Bernau bei Berlin - atrakcje i zabytki, które warto zobaczyć

Brama Kamienna jest jedyną zachowaną z dawnych trzech bram miejskich w Bernau koło Berlina.

Został zbudowany w drugiej połowie XV wieku w stylu późnogotyckim z cegły. Wieża bramna ma cztery kondygnacje na kwadratowej podstawie. Brama połączona jest z Wieżą Głodową dwoma blankami.

Od 1882 r. Steintor pełni funkcję lokalnego muzeum historycznego. Wraz z Domem Kata jest to obecnie jedna z dwóch siedzib Muzeum Historii Lokalnej Bernau. Historia Bernau w średniowieczu jest przedstawiona w kamiennej bramie ze zbrojownią. Wystawiono broń, znaki cechowe, narzędzia i przybory kuchenne. Zbiory muzeum pozwalają również poznać historię browarnictwa w Bernau. Podstawę kolekcji stanowiła broń mieszkańców Bernau, którą zinwentaryzowano po raz pierwszy w 1714 roku.

Brama Kamienna, będąca częścią fortyfikacji miejskich Bernau, jest obiektem wpisanym na listę zabytków. Brama jest uważana za symbol Bernau.

Henkerhaus jest zabytkowym budynkiem mieszkalnym położonym w centrum Bernau koło Berlina. Został zbudowany w pierwszej połowie XVIII wieku jako dom przysłupowy o konstrukcji słupowo-ryglowej. Kiedy w XIX wieku budynek został przebudowany, otrzymał tynkowaną fasadę, która istnieje do dziś.

Tylna część budynku kończy się pierścieniem murów średniowiecznych fortyfikacji miejskich. Do połowy XIX wieku dom służył jako miejska katownia.

Od 1976 r. w budynku mieści się oddział Muzeum Historii Lokalnej w Bernau. Wystawa prezentuje historię katowni. Zrekonstruowana Czarna Kuchnia jest świadectwem życia codziennego w okresie od XVII do XIX wieku. Inna wystawa dotyczy ataku husytów na miasto w 1432 r.

Kronika Tobiasa Seilera z 1736 r. wymienia nazwiska 25 kobiet i 3 mężczyzn, którzy w latach 1536-1658 byli sądzeni w Bernau jako czarownicy, w tym proces Dorothei Meermann.

Artystka Annelie Grund stworzyła pomnik ofiar procesów czarownic w Bernau obok domu kata z napisem: oskarżeni o czary, torturowani, zabici. Jego inauguracja odbyła się 31 października 2005 r.

Pomnik czarownicy w Bernau

Pomnik dezerterów w Bernau koło Berlina to płaskorzeźba z brązu autorstwa rzeźbiarza Friedricha Schötschela z Biesenthal. Została ona wzniesiona 15 maja 1998 r., w "Dniu sumienia", przy północnym fragmencie zabytkowych murów miejskich.

Płaskorzeźba przedstawia dezertera związanego za ręce i nogi podczas egzekucji. Ma zawiązane oczy. Obok niego w ścianie znajdują się liczne dziury po kulach. Płaskorzeźbę uzupełnia napis "Bo nie chciał zabijać".

U stóp płaskorzeźby umieszczono metalową tablicę upamiętniającą wszystkich dezerterów i osoby uchylające się od służby wojskowej ze względu na przekonania. Czytamy w nim: W zasięgu wzroku od pomnika dezerterów znajdują się dwa inne pomniki: z jednej strony pomnik wojenny upamiętniający kilka konfliktów wojennych z XIX wieku, a z drugiej - obelisk cmentarza honorowego poległych żołnierzy Armii Czerwonej.

Kantorhaus jest najstarszym zachowanym domem z muru pruskiego w Bernau bei Berlin, Barnim. Budynek został zbudowany w 1583 r. przy Tuchmachergasse, dzisiejszej Tuchmacherstraße, przez obywateli Bernau: Piepera, Henzena i Koggego. O budowniczych mówi napis wykuty na całej długości budynku, który brzmi: "Anno Domini 1582 te kramy w kościołach były swobodnie żądane za najlepsze przez R. Johanna Piperna, a w 1583 r. zostały zbudowane na cześć Boga przez niego oraz Matthiasa Henzena i Lorentza Koggena jako kramarzy. Amen."

W starej księdze inwentarzowej Bernau z 1719 r. Kantorhaus określany jest jako "trzy Censitenbuden". O "Censitenbuden" wspomina również kronikarz miasta Bernau August Wernicke, który w swojej kronice z 1894 r. wymienia trzy numery domów (168 do 170). W skład posiadłości wchodziły "2 dziedzińce, 2 ogrody sięgające do traktu murów miejskich, dom mieszkalny i 3 stajnie". budynków." Sam budynek mieszkalny ma "około 16,35 m długości i około 9,05 m głębokości, jest dwukondygnacyjny, murowany z dachem krytym dachówką".

Budynek, wzniesiony w konstrukcji słupowo-ryglowej, prawdopodobnie dopiero od 1730 r. służył jako dom dla właściwego kantora parafii, a od końca XVIII w. także dla organisty.

W latach 1981-1983 budynek został gruntownie odrestaurowany, a następnie do 2010 r. był wykorzystywany jako szkoła muzyczna. Na początku 2012 roku miasto Bernau otrzymało Kantorhaus od powiatu Barnim za symboliczną kwotę 1,00 euro. Po kosztownym remoncie w budynku ma powstać sala ślubów oraz pomieszczenia na wystawy poświęcone historii i rozwojowi miasta.