Budziszyn - atrakcje i zabytki, które warto zobaczyć

Zamek Ortenburg położony jest na starym mieście Bautzen, na skalistym płaskowyżu nad rzeką Sprewą. Przez wieki był to rodowy gród Serbołużyczan Milczan, później główna twierdza Górnych Łużyc w posiadaniu poszczególnych władców.

Od XII do XVII wieku zamek Ortenburg był siedzibą komorników Górnych Łużyc, którzy jako zastępcy władcy rządzili margrabstwem Górnych Łużyc. Do 1635 r. należał on do Korony Czeskiej, a w 1635 r. przeszedł na własność Saksonii Elektorskiej. Od końca XVII do XIX wieku zamek był siedzibą Wysokiego Urzędu Elektorskiego Saksonii. Obecnie zamek Ortenburg jest siedzibą Saksońskiego Wyższego Sądu Administracyjnego.

Najwybitniejszą budowlą kompleksu zamkowego jest późnogotycki Matthiasturm. Przed bramą twierdzy Burglehn przylegał w kierunku wschodnim. Pierwotnie w osadzie tej mieszkała szlachta należąca do garnizonu zamkowego. Burglehn znajdował się poza granicami miasta Bautzen. Znajdujące się tam domy lub działki były nadawane przez władcę jako lenna.

Mühltor, serbołużycki, to brama miejska w Budziszynie.

Jest to najmniejsza ze średniowiecznych bram miejskich i jedyne wejście do miasta od strony zachodniej. Zbudowano go dopiero po oblężeniach dokonanych przez husytów w 1429 i 1431 r. Prawdopodobnie miał służyć jako sally port dla przyszłej obrony zachodniego odcinka murów miejskich. Początkowo nazywano ją "Oślą Bramą" od ścieżki, która prowadziła z doliny Szprewy aż do kościoła wendyjskiego (Eselsberg). Tą drogą na osiołkach przewożono mąkę i zboże między miastem a młynami w dolinie Sprewy. Swój obecny wygląd ma od 1606 r. Ostre łuki bramy młyńskiej wykonane są z ręcznie malowanych cegieł i spoczywają na granitowych filarach.

Budowa bramy młyńskiej opłaciła się najpóźniej w 1620 r. podczas wojny trzydziestoletniej, kiedy to wojska miejskie uzyskały dostęp do Ratsmühle, położonej nad Szprewą. Umożliwiło im to obronę i utrzymanie go przed atakującymi wojskami saskimi.

Prawie wszystkie transporty z zachodu wjeżdżały do miasta przez tę bramę. O godz. 21.30 został zamknięty przez portiera. Stanowisko to zlikwidowano dopiero w 1835 roku. W dawnych czasach pokój stróża znajdował się na piętrze. Obecnie pomieszczenia te są wykorzystywane na wykłady i wystawy.