Waszyngton - atrakcje i zabytki, które warto zobaczyć

Pomnik ku pamięci Jerzego Waszyngtona. Pomnik Waszyngtona – biały obelisk znajdujący się w parku National Mall w Waszyngtonie, upamiętniający prezydenturę George’a Washingtona.

Jest zbudowany z marmuru, piaskowca i granitu. Należy do najwyższych tego typu obiektów, jego wysokość wynosi 169,3 metra. Szacuje się, że waży około 80 tysięcy ton.

Pomnik został zaprojektowany przez Roberta Millsa. Prace budowlane rozpoczęły się w 1848 roku. Widoczna wyraźnie na elewacji pomnika różnica w kolorze wynikła z 27-letniej przerwy w jego budowie spowodowanej kłopotami finansowymi i wybuchem wojny secesyjnej. Budowę ukończono dopiero 6 grudnia 1884 roku, 30 lat po śmierci architekta. Oficjalne odsłonięcie, a właściwie i jego otwarcie odbyło się 9 października 1888 roku.

Wewnątrz pomnika znajduje się winda, którą można wjechać na jego szczyt, skąd w zależności od przezroczystości powietrza rozciąga się widok nawet na ponad 60 km. Do roku 2011 pomnik był otwarty dla zwiedzających codziennie od 9 rano do 5 po południu.

W momencie ukończenia stanowił najwyższą budowlę na świecie; tytuł przejął od katedry w Kolonii, utracił go na rzecz wieży Eiffla w 1889 roku.

Wskutek silnego trzęsienia ziemi, do którego doszło we wschodniej części USA (w tym w Waszyngtonie) 23 sierpnia 2011 pomnik uległ uszkodzeniu, po którym zdecydowano zamknąć go dla zwiedzających. Monument został ponownie udostępniony zwiedzającym 12 maja 2014 roku.^[3]

Pełna eksponatów podróż przez wszechświat. National Air and Space Museum – muzeum w Waszyngtonie, część Instytutu Smithsona. Początkowo nosiło nazwę National Air Museum i zostało utworzone z inicjatywy prezydenta Harry'ego Trumana w 1946. W 1966 prezydent Lyndon B. Johnson podpisał ustawę, która zmieniła nazwę muzeum na National Air and Space Museum, aby upamiętnić rozwój lotnictwa i lotów kosmicznych. W 1971 zdecydowano na przeniesienie muzeum i ostatecznie w nowej lokalizacji muzeum otworzono 1 lipca 1976.

Muzeum posiada dwa oddziały otwarte dla zwiedzających – pierwszy znajdujący się w National Mall służący jako główna siedziba muzeum, drugi Steven F. Udvar-Hazy Center znajdujący się na terenie portu lotniczego Waszyngton-Dulles o powierzchni 7,1 ha.

Posiada największą na świecie kolekcję eksponatów statków powietrznych oraz kosmicznych. W 2018 muzeum odwiedziło 6,2 milionów zwiedzających, co czyniło go piątym tego typu obiektem na świecie i drugim w Stanach Zjednoczonych.^[4]

Żywa pamięć o Holokauście. United States Holocaust Memorial Museum – amerykańskie muzeum będące jednocześnie oficjalnym pomnikiem upamiętniającym Holocaust. Znajduje się w Waszyngtonie i jest położone w bezpośrednim sąsiedztwie National Mall. Jest poświęcone ludziom z całego świata, którzy mieli odwagę przeciwstawić się nienawiści, ludobójstwu, jak również wszystkim tym, którzy stoją na straży ludzkiej godności i działają na rzecz wzmacniania demokracji. Muzeum uroczyście otwarto 22 kwietnia 1993 gdzie wśród bohaterów II wojny światowej zaproszono Jana Karskiego, polskiego Sprawiedliwego będącego wtedy jedynym człowiekiem na świecie, który był jednocześnie więźniem i ofiarą nazistowskich tortur, świadkiem Holocaustu i dyplomatą wysłanym w czasie wojny do prezydenta USA z misją przeciwdziałania Holocaustowi.

