Dijon - atrakcje i zabytki, które warto zobaczyć

Gotycki kościół ozdobiony gargulcami. Kościół Notre-Dame of Dijon to rzymskokatolicki kościół w Dijon. Uważany za arcydzieło XIII-wiecznej architektury gotyckiej, znajduje się w samym sercu zachowanego starego centrum miasta. Znajduje się na Place Notre-Dame, w pobliżu Pałacu Książąt Burgundii i naprzeciwko ulicy Musette.

Prace nad budową kościoła rozpoczęły się około 1230 roku. W kościele znajduje się figura Notre-Dame de Bon-Espoir, dawniej zwana Czarną Madonną. W wystroju kościoła znajdują się również dwa symbole Dijon: żak-mart (automat do bicia dzwonów) i sowa. Kościół został wpisany na listę zabytków z 1840 r. jako Monument Historique. Od 5 lipca 2002 r. kaplica Wniebowzięcia NMP, zakrystia i łącząca je galeria są wpisane na listę Pomników Historii.^[1]

Muzeum sztuki w Dijon. Musée des Beaux-Arts de Dijon to muzeum sztuk pięknych otwarte w 1787 roku w Dijon we Francji. Jest to jedno z głównych i najstarszych muzeów we Francji. Znajduje się w historycznym centrum miasta Dijon i mieści się w dawnym pałacu książęcym, który w XV wieku był siedzibą państwa burgundzkiego. Kiedy księstwo zostało włączone do Królestwa Francji, pałac stał się domem króla. W XVII wieku, według projektu Jules'a Hardouin-Mansarta, stał się Pałacem Książąt Burgundii.

Od 2006 r. muzeum jest w trakcie pełnego remontu i rozbudowy. Najpierw prace koncentrowały się na jednej części, w tym na odnowionej trasie "Średniowiecze - Renesans", zainaugurowanej 7 września 2013 roku. W pełni odnowione muzeum prezentujące 1500 dzieł sztuki w 50 różnych salach zostało zainaugurowane 17 maja 2019 r. w obecności ministra kultury Francka Riestera, byłego prezydenta Francji Francois Hollande'a i burmistrza Francois Rebsamena.^[3]

Klasztor. Klasztor kartuzów Champmol – kartuzja położona w pobliżu Dijon, zachowana w stanie zniszczonym.

Klasztor został ufundowany w 1383 roku przez księcia burgundzkiego Filipa Śmiałego. Dla powstającej kartuzji dzieła wykonali późnogotyccy artyści, tacy jak malarze Jean de Beaumetz, Jean Malouel, Melchior Broederlam i rzeźbiarz Claus Sluter. Podczas rewolucji francuskiej kartuzi zostali wypędzeni, a budowla zniszczona. Obecnie mieści szpital psychiatryczny.

W Champmol zachowała się Studnia Patriarchów (Mojżesza) dłuta Clausa Slutera. Pierwotnie była jedynie cokołem pod kalwarię: stał na niej rzeźbiony krucyfiks, figury Maryi i św. Jana. W niszach studni stoi sześć posągów proroków, wśród nich Mojżesza. Drugim dziełem Slutera, ocalałym w Champmol, jest portal kościoła ze statuą Madonny (na trumeau) oraz grupami figur: Filipa Śmiałego ze św. Janem Chrzcicielem oraz Małgorzaty Flandryjskiej ze św. Katarzyną.

Dla klasztoru powstały także inne dzieła, obecnie przeniesione do muzeów: ołtarz z rzeźbami Jacques’a de Baerze i malowidłami Melchiora Broederlama (obecnie w Musée des Beaux-Arts w Dijon) i obraz Chrystus na krzyżu z modlącym się kartuzem Jeana de Beaumetza (obecnie w Cleveland Museum of Art).^[7]

Ogród w Dijon. Jardin botanique de l'Arquebuse to ogród botaniczny i arboretum znajdujące się przy 1 Avenue Albert-Premier w Dijon, Côte-d'Or, Bourgogne, Francja. Jest otwarty codziennie bez opłat.

Ogród znajduje się w obrębie większego parku i ogrodu (5 ha) utworzonego na dawnych XVI-wiecznych poligonach dla szwoleżerów arkebuzów. Pod koniec XVIII w. ostatni kapitan szwoleżerów zbudował tam ogród angielski według projektu znanego architekta Jean-Marie Morela, który w 1803 r. stał się własnością miasta. W 1833 r. rośliny z pierwszego ogrodu botanicznego w Dijon, założonego w 1771 r. przez pisarza Bénigne Legouz de Gerland (1695-1774), zostały przeniesione do dzisiejszego ogrodu botanicznego, który w 2002 r. otrzymał nazwę Conservatoire Botanique Régional.

