Emden - atrakcje i zabytki, które warto zobaczyć

Port Emden jest portem morskim niemieckiego miasta Emden, położonego u ujścia rzeki Ems do Morza Północnego. Jest to najbardziej wysunięty na zachód port morski na wybrzeżu Niemiec; w 2011 roku osiągnął roczny obrót około 6,29 mln ton. Do głównych produktów przeładunkowych należą pojazdy silnikowe, produkty leśne oraz, w coraz większym stopniu, turbiny wiatrowe. Pod względem przeładunku pojazdów mechanicznych port w Emden zajmuje trzecie miejsce w Europie, po Zeebrugge i Bremerhaven.

W 2017 r. obroty ładunków morskich wyniosły 5,08 mln ton (2016: 4,33 mln ton, 2015: 4,29 mln ton). Dane te obejmowały komponenty dla sektora energii wiatrowej.

Operatorem portu w Emden jest spółka Niedersachsen Ports.

Ponadto Emden jest ważnym portem promowym do położonej na Morzu Północnym wyspy Borkum. Port ma połączenie kolejowe ze stacją Emden Außenhafen przez dworzec główny w Emden.

W porcie Emden znajdują się duże zakłady przemysłowe i stoczniowe, m.in. Volkswagen, Nordseewerke, ThyssenKrupp Marine Systems, Cassens i wiele innych.^[1]

Jan Łaski herbu Korab, znany też jako: Joannes a Lasco, Jan z Łaska, Lascius, – początkowo ksiądz katolicki, prepozyt kapituły katedralnej poznańskiej w latach 1506–1512, proboszcz gnieźnieński i łęczycki, kustosz płocki, archidiakon warszawski, kanonik krakowski, następnie minister i teolog ewangelicko-reformowany, najwybitniejszy polski działacz reformacji, humanista, pisarz, tłumacz i dyplomata, sekretarz króla Zygmunta I Starego od 1521 roku. Organizator zborów ewangelickich w Anglii i wschodniej Fryzji, twórca Kościoła kalwińskiego w Polsce. Bratanek prymasa Polski Jana Łaskiego. Jedyny polski działacz reformacji o znaczeniu europejskim, jest upamiętniony na Pomniku Reformacji w Genewie. Jan Łaski jest zasłużony dla rozwoju polskiego języka literackiego i piśmiennictwa oraz dla rozwoju polskiego humanizmu i tradycji demokratycznych. W 1603 roku jako autor trafił do pierwszego polskiego Indeksu Ksiąg Zakazanych powstałego z inicjatywy biskupa Bernarda Maciejowskiego.^[2]

Pelzerhäuser to dwa budynki przy Pelzerstrasse na starym mieście w Emden. Oba domy należą do najstarszych budynków w mieście i jako jedyne na starówce przetrwały ciężkie bombardowania Emden w dniu 6 września 1944 r. Ich styl architektoniczny przypomina dziś wygląd starego miasta w Emden sprzed bombardowań - charakteryzowały go budynki z XVI i XVII wieku.

W domach Pelzera mieści się obecnie oddział Państwowego Muzeum Wschodniofryzyjskiego. Domy znajdują się pod numerami 11 i 12 przy Pelzerstrasse.

Pelzerhaus 11: Trzypiętrowy budynek mieszkalny przebudowany w 1909 r. w stylu XVI-wiecznego poprzednika, z ponownie wykorzystanymi oryginalnymi elementami. Pelzerhaus 12: zbudowany w drugiej połowie XVI wieku. Obecnie zachowała się jedynie trzypiętrowa ceglana fasada z wolutowym szczytem. W 1983 r. dom mieszkalny został zastąpiony nowym budynkiem.

W budynku Pelzerhäuser organizowane są wystawy czasowe, działa tam również kawiarnia.