W 2008 United States Holocaust Memorial Museum dysponowało budżetem 78,7 mln USD (w tym 47,3 mln USD ze źródeł federalnych oraz 31,4 mln USD pochodzących z darowizn przekazanych przez osoby prywatne) i zatrudniało ponad 500 pracowników (w tym około 400 zatrudnionych na umowę o pracę i 125 zatrudnionych w oparciu umowy zlecenia), 650 wolontariuszy; współpracowało z 91 osobami, które przeżyły Holokaust oraz posiadało 175 tys. członków wspierających. Lokalne oddziały Muzeum znajdują się w Nowym Jorku, Bostonie, Boca Raton, Chicago, Los Angeles oraz Dallas.

Muzeum jest uważane za drugą najbardziej popularną atrakcję turystyczną w Waszyngtonie, zaraz za National Air and Space Museum. W ciągu pierwszych 10 lat (do 2002) muzeum odwiedziło blisko 20 mln zwiedzających, w tym 5,8 mln dzieci, 2,4 mln turystów zagranicznych i 14,2 mln ludzi narodowości innej niż żydowska. W tym czasie wizyty w Muzeum złożyły również głowy państw reprezentujące 73 kraje świata, jak również ponad 2 tys. zagranicznych urzędników ze 130 państw.

Wśród eksponatów znajduje się ponad 8 tys. znalezisk archeologicznych i dzieł sztuki (pracy ręcznej), 20 milionów materiałów archiwalnych, ponad 7 tys. dzieł historii mówionej, 630 godzin filmów historycznych i dokumentalnych oraz jedna z największych na świecie kolekcji fotografii dotyczących II wojny światowej, Holocaustu i Żydów ale również wielka kolekcja dokumentów historycznych na temat historii Polaków w tym kolekcja polskich fotografii i filmów Juliena Bryana. Rejestr Ocalałych Meedów (Benjamin and Władka Meed Registry of Holocaust Survivors) dysponuje listą ponad 200 tys. osób ocalałych z Holokaustu oraz ich rodzin, którzy pochodzą z 49 stanów oraz 60 państw świata. Zbiory biblioteki szacowane są na 50 tys. publikacji w ponad 15 językach.

Remember the Children: Daniel’s Story jest wystawą dla dzieci i młodzieży. Daniel jest fikcyjnym żydowskim nastolatkiem z Niemiec. Trafia do Litzmannstadt Ghetto, a podczas jego likwidacji w 1944 do obozów Auschwitz i Buchenwald. Z wystawą powiązana jest książka Carol Matas Daniel's Story.^[7]

Historyczne parki pamięci przy deptaku. National Mall – obszar chroniony pod opieką National Park Service położony w Waszyngtonie. Oprócz terenów zielonych, znajdują się w nim takie obiekty jak muzea Smithsonian Institution czy pomniki. Należy do najbardziej znanych miejsc tego typu na świecie.

Formalnie teren parku rozciąga się od pomnika Waszyngtona na wschód, po Kapitol Stanów Zjednoczonych. Niemniej jednak powszechnie przyjmuje się, że należą do niego także tereny wokół niego, włączając część West Potomac Park.

Plany jego powstania sięgają założeń urbanistycznych Francuzów, powstałe około 1791 roku. Zostały one jednak zrealizowane dopiero w XX wieku, co łączyło się z przeniesieniem dworca kolejowego na Union Station. Park był świadkiem licznych demonstracji, związanych np. z propagowaniem walki z rasizmem (1963, 1995).