Obecnie w ogrodzie znajduje się prawie 4000 gatunków roślin, z naciskiem na florę Burgundii. Jego zbiory obejmują kolekcję systematyczną (3 352 taksony), regionalną florę Burgundii (1 423 taksony), rodzime rośliny francuskie (789 gatunków) oraz 1 140 gatunków z całego świata, w tym okazy roślin ozdobnych, spożywczych, sukulentów, roślin mięsożernych, roślin subtropikalnych i śródziemnomorskich. Znajduje się tu również arboretum, zielnik zawierający około 100 000 okazów, szklarnie, szkoła botaniki, a także bogata kolekcja Anatidae (dzikich kaczek, gęsi i łabędzi).^[8]

Sztuczne jezioro z parkami i plażą. Lac Kir – sztuczne jezioro we Francji, w mieście Dijon, w departamencie Côte-d’Or. Powierzchnia jeziora wynosi 37 hektarów, długość 1500 metrów, szerokość 200-300 metrów.

Idea budowy sztucznego jeziora dla Dijon została zgłoszona 1 września 1945 roku przez nowo wybranego mera Dijon, kanonika Féliksa Kira, jednak dopiero w 1959 idea została włączona w projekt urbanistyczny obejmujący zagospodarowanie doliny rzeki Ouche oraz dwóch stoków: południowego i północnego. Prace rozpoczęły się w sierpniu 1960 roku, kiedy wizytę w Dijon złożył minister budownictwa Pierre Sudreau. W trakcie prac wywieziono ponad 1 milion m³ ziemi z wykopu do pobliskiego wąwozu la Combe À la Serpent. Jezioro zostało zainaugurowane 20 czerwca 1964 roku przez kanonika Féliksa Kira. Od 1965 roku nosi jego imię. Nad jeziorem rozwinęła się turystyka. Jest to ośrodek uprawiania sportów wodnych, w szczególności żeglarstwa oraz wędkarstwa.^[9]

Musée d'art sacré de Dijon to miejskie muzeum katolickiej burgundzkiej sztuki sakralnej zainaugurowane w 1980 roku przez kanonika Jeana Mariliera w Église Sainte-Anne w Dijon. Muzeum nosi nazwę "Musée de France" i zostało połączone w 1993 roku z Musée de la Vie Bourguignonne Perrin Puycousin znajdującym się w pobliskim klasztorze. W 1950 r. miasto Dijon kupiło Église Sainte-Anne przy 17 rue Sainte-Anne, aby w 1979 r. umieścić w nim muzeum. Eksponowane są w nim rzeźby, obrazy, meble, przedmioty kultu katolickiego i wiele relikwii, których Kościół zaniechał używać podczas różnych reform religijnych. Na trybunach znajduje się duża kolekcja odzieży religijnej, głównie z XIX i XX wieku. Muzeum gromadzi przedmioty liturgiczne z XII-XIX w., używane do kultu katolickiego, oraz ukazuje życie wspólnot kobiet należących do różnych rodzin duchowych. Znajduje się tu wiele dzieł Jeana-Baptiste'a Bouchardona.^[10]

Le Consortium to centrum sztuki współczesnej z siedzibą w Dijon, założone przez Xaviera Douroux i Francka Gautherota, m.in. ze stowarzyszenia Le Coin du Miroir. Centrum było prowadzone przez Douroux, we współpracy z Gautherotem i Ericem Troncy. W 1982 roku konsorcjum otrzymało nazwę Art Center i przeniosło się do starego sklepu ze sprzętem AGD o powierzchni 600 m2 w centrum Dijon. W 1983 roku Le Coin du Miroir, À La Limite i Déjà Vu połączyły się i stały się jednym podmiotem. W 1991 roku Le Consortium rozszerzyło swoją działalność, przenosząc się do fabryki o powierzchni 4000 m2 na obrzeżach Dijon. W 1996 roku do Le Consortium dołączył Troncy jako współdyrektor, a w 2000 roku Kim Seung-duk jako współkurator i dyrektor ds. rozwoju międzynarodowego. W 2009 roku Le Consortium otworzyło biuro przy Hoxton Street w Londynie, kierowane przez Sophie Claudel, a w 2011 roku otwarto nowy budynek, zaprojektowany przez Shigeru Bana.^[14]