Blaubeuren - atrakcje i zabytki, które warto zobaczyć

Blauhöhle jest największym systemem jaskiń w Alpach Szwabskich w południowych Niemczech. Blauhöhle powstała prawdopodobnie w czasach, gdy Dunaj płynął jeszcze doliną Blau. Od czasu przesunięcia Dunaju przez dolinę przepłynęło kilka małych rzek: Schmiech, Ach i Blau. System jaskiń rozpoczyna się około 21 metrów pod wodą u podnóża Blautopf. Dalej biegnie w kierunku zachodnim i północno-zachodnim, kilkakrotnie wznosząc się i opadając, aż po pokonaniu w poziomie około 1200 metrów wychodzi ponad poziom wód gruntowych i otwiera się w drugiej dużej komorze wypełnionej powietrzem. Maksymalna głębokość jaskini pod wodą wynosi 42 metry.

Komora ta została po raz pierwszy odkryta w 1985 roku przez Jochena Hasenmayera, który nazwał ją Mörikedom (Katedra Mörike, od nazwiska Eduarda Mörike). Wypadek Hasenmayera podczas nurkowania w jeziorze Wolfgangsee spowodował długą przerwę w jej eksploracji. Od kilku lat jaskinia jest eksplorowana przez Arbeitsgemeinschaft Blautopf (Grupa Badawcza Blautopf, lub Konsorcjum), zespół nurków jaskiniowych z kilku różnych grup regionalnych. Grupa ta poczyniła postępy w eksploracji jaskini, w tym dokonała dokładnych pomiarów drogi do Mörikedom. Udoskonalenie technologii oddychania pod wodą, zwłaszcza rebreatherów, pozwoliło na dłuższe nurkowania przy mniejszym obciążeniu. Wielkim sukcesem Arbeitsgemeinschaft było odkrycie Wolkenschloss (Zamku Chmur), kolejnej dużej, wypełnionej powietrzem jaskini, oraz tzw. Landweg (drogi lądowej), długiej, otwartej rzeki jaskiniowej za Mörikedom.

Hasenmayer kontynuował próby eksploracji systemu jaskiniowego w swojej jaskiniowej łodzi podwodnej Speleonaut.

Od 2002 roku Arbeitsgemeinschaft Höhle und Karst Grabenstetten (Konsorcjum Jaskiniowo-Krasowe Grabenstetten), w ramach prac nad sąsiednim systemem jaskiń, Vetterhöhle, próbuje wykopać suche wejście do Blauhöhle. W 2006 roku w Vetterhöhle odkryto kilka dużych jaskiń, a jesienią odkryto połączenie między Vetterhöhle a Wolkenschloss.

Również jesienią 2006 roku Arbeitsgemeinschaft Blautopf odkryło na końcu Landweg ogromną jaskinię o wymiarach 170 m długości, 50 m szerokości i 50 m wysokości, którą nazwano Apokalipsa. Obecnie grupy te współpracują z jeszcze innym Arbeitsgemeinschaft nad zapadliskiem na północ od Blaubeuren, które prawdopodobnie jest połączone z Blauhöhle znajdującym się za Apokalipsą.^[1]

Klasztor. Klasztor w Blaubeuren – dawna siedziba Benedyktynów w Blaubeuren. Początki klasztoru sięgają roku 1085, kiedy to założono opactwo benedyktyńskie w pobliżu wywierzyska Blautopf. W czasie reformacji przejęty przez książąt Wirtembergii a następnie odtąd pełni rolę ewangelickiego seminarium teologicznego. Od 1817 wraz z klasztorem Maulbronn seminarium stanowi wspólną jednostkę edukacyjną znaną jako Ewangwelickie Seminarium Maulbronn i Blaubeuren. Pod względem historyczno-artystycznym kompleks dawnego klasztoru Blaubeuren stanowi ważny przykład architektury późnogotyckiej na terenie Szwabii, ponadto kościół klasztorny zachował niemal w całości późnogotycki wystrój rzeźbiarski, w tym retabulum ołtarza głównego wykonane m.in. przez Michela Erharta i Jörga Syrlina Młodszego.^[5]