardziej szkoda) radą swego brata Dawida, zaciekle zaatakował swego pana, króla; jak czytamy o Chrystusie: 'Ten, którego najbardziej kochałem, nastawił się przeciwko mnie'".

W 1294 r. zamek został zdobyty podczas buntu Madoga ap Llywelyn.

Po angielskiej wojnie domowej w XVII wieku zamek został zniszczony na rozkaz Olivera Cromwella. Jego ruiny znajdują się na terenie posiadłości New Hawarden Castle i są otwarte dla zwiedzających w niektóre niedziele, zazwyczaj drugą i czwartą niedzielę w okresie letnim.^[2]

Hawarden to wieś, gmina i okręg wyborczy w hrabstwie Flintshire w Walii. Znajduje się jako część konurbacji Deeside na granicy Walii i Anglii i jest domem dla zamku Hawarden. W spisie powszechnym z 2011 roku okręg wyborczy o tej samej nazwie liczył 1 887 mieszkańców, natomiast gmina o tej samej nazwie, do której należą także Ewloe, Mancot i Aston, zamieszkiwana była przez 13 920 osób. Malowniczy, zalesiony park Hawarden przylega do skupiska osadniczego od południa. Hawarden Bridge to teren dystrybucyjny i przemysłowy za Shotton/Queensferry i rzeką Dee. Zachodnia część głównej ulicy nosi nazwę "The Highway", a jej początek wyznacza skrzyżowanie z fontanną pośrodku, w pobliżu którego znajdują się domy publiczne, niektóre z restauracjami.

Ta duża wioska jest oddalona o 4 mile (6,4 km) na zachód i północny zachód od Anglii, a jej centrum znajduje się 6,7 mil (10,8 km) od Chester. W 2014 roku została wymieniona na corocznej liście The Sunday Times "Best Places To Live List".^[8]

Miasto w Walii. Connah’s Quay – miasto w północno-wschodniej Walii, w hrabstwie Flintshire, położone nad rzeką Dee, blisko granicy angielskiej, część konurbacji Deeside. W 2011 roku liczyło 16 744 mieszkańców.

W przeszłości funkcjonował tu port morski, zlokalizowany nad wykopanym w XVIII wieku nowym korytem rzeki Dee. Miejscowość początkowo nazwana New Quay („nowe nabrzeże”), wkrótce przemianowana została na Connah’s Quay, prawdopodobnie od imienia właściciela portowego pubu. W XIX wieku rozwinęło się tu szkutnictwo. Wówczas też wybudowana została linia kolejowa do miasta Buckley, skąd przez tutejszy port wywożone były produkowane tam ceramika i węgiel. W 1844 roku Connah’s Quay liczyło 1422 mieszkańców.

W latach 60. XX wieku port zamknięto, na co wpływ miało m.in. zamulenie rzeki, jak i likwidacja prowadzącej do niego linii kolejowej. Współcześnie miasto jest ośrodkiem przemysłowym. Znajduje się tu m.in. huta stali i elektrownia.^[9]