Fairfield - atrakcje i zabytki, które warto zobaczyć

Biblioteka Publiczna w Fairfield znajduje się w Fairfield, w stanie Iowa, w Stanach Zjednoczonych. Stowarzyszenie biblioteczne zostało założone przez grupę miejscowych mężczyzn w 1853 roku i było finansowane ze składek członkowskich. Przez pierwsze 40 lat biblioteka mieściła się w kilku różnych budynkach. Senator Stanów Zjednoczonych James F. Wilson z Fairfield przyczynił się do uzyskania dotacji od Andrew Carnegie na budowę własnego budynku. Dotacja w wysokości 40 tys. dolarów została przyjęta 15 stycznia 1892 roku. Była to pierwsza biblioteka Carnegie poza zachodnią Pensylwanią i pierwsza ze 101 zbudowanych w Iowa. Była to również jedna z nielicznych bibliotek, które Carnegie ufundował bez zastrzeżeń co do jej przeznaczenia, wsparcia publicznego czy wyglądu. Budynek został zaprojektowany w stylu romańskim Richardsona przez architekta z Kansas City, C. Stafforda. Jego oficjalne otwarcie nastąpiło w piątek 29 września 1893 roku, a poświęcenie 28 listopada tego samego roku. Stowarzyszenie prowadziło bibliotekę do 1899 roku, kiedy to wyborcy zatwierdzili referendum w sprawie wspierania jej podatkami. W kolejnych latach budynek był przebudowywany, a w 1983 roku został wpisany na listę National Register of Historic Places. Biblioteka przeniosła się do nowego budynku w 1996 roku, a w zabytkowym budynku mieści się obecnie Centrum Usług Hrabstwa Jefferson należące do Indian Hills Community College.^[2]

Budynek dawnej poczty amerykańskiej to zabytkowy budynek znajdujący się w Fairfield, w stanie Iowa, w Stanach Zjednoczonych. Dwupiętrowy, ceglany budynek w stylu włoskim został zbudowany w 1876 roku przez Jamesa F. Wilsona. Był to pierwszy budynek w Fairfield zbudowany specjalnie dla rządu federalnego. W 1865 r. Wilson pomógł w założeniu Pierwszego Narodowego Banku w Fairfield i pełnił w nim funkcję prezesa. Zbudował także kilka sklepów jako inwestycję. Jednym z nich jest sąsiadujący z tym budynkiem Wilson Building. Do czasu wybudowania tego budynku Wilson był trzykrotnie republikańskim kongresmanem reprezentującym 1. okręg kongresowy stanu Iowa. Siedem lat po wybudowaniu tego budynku rozpoczął pierwszą z dwóch kadencji w Senacie Stanów Zjednoczonych. W tamtych czasach poczta zazwyczaj wynajmowała budynki na swoje potrzeby. Historyczne znaczenie tego budynku odzwierciedla polityczne powiązania Wilsona w rządzie federalnym. Budynek został wpisany na listę National Register of Historic Places w 1991 roku.^[3]

Dom Jamesa F. Clarke'a to zabytkowy budynek położony w Fairfield, w stanie Iowa, w Stanach Zjednoczonych. Ten dom Prairie School został zbudowany dla dr Clarke'a w 1916 roku. Został on zaprojektowany przez Francisa Barry'ego Byrne'a, ucznia Franka Lloyda Wrighta. Byrne był częścią szkoły preriowej aż do jej upadku, a ten dom pokazuje jego odejście od jej formalnego wyrazu, ale nie od jej ideałów. Dwupiętrowa konstrukcja z cegły jest zwieńczona niskim dwuspadowym dachem. Dom jest zgodny z idiomem otwartych i płynnych planów, ale odbiega od niego, stosując prostsze formy dekoracyjne i kolory w stylu De Stijl. Okna, drzwi i listwy przypodłogowe są gładkie i płaskie. Clarke był jedną z pierwszych osób w hrabstwie Jefferson, które posiadały samochód, a dom ma jeden z pierwszych dobudowanych garaży. W 1980 r. dom został wpisany do Krajowego Rejestru Zabytków (National Register of Historic Places).^[5]