Należy do największych atrakcji turystycznych stolicy Stanów Zjednoczonych i odwiedzany jest corocznie przez dziesiątki milionów turystów. Infrastruktura nie jest przystosowana do takiej liczby odwiedzających, dlatego National Park Service w 2006 podjął inicjatywę mającą na celu lepszą konserwację parku w przyszłości (tzw. National Mall Plan).^[8]

Sztuka przedstawiająca historyczne postacie amerykańskie. National Portrait Gallery – muzeum sztuki w Waszyngtonie, założone w 1962 roku na mocy ustawy Kongresu Stanów Zjednoczonych jako muzeum publiczne, do którego wstęp jest bezpłatny, poświęcone podobiznom osób, które zapisały się w historii i kulturze Stanów Zjednoczonych, jak również artystom, którzy podobizny te stworzyli. Muzeum mieści się w gmachu Old Patent Office Building, dzieląc powierzchnię wspólnie z Smithsonian American Art Museum and the Renwick Gallery. Muzealna kolekcja obejmuje obrazy olejne, grafikę, fotografię i multimedialną rzeźbę począwszy od portretów George’a Washingtona, a skończywszy na podobiznach Madonny.

Historyczny budynek muzeum, Old Patent Office został 12 stycznia 1965 roku wpisany na listę zabytków USA National Historic Landmark,a w 1966 roku na listę National Register of Historic Places, jako poz. nr #66000902.^[9]

Muzeum z 1868 roku mieszczące Galerię Portretów. Smithsonian American Art Museum and the Renwick Gallery – galeria sztuki w Waszyngtonie założona w roku 1829 przez Johna Vardena. Smithsonian American Art Museum jest jednym z najstarszych amerykańskich muzeów sztuki. Jego zbiory wzięły swój początek z darów pochodzących z kolekcji prywatnych i od organizacji artystycznych istniejących w stolicy kraju przed założeniem Smithsonian Institution w 1846 roku. Muzeum z biegiem lat powiększało swe zbiory stając się ośrodkiem naukowym i miejscem zachowania dziedzictwa kulturowego Ameryki. Obecnie jego kolekcja składa się z prac reprezentujących wszystkie dziedziny sztuki, powstałych w okresie ponad 300 lat. Muzeum posiada jedną z największych kolekcji sztuki amerykańskiej na świecie. Obecnie Smithsonian American Art Museum tworzy jeden kompleks muzealny razem z założoną w 1972 Renwick Gallery. W historycznym budynku muzeum mieści się ponadto National Portrait Gallery.

Oba historyczne budynki muzeum, Old Patent Office i Renwick Gallery zostały w 1966 roku wpisane na listę zabytków USA National Register of Historic Places, odpowiednio jako poz. nr #66000902 i poz. nr #66000867.^[10]

Muzeum w Waszyngtonie, Stany Zjednoczone. Freer and Sackler Galleries – galeria sztuki w Waszyngtonie, składająca się z dwóch galerii: Freer Gallery of Art, założonej w 1923 roku przez Charlesa Langa Freera i Arthur M. Sackler Gallery, otwartej w 1987 roku. Obie galerie są połączone podziemnym korytarzem-galerią i stanowią wspólnie muzeum sztuki azjatyckiej w ramach Smithsonian Institution. Ich kolekcja liczy ponad 27 000 eksponatów obejmujących m.in. sztukę Indii, Chin, Persji i Japonii i jest jedną z najznakomitszych tego typu kolekcji na świecie. Freer Gallery of Art posiada ponadto znaczącą kolekcję XIX-wiecznego malarstwa amerykańskiego, w tym największą na świecie kolekcję obrazów Jamesa Whistlera. Wybrane eksponaty dostępne są w wersji online w ramach projektu Google Art Project. W ramach galerii działa największa w Stanach Zjednoczonych biblioteka naukowa poświęcona sztuce azjatyckiej.

W 1969 roku budynek Freer Gallery of Art został wpisany na listę National Register of Historic Places pod nr #69000295.^[12]

Słynny gmach legislatury amerykańskiej. Kapitol Stanów Zjednoczonych – budynek położony na Wzgórzu Kapitolińskim w Waszyngtonie, pełniący funkcję siedziby Kongresu Stanów Zjednoczonych.

