Brixham - atrakcje i zabytki, które warto zobaczyć

Berry Head – półwysep w Anglii, w Devon, na południowy wschód od miasta Brixham. Znajduje się na nim ustanowiony w 1973 roku Berry Head National Nature Reserve oraz Local Nature Reserve. Od Berry Head do przylądka Sharkham Point rozciąga się obszar SSSI.

Na wznoszącym się na 60 metrów ponad poziom morza półwyspie znajdują się pozostałości grodziska z epoki żelaza, które w dużej części zostały zniszczone w latach 1794-1804 w wyniku budowy na nim fortyfikacji przeciw oczekiwanej inwazji armii Napoleona. Spadające ku morzu klify są ostoją rzadkich gatunków flory i fauny. Między innymi nurzyk zwyczajny, mewa trójpalczasta, białozór, cierlik.

W 1906 roku obok posterunku straży granicznej została zbudowana latarnia morska Berry Head.^[1]

Brixham Battery i Battery Gardens to otwarta przestrzeń na brzegu morza w Brixham, Devon, w punkcie odniesienia SX920569. Stanowią one tradycyjny punkt obserwacyjny wyścigów trawlerów w Brixham, zarówno w przeszłości, jak i obecnie.

Teren Ogrodów Baterii o powierzchni 57 000 m2 (14 akrów) został po raz pierwszy wykorzystany jako bateria w 1586 roku podczas wojny między Anglią a Hiszpanią. Bateria nie była stale uzbrojona, ale z pewnością była "aktywna" w czasie amerykańskiej wojny o niepodległość w latach 80-tych XVII wieku oraz w czasie wojny napoleońskiej przeciwko Francji w pierwszej dekadzie XIX wieku. W latach 70. XIX wieku bateria była także wykorzystywana przez Straż Przybrzeżną do szkoleń artyleryjskich.

Wszystkie obiekty, które można dziś oglądać, zostały zbudowane w okresie od czerwca do września 1940 r., bezpośrednio po klęsce i ewakuacji Brytyjskich Sił Ekspedycyjnych z Dunkierki po upadku Francji.

Ze 116 baterii awaryjnych zbudowanych w 1940 roku od John O'Groats do Kent, Lands End i Południowej Walii zachowało się tylko 7. Spośród nich bateria w Brixham jest najbardziej kompletna. English Heritage zbadało cały teren i jest on obecnie zabytkiem wpisanym do rejestru zabytków.^[5]

Latarnia morska w Brixham, Anglia. Latarnia morska Berry Head – latarnia morska położona na skalistym przylądku Berry Head. Oddalona jest około 3 kilometrów na wschód od Brixham w Devon. Latarnia znajduje się na terenie Berry Head National Nature Reserve.

W 1793 roku na przylądku zbudowano fortyfikacje, które w 1803 roku zostały wzmocnione poprzez kamienną obudowę, wówczas także zamontowano działa. Fortyfikacje opuszczono w 1820 roku.

Latarnię wybudowano w 1906 roku obok posterunku straży granicznej. W 1921 została przerobiona na acetylenową i zautomatyzowana, a w 1994 na elektryczną. Jest najmniejszą z latarni morskich na Wyspach Brytyjskich. Jej całkowita wysokość to tylko 5 metrów, kompensuje ją jednak położenie na 58 metrowym klifie. Początkowo latarnia była obracana przez obciążnik opadający w wydrążonej w skale 45-metrowej studni, mechanizm ten zastąpiono silnikiem elektrycznym. Zasięg światła wynosi 19 Mm.

Obecnie stacja jest monitorowana z Trinity House Operations & Planning Centre w Harwich.^[7]

Lupton to historyczny dwór w parafii Brixham, Devon. Zachowany dwór, znany jako Lupton House, to palladiański dom wiejski zbudowany przez Charlesa II Hayne'a, szeryfa Devon w 1772 roku i pułkownika milicji North Devon. W 1949 roku został wpisany na listę Grade II*. Park i ogrody są wpisane do Krajowego Rejestru Zabytkowych Parków i Ogrodów (National Register of Historic Parks and Gardens).

Jakiś czas przed 1792 r. został sprzedany przez Karola II Hayne'a, który mieszkał w swoim nowym domu dopiero od około dwudziestu lat, sędziemu sir Francisowi Bullerowi, pierwszemu baronetowi (1746-1800), z pobliskiego Churston Court, który wynajął go najemcy. Sędzia Buller miał jeszcze jedną rezydencję, w ponurym Dartmoor, znaną jako Prince Hall, gdzie był pionierem rekultywacji wrzosowisk. Około 1840 roku dom został przebudowany w stylu neoklasycystycznym przez jego wnuka, sir Johna Yarde-Bullera, trzeciego baroneta (1799-1871; w 1858 roku został baronem Churston of Churston Ferrers and Lupton), według projektu George'a Wightwicka. W 1862 r. dokonano dalszych przeróbek, po których budynek został zburzony, według projektu Anthony'ego Salvina, który w 1826 r. zaprojektował Mamhead House dla teścia pierwszego barona, sir Roberta Williama Newmana.^[8]