Stratford - atrakcje i zabytki, które warto zobaczyć

Most Igor I. Sikorsky Memorial Bridge prowadzi ograniczoną autostradą Merritt Parkway nad rzeką Housatonic, pomiędzy Stratford i Milford w stanie Connecticut.

Pierwszy most w tym miejscu, znany jako Sikorsky Bridge, został ukończony w 1940 roku, co oznaczało zakończenie budowy Merritt Parkway i rozpoczęcie budowy przyległej Wilbur Cross Parkway, 2 września 1940 roku. Most posiadał dwa pasy ruchu w każdym kierunku oraz otwartą stalową konstrukcję kratownicową, co pozwoliło na obniżenie kosztów, aby zmieścić się w budżecie, ale było niepopularne wśród kierowców. Plac poboru opłat znajdował się na wschodnim końcu mostu Sikorskiego do czasu zniesienia opłat przez stan Connecticut w 1988 r. Obecnie znajduje się on w Stratford w Boothe Memorial Park and Museum.

Most Sikorsky'ego został nazwany na cześć pioniera lotnictwa Igora Sikorsky'ego, którego fabryka helikopterów nadal znajduje się na północ od jezdni, wzdłuż zachodniego nabrzeża rzeki, bezpośrednio na północ od podejścia do mostu (chociaż widoczność napisu z jego nazwiskiem na tym obiekcie - który w XXI wieku działa jako część United Aircraft Corporation - została zmniejszona).

Po latach badań środowiskowych Departament Transportu Connecticut przyznał w 2000 r. firmie Balfour Beatty Construction kontrakt o wartości 87 mln USD na budowę mostu zastępczego - Igor I. Sikorsky Memorial Bridge. Południowa połowa mostu Igor I. Sikorsky Memorial Bridge została otwarta w 2003 roku; most Sikorsky Bridge został rozebrany w 2004 roku. W lutym 2004 r. nastąpiło nieoczekiwane przesunięcie ciężaru dźwigu, który usuwał stal konstrukcyjną ze starego mostu. Dźwig przewrócił się i wpadł do częściowo zamarzniętej rzeki Housatonic, zabijając swojego operatora.

Pozostała część mostu Igor I. Sikorsky Memorial Bridge została ukończona w 2006 r., dwa lata po terminie. Nowy most ma betonową płytę, asfaltową nawierzchnię, trzy pasy ruchu w każdym kierunku, pełne lewe i prawe pobocza, chodnik dla pieszych, kute balustrady i estetyczne oświetlenie. Most posiada również system betonowych odbojnic, które chronią pirsy mostu przed zderzeniami ze statkami, czego nie było w przęśle z 1940 roku.

W 2006 r. nowy most został uroczyście poświęcony jako Most Pamięci Igora I. Sikorskiego.^[1]

Most Waszyngtona, znany również jako Devon Bridge, prowadzi drogę U.S. Route 1 nad rzeką Housatonic w amerykańskim stanie Connecticut, łącząc miasto Milford z miastem Stratford. Jego położenie geograficzne to N 41.20037 przez W -73.11039. Most został uznany za godny uwagi pod względem architektonicznym przez National Register of Historic Places ze względu na pięć łuków o długości 100 stóp. Most został oznaczony przez stanowy Departament Transportu jako most nr 327.

Most Waszyngtona jest najdłuższym mostem zwodzonym na trasie Boston Post Road. Jest to stalowy most zwodzony na łożyskach przegubowych. Most ma 859 stóp (262 m) długości i 43 stopy (13 m) szerokości, po dwa pasy ruchu w każdym kierunku dla samochodów i chodnik dla pieszych. Wolny kanał dla żeglugi ma szerokość 38 m (125 stóp). Most, który w 1921 roku kosztował 1,5 miliona dolarów, był największym i najdroższym projektem stanowego wydziału autostrad do dnia jego budowy.^[2]

Dom Kapitana Davida Judsona to zabytkowy dom przy 967 Academy Hill w Stratford, Connecticut. Został on zbudowany przez Davida Judsona około 1750 roku. Nowy dom został zbudowany na kamiennym fundamencie i zawiera komin oryginalnego domu zbudowanego w tym miejscu w 1638 roku przez pradziadka Judsona, Williama. William pozostawił ten dom swojemu synowi Josephowi Judsonowi w listopadzie 1660 roku, kiedy przeprowadził się do New Haven. Dziewięć pokoleń Judsonów mieszkało w tym domu do 1888 roku.

