Stillwater - atrakcje i zabytki, które warto zobaczyć

Most Stillwater to most o pionowym podnoszeniu, przecinający rzekę St. Croix pomiędzy Stillwater, Minnesota, a Houlton, Wisconsin. Dawniej łączył on autostradę 36 stanu Minnesota z autostradą 64 stanu Wisconsin. Codziennie przez most przejeżdżało około 18 000 pojazdów. Nowy most St. Croix Crossing przecinający dolinę rzeki St. Croix na południe od Stillwater zastąpił jego przeznaczenie, otwierając go dla ruchu autostradowego 2 sierpnia 2017 r., pozostawiając most Stillwater Lift Bridge do zachowania i przekształcenia w most dla rowerów i pieszych.

W 1989 r. most został wpisany na listę National Register of Historic Places ze względu na znaczenie dla stanu w dziedzinie inżynierii. Nominację przyznano mu za to, że jest rzadkim zachowanym przykładem mostu autostradowego o pionowym podnoszeniu, opartego na projektach firm Waddell & Harrington. Most Stillwater Lift Bridge był jednym z dwóch mostów na rzece St. Croix pomiędzy mostem Interstate 94 w Hudson, Wisconsin, a mostem U.S. Highway 8 w Taylors Falls, Minnesota, stanowiąc popularną i użyteczną alternatywę dla tych przepraw. (Drugim mostem jest most na autostradzie 243 w Osceola, Wisconsin).

Most składa się z siedmiu stałych stalowych przęseł kratownicowych o łącznej długości 320 m (1050 stóp), w tym z przęsła podnoszonego pionowo o długości 43 m (140 stóp). Szerokość mostu wynosi 7,0 m (23 stopy), co pozwala na ruch po jednym pasie w każdym kierunku. Przęsło podnoszone jest typu Waddell & Harrington, jedno z sześciu zbudowanych w Minnesocie i Wisconsin i jedno z trzech zachowanych do dziś. Zbudowany w 1931 r. w celu zastąpienia mostu obrotowego z 1910 r., był ostatnim mostem tej konstrukcji zbudowanym w tym rejonie. Minnesota i Wisconsin równo podzieliły się kosztami budowy mostu, które wyniosły 460 174 USD.^[1]

Croix Boom Site to historyczna i malownicza droga nad rzeką St. Croix w Stillwater Township, w stanie Minnesota, w Stanach Zjednoczonych. Upamiętnia miejsce, w którym w latach 1856-1914 odbywał się krytyczny rozruch tartaku, gdzie drewno z górnego biegu rzeki było sortowane i składowane przed wysłaniem do tartaków w dół rzeki. W latach 30. XX wieku miejsce to zostało zagospodarowane jako przydrożny park wzdłuż autostrady stanowej nr 95 w Minnesocie. W 1966 r. miejsce to zostało uznane za National Historic Landmark ze względu na jego znaczenie w tematyce przemysłowej. Nominowano go za najwcześniejsze, najważniejsze i najdłużej działające miejsce składowania i przeładunku kłód, które wspierało główny przemysł drzewny w Minnesocie. Praktycznie nie zachowały się żadne ślady oryginalnych budynków i struktur.^[3]

Muzeum Dom Strażnika to muzeum historyczne w Stillwater, w stanie Minnesota, w Stanach Zjednoczonych. W latach 1853-1914 był on oficjalną rezydencją naczelników więzienia, które na początku było więzieniem terytorialnym Minnesoty, a w 1858 roku stało się więzieniem stanowym Minnesoty. Towarzystwo Historyczne Hrabstwa Washington zarządza domem od 1941 r., co czyni go drugim najstarszym muzeum domowym w Minnesocie. Dom został wpisany do Krajowego Rejestru Zabytków w 1974 r. jako Dom Naczelnika Więzienia Stanowego Minnesoty ze względu na jego znaczenie na poziomie stanowym w zakresie architektury i historii społecznej. Nominację otrzymał za to, że jest jedynym zachowanym obiektem z okresu Terytorium Minnesoty i główną pozostałością z lat stanowych więzienia.^[4]

