Rouen - atrakcje i zabytki, które warto zobaczyć

Katedra z obrazów Moneta. Katedra Najświętszej Marii Panny w Rouen – gotycka katedra pod wezwaniem Najświętszej Marii Panny w Rouen we Francji.

Jest ona ujęta dwiema różnej wysokości wieżami – północną Tour St-Romain oraz późniejszą Tour du Beurre, wybudowaną prawdopodobnie za podatek od konsumpcji masła. Środkowa wieża katedry ma żeliwną neogotycką iglicę, dodaną w 1876 roku. Warto obejrzeć Portal des Libraires z XIII wieku oraz XIV-wieczny Portal de la Calende z kunsztowną rzeźbą i delikatnym maswerkowaniem.

Osobliwościami są: grobowiec Ryszarda Lwie Serce zawierający serce króla oraz niezwykła XI-wieczna półkolista krypta odkryta w 1934.

W latach 90. XIX w. Claude Monet namalował cykl prawie 30 obrazów katedry w Rouen, z których kilka jest wystawianych w Musée d’Orsay w Paryżu. Artysta badał efekt zmiany światła padającego na zachodnią fasadę i opisał zarówno detale powierzchni, jak i bryłę, przedkładając kolor nad rysunek.

W latach 1876–1880 najwyższy budynek na świecie. Najwyższy kościół we Francji, wyższa wieża ma 151 m wysokości, to czwarty co do wysokości kościół na świecie, a zarazem trzeci w Europie.^[3]

Gros-Horloge to XIV-wieczny zegar astronomiczny znajdujący się w Rouen w Normandii.

Zegar jest umieszczony w renesansowym łuku przecinającym Rue du Gros-Horloge. Mechanizm jest jednym z najstarszych we Francji, a mechanizm wykonano w 1389 roku. Budowę zegara rozpoczął Jourdain del Leche, który nie posiadał odpowiedniej wiedzy, aby ukończyć to zadanie, dlatego prace dokończył Jean de Felain, który jako pierwszy pełnił funkcję zarządcy zegara.

Zegar został pierwotnie skonstruowany bez tarczy, a jeden obrót wskazówki godzinowej odpowiada dwudziestu czterem godzinom. Mechanizm zegara został odlany z kutego żelaza i jest prawdopodobnie największym zachowanym mechanizmem tego typu, który jest w przybliżeniu dwa razy większy od zegara w katedrze w Wells. W 1529 r., kiedy zegar został przeniesiony na swoje obecne miejsce, dobudowano fasadę. Mechanizm został zelektryfikowany w latach 20. XX wieku, a w 1997 roku został odrestaurowany.

Renesansowa fasada przedstawia złote słońce z 24 promieniami na gwiaździstym, niebieskim tle. Średnica tarczy wynosi 2,5 metra. Fazy księżyca są pokazane w okulusie w górnej części tarczy. Księżyc wykonuje pełny obrót w ciągu 29 dni. Dni tygodnia są pokazane w otworze u podstawy tarczy z alegorycznymi motywami dla każdego dnia tygodnia.

Zegar Gros Horloge pojawił się na obrazach J.M.W. Turnera i francuskiego impresjonisty Léona-Julesa Lemaître'a.^[5]

Kościół św. Joanny d'Arc to kościół katolicki w centrum miasta Rouen w północnej Francji.

Kościół św. Joanny d'Arc został ukończony w 1979 r. w centrum starożytnego rynku, znanego jako Place du Vieux-Marché, miejsca, w którym Joanna d'Arc została spalona na stosie za herezję w 1431 r. W miejscu tym znajduje się niewielki ogród Le Bouchet. Miejsce to wyznacza niewielki ogród Le Bouchet, znajdujący się na zewnątrz i na północ od kościoła.

