Colchester - atrakcje i zabytki, które warto zobaczyć

Hollytrees Museum to bezpłatne do zwiedzania, publiczne muzeum w centrum Colchester i w pobliżu zamku Colchester. Mieści się ono w XVIII-wiecznym domu, który był używany jako prywatna rezydencja do 1929 roku, kiedy to stał się muzeum.

Pierwszy dom na tym terenie, znany jako "Symnells" od nazwiska właściciela, został później kupiony przez rodzinę Shaw, a następnie przeszedł z rąk Johna Shaw do Johna Shaw III i Johna Shaw IV. Gdy zmarł jako nieletni, dom przeszedł w ręce kancelarii; kupiła go jego matka Jane Lessingham, ale wkrótce zmarła. Nowoczesny dom został zbudowany dla Elizabeth Cornelisen, która kupiła działkę od wykonawców Lessingham i szybko zburzyła istniejącą, będącą w złym stanie konstrukcję. Budowę rozpoczęto 10 maja 1718 r., a jej koszt wyniósł 630 funtów plus cegły i glazura; całkowity koszt remontu oszacowano na 2000 funtów. Wkrótce potem zmarła, zapisując dom swojej siostrzenicy, Sarah Creffeild (z domu Webster), która przekazała go swojemu drugiemu mężowi Charlesowi Grayowi. W tym czasie był on znany jako "Esqr Creffield's". Posiadanie domu powróciło do Creffeildów, przez Thamera Creffeilda do Jamesa Rounda, który przekazał go swojemu bratu Charlesowi, który pozostawił go swojemu synowi Charlesowi Grayowi Roundowi, a ten przekazał go swojemu bratankowi Jamesowi Roundowi. W 1922 r. Roundowie sprzedali go korporacji Colchester, a za zakup zapłacił prywatnie wicehrabia Cowdray i jego żona. W 1929 r. obiekt stał się muzeum.

Dom znany jest jako Hollytrees od dwóch ostrokrzewów zasadzonych na jego terenie przez Charlesa Graya w 1729 r. Obecnie jest bezpłatnym muzeum obsługującym centrum Colchester i specjalizującym się w historii lokalnej. Jest to budynek wpisany na listę I stopnia.^[3]

Camulodunum, starożytna rzymska nazwa dzisiejszego Colchester w Essex, było ważnym miastem w rzymskiej Brytanii i pierwszą stolicą prowincji. Pierwotnie było to miejsce brytyjsko-celtyckiego oppidum Camulodunon, stolicy plemion Trinovantes, a później Catuvellauni. Po raz pierwszy zostało wymienione z nazwy na monetach wybitych przez wodza Tasciovanusa między 20 a 10 r. p.n.e. Miasto rzymskie powstało jako rzymska baza legionowa zbudowana w latach 40. n.e. na miejscu twierdzy brytyjsko-celtyckiej po jej zdobyciu przez cesarza Klaudiusza. Po zniszczeniu wczesnego miasta podczas rebelii Icenów w 60/61 r. n.e., zostało ono odbudowane, osiągając swój szczyt w II i III wieku. W tym czasie miasto znane było pod oficjalną nazwą Colonia Claudia Victricensis, często skracaną do Colonia Victricensis, oraz jako Camulodunum, która jest zlatynizowaną wersją jego pierwotnej nazwy brytońskiej. W mieście znajdowała się duża świątynia klasycystyczna, dwa teatry, kilka świątyń romańsko-brytyjskich, jedyny znany w Wielkiej Brytanii cyrk rydwanów, pierwsze w Wielkiej Brytanii mury miejskie, kilka dużych cmentarzy oraz ponad 50 znanych mozaik i tesselowanych chodników. W czasach swojej świetności miasto mogło liczyć nawet 30 000 mieszkańców. Dopiero pod koniec XVIII w. historycy zdali sobie sprawę, że fizyczne pozostałości brytyjskie i rzymskie w Colchester to miasto, które w literaturze starożytnej określane jest jako "Camulodunum".^[6]

Wivenhoe Park to teren zielony o powierzchni ponad 200 akrów, położony na wschodnich obrzeżach Colchester w Anglii. Na jego terenie znajduje się czterogwiazdkowy hotel Wivenhoe House, mieszczący się w XVIII-wiecznym domu z listy Grade II. Wivenhoe House jest także siedzibą Edge Hotel School, pierwszej tego typu szkoły w Wielkiej Brytanii, a od października 2018 r. wydziału Uniwersytetu w Essex.

John Constable namalował ten park w 1816 roku. Jego obraz "Park Wivenhoe" znajduje się obecnie w Narodowej Galerii Sztuki w Waszyngtonie.

Park Wivenhoe jest laureatem nagrody Zielonej Flagi.

