Nicea - atrakcje i zabytki, które warto zobaczyć

Zamek w Nicei był cytadelą wojskową. Zbudowany na szczycie wzgórza, od XI wieku do XVIII wieku stał nad zatoką nicejską. Był kilkakrotnie oblegany, zwłaszcza w 1543 i 1691 roku, zanim został zdobyty przez wojska francuskie w 1705 roku i ostatecznie zniszczony w 1706 roku na rozkaz Ludwika XIV.

Obecnie Wzgórze Zamkowe jest wykorzystywane jako park. Jest to najbardziej znany ogród publiczny w Nicei i obowiązkowe miejsce do zobaczenia dla licznych turystów, którzy odwiedzają miasto. Roztacza się z niego wiele niesamowitych panoram i zapewnia piękny widok przez cały dzień, od wschodu do zachodu słońca, podkreślając różne krajobrazy w zależności od tego, gdzie się patrzy: port o wschodzie słońca, Promenadę Anglików o zachodzie słońca. Dlatego właśnie Wzgórze Zamkowe nazywane jest "kolebką słońca".^[8]

Cimiez to dzielnica klasy wyższej w Nicei, w południowej Francji. W okolicy znajduje się Muzeum Matisse'a oraz ruiny Cemenelum, stolicy starożytnej rzymskiej prowincji Alpes Maritimae na wybrzeżu liguryjskim. Cemenelum było ważnym rywalem Nicei i istniało jako osobne miasto aż do czasów najazdów Lombardów. Ruiny obejmują arenę, amfiteatr, łaźnie termalne i bazylikę paleochrześcijańską.

W okresie Belle Epoque Cimiez stało się ulubionym miejscem wypoczynku europejskich rodzin królewskich: Wiktoria, Edward VII, Jerzy V i Leopold II zatrzymywali się w Cimiez.

W pobliżu ruin znajduje się pałac Excelsior Régina, w którym królowa Wiktoria spędziła część swoich długich wizyt na Riwierze Francuskiej.

Od 1974 do 2010 r. Nice Jazz Festival odbywał się co roku w lipcu na terenie rzymskich ruin (od 2011 r. festiwal przeniósł się na Place Masséna).

Znajduje się tu również klasztor i kościół Cimiez, użytkowane od XVI w. przez franciszkanów. W kościele z barokowym ołtarzem z XVII w. i marmurowym krzyżem z 1477 r. znajdują się obrazy Pieta (tryptyk z 1475 r.), Ukrzyżowanie (1512 r.) i Złożenie (1515 r.) pędzla włoskiego malarza średniowiecznego Ludovica Brea. W muzeum znajduje się również ponad 300 dokumentów i dzieł sztuki z XV-XVIII wieku. Na cmentarzu przy klasztorze pochowani są malarze Henri Matisse i Raoul Dufy oraz laureat literackiej Nagrody Nobla z 1937 r. Roger Martin du Gard.

W Cimiez mieszka duża liczba ludności żydowskiej (około 20%).^[9]

Place Masséna to zabytkowy plac w Nicei, w regionie Alpes-Maritimes, we Francji. Został nazwany na cześć André Massény. Jego układ został zaprojektowany przez Josepha Verniera w latach 1843-1844.

Plac Masséna jest głównym placem miasta. Zanim rzeka Paillon została zasypana, Pont-Neuf stanowił jedyną praktyczną drogę między starym a nowoczesnym miastem. W 1824 r. plac został podzielony na dwie części (północną i południową). Po zburzeniu kasyna Masséna w 1979 roku Plac Masséna stał się bardziej przestronny i mniej zagęszczony, a obecnie graniczą z nim budynki w kolorze czerwonej ochry o architekturze włoskiej.

