Orvieto - atrakcje i zabytki, które warto zobaczyć

XIV-wieczna budowla z ciekawą fasadą. Katedra w Orvieto to duża XIV-wieczna katedra rzymskokatolicka pod wezwaniem Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny, znajdująca się w mieście Orvieto w Umbrii, w środkowych Włoszech. Od 1986 roku katedra w Orvieto jest również siedzibą biskupią dawnej diecezji Todi.

Budynek został wzniesiony na polecenie papieża Urbana IV, aby upamiętnić i zapewnić odpowiednie miejsce dla Kaprala z Bolseny, relikwii cudu, który podobno wydarzył się w 1263 r. w pobliskim miasteczku Bolsena, kiedy to podróżujący ksiądz, który miał wątpliwości co do prawdziwości transsubstancjacji, zauważył, że jego hostia krwawiła tak mocno, że poplamiła płótno ołtarzowe. Tkanina ta jest obecnie przechowywana w kaplicy Kapłańskiej w katedrze.

Fasada katedry, usytuowana w miejscu górującym nad miastem Orvieto, położonym na korku wulkanicznym, jest klasycznym przykładem budownictwa sakralnego, zawierającym elementy wystroju z okresu od XIV do XX wieku, z dużym oknem różanym, złotymi mozaikami i trzema ogromnymi drzwiami z brązu, natomiast wewnątrz znajdują się dwie kaplice z freskami, ozdobione przez jednych z najlepszych włoskich malarzy tego okresu, przedstawiające obrazy Dnia Sądu Ostatecznego. W katedrze znajduje się pięć dzwonów, pochodzących z czasów renesansu, strojonych w tonacji Es.^[1]

San Domenico to kościół w Orvieto, w Umbrii, w środkowych Włoszech.

Dominika. Jest to jeden z pierwszych kościołów dominikanów, wzniesiony w 1233 roku. Budowla miała nawę główną i dwie nawy boczne; do dziś zachowały się tylko absyda i transept, gdyż większą część kościoła rozebrano w 1932 r., aby urządzić w nim Żeńską Akademię Gimnastyczną.

W kościele znajduje się biurko, przy którym św. Tomasz z Akwinu pobierał lekcje w Orvieto podczas pobytu w tym mieście (1263-1264), a także pomnik kardynała De Braye, wyrzeźbiony przez Arnolfo di Cambio około 1282 roku. Jak wykazały prace konserwatorskie, posąg Madonny znajdujący się w tym ostatnim jest w rzeczywistości rzymskim posągiem z II w. p.n.e. W kościele znajduje się również kaplica Petrucci, zaprojektowana przez Michele Sanmicheli w latach 1516-1523 pod chórem. Ma ona ośmiokątny plan i kilka rzeźb.

W kościele znajdował się poliptyk San Domenico autorstwa Simone Martini (1323-1324), obecnie w Muzeum Katedralnym w Orvieto.^[3]

Obiekt historyczny w Orvieto, Włochy. Studnia św. Patryka - zabytkowa studnia zlokalizowana w Orvieto.

Obiekt powstał w 1537 i ma 58,44 m głębokości. Wokół otworu poprowadzono dwa niezależne biegi schodów - jedne służące komunikacji w dół, a drugie w górę. Każdy z biegów posiada 248 stopni. Są na tyle szerokie, by mogły po nich wchodzić i schodzić osły, niosące naczynia z wodą. Drogę oświetla 70 małych okien od strony studni. Studnia powstała z potrzeb wojennych - w 1527 Rzym został złupiony przez najemne wojska hiszpańsko-niemieckie (Sacco di Roma). Papież Klemens VII zmuszony był schronić się w Orvieto. Zlecił wtedy florenckiemu architektowi Antonio da Sangallo (młodszemu) zaprojektowanie studni zapewniającej miastu wodę na wypadek długiego oblężenia. Roboty ukończono w 1537. Wykorzystano podziemny ciek płynący pod skałami, na których rozlokowane jest miasto (tuf wulkaniczny). Nazwa studni dała asumpt włoskiemu powiedzeniu - o osobach rozrzutnych mówi się, że mają kieszeń jak studnia św. Patryka (bez dna).^[6]