Lukka - atrakcje i zabytki, które warto zobaczyć

Święte Oblicze z Lukki to wysoka na osiem stóp, starożytna drewniana rzeźba Chrystusa ukrzyżowanego, znajdująca się w Lukce we Włoszech. Średniowieczne legendy mówią, że rzeźbę tę wykonał Nikodem, który pomagał św. Józefowi z Arymatei w złożeniu Chrystusa do grobu po ukrzyżowaniu. Józefa z Arymatei przy składaniu Chrystusa do grobu po ukrzyżowaniu. Według tych samych legend cudowne przybycie figury do Lucca datuje się na rok 782.

Datowanie radiowęglowe drewna i płótna pozwala przypuszczać, że powstał on w latach 770-880 n.e., co odpowiada Legendzie Leobina, według której Święte Oblicze przybyło z Palestyny do Lukki w 782 r. (inna kopia mówi o 742 r.).

Święte Oblicze znajduje się w wolnostojącej, ośmiokątnej kaplicy z marmuru karraryjskiego (tempietto, czyli "mała świątynia"), którą w 1484 r. wybudował Matteo Civitali, rzeźbiarz-architekt z Lukki, aby je pomieścić. Tempietto znajduje się w lewej nawie katedry San Martino w Lucce.

Kopie podobnej wielkości z XII wieku znajdują się w wielu miejscach w Europie. Należy do nich krzyż Imervarda z katedry brunszwickiej w Brunszwiku w Niemczech, Święte Oblicze z Sansepolcro w Sansepolcro we Włoszech i prawdopodobnie krucyfiks Batlló z Barcelony w Hiszpanii. Święte Oblicze przedstawione jest także na XIV-wiecznym gotyckim fresku w kościele luterańskim w Štítniku na Słowacji.

"Wilhelm Rufus często używał tego wyrażenia, gdy przysięgał na wykonanie jakiegoś czynu podczas swojego panowania jako król Anglii.^[5]

Ogród botaniczny w Lukce. Orto Botanico Comunale di Lucca to ogród botaniczny znajdujący się przy Via del Giardino Botanico, 14, Lucca, we Włoszech, prowadzony przez miasto. W ciepłych miesiącach jest otwarty codziennie, a poza sezonem - w dni powszednie rano. Wstęp do ogrodu jest płatny.

Ogród został założony w 1820 r. przez Marię Luizę, księżną Parmy, i zawiera wiele dojrzałych roślin o znaczeniu botanicznym. Jego teren ma kształt zbliżony do trójkąta, znajduje się w narożniku murów miejskich Lukki i podzielony jest na dwie główne części. W jednej z nich znajdują się właściwe ogrody z arboretum, stawem i mniejszymi roślinami; w drugiej - szklarnia, szkoła botaniczna i laboratoria. W Museo Botanico "Cesare Bicchi" znajduje się herbarium i archiwum.^[10]

Museo Nazionale di Villa Guinigi to główne muzeum sztuki, w którym przechowywane są zbiory sztuki przednowoczesnej należące do miasta Lucca we Włoszech.

Muzeum mieści się w odnowionej willi przy Via della Quarquonia, ukończonej w 1418 roku dla Paola Guinigi, władcy Lukki do 1430 roku. Po jego śmierci budynek został skonfiskowany przez republikę i przez lata służył różnym celom. Dopiero w 1924 r. wybrano go na siedzibę kolekcji sztuki, która do tego czasu mieściła się w Palazzo Pubblico. W 1948 r. przekazano ją państwu włoskiemu, które przeprowadziło bardziej zorganizowaną kampanię konserwatorską i jednocześnie uporządkowało zbiory, rozdzielając je następnie między tę willę a Palazzo Mansi.

Późnogotycki budynek został zbudowany w latach 1413-1418 jako Villa di Delizia. Ma imponującą ceglaną fasadę z centralnie umieszczonym portykiem na parterze. Niegdyś misternie zdobiony przez Guinigi, obecnie mieści zbiory głównie z okresu starożytności, średniowiecza, renesansu, baroku i neoklasycyzmu.^[11]

Museo Nazionale di Palazzo Mansi to jedno z dwóch głównych muzeów sztuki, w którym znajdują się zbiory gobelinów i głównie zbiory sztuki po XIX wieku, będące własnością miasta Lucca we Włoszech. Kolekcja znajduje się w barokowym pałacu, należącym niegdyś do rodziny Mansi, położonym w centrum Lucca. Wiele z oryginalnych dekoracji pomieszczeń zachowało się do dziś.

Pałac został wzniesiony w miejscu kilku wcześniejszych domów z wieżami, zakupionych w 1616 r. przez luksemburskiego handlarza jedwabiem Ascanio Mansi i jego potomków. Chociaż fasada zachowała wcześniejsze renesansowe elementy okienne, w latach 1686-1691 syn Ascanio, Raffaello, zatrudnił architekta Raffaello Mazzantiego do dalszej renowacji pałacu, a pokoje piano nobile otrzymały obecny wystrój i dostęp do wielkiej klatki schodowej. Chłodniejsze pomieszczenia na parterze przekształcono w letnie mieszkanie.

W drugiej połowie XVIII wieku Luigi Mansi przeprowadził dalszą renowację. Rodzina Mansich zachowała prestiż na początku XIX wieku; Raffaele Mansi i Camilla Parensi zostali mianowani dworzanami Elisy Bonaparte i Felice Baciocchi. Raffaello Mansi Orsetti, który zmarł w 1956 r., był pierwszym, który wystawił kolekcje sztuki na widok publiczny. W połowie lat 60. jego dzieci sprzedały pałac państwu, które przekształciło go w Narodowe Muzeum Sztuki i Gobelinów.

We wnętrzach znajduje się bogato zdobiony alkierz sypialny z pozłacanymi kolumnami kariatyd flankującymi portal.^[17]

IMT School for Advanced Studies Lucca jest publiczną instytucją badawczą i szkołą dla absolwentów znajdującą się w Lucca, we Włoszech. Została założona w 2005 roku pod nazwą IMT Institute for Advanced Studies, gdzie akronim IMT oznacza "Instytucje, Rynki, Technologie". Szkoła jest częścią włoskiego systemu szkół wyższych, a jej główny kampus znajduje się w kompleksie San Francesco w zabytkowych murach miasta Lucca.

Szkoła IMT, jako instytucja prowadząca zaawansowane studia, gości naukowców, którzy prowadzą badania metodologiczne z zachowaniem wysokich standardów naukowych, co prowadzi do rozwoju nowej wiedzy.

W skład jej międzynarodowej rady doradczej wchodzi wielu wybitnych naukowców, w tym Giulio Tononi, Alfio Quarteroni i Adina L. Roskies.^[18]