Budynek w oryginale został zaprojektowany przez dr. Williama Thorntona, a następnie zmodyfikowany przez Benjamina Latrobe’a oraz Charlesa Bulfincha. Obecna kopuła oraz skrzydła Izby Reprezentantów i Senatu są autorstwa Thomasa U. Waltera pod nadzorem Edwarda Clarka. Budowano go w latach 1793–1865.

Kamień węgielny pod budowę położył Jerzy Waszyngton. Po pożarze w 1814 r. Kapitol został przebudowany, dodano dwa skrzydła oraz kopułę zwieńczoną posągiem Columbii. Kopułę rotundy budynku Kapitolu zdobi Apoteoza Waszyngtona, ogromny fresk pędzla włoskiego malarza Constantino Brumidiego, namalowany w 1865 roku.

W wielu stolicach amerykańskich stanów stoją budynki rządowe wzorowane na Kapitolu.

Budynek Kapitolu mógł być jednym z celów ataku terrorystycznego 11 września 2001 roku. Istnieje spore prawdopodobieństwo, że samolot odbywający lot United Airlines 93 miał uderzyć w Kapitol. Jednak próba jego odbicia z rąk terrorystów podjęta przez znajdujących się na pokładzie pasażerów i członków załogi spowodowała, że samolot nie osiągnął celu terrorystów i rozbił się w Pensylwanii.

6 stycznia 2021 około godziny 13:00 czasu lokalnego (19:00 CET) po przemówieniu Donalda Trumpa, w trakcie którego ogłosił on, że wybory prezydenckie w listopadzie 2020 zostały sfałszowane i on jest ich faktycznym zwycięzcą, tłum zaczął maszerować na budynki na terenie Kapitolu. Kilkadziesiąt osób wdało się w bójki z policjantami, później kolejne grupy przebijały się przez policyjne kordony, aż w końcu dotarli do gmachu Kapitolu. W Kapitolu zbito szyby, wyważano drzwi, niszczono sale plenarne i demolowano biura. Podczas bójek zginęło 5 osób, wiele zostało rannych. W całym zdarzeniu uczestniczyły dziesiątki tysięcy osób.^[13]

Interaktywne muzeum poświęcone dziennikarstwu. Newseum – interaktywne muzeum w Waszyngtonie założone w celu zwiększenia społecznej świadomości dotyczącej znaczenia wolności mediów oraz 1. poprawki do Konstytucji Stanów Zjednoczonych. Muzeum po raz pierwszy otwarte w kwietniu 1997 w Arlington, po zamknięciu w tejże lokalizacji, ponownie otwarto w nowym gmachu przy Pennsylvania Avenue 11 kwietnia 2008. Zwiedzający zostają zaznajomieni z rolą wolnej prasy w przełomowych wydarzeniach historycznych, dziejami wiadomości oraz tym jak główne postanowienia 1. poprawki do Konstytucji Stanów Zjednoczonych wpływają na ich życie. Ekspozycja rozciąga się na 7 kondygnacjach i obejmuje 15 galerii oraz 15 sal widowiskowych. Od momentu otwarcia w 2008, muzeum odwiedziło 8 mln zwiedzających.^[16]

Uznana wystawa sztuki współczesnej. Hirshhorn Museum and Sculpture Garden – muzeum sztuki w Waszyngtonie, założone w 1974 roku w oparciu o kolekcję 6 600 dzieł sztuki należącą do Josepha H. Hirshhorna, podarowaną przez niego w maju 1966 roku dla Smithsonian Institution. Muzeum jest położone przy National Mall. W jego zbiorach znajduje się ponad 11 500 prac takich artystów jak Pablo Picasso, Piet Mondrian, Willem de Kooning oraz artystów współczesnych jak Damien Hirst i Olafur Eliasson.

Atrakcją muzeum jest ogród z rzeźbami zawierający XIX- XX-wieczne prace czołowych twórców tego gatunku jak Auguste Rodin czy Henry Moore, a także prace twórców znanych jako malarze (Henri Matisse, Pablo Picasso). Przy muzeum działa też biblioteka.

