Burlington - atrakcje i zabytki, które warto zobaczyć

German Methodist Episcopal Church, znany również jako St. Paul's German Methodist Episcopal Church, to zabytkowy budynek kościoła w Burlington, w stanie Iowa, w Stanach Zjednoczonych. Niemiecki Metodystyczny Kościół Episkopalny został zorganizowany w Burlington w 1845 roku. Był to drugi z ośmiu niemieckich kongregacji różnych wyznań założonych w mieście. Wielebny Sebastian Barth, pierwszy pastor, początkowo odprawiał nabożeństwa w małym domu na ramie, a następnie w piwnicy innego kościoła. Pierwszą stałą siedzibą zboru był mały, murowany kościół wybudowany w 1848 roku. Obecna budowla została wzniesiona w latach 1868-1869. Jest to budowla w stylu wiktoriańskiego gotyku z elementami romańskimi. Kamień, z którego wykonano ścianę zewnętrzną, wydobyto w miejscu, gdzie zbudowano kościół.

W 1905 r. dodano nabożeństwa w języku angielskim, a do 1916 r. wszystkie nabożeństwa odbywały się w tym języku. Kiedy w 1925 roku połączono niemiecki i amerykański oddział kościoła metodystycznego, kongregacja św. Pawła została rozwiązana, a jej członkowie zostali wchłonięci przez inne kongregacje w Burlington. Pawła w 1930 r., ale w 1938 r. budynek został sprzedany Kościołowi Nazarejskiemu. Zajmowali go do 1968 roku. W 1973 r. budynek został kupiony przez Art Guild of Burlington. W 1977 r. budynek został wpisany do Krajowego Rejestru Miejsc Historycznych, a w 1982 r. został wpisany do Heritage Hill Historic District.^[3]

Crapo Park to park miejski z arboretum i ogrodem botanicznym, położony wzdłuż rzeki Missisipi przy Parkway Drive, w Burlington, w stanie Iowa. Osoby, które nie znają tego parku, często błędnie wymawiają go jako "crap-oh" Park, a prawidłowa wymowa to Park.

Uważa się, że jest to miejsce, w którym Zebulon Pike w 1805 r. po raz pierwszy podniósł amerykańską flagę na ziemi stanu Iowa.

Na terenie parku znajduje się arboretum, w którym rośnie ponad 200 odmian drzew i krzewów, a także ogrody botaniczne z roślinami jednorocznymi i wieloletnimi. W 2003 r. następujące drzewa parkowe znajdowały się na liście "Wielkich drzew" stanu Iowa: cyprysik arizoński (Cupressus arizonica), hikora czarna (Carya glabra), pawęż (Asimina triloba) i orzech czarny (Juglans nigra).^[5]

Most Kaskadowy to zabytkowa budowla znajdująca się w Burlington, w stanie Iowa, w Stanach Zjednoczonych. W kwietniu 1896 roku Rada Miejska Burlington zatwierdziła propozycję, aby inżynier miejski S.D. Eaton ogłosił przetarg na plany i kosztorysy mostu na Main Street, który przecinałby Cascade Ravine. Firma Cascade Lumber Company złożyła petycję o budowę mostu. Miasto podpisało kontrakt z firmą Boynton & Warriner z Cedar Rapids w stanie Iowa na zaprojektowanie konstrukcji oraz z Milwaukee Bridge and Iron Works na wzniesienie przęsła. Miasto było odpowiedzialne za budowę betonowej konstrukcji nośnej. Most został ukończony jesienią 1896 roku i składa się z czterech przęseł. Długość przęsła wynosi 160 stóp, a jego całkowita długość to 464 stopy. Przęsło jest mostem kratownicowym z pokładem Baltimore z kratownicami Pratta na obu końcach. Konstrukcja wsparta jest na kamienno-betonowych przyczółkach z betonowymi cokołami i pojedynczym stalowym, cylindrycznym pomostem wypełnionym betonem. Na przestrzeni lat wymieniono oryginalny pokład, a kamienne przyczółki zabetonowano. Poza tym konstrukcja pozostała niezmieniona. W 1998 r. most został wpisany do Krajowego Rejestru Zabytków (National Register of Historic Places).

Most został zamknięty dla ruchu kołowego w 2008 r. i do 2020 r. nie został ponownie otwarty. Most pozostaje zamknięty dla ruchu pieszego i rowerowego.^[6]

Most Burlington to most kolejowy o pionowym podnoszeniu, przecinający rzekę Missisipi pomiędzy Burlington, Iowa, a Gulfport, Illinois, w Stanach Zjednoczonych. Obecnie jest on własnością firmy BNSF Railway i prowadzi dwa tory, które są częścią głównej linii BNSF Chicago-Denver.

Obecny most jest trzecim, który istnieje w tym samym miejscu. Pierwszy z nich, jednotorowy most obrotowy zbudowany z żelaza - pierwsza konstrukcja całkowicie metalowa przecinająca Mississippi- został otwarty w 1868 roku, w fazie odbudowy federalnej po amerykańskiej wojnie secesyjnej. Zbudowany jako część sieci kolei Chicago, Burlington i Quincy Railroad (CBQ) - znanej powszechnie jako Burlington Route - stanowił ważną część federalnej trasy kolejowej między Chicago a Denver. Ze względu na rosnące natężenie ruchu, w 1893 roku CBQ przebudowała most na dwutorowy, a w latach 30. XX wieku został on jeszcze bardziej wzmocniony, aby umożliwić przejazd cięższych wagonów towarowych. W 1970 r. CBQ stała się częścią Burlington Northern Railroad, a następnie BNSF. Przez ten most przejeżdża pociąg California Zephyr firmy Amtrak.

W dniu 1 maja 2008 r. pięć w pełni załadowanych barek zerwało się podczas wysokiej wody. Jedna z nich uderzyła w most i utknęła pod nim. Most był zamknięty do południa 2 maja, kiedy to po uznaniu go za bezpieczny otwarto jeden tor. Barka została usunięta po południu 3 maja, a drugi tor otwarto ponownie tego samego wieczoru, przywracając most do pełnej sprawności i umożliwiając przejazd dziesiątkom pociągów, które codziennie przez niego przejeżdżają. W tym samym roku Straż Przybrzeżna Stanów Zjednoczonych uznała most za niebezpieczny dla ruchu żeglugowego. Oznaczało to zarówno konieczność wymiany mostu, jak i możliwość uzyskania środków na ten cel z funduszy federalnych.

Po uchwaleniu w 2009 r. ustawy o amerykańskim planie odbudowy i reinwestycji (American Recovery and Reinvestment Act) oraz po pozytywnym rozpatrzeniu wniosku o dofinansowanie federalne, złożonego przy wsparciu Straży Przybrzeżnej, kolej BNSF rozpoczęła prace nad wymianą mostu pod koniec 2009 r. Projekt został podzielony na dwa etapy, z których pierwszy obejmował budowę przęsła podnoszonego przez firmę Ames Construction z Burnsville w stanie Minnesota, a drugi budowę kratownic dojazdowych przez firmę Walsh Construction Company z Chicago w stanie Illinois. Przęsło podnoszone zostało ukończone i oddane do użytku w lutym 2011 roku, natomiast pozostała część mostu została oficjalnie oddana do użytku dopiero w październiku 2012 roku.^[8]