Mount Hood Wilderness - atrakcje i zabytki, które warto zobaczyć

Wallalute Falls to duży wodospad znajdujący się na Compass Creek na północnych zboczach Mount Hood w Hood River County, Oregon, na wysokości 4,879 stóp. Przez wiele lat na mapach błędnie oznaczano położenie wodospadu Wallalute, lokalizując go w Eliot Branch rzeki West Fork Hood River, jeden kanion dalej od Compass Creek, gdzie jest on nadal oznaczany na mapach. Dokumentacja historyczna w książce Jacka Grauera "A Complete History of Mt Hood" zawiera jednak zdjęcia z lat 90-tych XIX wieku dwóch wodospadów znajdujących się w tym rejonie, jednego oznaczonego jako Wallalute i jednego oznaczonego jako "Strawnahans", przy czym tylko wodospad "Strawnahans" odpowiada fotograficznie rzeczywistemu wodospadowi znajdującemu się w Eliot Branch widocznemu z drogi Cloud Cap przy Inspiration Point.

Zdjęcia opublikowane na internetowym forum turystycznym OregonHikers.org w 2011 roku dostarczyły pierwszych współczesnych udokumentowanych fotografii dużych wodospadów znajdujących się na Compass Creek. Według książki Jacka Grauersa, oryginalna nazwa wodospadów w Eliot Branch to "Strawnahans" Falls, ale zdjęcie podpisane "Wallalute" Falls nie miało współczesnego odpowiednika fotograficznego. Fotografie wykonane podczas badań Compass Creek w 2011 r. dokładnie odpowiadają największemu wodospadowi znajdującemu się na Compass Creek i zdjęciu Wallalute Falls z 1890 r., co dowodzi, że mapy są błędnie oznaczone.

Nazwa Wallalute to miejscowa nazwa rdzennych Amerykanów, oznaczająca "silną wodę". Została ona wybrana jako nazwa dla dużego wodospadu na Compass Creek przez miejscową pionierkę Ann Lang.

Rzeczywista wysokość wodospadu Wallalute na Compass Creek nie jest jeszcze znana. Poniżej wodospadu Wallalute znajduje się jeszcze jeden, mniejszy wodospad o historycznej nazwie Canon Balls Falls, położony w pobliżu miejsca zwanego "Adam's Hole". Wkrótce po zakończeniu badań kanionu Compass Creek w 2011 roku, pożar Dollar Lake spalił większość tego obszaru.^[1]

Lodowiec Coalman to lodowiec znajdujący się na górnych zboczach Mount Hood w amerykańskim stanie Oregon. Jest to najwyższy lodowiec na górze, o wysokości od około 11 200 do 10 500 stóp, położony w obrębie krawędzi krateru, na południowy zachód od szczytu. Został nazwany na cześć Eliasza Coalmana, wczesnego przewodnika górskiego, który wszedł na Mount Hood 586 razy.

Lodowiec Coalman jest drugim najczęściej odwiedzanym lodowcem na górze, ponieważ jest częścią popularnej trasy wspinaczkowej South Climbing z Timberline Lodge. Leży on w całości na terenie Mount Hood Wilderness. Najbardziej znaną cechą Coalman jest Hogsback: grań śnieżna biegnąca z południowego zachodu na północny wschód od Crater Rock w kierunku grani szczytowej. Bergschrund to kolejna znana cecha, gdzie lodowiec odrywa się od lodu zastoiskowego, tworząc dużą szczelinę. W 2007 r. stała się ona na tyle duża, że większość wspinaczy postanowiła wybrać inną drogę.

Lodowiec jest pozostałością po potężnych lodowcach, które powstały podczas ostatniej epoki lodowcowej. Historycznie wiadomo, że jego konfiguracja zmienia się dramatycznie, czasem jest to stopniowa, gładka powierzchnia, która przechodzi w Gorące Skały, a innym razem w tym samym miejscu znajduje się klif lodowy o wysokości 12 m.

Lodowiec płynie na południowy zachód i jest ograniczony od północy i wschodu przez szczyt, od północnego zachodu przez skalistą ścianę krateru znaną jako Castle Crags (także Hawkins Cliffs), od zachodu przez Hot Rocks, a od południowego wschodu przez tylną stronę Steel Cliff.^[2]

White River Glacier to lodowiec alpejski położony na południowych zboczach góry Hood w amerykańskim stanie Oregon. Jego wysokość waha się od około 10 000 do 6 200 stóp. Jest to jeden z najbardziej znanych spośród dwunastu lodowców na górze, a jego dolne partie są popularnym celem dla miłośników narciarstwa klasycznego. Lodowiec jest źródłem rzeki White River, dopływu Deschutes River, i ma długą historię podmywania mostu, przez który przebiega Oregon Route 35. 45.30307°N 121.67208°W / 45.30307; -121.67208.