Prezentacja zbiorów muzeum odbywa się za pomocą ekspozycji stałych i czasowych. Wstęp do muzeum jest bezpłatny.^[20]

Park w Waszyngtonie. West Potomac Park to amerykański park narodowy w Waszyngtonie, przylegający do National Mall. Obejmuje tereny parkowe, które rozciągają się na południe od basenu odbijającego światło pomnika Lincolna, od pomnika Lincolna do terenu pomnika Waszyngtona. W parku znajduje się wiele narodowych zabytków, w tym pomnik weteranów wojny koreańskiej, pomnik Jeffersona, pomnik Franklina Delano Roosevelta, pomnik George'a Masona i pomnik Martina Luthera Kinga Juniora.

Park obejmuje otaczające tereny nad brzegiem Tidal Basin, sztucznego wlotu rzeki Potomac, który został utworzony w XIX wieku i łączy Potomak z północnym końcem Kanału Waszyngtona.

Park West Potomac jest zarządzany przez National Mall and Memorial Parks, jednostkę administracyjną National Park Service's National Capital Parks.^[21]

Ponury pomnik ku czci członków amerykańskich służb. Vietnam Veterans Memorial – narodowy pomnik w Waszyngtonie czczący pamięć żołnierzy amerykańskich sił zbrojnych, którzy zginęli w czasie wojny wietnamskiej. Główna część pomnika została ukończona w 1982 i mieści się w Constitution Gardens, w pobliżu mauzoleum Abrahama Lincolna.

Pomnik składa się z trzech oddzielnych części: Three Soldiers, Vietnam Women's Memorial i Vietnam Veterans Memorial Wall, który jest najbardziej znaną częścią pomnika. Mur jest zbudowany z dwóch ścian z czarnego granitu i ma około 75 m długości. Są w nim wyryte, w kolejności chronologicznej, nazwiska żołnierzy poległych w wojnie wietnamskiej - do 2003 zarejestrowano 58325 nazwisk.

Ściany są osadzone w gruncie - w najwyższym punkcie wystają z niego na 3 m, w najniższym na 20 cm. Granitowa płyta od lewej strony staje się coraz wyższa, co symbolizuje coraz większe zaangażowanie Stanów Zjednoczonych w konflikt. Granit został specjalnie sprowadzony z Bengaluru w Indiach. Jedna ze ścian wychodzi na pomnik Jerzego Waszyngtona, druga na mauzoleum Abrahama Lincolna. Wzdłuż ścian znajduje się ścieżka dla zwiedzających.

Memorial Wall został zaprojektowany przez 21-letnią studentkę architektury z Uniwersytetu Yale’a, Maya Ling Lin, która zwyciężyła w narodowym konkursie na projekt pomnika. 6 maja 1981 jury złożone z architektów i rzeźbiarzy jednogłośnie wybrało projekt Lin spośród 1421 prac. Położenie kamienia węgielnego miało miejsce 26 marca 1982, a otwarcie 13 listopada 1982, po przemarszu tysięcy weteranów wojny wietnamskiej.

W projekcie brakuje wielu elementów typowych dla tradycyjnych pomników wojennych, jak patriotyczne inskrypcje, postacie bohaterów (chociaż statua The Three Soldiers została dodana do kompleksu w 1984, a Vietnam Women's Memorial w 1993, w pewnej mierze na skutek niezadowolenia niektórych osób z pierwotnego projektu). Nazwiska są wymienione w kolejności dat śmierci żołnierzy, bez informacji o stopniu wojskowym, jednostce i odznaczeniach. Pomnik otaczały z początku kontrowersje – niektórzy weterani utrzymywali, że jest niestosowny i niewystarczająco patriotyczny. Jednak z czasem pomnik stał się jednym z najchętniej odwiedzanych miejsc w Waszyngtonie.^[24]