Pierwsze piętro, obecnie piwnica, znajduje się powyżej poziomu gruntu i zawiera masywny centralny komin kamienny, zbudowany z żerdzi. Przypuszcza się, że na początku XVIII w. piwnica służyła jako kwatera dla niewolników. Nowy dom, zbudowany ok. 1750 r., został zaprojektowany w stylu architektury gruzińskiej, czyli kolonialnej georgiańskiej, występującej w tym czasie w koloniach amerykańskich. Umeblowanie domu składa się w całości z elementów pochodzących ze Stratford i datowanych na XVIII wiek, w tym fortepianu, który należał do Williama Samuela Johnsona, twórcy Konstytucji Stanów Zjednoczonych i drugiego prezydenta Uniwersytetu Columbia. Fortepian ten był wystawiony na plantacji George'a Washingtona Mount Vernon. W domu znajduje się również wiele innych dzieł o znaczeniu historycznym i artystycznym, wystawionych na widok publiczny. Wejście do domu Judsonów z łamanym frontonem jest jednym z najwspanialszych w Connecticut. Rysunek architektoniczny został wykorzystany na okładce książki "Early Domestic Architecture of Connecticut" J. Fredericka Kelly'ego, wydanej w 1924 roku.

Dom kapitana Davida Judsona został wpisany na listę National Register of Historic Places 20 marca 1973 roku. Jest on także częścią dzielnicy historycznej Stratford Center, która została wpisana na listę NRHP w 1978 roku.

Dom jest otwarty dla zwiedzających i jest prowadzony jako muzeum historyczne oraz biblioteka naukowa przez Stratfordzkie Towarzystwo Historyczne. Znajduje się pod adresem 967 Academy Hill w Stratfordzie.^[3]

Most Moses Wheeler prowadzi linię Interstate 95 nad rzeką Housatonic między Stratford a Devon w Milford. Obecny most to 14-przęsłowa konstrukcja z dźwigarów ciągłych i belek stropowych, która przenosi trzy pasy ruchu w każdym kierunku, z pełnymi wewnętrznymi i zewnętrznymi poboczami. Obecny most, ukończony w 2016 roku, zastępuje istniejącą wcześniej konstrukcję, która została ukończona jako część pierwotnej drogi Connecticut Turnpike w 1958 roku. Pierwotny most był 34-przęsłową konstrukcją z dźwigarów płytowych z betonowym pomostem z trzema 12-stopowymi pasami ruchu w każdym kierunku i bez poboczy. Środkowe przęsło pierwotnego mostu nad kanałem żeglugowym rzeki zawierało zespół sworzni i wieszaków, które nie są już stosowane w konstrukcji mostów w Stanach Zjednoczonych. Budowę mostu Moses Wheeler rozpoczęto w 1955 roku, a otwarto go 2 stycznia 1958 roku.^[4]

Boothe Memorial Park and Museum znajduje się na terenie o powierzchni 32 akrów w dzielnicy Putney w Stratford w stanie Connecticut. Zbudowany około 1840 roku i przebudowany w 1914 roku, jest uważany za "Najstarszą zagrodę w Ameryce", ponieważ stoi na fundamentach domu z 1663 roku i jest nieprzerwanie zamieszkany. Około 1914 r. dwaj bracia, David Beach Boothe i Stephen Nichols Boothe, stworzyli Boothe Memorial Museum, które posiada kolekcję dwudziestu unikalnych architektonicznie budynków. Niektóre z nich to powozownia, Muzeum Amerykańskie, miniaturowa latarnia morska, wiatrak, muzeum wieży zegarowej, stacja trolejbusowa, kaplica i kuźnia. W 1949 r. posiadłość stała się parkiem publicznym, którego właścicielem jest miasto Stratford.

