Idstein - atrakcje i zabytki, które warto zobaczyć

Unionskirche to czynny protestancki kościół parafialny w Idstein, mieście położonym w powiecie Rheingau-Taunus w niemieckim kraju związkowym Hesja. Idstein było rezydencją hrabiów Nassau. Budynek kościoła w centrum historycznego Altstadt pochodzi z XIV wieku, kiedy to został zbudowany jako kolegiata. W czasie reformacji stał się luterański. W XVII wieku jego wnętrze zostało zaadaptowane na luterański "Predigt- und Hofkirche". Najbardziej widoczną dekoracją kościoła jest seria 38 obrazów autorstwa flamandzkiego malarza Michaela Angelo Immenraedta, przedstawiciela flamandzkiego malarstwa barokowego i innych. Ich program jest zgodny z programem scen biblijnych.

Kościół został nazwany Unionskirche w 1917 r. dla upamiętnienia unii luterańskich i reformowanych protestantów w Księstwie Nassau w sierpniu 1817 r., pierwszej tego typu (przed unią pruską we wrześniu tego samego roku). Kościół Unijny jest uznanym zabytkiem na mocy Konwencji Haskiej. Używany jest przez zbór protestancki, a także jest otwarty dla innych instytucji jako miejsce koncertów, w tym koncertów w ramach Rheingau Musik Festival. W kościele znajdują się organy zbudowane w 1912 r. przez firmę Walcker Orgelbau, które zachowały historyczną obudowę z 1783 r.

Kościół został odrestaurowany w latach 2012-2017, co było dopełnieniem obchodów 500-lecia reformacji i 200-lecia unii. Renowacja została nagrodzona Hessischer Denkmalschutzpreis (Heską Nagrodą Ochrony Zabytków).^[1]

St. Martin to nazwa katolickiej parafii i kościoła w Idstein, Rheingau-Taunus-Kreis, Niemcy. Oficjalna nazwa kościoła to Katholische Pfarrkirche St. Martin. Nazwa parafii została zmieniona na St. Martin Idsteiner Land 1 stycznia 2017 roku, kiedy to została połączona z pięcioma innymi parafiami. Parafia jest częścią diecezji Limburg.

Święty Marcin jest patronem Idstein, któremu w 1330 r. poświęcono gotycki kościół. Obecny budynek, zaprojektowany przez architekta Johannesa Krahna, został konsekrowany w 1965 roku. Zastąpił on kościół zbudowany w 1888 r. w stylu gotyckiego odrodzenia i poświęcony Marii Magdalenie. Wcześniejszy kościół był zbyt mały dla rosnącego po II wojnie światowej zgromadzenia.

Po renowacji w 2003 roku, w 2006 roku zainstalowano nowe organy. Muzyka kościelna podczas nabożeństw i koncertów, wykonywana przez kilka grup, w tym chór dziecięcy i zespoły grające na instrumentach historycznych, zwróciła uwagę w regionie Rhein-Main. Parafia utrzymuje długotrwałe kontakty ekumeniczne z głównym kościołem protestanckim w mieście, Unionskirche, w ramach których odbywają się dwa regularne nabożeństwa ekumeniczne i koncerty w wykonaniu zespołów obu kościołów.^[3]

Harry von de Gass był oryginałem z Idstein. Na jego cześć 28 sierpnia 2008 r. na deptaku w Idstein odsłonięto naturalnej wielkości pomnik z brązu. Potrzebne na ten cel 24 tys. euro zebrano dzięki datkom mieszkańców Idstein. Między innymi młodzi muzycy z katolickiej parafii św. Marcina dali udany koncert charytatywny.

Harry Seegebarth trafił do ośrodka społeczno-wychowawczego Kalmenhof w Idstein w wieku dziewięciu lat. Mieszkał tu aż do śmierci. Pracował w różnych miejscach, m.in. w zakładzie krawieckim, w gospodarstwie domowym, przy wyrabianiu koszy, w kuchni, a w końcu w pralni przy maglu. Mimo upośledzenia umysłowego zyskał w rodzinnym mieście szczególną sławę jako śpiewający zamiatacz ulic, wyróżniający się oryginalnym strojem. Przez ponad czterdzieści lat był zaangażowany jako ministrant w parafii św. Podczas uroczystego wejścia do kościoła i w czasie procesji niósł krzyż recytatorski. Ponadto był honorowym członkiem harcerskiego szczepu parafialnego i brał udział w wielu imprezach w mieście, np. jako Kerbeborsch (Kirmesbursche), śpiewak dworski, Fassnachter i pomocnik. W 2002 r. można go było zobaczyć ze swoim sprzętem roboczym w paradzie Hessentag.

Autorem rzeźby z brązu jest Waldemar Schröder (* 6 lipca 1950 w Krasnoturyńsku, Rosja). Umieszczono go w Idstein na rogu Rodergasse/Schulze-Delitzsch-Straße, celowo w pobliżu pokrywy studzienki kanalizacyjnej, ponieważ Harry miał tendencję do wmiatania zanieczyszczeń do studzienek kanalizacyjnych.

Miasto Idstein opublikowało ulotkę, w której oprócz danych biograficznych, zdjęć i wyrazów uznania znalazła się piosenka, którą Helmut Fischer napisał na jego cześć i którą śpiewał przy różnych okazjach, z refrenem Des is de Harry von de Gass! Ponadto miasto ilustruje swoje porady dotyczące obowiązku oczyszczania i posypywania terenu wizerunkiem rzeźby.