Potenza - atrakcje i zabytki, które warto zobaczyć

Viadotto dell'Industria", znany również jako "Most na rzece Basento" lub Most Musmeci, łączy zjazd z centrum Potenzy na autostradę Sicignano-Potenza z głównymi drogami dojazdowymi w południowej części miasta, która znajduje się we Włoszech.

Most, zaprojektowany przez włoskiego inżyniera Sergio Musmeci w 1967 r. i zbudowany w latach 1971-1976, doskonale odzwierciedla teorie architektoniczne Musmeci. Budowa kosztowała około 920 000 000 lirów włoskich (równowartość 4 000 000 euro w 2016 r.).

Wyjątkowość obiektu wynika z jego konstrukcji: jest on wykonany z jednej tylko membrany ze zbrojonego betonu (o grubości ok. 30 cm), uformowanej tak, by tworzyła cztery przylegające do siebie łuki. Betonowa płyta ma kształt "palca", który podtrzymuje cały most, a także służy jako chodnik dla pieszych. W różnych opracowaniach przeprowadzono obszerną analizę i dyskusję na temat rzeczywistej formy konstrukcyjnej mostu na rzece Basento.

Most został zbudowany bez użycia elementów prefabrykowanych, a jedynie z szalunków betonowych. Budową mostu zajęła się firma Edilstrade Forlì-Castrocaro.

Projekty i plany są zgromadzone w "Archiwum Musmeci Sergio i Zanini Zenaide", które w 1997 roku zostało uznane przez Kuratorium Archiwalne Lacjum za obiekt o dużym znaczeniu historycznym. Następnie w 2003 roku został wpisany przez Ministerstwo Dziedzictwa i Kultury do MAXXI (Muzeum Narodowe Sztuki XXI wieku, Rzym) jako przykład architektury XX wieku. W 2003 r. most został uznany przez Ministerstwo Dziedzictwa i Kultury za "zabytek o znaczeniu kulturowym".^[1]

Santa Maria del Sepolcro to kościół o architekturze gotyckiej znajdujący się przy Via Pretorio 109 w mieście Potenza, w regionie Basilicata, we Włoszech.

Kościół znajduje się na skrzyżowaniu dwóch rzymskich dróg i jest miejscem, w którym według tradycji św. Gerard z Potenzy, ówczesny biskup miasta, zamienił wodę w wino.

Kościół został wzniesiony na początku XII w. przez templariuszy, ale w 1314 r. przeszedł pod zarząd biskupa. Odbudowany w 1488 r. i odnowiony w 1652 r., w tym czasie kościół należał do zakonu obserwantów franciszkańskich.

We wnętrzu znajduje się barokowy ołtarz (1656) z urną, w której rzekomo znajduje się relikwia krwi Chrystusa. Na suficie nawy głównej znajdują się ośmiokątne kasetony z pozłacanego drewna. W kościele znajduje się XVI-wieczny obraz Niepokalanego Poczęcia ze św. Franciszkiem i św. Rochem, Madonna Łaskawa ze świętymi Franciszkiem i Patrykiem (1582) oraz Adoracja pasterzy autorstwa Giovanniego Ricca.^[4]