Rancho Palos Verdes - atrakcje i zabytki, które warto zobaczyć

Trump National Golf Club, Los Angeles to publiczny klub golfowy w Rancho Palos Verdes w Kalifornii z 7,242-jardowym polem golfowym zaprojektowanym przez Pete'a Dye'a i Donald J. Trump Signature Design. Właścicielem klubu jest The Trump Organization.

Trump National Golf Club Los Angeles był wcześniej znany jako Ocean Trails Golf Club, 18-dołkowe pole zaprojektowane przez Pete'a Dye'a, które miało zostać otwarte, gdy w czerwcu 1999 roku nastąpiło osunięcie się ziemi, a 18. dołek osunął się w kierunku Oceanu Spokojnego. Ocean Trails Golf Club ogłosił następnie upadłość, a 26 listopada 2002 roku Trump kupił posiadłość za 27 milionów dolarów, zamierzając przeprojektować pole. W jego skład wchodzi dom klubowy o powierzchni 45 000 stóp kwadratowych.

Zostało ono zaliczone przez Golf Magazine do 100 najlepszych pól, na których można grać.

Klub znany jest z widoków na Ocean Spokojny i wyspę Catalina. Nie jest to jedyne pole golfowe nad oceanem w hrabstwie LA. W pobliżu znajduje się również pole Los Verdes Golf Course. Na polu tym znajdowały się trzy sztuczne wodospady, które zostały usunięte podczas suszy w latach 2012-15. Co roku w kwietniu odbywa się tam turniej golfowy Michaela Douglasa Pro-Celebrity and Friends.

Trump National Golf Club w Los Angeles, którego całkowity koszt wyniesie 264 miliony dolarów, będzie najdroższym polem golfowym, jakie kiedykolwiek zbudowano. Przedstawiciele Trumpa twierdzili, że pole jest warte 10 milionów dolarów w kontaktach z rzeczoznawcą podatkowym hrabstwa L.A. dwa lata po otwarciu pola.^[1]

Point Vicente Lighthouse to latarnia morska w Rancho Palos Verdes w Kalifornii, w Stanach Zjednoczonych, na północ od portu Los Angeles. Ma 67 stóp wysokości i stoi na klifie o wysokości 130 stóp. Znajduje się pomiędzy Point Loma Lighthouse na południu i Point Conception Lighthouse na północy. W 1980 r. latarnia została wpisana do Krajowego Rejestru Zabytków (National Register of Historic Places). Latarnia jest własnością rządu federalnego Stanów Zjednoczonych i jest zarządzana przez Straż Przybrzeżną Stanów Zjednoczonych. Zazwyczaj nie jest ona otwarta dla zwiedzających, ale raz w miesiącu odbywają się wycieczki po niej z Pomocniczej Straży Przybrzeżnej, a co roku jest ona wykorzystywana podczas miejskiego festiwalu "Whale of a Day".^[2]

Mary Star of the Sea Catholic Church to rzymskokatolicka parafia położona w San Pedro, w Kalifornii, pod wezwaniem Matki Bożej Gwiazdy Morza. Położona na wzgórzu z widokiem na port Los Angeles, parafia Mary Star of the Sea jest czasami nazywana "parafią rybaków" ze względu na jej bliskie związki ze społecznością rybaków i producentów konserw w San Pedro. Założona w 1889 r. parafia jest jedną z najstarszych w archidiecezji Los Angeles. Obecny kościół, wybudowany w 1958 r., jest trzecim kościołem, który służy parafii.

Maryja Gwiazda Morza służy około 5 500 zarejestrowanym rodzinom. Przez wiele dziesięcioleci wspólnotę parafialną tworzyli głównie chorwaccy i włoscy rybacy, grupy etniczne, które nadal są licznie obecne w parafii, a także niedawno przybyłe grupy z Ameryki Łacińskiej i Azji, zwłaszcza z Filipin.^[5]

Norweski Kościół Marynarzy jest norweskim kościołem za granicą, który podwaja się jako Kościół Szwecji Los Angeles, znany również jako Szwedzki Kościół Marynarzy. Znajduje się on przy 1035 South Beacon Street w dzielnicy San Pedro w Los Angeles w Kalifornii i jest częścią Kościoła Szwecji za Granicą. Na ścianie w poczekalni widnieje obraz architektoniczny, którego autorem jest Kemper Nomland.

