Fort Madison - atrakcje i zabytki, które warto zobaczyć

Kościół katolicki Świętej Rodziny jest parafią w diecezji Davenport. Parafia powstała w wyniku połączenia parafii Świętej Marii i Józefa oraz parafii Najświętszego Serca w mieście Fort Madison, Iowa, Stany Zjednoczone. Oba budynki dawnych kościołów parafialnych służą jako miejsca kultu. Najstarsza parafia w mieście, St. Joseph, i St. Mary of the Assumption, połączyły się w latach dziewięćdziesiątych. Kościół Najświętszej Marii Panny Wniebowziętej, który stał się kościołem Świętych Marii i Józefa, znajduje się przy 11th Street i Avenue E. W 1980 r. został indywidualnie wpisany na listę National Register of Historic Places. Kościół Najświętszego Serca znajduje się przy 23rd Street i Ave I.

W 2014 r. kościół Mariacki, plebania i klasztor zostały włączone do Narodowego Rejestru Zabytków jako obiekty współtworzące Park-to-Park Residential Historic District.^[1]

Moyce-Steffens House, znany również jako French Creek House, to zabytkowa rezydencja położona w Fort Madison, w stanie Iowa, w Stanach Zjednoczonych. W 1997 roku została wpisana na listę National Register of Historic Places.

Nazwa domu pochodzi od nazwisk dwóch pierwszych właścicieli, którzy również w znacznym stopniu go wybudowali. John Moyce był kamieniarzem pochodzącym ze Szkocji. Pierwszą część domu zbudował w 1844 roku. Był to jednopokojowy budynek mieszkalny, typowy dla architektury wernakularnej z pogranicza Iowa. Na uwagę zasługują drobno ciosane, kamienne ściany piwnic. W 1848 r. Moyce przeniósł się do Illinois, a dom kupił Hermann Steffens. Był on stolarzem, który dobudował jeden pokój w północno-wschodnim narożniku domu. O postępie w technice budowlanej świadczy zastosowanie frezowanych kołków zamiast kołków ciętych i ścinanych, a także brak ramiaków, które występują w oryginalnej części domu.

Steffens zmarł w 1882 r., a wdowa po nim, Anna, mieszkała w domu do swojej śmierci w 1904 r. W tym czasie dobudowano dwa zachodnie pokoje. W tym czasie dobudowano do budynku dwa zachodnie pokoje. Możliwe, że w ten sposób powstał dom dwupoziomowy, ponieważ zarówno wschodnia, jak i zachodnia część domu mają własne wejścia z przodu i z tyłu. Ta część, ukończona ok. 1892 r., pokazuje dalsze postępy w XIX-wiecznych technikach budowlanych. Zastosowano w niej szkielet balonowy, a ceglane obramowania stosowane w poprzednich dwóch częściach są nieobecne. Kolumny toskańskie na ganku frontowym są typowe dla stylu Colonial Revival i około 1910 r. zastąpiły oryginalne kwadratowe słupy o sfazowanych krawędziach. Trzy z nich znajdują się w piwnicy i podtrzymują zwisającą płytę fundamentową.^[2]

Craig and Virginia Sheaffer House, znany również jako John and Marion Keenan House, to zabytkowa rezydencja położona w Fort Madison, w stanie Iowa, w Stanach Zjednoczonych. W 1993 roku została wpisana na listę National Register of Historic Places.

Craig Sheaffer był prezesem Sheaffer Pen Company, założonej przez jego ojca Waltera, a także podsekretarzem handlu w czasie II wojny światowej. Dom jest częścią kompleksu domów zbudowanych przez rodzinę Sheafferów. Dom Waltera A. Sheaffera znajdujący się na zachód od tego domu jest również wpisany do Krajowego Rejestru. Pozostałe dwa domy zostały zbudowane dla synów Craiga i Virginii, Waltera i Johna. John i Marion Keenan kupili ten dom od rodziny Sheafferów. Był on również prezesem Sheaffer Pen Company.

Dom Craiga i Virginii Sheafferów jest dużym budynkiem w stylu Tudor Revival ukończonym w 1929 roku. Został zaprojektowany przez biuro architektoniczne Mayo and Mayo z Chicago. Elewacje północna i południowa tego 2,5-piętrowego domu mają długość 138 stóp (4 206 cm). Dom znajduje się na terenie zagospodarowanej posesji na urwisku z widokiem na rzekę Missisipi. Architektura krajobrazu, ukończona w 1931 r., jest jednym z czynników wpływających na nominację historyczną domu. Bryła zewnętrzna składa się głównie z cegły strukturalnej, ułożonej zarówno w układzie wzorzystym, jak i flamandzkim. Niektóre ściany szczytowe są oblicowane wapieniem, podczas gdy inne powierzchnie ścian składają się z mieszanki cegły i kamienia. W jednej ze ścian szczytowych i w innej części domu znajduje się półdrewno z drewna cyprysowego i wypełnieniem stiukowym.^[5]

The George E. Schlapp House to zabytkowa rezydencja położona w Fort Madison, w stanie Iowa, w Stanach Zjednoczonych. W 1982 roku została wpisana na listę National Register of Historic Places.

George E. Schlapp urodził się w 1839 r. na terenie dzisiejszych Niemiec. W wieku 12 lat wyemigrował z rodziną do Stanów Zjednoczonych, a w 1853 r. osiedlili się w Lee County w stanie Iowa. W 1858 r. Schlapp rozpoczął pracę w browarnictwie. W 1866 r. zbudował własny browar przy Front Street, obecnie Avenue H. W 1871 r. dołączył do niego jego brat Henry. W 1871 roku dołączył do niego jego brat Henry, a browar stał się znany pod nazwą George Schlapp and Brother. George Schlapp zajmował się także bankowością, budową Zachodniej Kolei Wąskotorowej Fort Madison oraz maklerstwem giełdowym. W 1863 roku ożenił się z Mary Dupuis, z którą miał sześcioro dzieci. Dokładna data budowy tego domu nie jest znana, ale przypuszcza się, że powstał na początku lat 70. XIX wieku. George Schlapp mieszkał tu do swojej śmierci w 1912 roku, a dom pozostał w rodzinie do 1968 roku.

Dom jest uważany za najlepszy przykład architektury włoskiej w Fort Madison. Ten 2,5-piętrowy, murowany dom stoi na urwisku z widokiem na miasto i rzekę Missisipi. Prostokątna bryła główna jest prawie kwadratowa, a z tyłu znajduje się mniejsze, dwupiętrowe skrzydło. Dom zwieńczony jest czterospadowym dachem, przez który przebijają się cztery symetrycznie rozmieszczone wewnętrzne kominy z cegły, zakończone boniowanymi czapkami. Gzyms okalający dom posiada misternie rzeźbione, sparowane drewniane wsporniki i wcięcia pod okapem. Na szczycie głównej fasady znajduje się trójkątny fronton z pojedynczym oknem o okrągłym łuku. Na szczycie dachu znajduje się płaska powierzchnia, która sugeruje, że jest to przejście dla wdów, ale nie ma dowodów na to, że zostało ono kiedykolwiek zbudowane.^[6]