Lodowiec ten jest pozostałością po potężnych lodowcach, które powstały podczas ostatniej epoki lodowcowej i utworzyły Kanion Białej Rzeki. Kanion ten dzieli dwa największe ośrodki narciarskie na Mount Hood i jest dobrze widoczny z wielu miejsc ośrodka Timberline Lodge oraz z górnych, południowych tras Mount Hood Meadows. Lodowiec jest ograniczony od wschodu grzbietem wspólnym z lodowcem Newton Clark Glacier, a od zachodu grzbietem wspólnym z lodowcem Palmer Glacier. Górny lodowiec tworzy się u podstawy Steel Cliff na wschód od obszaru znanego jako Triangle Moraine. Lodowiec leży prawie w całości na terenie Mount Hood Wilderness.

Zachodnia krawędź kanionu jest bardzo stroma i w czasie słabej widoczności powoduje, że schodzący szlakiem południowym (przez lodowiec Palmer Glacier do Timberline Lodge) alpiniści skręcają nadmiernie na zachód, aby uniknąć możliwości wejścia do kanionu. Doprowadziło to do licznych akcji poszukiwawczych i ratowniczych w pobliżu lub w Kanionie Zygzakowym, na zachód od lodowca Palmer Glacier. (Patrz: Wypadki podczas wspinaczki na Mount Hood).

Wylewy z lodowca White River wystąpiły w latach 1926, 1931, 1946, 1949, 1959 i 1968. Za każdym razem zmyły one autostradę nr 35 (lub jej poprzedniczkę). Wzrost liczby wyrzutów z lodowca White River Glacier może być związany ze wzrostem temperatury i wielkości pola fumarolowego na czole lodowca w Crater Rock. Powierzchnia lodowca White River Glacier zmniejszyła się o 61% w latach 1907-2004. W tym samym okresie czasu czoło lodowca cofnęło się o 510 metrów (1670 stóp).^[3]

Lodowiec Sandy'ego to lodowiec alpejski położony na zachodnim zboczu Mount Hood w amerykańskim stanie Oregon. Jego wysokość waha się od około 8 800 do 6 000 stóp. Lodowiec jest źródłem Muddy Fork, dopływu rzeki Sandy. Górna część lodowca znana jest z rozległych szczelin. W dolnej części znajdują się jaskinie lodowca Sandy Glacier Caves, prawdopodobnie największy system jaskiń lodowcowych w 48 dolnych stanach USA.

Lodowiec jest pozostałością po masywnych lodowcach, które powstały podczas ostatniej epoki lodowcowej. Od południa ogranicza go grzbiet Yocum Ridge, który wyznacza także północną stronę lodowca Reid Glacier, a od północy grzbiet wyznaczający część granicy hrabstw Hood River i Clackamas, który wyznacza także południową stronę lodowca Glisan Glacier. Lodowiec leży w całości na obszarze Mount Hood Wilderness.

Powierzchnia Lodowca Piaskowego zmniejszyła się o 40% w latach 1907-2004. W tym samym czasie wierzchołek lodowca cofnął się o 690 metrów (2 260 stóp).^[4]

Reid Glacier to lodowiec alpejski położony na zachodnim zboczu Mount Hood w amerykańskim stanie Oregon. Jego wysokość waha się od około 9.800 do 6.000 stóp. Lodowiec jest źródłem rzeki Sandy. Górna część lodowca znana jest z rozległych szczelin.

Lodowiec jest pozostałością po masywnych lodowcach, które powstały podczas ostatniej epoki lodowcowej. Od północy jest ograniczony grzbietem Yokum Ridge, który wyznacza również południową stronę Lodowca Piaskowego, a od południa grzbietem ograniczającym północną stronę Lodowca Zygzakowatego. We wschodnim i górnym biegu tego grzbietu znajduje się Illumination Rock. Najwyższa część lodowca znajduje się poniżej Leuthold Couloir. Lodowiec leży w całości w obrębie Mount Hood Wilderness.