Niedawna przebudowa linii tramwajowej przywróciła plac pieszym, przywracając mu status prawdziwego placu śródziemnomorskiego. Zamiast prostokątnego ronda, którym stał się przez lata, porośnięty jest palmami i kamiennymi sosnami. Od momentu powstania Plac Masséna zawsze był miejscem wielkich wydarzeń publicznych. Odbywają się tu koncerty, a w szczególności letnie festiwale, Corso carnavalesque (parada karnawałowa) w lutym, procesja wojskowa 14 lipca (Dzień Bastylii) oraz inne tradycyjne uroczystości i bankiety.

Plac Masséna jest oddalony o dwie minuty spacerem od Promenady Anglików, Starego Miasta, centrum miasta i Ogrodu Alberta I (Jardin Albert Ier). Jest to również duże skrzyżowanie kilku głównych ulic miasta: avenue Jean Médecin, avenue Félix Faure, boulevard Jean Jaurès, avenue de Verdun i rue Gioffredo.^[10]

Muzeum sztuki z dziełami Rodina i Sisleya. Musée des Beaux-Arts de Nice w Nicei we Francji przy 33 av. des Baumettes zostało zbudowane w dawnej prywatnej rezydencji wzniesionej w 1878 roku przez rosyjską księżniczkę, Elizavetę Vasilievnę Kochubey. Muzeum, nazwane na cześć artysty Jules'a Chéreta, który mieszkał i pracował w Nicei w ostatnich latach swojego życia, zostało otwarte jako "Palais des Arts Jules Chéret" 7 stycznia 1928 roku.

W muzeum znajduje się kolekcja sztuki obejmująca cztery ostatnie stulecia. Znajdują się tu obrazy Chéreta i innych artystów, którzy mieszkali i tworzyli na Riwierze Francuskiej, takich jak Alexis Mossa i jego syn Gustav-Adolf Mossa, którzy przez wiele lat byli kuratorami muzeum. W tym niewielkim muzeum znajdują się rzeźby Jeana-Baptiste'a Carpeaux, François Rude'a, Michela de Tarnowsky'ego i Auguste'a Rodina oraz ceramiczne dzieła Pabla Picassa. Niektóre z obrazów są autorstwa: Marie Bashkirtseff, Pierre Bonnard, Jan Brueghel Starszy, Bronzino, Benjamin Constant, Kees van Dongen, Raoul Dufy, Jean-Honoré Fragonard, Marie Laurencin, Luc-Olivier Merson, Édouard Vuillard.^[15]

Palais Nikaïa to kryta sala koncertowa i obiekt wielofunkcyjny znajdujący się w Nicei we Francji. Została otwarta 4 kwietnia 2001 r. i znajduje się pięć minut jazdy samochodem od międzynarodowego lotniska Côte d'Azur.

Sam Palais Nikaïa może pomieścić, w zależności od konfiguracji, od 1500 do 6250 osób, przy czym maksymalna liczba miejsc stojących wynosi 9000. Jednak dzięki wyjątkowej aranżacji, w sąsiedztwie obiektu znajduje się odkryty Stade Charles-Ehrmann z przesuwanymi szklanymi drzwiami, które łączą oba obiekty, można w nich organizować bardzo duże koncerty z udziałem co najmniej 50 000 osób.

Depeche Mode wystąpili w tej sali koncertowej 4 maja 2013 r. podczas trasy Delta Machine Tour przed wyprzedaną publicznością liczącą 9 904 osoby.

Oprócz koncertów w Palais Nikaïa można organizować różnorodne przedstawienia, imprezy sportowe, kongresy.^[18]

Słynna jaskinia znana z prehistorycznych szczątków. Lazaret – jaskinia położona na zboczu góry Mont Boron nad brzegiem Morza Śródziemnego we francuskiej Nicei. Stanowisko archeologiczne okresu dolnego paleolitu.

Jaskinia ma 35 m długości i szerokość 4-14 m. Została przebadana po raz pierwszy w 1879 roku przez Emile Rivière, a następnie przez C.F.B. Octobona w latach 50. i 60. oraz Henry’ego i Marie-Antoinette de Lumleyów w połowie lat 60. XX wieku. W 1963 roku otrzymała status Monument historique.