Kościół norweski został założony przez Elbjørg Amundsen Baardsen i jej męża Sig. Kościół został otwarty w 1946 r., a w 1951 r. przeniósł się do obecnej siedziby przy 1035 South Beacon Street. Wykończenie budynku kosztowało 80 000 dolarów. Od 1952 roku w kościele pracuje szwedzki personel, a raz w miesiącu odbywa się szwedzkie nabożeństwo. W Norweskim Kościele Marynarzy udzielane są luterańskie chrzty, bierzmowania, śluby i pogrzeby, ale kościół jest otwarty dla wszystkich, nie tylko dla luteran.

Norweski Kościół Marynarzy zapewnia miejsce dla Szwedów i Norwegów, którzy przebywają z dala od ojczyzny. Ponieważ kościół znajduje się w dzielnicy portowej, służy wielu ludziom związanym z żeglugą. Każdego roku kościół odwiedza około 160 norweskich statków, często z jedną do piętnastu norweskich załóg na statku.

Kościół Norweskich Marynarzy, który co roku przyciąga około 15 000 zwiedzających, jest także odwiedzany przez potomków Norwegów mieszkających w okolicy oraz przez kilka spośród tysięcy norweskich mieszkańców Los Angeles. Dla wielu z tych osób Kościół Marynarzy Norweskich jest najbliższym łącznikiem z Norwegią. Kościół utrzymuje regularny kontakt z 500-1000 rodzin, a do około 2000 rodzin wysyła biuletyn informacyjny. Przy kościele działa szkoła, w której dorośli i dzieci mogą uczyć się języka norweskiego.^[6]

Warner Grand Theatre to zabytkowy pałac filmowy, który został otwarty 20 stycznia 1931 roku. Znajduje się w San Pedro, w Los Angeles, w Kalifornii, przy 478 West 6th Street.

Teatr Warner Grand został zaprojektowany przez architekta B. Marcusa Priteca i projektanta wnętrz Anthony'ego Heinsbergena w stylu Art Deco-Moderne. Był to jeden z trzech podobnie wystawnych pałaców filmowych w stylu art deco w Los Angeles, które Priteca i Heinsbergen zaprojektowali dla firmy Warner Bros. na początku lat trzydziestych. Pozostałe znajdowały się w Beverly Hills i Huntington Park. Później Priteca zaprojektował słynny hollywoodzki teatr Pantages.

Teatr został zakupiony w 1996 roku i obecnie jest zarządzany przez Departament Spraw Kulturalnych Miasta Los Angeles (DCA).^[8]

San Pedro Boatworks, zwana również San Pedro Boat and Yacht Company, była stocznią w San Pedro w Kalifornii, przy wejściu do zachodniego kanału w porcie Los Angeles, przy kei nr 44 i obok remizy strażackiej nr 110. Stocznia została otwarta w 1923 roku i zamknięta w 2002 roku, od tamtej pory teren jest opuszczony. Adres to 210 Whalers Walk, San Pedro, a biuro znajduje się przy 2945 Miner Street. L.A Harbor Marine zarządzała tym miejscem w latach 1965-1969. Przez wiele lat stocznię prowadziła także firma Pacific American, należąca do San Pedro Boatworks. W 1974 r. działalność przejęła firma Marin Vincent. Później operacje przejęła firma Billfish Inc. W 1993 r. działalność przejęła firma BCI Coca-Cola. Przez lata w stoczni kontynuowano budowę i naprawę łodzi, w tym łodzi wojskowych, sejnerów, jachtów, łodzi strażackich i ratunkowych.

Port w Los Angeles chce ponownie otworzyć ten teren jako stocznię L.A. Shipyard, aby obsługiwać lokalne łodzie. Projekt ten jest częścią projektu Berth 44 Boatyard Development. Nowa stocznia miałaby obsługiwać łodzie o długości od 40 do 150 stóp, a być może także większe. Proponowany teren to 3 akry ziemi i jeden akr wody, położony między Berth 46 a Cabrillo Way Marina. Obecnie Al Larson Boat Shop jest jedyną działającą stocznią w Los Angeles.^[10]