W latach 1907-2004 lodowiec Reida stracił 35% swojej powierzchni. W tym samym czasie wierzchołek lodowca cofnął się o 1 607 stóp (490 m).^[5]

Jaskinie Lodowca Sandy to system jaskiń lodowcowych w obrębie lodowca Sandy Glacier na Mount Hood w stanie Oregon. Uważa się, że są to największe jaskinie lodowcowe w dolnych 48 stanach USA. Badania przeprowadzone w 2011 i 2012 roku wykazały, że system ma ponad 1 milę długości lub około 7000 stóp. Jaskinie powstały w wyniku wewnętrznego topnienia lodowca w miejscu, gdzie znajdują się źródła rzeki Muddy Fork. W miarę dalszego topnienia jaskinie powiększają się, a ich wejścia topią się w górę zbocza lodowca. Przewiduje się, że jaskinie znikną całkowicie w ciągu 7 do 10 lat, gdy wewnętrzne topnienie dotrze do powierzchni lodowca.

Wczesnym latem wszystkie trzy zbadane jaskinie w lodowcu są połączone wieloletnim lodem i noszą nazwę Systemu Jaskiń Lodowcowych Śnieżnego Smoka. Późnym latem wieloletni lód topnieje, pozostawiając jedynie rozłączone jaskinie lodowca, które indywidualnie nazwano Jaskiniami Śnieżnego Smoka, Czystej Wyobraźni i Zamarzniętego Minotaura. W 2013 roku na Lodowcu Piaskowym odkryto czwartą jaskinię lodowcową, ale do tej pory nie została ona zbadana.^[7]

Domek strażnika w Upper Sandy to budynek z bali i kamienia, zbudowany w 1935 roku. Został on sfinansowany w ramach federalnej ustawy o pomocy w sytuacjach kryzysowych (Emergency Relief Appropriations Act) z tego samego roku, a także z funduszy miasta Portland w stanie Oregon.

Jest to "wyjątkowy przykład budynku amerykańskich służb leśnych w stylu rustykalnym" i jedyny domek zbudowany według tego projektu. Spośród 700 budynków administracji Służby Leśnej zbudowanych w Oregonie i Waszyngtonie w latach 1933-1942 jest to jedyny budynek, w którym jako materiał główny zastosowano zarówno kamień, jak i bale.

Zbudowano go w 1935 roku, aby pomieścić strażnika administracyjnego, który miał zapobiegać wtargnięciu na ten teren, będący częścią obszaru zaopatrzenia miasta Portland w wodę. Znajduje się na terenie obecnego Mt. Hood National Forest, około 5 mil od Government Camp w hrabstwie Clackamas w stanie Oregon.

We wrześniu 2009 r. budynek został wpisany do amerykańskiego Krajowego Rejestru Zabytków (U.S. National Register of Historic Places). Wpis ten został ogłoszony jako wyróżniona pozycja w cotygodniowym wykazie National Park Service z 18 września 2009 r. Argumentowano, że budynek kwalifikuje się do umieszczenia w NRHP na podstawie kilku kryteriów: w dziedzinie ochrony przyrody ze względu na związek z wczesnym zarządzaniem rekreacją przez Służbę Leśną USDA i jednoczesną rolę w ochronie działu wodnego Bull Run, w dziedzinie polityki/rządu ze względu na związek z programami Nowego Ładu Franklina D. Roosevelta oraz w dziedzinie architektury jako "unikalny przykład" "nieinwazyjnej filozofii projektowania, która rozwinęła się wśród agencji zarządzających gruntami w latach 1933-1942". Jego budowa była pracochłonna i nie zostałby powielony po wybuchu II wojny światowej.

Uważa się również, że jest to jedyna na północno-zachodnim Pacyfiku chata z unikalnymi obtłuczonymi narożnikami i kamienną przybudówką.

Według danych Służby Parku Narodowego: Domek strażniczy Upper Sandy, zbudowany w 1935 r., jest wyjątkowym przykładem budynku amerykańskiej Służby Leśnej w stylu rustykalnym, wzniesionego przez wykwalifikowanych lokalnych cieśli i robotników, którym pomagali mężczyźni zatrudnieni w ramach jednego z programów Nowego Ładu prezydenta Franklina D. Roosevelta. Domek został zbudowany wzdłuż nowopowstałego szlaku Timberline Trail specjalnie po to, by zapewnić zakwaterowanie dla strażnika administracyjnego, który miał za zadanie chronić przed wejściem ludzi wody działu Bull Run, będącego źródłem zaopatrzenia miasta Portland w wodę pitną. Strażnica nie jest już wykorzystywana jako miejsce administracyjne i znajduje się obecnie na terenie Mt. Hood Wilderness i jest zarządzana przez Zigzag Ranger District of the Mt. Hood National Forest.^[8]