Boothe Memorial Park and Museum został wpisany na listę National Register of Historic Places 1 maja 1985 roku.^[6]

National Helicopter Museum to muzeum non-profit skupiające się na historii śmigłowców i przemysłu lotniczego w okolicach Stratford, Connecticut w Stanach Zjednoczonych.

Muzeum zostało założone w 1983 r. przez dr Raymonda Jankowicha i Roberta McClouda. Muzeum mieści się we wschodnim budynku dworca kolejowego stacji Stratford kolei Metro-North Railroad.

Narodowe Muzeum Helikopterów gromadzi i eksponuje obrazy i przedmioty związane z długą historią lotnictwa i przemysłu helikopterowego w Stratford, siedzibie firmy Sikorsky Aircraft. Firma Sikorsky Aircraft budowała eksperymentalne śmigłowce opracowane przez wynalazcę Igora Sikorskiego.

Narodowe Muzeum Śmigłowców śledzi ewolucję śmigłowca obrotowego od jego wczesnych poprzedników, takich jak bumerang i chiński szczyt, poprzez projekty Leonarda da Vinci i George'a Cayleya, wczesne eksperymenty z silnikiem, aż po współczesne śmigłowce.

Udokumentowany jest pierwszy sukces śmigłowca Igora Sikorsky'ego w Stratford 14 września 1939 r., a także jego kolejne produkcje.

Prezentowane są również małe silniki turbinowe opracowane lokalnie przez dr Anselma Franza z firmy Avco Lycoming, które napędzają takie śmigłowce jak Bell Helicopter UH-1 Iroquois lub Huey oraz Boeing CH-47 Chinook.

Inne eksponaty to m.in. te dotyczące rozwoju wirnika przechylnego; aktualne zdjęcia i modele samolotów firm Bell, Boeing, Kaman Aircraft, Robinson Helicopter i Sikorsky; oraz działający kokpit śmigłowca Sikorsky S-76.^[7]

Sterling House to dom kultury znajdujący się przy 2283 Main Street w Stratford w stanie Connecticut. Mieści się on w rezydencji zbudowanej przez Johna Williama Sterlinga w 1886 roku. Sterling House to romańska rezydencja znajdująca się na terenie posiadłości. Na początku swojego istnienia była to siedziba rodziny Sterlingów. Rezydencja została zaprojektowana przez architekta Bruce'a Price'a z Nowego Jorku, który zaprojektował również Osborne Hall i Welch Hall na Uniwersytecie Yale. Córka Sterlingów, Cordelia, po swojej śmierci w 1931 roku przekazała dom i otaczające go osiedle miastu jako park. Od 1932 r. Sterling House jest znany jako Sterling House Community Center, w którym organizowane są różne imprezy, wydarzenia i programy dla społeczności Stratford, od dziennych obozów dla dzieci po programy edukacyjne, sportowe, programy pomocy uzależnionym, takie jak Anonimowi Alkoholicy i inne.

Dom jest elementem przyczyniającym się do rozwoju dzielnicy historycznej Stratford Center.^[8]

Sterling Homestead to zabytkowy dom przy 2225 Main Street w Stratford, Connecticut. Jest to 2+1⁄2-piętrowy budynek z drewnianą konstrukcją szkieletową, szeroki na pięć przęseł, z dachem dwuspadowym i dwoma kominami wewnętrznymi. Skierowany ku przodowi szczyt krzyżowy, ozdobiony wachlarzową żaluzją, znajduje się centralnie nad oknem palladiańskim i wejściem frontowym, które jest obramowane oknami bocznymi i pilastrami zwieńczonymi intarsją. Dom ten został prawdopodobnie zbudowany około 1790 roku dla Abijaha McEwena, a najbardziej znany jest ze względu na związek z Johnem W. Sterlingiem, ważnym miejscowym właścicielem ziemskim i kapitanem statku zajmującego się handlem chińskim, który nabył go w połowie XIX wieku. Sterling zbudował później w pobliżu okazałą rezydencję, w której obecnie mieści się Sterling House Community Center.

Dom został wpisany na listę National Register of Historic Places w 1976 roku.^[10]