Nowoczesny kościół Sainte-Jeanne d'Arc i przylegające do niego hale targowe zostały zaprojektowane przez architekta Louisa Arretche, który otrzymał zlecenie w 1969 roku. Rozległe łuki budowli mają przywodzić na myśl zarówno płomienie, które strawiły Joannę d'Arc, jak i przewrócony statek. Wiele wczesnochrześcijańskich kościołów było projektowanych na kształt przewróconej łodzi. Hale targowe przypominają jednocześnie mniejsze przewrócone łodzie i ryby o rozdziawionych paszczach, które również są bogatymi symbolami chrześcijańskimi. Dach pokryty dachówką nawiązuje do tego motywu i tworzy zadaszone przejście nad placem.^[8]

Jardin des Plantes de Rouen to miejski ogród botaniczny znajdujący się przy 7, rue de Trianon, Rouen, Seine-Maritime, Górna Normandia, Francja. Jest otwarty codziennie bez opłat.

Początki ogrodu sięgają 1691 r., kiedy Louis de Carel nabył tereny leśne, na których zbudował murowany ogród i pawilon. Szkocki bankier John Law kupił ogród w 1719 r., a w 1741 r., po kilku innych właścicielach, został on otwarty dla publiczności. W 1806 r. Sophie Blanchard wykonała samotny lot balonem z tego terenu, w 1811 r. Napoleon zakupił ogród w celu założenia Sénatorie de la Seine-Inférieure, a w 1817 r. Élisa Garnerin skoczyła na spadochronie z balonu wystrzelonego na tym terenie. W 1820 roku angielski ogrodnik Alfred Crace Calvert założył szklarnie, w których uprawiano dalie. W 1832 roku gmina Rouen zakupiła ten teren pod budowę ogrodu botanicznego według projektu Désiré Lejeune'a i projektu Guillaume'a Dubreuila, który w 1840 roku został otwarty dla publiczności jako Jardin des Plantes. W 2004 r. ogród został uznany przez Stowarzyszenie Ogrodów Botanicznych Francji i Krajów Frankofońskich (Association des jardins botaniques de France et des pays francophones).

Obecnie w ogrodzie znajduje się ponad 5600 taksonów roślin, reprezentujących 600 gatunków, z godną uwagi kolekcją fuksji (991 odmian). Znajduje się tu ogród skalny (1300 m²), ogród irysów i hemerocallis (450 m²), ogród różany (670 m²), skwery roślin leczniczych (60 roślin), a także sad oraz kolekcje roślin aromatycznych i mięsożernych.

Budynki obejmują oranżerię, centralną szklarnię (1839-1842), siedem dodatkowych szklarni (1883-1884), w tym palmiarnię, oraz szklarnie tropikalne (1936-1938). W ogrodzie znajdują się także posągi miejscowego pisarza Eugène'a Noëla (1816-1899) oraz norweski kamień runiczny umieszczony w 1911 r.^[9]

Most podnoszony w Rouen, Francja. Pont Gustave-Flaubert – most podnoszony we Francji, w regionie Górna Normandia, w departamencie Sekwana Nadmorska, w miejscowości Rouen, na Sekwanie o długości 670 m. Konstrukcja powstała w latach 2004-2007. Jest to najwyższy podnoszony most na świecie.

Pierwsze prace przy budowie mostu ruszyły w czerwcu 2004 roku. 16 grudnia 2006 roku Rada Miasta Rouen podjęła decyzję o nazwaniu mostu imieniem francuskiego, żyjącego w XIX wieku powieściopisarza Gustave Flaubert. Most został oficjalnie oddany do użytku 25 września 2008 roku.

Jest to most o rozpiętości przęsła podnoszonego 120 m i wysokości wież 86 m. Podnoszenie trwa około 12 min. Cała przeprawa kosztowała 155 mln i była wyższa o 70 mln od wartości planowanej. Most stał się powodem licznych kontrowersji, bowiem pierwszego podniesienia dokonano 2 lata po oddaniu obiektu do użytku.^[11]