Dom R. Bruce'a i May W. Louden to zabytkowy budynek położony w Fairfield, w stanie Iowa, w Stanach Zjednoczonych. Pierwotna konstrukcja utrzymana jest w stylu kolonialnego odrodzenia, a wnętrze zostało przebudowane w stylu art deco w 1928 roku. Louden sprzedał posiadłość w 1948 roku, a w latach 60. XX wieku została ona podzielona na mieszkania. Dom został zbudowany w 1905 roku i był rezydencją R. Bruce'a i May W. Loudenów do 1948 roku.

Dom znajduje się w niewielkiej odległości od fabryki Louden Machinery Company, zgodnie z ówczesnym zwyczajem właścicieli fabryk, którzy chcieli być blisko swoich posiadłości. Louden był trzecim prezesem firmy w Fairfield od 1940 do 1951 r., kiedy zginął w wypadku samochodowym. W tym okresie firma produkowała urządzenia transportu bliskiego dla przemysłu amerykańskiego w czasie II wojny światowej. Dom został wpisany na listę National Register of Historic Places w 2003 r.

R. Bruce Louden był prezesem Louden Machinery Company, kiedy firmie zlecono budowę linii montażowej pierwszej na świecie bomby atomowej, a także pierwszej w czasie II wojny światowej. Projekt linii montażowej bomby atomowej był tak tajny, że Loudenowi nigdy nie powiedziano o nim podczas budowy, a łączność z Projektem Manhattan odbywała się za pośrednictwem wiceprezesa Louden, R. R. Loudena, jak twierdzi jeden z wnuków Loudena.

W czasach swojej świetności Louden Machinery Company była jednym z największych na świecie producentów sprzętu rolniczego i największym przewoźnikiem na Rock Island Railroad. Założyciel firmy, William Louden, był płodnym wynalazcą, mającym na swoim koncie wiele wynalazków. Jego system przenoszenia siana (pierwszy duży wynalazek) to system kół pasowych na szynie jednoszynowej służący do przenoszenia siana w kosie stodoły i był to pierwszy komercyjnie udany system jednoszynowy na świecie.^[6]

Budynek Gobble i Heer-Spurgeons to zabytkowy budynek znajdujący się w Fairfield, w stanie Iowa, w Stanach Zjednoczonych. Mieściły się w nim dwa długoletnie przedsiębiorstwa, a jego znaczenie podkreśla komercyjny rozwój miejskiego placu publicznego. Budynek jest trzypiętrowym, ceglanym budynkiem handlowym w stylu Queen Anne, który został zbudowany przez Eda Hunta i E. A. Howarda po północnej stronie rynku w 1892 roku. Nie zajmowali oni budynku osobiście, ale wynajmowali go Harry'emu Bookerowi na jego sklep odzieżowy i sklep z cygarami Beveringa. W 1899 r. Lee T. Gobble i Charles H. Heer kupili sklep odzieżowy od posiadłości Bookera. Zarówno sklep odzieżowy, jak i sklep z cygarami pozostały w budynku do lat 30. XX wieku, kiedy to całe pierwsze piętro zostało przejęte przez firmę Spurgeons. Na wyższych piętrach znajdowały się biura, mieszkania, a na trzecim piętrze sala loży Rycerzy Pythias i Sióstr Pythian. W 2015 r. budynek został wpisany do Krajowego Rejestru Zabytków.^[7]