Znane zoo z pandami olbrzymimi. Smithsonian National Zoological Park – ogród zoologiczny w Waszyngtonie, stolicy Stanów Zjednoczonych. Zoo jest częścią Smithsonian Institution, największego na świecie zespołu muzeów i instytucji kulturalno-oświatowych. Założona w 1889 roku placówka posiada zoo o powierzchni 0,7 km² położone w Waszyngtonie oraz centrum badawcze o powierzchni ok. 13 km² zlokalizowane w pobliżu miasta Front Royal w stanie Wirginia oraz parku narodowego Shenandoah. Zoo w Waszyngtonie jest bezpłatne i otwarte dla publiczności, podczas gdy placówka badawcza jest zamknięta dla publiczności i zajmuje się głównie rozmnażaniem, ochroną i badaniem zagrożonych gatunków. W sumie na terenie obu obiektów znajduje się ok. 2000 zwierząt należących do 400 różnych gatunków.^[25]

Eksponaty architektoniczne i inżynieryjne. Narodowe Muzeum Budownictwa znajduje się przy 401 F Street NW w Waszyngtonie. Jest to muzeum "architektury, projektowania, inżynierii, budownictwa i urbanistyki". Muzeum zostało utworzone na mocy ustawy Kongresu w 1880 r. i jest prywatną instytucją non-profit; sąsiaduje z National Law Enforcement Officers Memorial i stacją metra Judiciary Square. W muzeum można oglądać różne wystawy czasowe w galeriach rozmieszczonych wokół przestronnej Wielkiej Sali.

Budynek, ukończony w 1887 r., służył jako Pension Building, mieszczący Biuro Emerytalne Stanów Zjednoczonych, i był gospodarzem kilku prezydenckich balów inauguracyjnych. Jest to ważny, wczesny przykład architektury renesansowej na dużą skalę i został uznany za National Historic Landmark w 1985 roku.^[26]

Muzeum Smithsonian z unikalnymi eksponatami. Narodowe Muzeum Historii i Kultury Afroamerykanów to muzeum Smithsonian Institution znajdujące się na National Mall w Waszyngtonie w Stanach Zjednoczonych. Zostało założone w grudniu 2003 roku, a swoją stałą siedzibę otworzyło we wrześniu 2016 roku podczas ceremonii prowadzonej przez prezydenta Baracka Obamę.

Wczesne starania o utworzenie federalnego muzeum poświęconego historii i kulturze Afroamerykanów datuje się na rok 1915, choć współczesne dążenia do utworzenia takiej organizacji rozpoczęły się dopiero w latach 70. ubiegłego wieku. Po latach bezskutecznych starań, w 1988 roku rozpoczęto poważniejsze starania legislacyjne, które doprowadziły do powstania muzeum w 2003 roku. W 2006 roku wybrano lokalizację, a w 2009 roku wybrano projekt złożony przez Freelon Group/Adjaye Associates/Davis Brody Bond. Budowę rozpoczęto w 2012 roku, a muzeum ukończono w 2016 roku.

NMAAHC jest największym na świecie muzeum poświęconym historii i kulturze Afroamerykanów. W pierwszym pełnym roku swojej działalności znalazło się na czwartym miejscu wśród najczęściej odwiedzanych muzeów Smithsonian. Muzeum posiada ponad 40 000 obiektów w swojej kolekcji, ale tylko około 3500 z nich jest wystawionych na widok publiczny. Budynek o powierzchni 350 000 stóp kwadratowych (33 000 m2) i 10 piętrach (pięć naziemnych i pięć podziemnych) oraz jego eksponaty zyskały uznanie krytyków.^[29]

Hołd dla służących w wojnie koreańskiej. Pomnik Weteranów Wojny w Korei – pomnik zlokalizowany w Waszyngtonie, w parku National Mall, mający upamiętniać żołnierzy biorących udział w walkach podczas wojny koreańskiej.

Kongres Stanów Zjednoczonych zatwierdził jego budowę 28 października 1986. Oficjalne otwarcie nastąpiło w 1995 roku, w 42. rocznicę rozejmu, stanowiącego zakończenie działań wojennych; dokonał go prezydent Bill Clinton.