Wewnątrz jaskini odkryto pozostałości kamiennego murku, interpretowane jako podstawa szałasu wykonanego ze skór rozciągniętych na drewnianych żerdziach. Znaleziska archeologiczne obejmują szczątki fauny i narzędzia kamienne kultury aszelskiej, a także szczątki ludzkie reprezentujące wczesne stadium rozwojowe Homo neanderthalensis. Odkryto także liczne muszle morskie i ślady wodorostów używanych do wyścielania podłoża. Chronologia znalezisk z jaskini określana jest na 200-130 tys. lat p.n.e.^[21]

Wysoka gotycka katedra z lat 60. XIX w.. Bazylika Notre-Dame de Nice to rzymskokatolicka bazylika znajdująca się przy Avenue Jean Médecin w centrum Nicei, we Francji. Została zbudowana w stylu neogotyckim.

Bazylika, zbudowana w latach 1864-1868, została zaprojektowana przez Louisa Lenormanda i jest największym kościołem w Nicei, ale nie jest katedrą miasta.

Inspirowana katedrą w Angers, zbudowana jest w stylu gotyckim. Jej budowa była podyktowana chęcią dodania francuskiej architektury do miasta po przejęciu hrabstwa Nicei przez Francję od Królestwa Sardynii; w tamtym czasie gotyckie budynki były uważane za charakterystyczne dla Francji. Najbardziej charakterystycznymi elementami budowli są dwie kwadratowe wieże o wysokości 65 m, które dominują nad wschodnim frontem, oraz duże okno różane ze scenami Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny.

W dniu 29 października 2020 r. w kościele zginęły trzy osoby w akcie terroryzmu islamskiego. Podejrzany został zidentyfikowany jako 21-letni tunezyjski nielegalny imigrant, który podobno krzyczał "Allahu Akbar", trzymając w ręku Koran.^[23]

Neuf lignes obliques to stalowy pomnik na Promenadzie Anglików, autorstwa francuskiego artysty Bernara Veneta. Został on zamówiony z okazji 150. rocznicy aneksji hrabstwa Nicei przez Francję w 1860 roku.

Rzeźba składa się z dziewięciu stalowych belek o długości 30 metrów, które stykają się u góry. Jak sama nazwa wskazuje, belki są nachylone pod kątem ukośnym. Rzeźba jest wykonana z 65 ton stali cortenowskiej i posadowiona na 130-tonowym fundamencie betonowym.

Neuf lignes obliques znajduje się między esplanadą George'a Pompidou, placem po południowej stronie Vieux-Nice, a Promenadą Anglików (Promenade des Anglais) na śródziemnomorskim wybrzeżu Nicei.

Burmistrz Nicei, Christian Estrosi, zlecił wykonanie rzeźby, która ma symbolizować dziewięć dolin dawnego hrabstwa Nicei oraz otaczające je góry zwrócone ku morzu. Rzeźba została odsłonięta 31 maja 2010 r., a w 2012 r. przeniesiono ją o 10 m na obecne miejsce.^[25]

Piramida w Falicon to pomnik znajdujący się na terenie wiejskim w pobliżu miasta Falicon, na Riwierze Francuskiej, niedaleko Nicei.

Jest zbudowana nad jaskinią krasową znaną jako "Jaskinia Nietoperzy" (okcytańska: Bauma des Ratapignata) i jest jedną z niewielu piramid w Europie. Piramida zbudowana jest z małych kamieni o nieregularnych kształtach, ma dość ostry kąt nachylenia i jest w stanie częściowej ruiny. Brakuje większości jej górnej części, natomiast dolna część jest dość dobrze zachowana.

Przeznaczenie i dokładne pochodzenie piramidy nie są znane. Choć sugerowano, że mogła zostać zbudowana przez rzymskich legionistów zaangażowanych w egipskie praktyki kultowe, nowsze badania wskazują, że w rzeczywistości została zbudowana w latach 1803-1812, tj. w czasie rządów Napoleona Bonaparte po kampanii francuskiej w Egipcie i Syrii w latach 1798-1801.^[32]