Od lat 60. XX wieku w parku Wivenhoe mieści się kampus Uniwersytetu Essex w Colchester.

Na terenie parku żyje również bardzo duża kolonia królików. Podczas badań siedlisk w parku Wivenhoe stwierdzono występowanie wielu gatunków, w tym dzięciołów, zimorodków, pięciu gatunków nietoperzy, zaskrońców, jaszczurek zwinek, jeży i myszy żniwnych. Jest on także domem dla kilku rzadkich gatunków pająków, ćm i pszczół. Wivenhoe było jedną z wiosek najbardziej dotkniętych trzęsieniem ziemi w Colchester w 1884 roku.^[8]

Firstsite to organizacja zajmująca się sztukami wizualnymi z siedzibą w Colchester, Essex, która została otwarta w 2011 roku. W 2021 roku została wybrana Muzeum Roku przez Narodowy Fundusz Sztuki. Budynek, który Firstsite zajmuje jako najemca, został zaprojektowany przez Rafaela Viñoly'ego, a właścicielem jest Colchester Council. Budynek znajduje się w "Dzielnicy Kulturalnej" Colchester w pobliżu The Minories, Colchester, piętnastu Queen Street, Normańskiego Zamku Colchester, Muzeum Historii Naturalnej, Muzeum Hollytrees i Rzymskich Murów Colchester.

Wystawy odbywają się cyklicznie co sześć miesięcy, począwszy od Camulodunum. Do 2013 r. współpracowała z Uniwersytetem Essex w zakresie wystawiania sztuki południowoamerykańskiej. Firstsite nie posiada własnej stałej kolekcji sztuki.

W 2021 r. otrzymało nagrodę krajowego Funduszu Sztuki dla Muzeum Roku. Firstsite jest zarejestrowaną organizacją charytatywną na mocy prawa angielskiego.^[9]

Jumbo Water Tower to wieża wodna przy Balkerne Gate w Colchester, Essex. Wieża została nazwana "Jumbo" na cześć słonia z londyńskiego zoo jako określenie drwiny w 1882 roku przez wielebnego Johna Irvine'a, który był zirytowany, że wieża skarlała w stosunku do jego pobliskiej plebanii przy St. Mary-at-the-Walls.

Budowa trwała około 20 miesięcy i została zakończona w 1883 roku. Do budowy wieży zużyto 1 200 000 cegieł oraz 819 ton kamienia i cementu. Zbiornik zbudowany jest z żeliwnych płyt skręcanych śrubami i w czasie użytkowania mógł pomieścić 1069 metrów sześciennych wody. W tamtym czasie twierdzono, że jest to druga co do wielkości wieża ciśnień w Anglii.

Wewnątrz centralnego molo znajduje się 157 stopni prowadzących do kopuły, z której z wysokości 35,37 m (116 stóp) roztacza się widok na Colchester i okolicę.

Po stu latach użytkowania wieża stała się zbędna dla systemu wodociągowego i została sprzedana przez Anglian Water w 1987 roku. Od tego czasu miała wielu właścicieli. W 2001 roku, po długich kontrowersjach, w wyniku odwołania wydano zgodę na zastąpienie zbiornika szklanym apartamentem, ale prace nigdy się nie rozpoczęły i pozwolenie wygasło. W 2006 roku, w szczytowym okresie boomu na rynku nieruchomości w Wielkiej Brytanii, Jumbo został sprzedany na aukcji za 330 000 funtów lokalnemu deweloperowi. W 2008 roku utworzono lokalną organizację charytatywną Balkerne Tower Trust, której celem było odrestaurowanie wieży, wpisanej na listę II* klasy, i uczynienie z niej atrakcji historycznej z dostępem publicznym z przewodnikiem.

We wrześniu 2011 r. Rada Miejska Colchester odrzuciła 7 głosami do 5 kolejny wniosek o pozwolenie na przebudowę wieży na penthouse, mieszkania i restaurację. Kolejne wnioski o pozwolenie na budowę w 2013 r. również zostały odrzucone, a budynek został wystawiony na sprzedaż w maju 2014 r. i sprzedany za 190 000 funtów na aukcji lokalnemu hodowcy drobiu Paulowi Flatmanowi. Plan opracowany przez North Essex Heritage, Building Preservation Trust, dotyczący budowy restauracji, sklepu z pamiątkami i centrum dziedzictwa w wieży, został odrzucony w lipcu 2018 r., kiedy odrzucono wniosek o dotację Heritage Lottery Fund.

W grudniu 2021 roku wieża została wydzierżawiona przez Paula Flatmana na rzecz North Essex Heritage na okres 150 lat. Trust planuje zaadaptować wieżę na restaurację, miejsce dla zwiedzających i przestrzeń do interpretacji historycznej.^[11]