Pomnik ten ma trójkątną postać; w jego wnętrzu znajduje się 19 figur, wykonanych ze stali nierdzewnej, z których każda jest większych rozmiarów niż człowiek. Przedstawiają one żołnierzy amerykańskich na patrolu: 15 piechurów, 2 marines, 1 medyka, 1 członka sił powietrznych. Są w pełni uzbrojeni, teren, na którym zostali umiejscowieni przypomina szatę leśną Korei. Od północy ograniczony jest ścieżką, od południa granitową ścianą, na której znajdują się zdjęcia przedstawiające ludzi biorących udział w tej wojnie. Trzecie ramię trójkąta, zwrócone w stronę Mauzoleum Abrahama Lincolna pozostaje otwartą przestrzenią.^[30]

Pennsylvania Avenue National Historic Site to National Historic Site w Waszyngtonie. Utworzony 30 września 1965 roku, jest ograniczony Constitution Avenue, 15th Street NW, F Street NW i 3rd Street NW. Okręg historyczny obejmuje szereg obiektów i miejsc ważnych pod względem kulturowym, estetycznym i historycznym, w tym Pennsylvania Avenue NW od Białego Domu do Kapitolu Stanów Zjednoczonych, budynek Ministerstwa Skarbu, Plac Wolności, Trójkąt Federalny, Teatr Forda, budynek Starego Biura Patentowego, budynek Starego Biura Emerytalnego, Plac Sądowy i Pomnik Pokoju.

Pennsylvania Avenue, serce historycznego miejsca, jest przez wielu uznawana za "główną ulicę Ameryki" i odgrywa ważną rolę w amerykańskiej kulturze politycznej. Marsze i imprezy organizowane na tej alei mają ogromne znaczenie polityczne.^[33]

Washington Harbour to inwestycja klasy A o mieszanym przeznaczeniu, zlokalizowana przy 3000 i 3050 K Street, N.W. w Waszyngtonie, w Stanach Zjednoczonych. Południowa krawędź osiedla graniczy z rzeką Potomac na nabrzeżu Georgetown. Zaprojektowany przez Arthura Cottona Moore'a kompleks składa się z dwóch zakrzywionych wież i trzech dołączonych do nich innych budynków, utrzymanych w postmodernistycznym stylu architektonicznym. W kompleksie znajdują się luksusowe mieszkania, biura, powierzchnie handlowe, restauracje i podziemny parking.

Budowę kompleksu poprzedziła siedmioletnia batalia o zagospodarowanie przestrzenne i prawna o przyszłość nabrzeża Georgetown. Spór ten doprowadził do wyznaczenia i utworzenia nowego parku narodowego - Georgetown Waterfront Park. Następnie przez dwa lata trwały kontrowersje wokół projektu kompleksu, w tym oskarżenia o niewłaściwe postępowanie jednej z agencji w Waszyngtonie. Budowę rozpoczęto w listopadzie 1981 roku, a zakończono w czerwcu 1986 roku. Washington Harbour spotkał się z mieszanym przyjęciem krytyków, ale opinia publiczna szybko go zaakceptowała.

Washington Harbour miał poważne problemy z zarządzaniem w pierwszych dwóch latach swojego istnienia, co doprowadziło do usunięcia jednego z deweloperów z funkcji zarządcy nieruchomości. Kompleks został sprzedany lokalnemu magnatowi nieruchomości Conradowi Cafritzowi w 1988 roku w ramach kontrowersyjnej umowy najmu przypominającej kupno. Następnie Cafritz sprzedał nieruchomość, która w latach 1990-2013 miała sześciu różnych właścicieli. W 2013 roku ponownie wystawiono ją na sprzedaż.

Port Waszyngtona ma pierwszy w swoim rodzaju zestaw wrót przeciwpowodziowych, które mają chronić go przed powodziami na rzece Potomac. Jednak nieumiejętne korzystanie z wrót przeciwpowodziowych spowodowało poważną powódź w 2011 roku, która doprowadziła do procesu sądowego i remontu wartego 30 milionów dolarów.^[35]