Louden Monorail System in the Auto Repair Shop, znany również jako McGuire Motor Company and Crandall's Electric Service, to zabytkowy obiekt znajdujący się w Fairfield, w stanie Iowa, w Stanach Zjednoczonych. System kolei jednoszynowych znajduje się w dawnym warsztacie samochodowym przy alei pomiędzy East Broadway Avenue i East Briggs Avenue. System znajduje się w tylnej, jednopiętrowej części budynku przy 117 E. Broadway Ave. Część sklepowa budynku, również historycznie związana z przemysłem samochodowym, to dwupiętrowy budynek z cegły, posadowiony na kamiennym fundamencie. W latach 20. XX wieku wschodnia część centralnej dzielnicy biznesowej w Fairfield stała się centrum dla firm związanych z przemysłem samochodowym. Harley Carter kupił ten budynek w 1920 r., a około 1922 r. zainstalował w nim system jednoszynowy, wyprodukowany przez Louden Machinery Company. Ten podwieszany system transportu materiałów jest na stałe przymocowany do wschodniej ściany warsztatu. Umożliwił on mechanikom łatwiejsze przenoszenie ciężkich silników i innych części do i z pojazdów. W 1999 r. obiekt został wpisany do Krajowego Rejestru Zabytków (National Register of Historic Places).^[8]

Dom McElhinny'ego to zabytkowy budynek znajdujący się w Fairfield, w stanie Iowa, w Stanach Zjednoczonych. Zbudowany około 1850 roku, jest budynkiem mieszkalnym z początków miasta. Dwupiętrowa konstrukcja szkieletowa ma plan w kształcie litery "L". Wyróżnia się dwupiętrowym gankiem, który obejmuje trzy z pięciu przęseł na głównej fasadzie. Zbudowano go dla Roberta McElhinny'ego, pochodzącego z Pensylwanii. Został on wybrany na pierwszego prezesa Stowarzyszenia Bibliotek Hrabstwa Jefferson, jednej z pierwszych tego typu grup w stanie Iowa. Był również członkiem zarządu Uniwersytetu Fairfield, gdy ten został założony w 1854 r., a także przyczynił się do powstania jego następcy, Parsons College. Dom stał się później siedzibą Fairfield Women's Club. W 1977 roku został wpisany na listę National Register of Historic Places.^[9]

George A. Wells House, znany również jako Wells-Booker-Taylor House, to zabytkowa rezydencja położona w Fairfield, w stanie Iowa, w Stanach Zjednoczonych. Wells był narkomanem, a później bankierem, który osiedlił się w Fairfield w 1856 roku. Ze względu na trudności finansowe budował ten dom przez cztery lata, kończąc go w 1883 roku. Był także lokalnym organizatorem, który zasiadał w radzie powierniczej Parsons College. Był republikaninem, pełnił funkcję radnego i burmistrza Fairfield. Samuel F. Booker, kolejny działacz społeczny i rolnik, był drugim właścicielem, który przeszedł na emeryturę i tu zmarł. Dwupiętrowy dom jest połączeniem konstrukcji murowanej i szkieletowej. Jest to późny przykład stylu wernakularnego greckiego odrodzenia. Tylne skrzydło, stanowiące ramową część budynku, jest oryginalnym elementem domu. Dom został wpisany na listę National Register of Historic Places w 1983 r.^[10]

Dom R. B. i Lizzie L. Louden, znany również jako William and Susan F. Elliott House oraz John and Gladdy Ball House, to zabytkowa rezydencja położona w Fairfield, w stanie Iowa, w Stanach Zjednoczonych. Ten jednorodzinny budynek mieszkalny został zbudowany w 1871 roku dla Williama i Susan Elliott. Historyczne znaczenie domu wynika z jego powiązań z R. B. Loudenem, który w latach 1899-1939 był prezesem Louden Machinery Company, oraz z jego rezydencji w tym miejscu. On i jego żona Lizzie dokonali znacznej przebudowy domu w 1900 i 1929 roku, co nadało mu eklektyczny wygląd. Ten ostatni dodatek obejmuje dwa zamknięte ganki i ganek sypialny, zaprojektowane przez architekta z Ottumwa w stanie Iowa, George'a M. Kernsa. Oznaczenie historyczne obejmuje 2,5-piętrowy dom z cegły i 2-piętrowy, murowany, podwójny garaż z tyłu budynku. W 1999 r. dom został wpisany do Krajowego Rejestru Zabytków.^[11]