Moritz Bergstein Shoddy Mill and Warehouse to dwa zabytkowe budynki przemysłowe w Stillwater, Minnesota, Stany Zjednoczone, w których żydowski niemiecki imigrant Moritz Bergstein prowadził działalność recyklingową około 1890 do 1910 roku dostarczając materiały na materace. Pierwotnie zostały zbudowane w Oak Park Heights w stanie Minnesota około 1890 roku, a w 2012 roku przeniesiono je do sąsiedniego Stillwater, aby zrobić miejsce pod budowę mostu St. Croix Crossing. W 2008 r. nieruchomość została wpisana do Krajowego Rejestru Zabytków (National Register of Historic Places) za lokalne znaczenie w zakresie przemysłu i historii społecznej. Obiekt został nominowany jako rzadkie świadectwo wczesnych żydowskich imigrantów z Minnesoty i ich częstego udziału w handlu odpadami.^[7]

Arcola Mills to zabytkowy dom w niezarejestrowanej społeczności Arcola, w stanie Minnesota, w Stanach Zjednoczonych. Zbudowany w 1847 roku, jest uważany za trzeci pod względem wieku i największy dom o konstrukcji szkieletowej, który nadal stoi w Minnesocie. Był to dom braci Martina i Johna Mowerów, którzy założyli jeden z pierwszych tartaków na rzece St. Croix i w otaczającej ją społeczności. Dom i pozostałości pobliskiego młyna zostały wpisane na listę National Register of Historic Places w 1980 r. jako John and Martin Mower House and Arcola Mill Site, ponieważ mają lokalne znaczenie w zakresie architektury, eksploracji/osadnictwa i przemysłu. Obiekt został nominowany jako "doskonały przykład" architektury w stylu greckiego renesansu oraz ze względu na jego związek z wczesnym osadnictwem w regionie i przemysłem drzewnym. Obecnie nieruchomość pełni funkcję centrum edukacyjnego.^[8]

William Sauntry House and Recreation Hall to zabytkowa posiadłość w Stillwater, w stanie Minnesota, w Stanach Zjednoczonych, składająca się z domu z końca XIX wieku i dobudówki z 1902 roku stylizowanej na mauretański pałac. Obiekt został wpisany na listę National Register of Historic Places w 1982 roku ze względu na jego lokalne znaczenie w dziedzinie architektury i przemysłu. Został nominowany ze względu na związek z bogatym miejscowym drwalem Williamem Sauntry oraz ze względu na fantazyjną salę rekreacyjną, jeden z najlepszych w Minnesocie przykładów folwarku i rzadkie zastosowanie architektury mauretańskiej. Obecnie, w ramach odrębnej własności, sala rekreacyjna została odrestaurowana jako prywatny dom, a rezydencja Williama Sauntry'ego funkcjonuje jako pensjonat ze śniadaniem.^[9]

Ivory McKusick House to zabytkowy dom w Stillwater, w stanie Minnesota, w Stanach Zjednoczonych, ukończony w 1872 roku dla Ivory McKusick. Został wpisany na listę National Register of Historic Places w 1982 roku za lokalne znaczenie w dziedzinie architektury i handlu. Został nominowany jako uderzający przykład architektury Second Empire w regionie oraz ze względu na powiązania ze znaczącą rodziną we wczesnym Stillwater. McKusick dorobił się majątku dzięki przemysłowi drzewnemu i kontraktom rządowym w czasie wojny secesyjnej. Jego starszy brat John pomógł w założeniu pierwszego tartaku w okolicy w 1843 r., nazwał i ułożył plan zagospodarowania przestrzennego gminy, która rozrosła się wokół niego, na cześć jego rodzinnego miasta w Maine, i był jej pierwszym burmistrzem.^[10]